In maart 2021 deed het Nuclear Threat Initiative (NTI) samen met de Munich Security Conference (MSC) een oefening over het verminderen van biologische bedreigingen met grote gevolgen (zie hier de pdf). Het oefeningsscenario schetste een dodelijke, wereldwijde pandemie met een ongebruikelijke stam van het apenpokkenvirus die ontstond in de fictieve natie Brinia en zich wereldwijd verspreidde over 18 maanden.
De eerste uitbraak in deze oefening werd veroorzaakt door een terroristische aanslag met behulp van een pathogeen ontworpen in een laboratorium met ontoereikende bioveiligheids- en bioveiligheidsvoorzieningen en zwak toezicht. De fictieve pandemie resulteerde in meer dan drie miljard gevallen en 270 miljoen doden wereldwijd. Wauw!
Dus het apenpokkenvirus kwam al in deze bioterrorisme oefeningen voor; een ontsnapte biolab versie door terroristen gebruikt. Dat deed meteen weer denken aan de Pennsylvania laboratorium apen die in januari dit jaar van de vrachtwagen vielen door een botsing en de opmerking die toen gemaakt werd door een “expert” Richard Ebright, professor of chemistry and chemical biology aan de Rutgers University:
“Someone with bioterrorism plans could have found them and used them.”
Mocht u zich afvragen of Bill Gates hier iets mee van doen heeft? Welnu, Bill Gates is de financier van de oprichting van de Munich Security Conference (zie hier) en gebruikt het evenement gretig voor zijn propaganda (zie onderstaande video). Neemt u ondertussen even een kijkje in onderstaande monkeypox bioterrorisme uitbraak tijdlijn.
Betekent zo’n oefening dat men gewoon goed voorbereid wil zijn op potentieel te verwachten uitbraken of is de voorspelbaarheid van Bill Gates & Co inmiddels zo doorzichtig dat de massa begint te doorzien dat we in de maling genomen worden met de besmettingsleugen? Louis Pasteur de grondlegger van de besmettingsleugen, was immers al een fraudeur (zie toelichting). Marion Koopmans en Diederik Gommers wonnen in 2021 de list en bedrogprijs vernoemd naar Machiavelli. What else?
Gaat de massa ontwaken voor de mogelijkheid om mensen ‘sick on demand’ te maken en zo een pandemie te faken via omgevingsvergiftiging, geïnjecteerde of via de neus ingebrachte vergiftiging in combinatie met straling, die de illusie van besmetting geven? Laten we het hopen.
De kans is groot dat we op korte termijn te horen krijgen dat de (nep) apenpokkenuitbraak het gevolg is van een bio terreurdaad. Het is nog even gissen welk land of welke groep de schuld krijgt.
Munich Security Conference: Finding a way out of the pandemic
De ‘Pennsylvania honderd apen hoax’, die ik in mijn vorige artikel beschreef, krijgt ineens wel een heel bijzondere betekenis nu ik bij mijn onderzoek op een bericht van 18 november 2021 stuitte. In dat bericht werd vermeld dat lab medewerkers van een Merck laboratorium in Philadelphia bij het schoonmaken van een vriezer, samples ontdekten die daar niet hoorden.
In die vriezer bevond zich een monster van het vermeende ‘smallpox virus’ (pokken) dat alleen in een goedgekeurde laboratoria in Alaska en Rusland zou mogen liggen. Andere niet-geautoriseerde monsters hadden moeten worden overgedragen of vernietigd.
Daarnaast vonden de medewerkers onder de vijftien flesjes een monster met het opschrift ‘vaccinia’. Het vacciniavirus zou zijn gebruikt door de World Health Organization om diezelfde smallpox (de pokken) uit te roeien. Mijn veronderstelling is dat het vaccin juist de ziekmaker is en dat beide flesjes dus eigenlijk hetzelfde bevatten. Om dat te begrijpen zou u deze uitleg en deze uitleg over virussen eens moeten lezen.
Waar het nu echter om gaat, is niet of het goedje in de gevonden buisjes besmettelijk is, nee het gaat erom dat de besmettingsleugen verkocht wordt met psychologische operaties (hoaxes / false flags) die juist die illusie van besmettelijke virussen moet verkopen en dat dit laboratorium en de gevonden buisjes dat verhaal helpen spinnen.
Dat artikel van twee maanden terug levert namelijk de set-up voor de hoax van de ontsnapte honderd apen. Als namelijk blijkt dat in één van de buisjes iets zat dat op de apen “getest is” (volgens het verhaal, niet echt) en de vrouw (lees: ‘de actrice die de rol van Michelle Fallon speelt’) die achter de vrachtwagen reed en haar hand in een kooi stak, dat “verschrikkelijke gevaarlijke virus” nu heeft, dan kun je daar dus mooi een besmettingsgolf mee in scene zetten.
De Telegraaf kwam vanochtend met een opmerkelijk bericht over de stad Heihe in het noorden van China. Een stad met 1,3 miljoen inwoners. De titel van het propagandastuk luidt ‘Chinese stad jaagt op bron corona-uitbraak met beloning voor gouden tip’ en wekt de indruk dat dit misschien best een heel slim idee is, maar de inhoud van het verhaal is nog veel interessanter (citaat):
“Dinsdag werden op het Chinese vasteland 43 nieuwe lokale besmettingen, 19 geïmporteerde besmettingen en 46 asymptomatische gevallen geregistreerd.“
Dus in China hebben ze nu coronavirussen waaraan je kunt zien of ze lokaal of geïmporteerd zijn! Wauw! Dat is geweldig nieuws. Dus een virus heeft dan een soort code in zich waaraan je kunt zien dat deze uit Rusland komt of uit China zelf? Hoe test je dat dan? Joost mag het weten!
We hebben nog nooit een geïsoleerd virus in een bloedsample onder een elektronenmicroscoop gezien; we hebben nog nooit opnames van virussen in Willem Engel’s aerosolen gezien; we hebben nog nooit beelden of uitleg gezien van hoe virussen het lichaam zouden verlaten of binnentreden (de besmettingsleugen), maar we kunnen inmiddels wel bepalen uit welk land een virus komt!
Natuurlijk zullen de social media staatstrollen reageren met opmerkingen als: “Natuurlijk niet! Dat kun je gewoon op basis van bron- en contactonderzoek bepalen hoor“. En zo houdt het verhaal weer keurig stand en heb je een prachtige alibi voor meer controle op handel en wandel van de bevolking.
Als je het stuk even goed leest, wordt namelijk duidelijk dat ook hier het alibi van het virus weer gebruikt voor meer controle:
“Inwoners van de grensplaats moeten sinds 1 oktober geïmporteerde goederen die online zijn gekocht, met name bevroren voedsel, bij aankomst desinfecteren en vervolgens door de autoriteiten laten testen op het coronavirus. Daarnaast moeten zij het ook melden als ze bekend zijn met gevallen van smokkel, illegale jacht en grensoverschrijdende visserij.” Hoe doe je dat eigenlijk, voedsel testen op het coronavirus?
De mainstream media zijn het propagandamedium dat de grote leugen moet verkopen en de alternatieve media dienen als Judasgeit. Die staatsgecontroleerde alternatieve media (de Judasgeiten) mogen veel waarheid verkondigen en zeggen dat het virus niets meer is dan een griep, zolang ze de besmettingsleugen maar niet noemen. Die haalt namelijk het fundament onder elke maatregel en discussie weg.
Ook mogen zij met waarheid vermengd met desinfo komen en vooral worden ze gebruikt om ze uiteindelijk te koppelen aan nazi-gedachtengoed of aan gelanceerde hoaxes.
Meer dan een jaar geleden heb ik een procedure voorgesteld (erop aangedrongen) om te bewijzen dat SARS-COV-2 bestaat.
Deze procedure is van essentieel belang – en het behoeft geen betoog dat zij niet is uitgevoerd en ook nooit zal worden uitgevoerd.
Waarom niet? Omdat de uitkomst het COVID-verhaal volledig zou kunnen vernietigen.
Hier is de procedure: Je zet 500 mensen op een rij die gediagnosticeerd zijn met COVID-19, en je neemt weefselmonsters van hen.
Je verwerkt deze monsters, door middel van centrifugeren, etc., om te extraheren en te komen tot wat je denkt dat het virus is.
U legt dat materiaal onder een elektronenmicroscoop en fotografeert het.
Vervolgens legt u de 500 foto’s van de 500 “pandemische patiënten” naast elkaar.
Je stelt jezelf drie brandende vragen.
Één: Zijn er op elke foto veel identieke virussen?
Twee: Zitten deze virussen op elk van de 500 foto’s?
Drie: Is het een virus dat je nog nooit eerder hebt gezien?
Als het antwoord op vraag één en twee ja is, lijkt het erop dat u een virus heeft gevonden dat de 500 patiënten gemeen hebben. Als het antwoord op vraag drie ja is, dan is het een virus dat nog nooit eerder is gezien.
Als het antwoord op vraag één of twee nee is, is het niet gelukt het virus te vinden dat u zoekt. Je hebt gefaald om een virale oorzaak te bewijzen voor wat je COVID-19 noemt.
Als je veel identieke virusdeeltjes ziet op sommige, maar niet alle foto’s, heb je misschien wel of niet een virus gevonden. Om daarover te beslissen, moet je aan drie voorwaarden voldoen: de onderzoekers zijn eerlijk en onafhankelijk; een nieuw team van zulke onderzoekers herhaalt de hele procedure, vanaf het begin, om te zien of hun bevindingen overeenkomen met die van het oorspronkelijke team; en je hebt echt gekwalificeerde deskundigen nodig om te bepalen of de deeltjes op de elektronenmicroscoop foto’s daadwerkelijk virussen zijn of iets anders.
Opmerking: Dit is waarom één of twee foto’s uit een studie NIETS betekenen.
Goed dan. Er zijn nog andere factoren die een rol spelen in het proces van het ontdekken van een virus. Deze factoren zijn ISOLATIE en GENETISCHE SEQUENCING.
Ze worden beide behandeld in een verklaring over virusisolatie, geschreven en gepubliceerd door Dr. Andrew Kaufman, Dr. Tom Cowan, en Sally Fallon Morell. Ik herdruk het hier in zijn geheel:
Verklaring inzake virusisolatie (SOVI) [1]
“Isolation: The action of isolating; the fact or condition of being isolated or standing alone; separation from other things or persons; solitariness.” — Oxford English Dictionary
(“Isolatie: De actie van het isoleren; het feit of de toestand van geïsoleerd zijn of alleen staan; scheiding van andere dingen of personen; eenzaamheid.” – Oxford Engels Woordenboek)
De controverse over de vraag of het SARS-CoV-2-virus ooit geïsoleerd of gezuiverd is, duurt voort. Op grond van bovenstaande definitie, het gezond verstand, de wetten van de logica en de dictaten van de wetenschap moet ieder onbevooroordeeld mens echter tot de conclusie komen dat het SARS-CoV-2-virus nooit geïsoleerd of gezuiverd is geweest. Bijgevolg kan geen bevestiging van het bestaan van het virus worden gevonden. De logische, op het gezond verstand gebaseerde en wetenschappelijke consequenties van dit feit zijn:
de structuur en samenstelling van iets waarvan het bestaan niet is aangetoond, kan niet worden gekend, met inbegrip van de aanwezigheid, structuur en functie van een hypothetische spike of andere proteïnen;
de genetische volgorde van iets dat nooit is gevonden kan niet worden gekend;
“varianten” van iets waarvan het bestaan niet is aangetoond, kunnen niet worden gekend;
het onmogelijk is om aan te tonen dat SARS-CoV-2 een ziekte veroorzaakt die Covid-19 heet.
In zo beknopt mogelijke bewoordingen is dit de juiste manier om een nieuw virus te isoleren, te karakteriseren en aan te tonen. Eerst neemt men monsters (bloed, sputum, afscheidingen) van veel mensen (b.v. 500) met symptomen die uniek en specifiek genoeg zijn om een ziekte te karakteriseren. Zonder deze monsters te vermengen met ANDER weefsel of producten die ook genetisch materiaal bevatten, macereert, filtert en ultracentrifugeert, d.w.z. zuivert de viroloog het specimen. Deze in de virologie gebruikelijke techniek, die in elk virologielaboratorium al tientallen jaren wordt toegepast om bacteriofagen [2a] en zogenaamde reuzenvirussen te isoleren, stelt de viroloog vervolgens in staat om met elektronenmicroscopie duizenden deeltjes van identieke grootte en vorm aan te tonen. Deze deeltjes zijn het geïsoleerde en gezuiverde virus.
Deze identieke deeltjes worden vervolgens met behulp van fysische en/of microscopische technieken gecontroleerd op uniformiteit. Zodra de zuiverheid is vastgesteld, kunnen de deeltjes verder worden gekarakteriseerd. Dit omvat een onderzoek van de structuur, de morfologie en de chemische samenstelling van de deeltjes. Vervolgens wordt hun genetische samenstelling gekarakteriseerd door het genetisch materiaal rechtstreeks uit de gezuiverde deeltjes te extraheren en gebruik te maken van genetische-sequencingtechnieken, zoals Sanger-sequencing, die ook al tientallen jaren bestaan. Vervolgens wordt een analyse uitgevoerd om te bevestigen dat deze uniforme deeltjes van exogene (externe) oorsprong zijn, zoals een virus wordt verondersteld te zijn, en niet de normale afbraakproducten van dode en stervende weefsels. [2b] (Sinds mei 2020 weten we dat virologen geen manier hebben om te bepalen of de deeltjes die ze zien virussen zijn of gewoon normale afbraakproducten van dode en stervende weefsels). [2c]
Als we zover zijn gekomen, dan hebben we een exogeen virusdeeltje volledig geïsoleerd, gekarakteriseerd, en genetisch gesequenced. We moeten echter nog aantonen dat er een oorzakelijk verband is met een ziekte. Dit gebeurt door een groep gezonde proefpersonen (meestal worden dieren gebruikt) bloot te stellen aan dit geïsoleerde, gezuiverde virus op de manier waarop de ziekte wordt verondersteld te worden overgedragen. Als de dieren ziek worden van dezelfde ziekte, hetgeen wordt bevestigd door klinische bevindingen en autopsie, heeft men nu aangetoond dat het virus daadwerkelijk een ziekte veroorzaakt. Dit bewijst besmettelijkheid en overdracht van een besmettelijke ziekteverwekker.
Geen van deze stappen is zelfs maar geprobeerd met het SARS-CoV-2-virus, noch zijn al deze stappen met succes uitgevoerd voor om het even welk zogenaamd pathogeen virus. Uit ons onderzoek blijkt dat er in de medische literatuur geen enkele studie bestaat die deze stappen aantoont.
In plaats daarvan nemen virologen sinds 1954 ongezuiverde monsters van een relatief klein aantal mensen, vaak minder dan tien, met een soortgelijke ziekte. Vervolgens bewerken zij dit monster op minimale wijze en enten zij dit ongezuiverde monster in een weefselkweek met meestal vier tot zes andere soorten materiaal – die allemaal identiek genetisch materiaal bevatten van wat een “virus” wordt genoemd. De weefselkweek wordt uitgehongerd en vergiftigd en valt op natuurlijke wijze uiteen in vele soorten deeltjes, waarvan sommige genetisch materiaal bevatten. Tegen alle gezond verstand, logica, gebruik van de Engelse taal en wetenschappelijke integriteit in, wordt dit proces “virusisolatie” genoemd. Dit brouwsel met fragmenten genetisch materiaal uit vele bronnen wordt vervolgens onderworpen aan een genetische analyse, die vervolgens in een computersimulatieproces de vermeende sequentie van het vermeende virus creëert, een zogenaamd in silico genoom. Op geen enkel moment wordt een echt virus door elektronenmicroscopie bevestigd. Op geen enkel moment wordt een genoom van een echt virus geëxtraheerd en gesequenced. Dit is wetenschappelijke fraude.
De constatering dat het ongezuiverde specimen – dat samen met giftige antibiotica, runderfoetusweefsel, vruchtwater en andere weefsels in een weefselkweek is geïnoculeerd – het nierweefsel waarop het is geïnoculeerd, vernietigt, wordt als bewijs van het bestaan en de pathogeniciteit van het virus aangevoerd. Dit is wetenschappelijk bedrog.
Wanneer iemand u voortaan een artikel geeft waarin wordt gesuggereerd dat het SARS-CoV-2-virus is geïsoleerd, controleer dan de secties over de methoden. Als de onderzoekers Vero-cellen of een andere kweekmethode hebben gebruikt, dan weet u dat hun werkwijze geen isolatie was. U zult de volgende excuses horen voor het feit dat er niet echt geïsoleerd is:
Er werden niet genoeg virusdeeltjes gevonden in monsters van patiënten om te analyseren.
Virussen zijn intracellulaire parasieten; ze kunnen niet op deze manier buiten de cel worden aangetroffen.
Als nr. 1 juist is, en we het virus niet in het sputum van zieke mensen kunnen vinden, op grond waarvan denken we dan dat het virus gevaarlijk of zelfs dodelijk is? Als nr. 2 juist is, hoe verspreidt het virus zich dan van mens tot mens? Ons is verteld dat het uit de cel komt om anderen te besmetten. Waarom is het dan niet mogelijk om het te vinden?
Tenslotte, het in twijfel trekken van deze virologische technieken en conclusies is geen afleidingsmanoeuvre of splijtzwam. Het licht laten schijnen op deze waarheid is essentieel om een einde te maken aan dit verschrikkelijke bedrog waarmee de mensheid wordt geconfronteerd. Want, zoals we nu weten, als het virus nooit geïsoleerd, gesequenced of ziekmakend is gebleken, als het virus denkbeeldig is, waarom dragen we dan maskers, nemen we sociaal afstand en stoppen we de hele wereld in de gevangenis?
Tenslotte, als pathogene virussen niet bestaan, wat zit er dan in die injecteerbare middelen die ten onrechte “vaccins” worden genoemd, en wat is hun doel? Deze wetenschappelijke vraag is de meest dringende en relevante van onze tijd.
We hebben gelijk. Het SARS-CoV-2-virus bestaat niet.
-Einde van Kaufman, Cowan, Morell verklaring-
Tenslotte, hier is een herpublicatie van mijn artikel over een bewering van virusisolatie. Dr. Kaufman doet een stapsgewijze analyse van een citaat uit een typische studie die beweert te beschrijven hoe SARS-CoV-2 werd geïsoleerd:
-Dr. Andrew Kaufman weerlegt “isolatie” van SARS-Cov-2; hij analyseert stap voor stap een typische bewering over isolatie; er is geen bewijs dat het virus bestaat.
De wereldwijde medische gemeenschap beweert dat “een pandemie wordt veroorzaakt door een virus, SARS-Cov-2.”
Maar wat als het virus niet bestaat?
Mensen hebben me gevraagd om een stap voor stap analyse van een gangbare bewering van virusisolatie. Nou, hier is het.
“Isolatie” zou moeten betekenen dat het virus gescheiden is van al het omringende materiaal, zodat onderzoekers kunnen zeggen: “Kijk, we hebben het. Het bestaat.”
Ik nam een typische passage uit een gepubliceerde studie, een “methoden” sectie, waarin onderzoekers beschrijven hoe zij “het virus isoleerden.” Ik stuurde het naar Dr. Andrew Kaufman [3], en hij gaf zijn analyse in detail.
Ik vond verschillende studies die een gelijkaardige taal gebruikten om uit te leggen hoe “SARS-CoV-2 werd geïsoleerd”. Bijvoorbeeld, “Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, (Emerging Infectious Diseases, Vol. 26, No. 6 — June 2020)” [4].
Eerst wil ik wat achtergrondinformatie geven om de lezer te helpen begrijpen wat er in de studie gebeurt.
De onderzoekers maken een soep in het lab. Deze soep bevat een aantal verbindingen. De onderzoekers nemen aan, zonder bewijs, dat “het virus” in deze soep zit. Op geen enkel moment scheiden zij het vermeende virus van het omringende materiaal in de soep. Isolatie van het virus vindt niet plaats.
Zij proberen aan te tonen dat de aap (en/of menselijke cellen) die zij in de soep stoppen, sterven. DAT IS HUN BELANGRIJKSTE “BEWIJS”. Deze celdood, beweren zij, wordt veroorzaakt door “het virus.” Maar, zoals u zult zien, ontmantelt Dr. Kaufman deze claim.
Er is geen reden om aan te nemen dat SARS-CoV-2 überhaupt in de soep zit, of dat het cellen doodt.
Tenslotte beweren de onderzoekers, zonder enig bewijs of rationele verklaring, dat zij de genetische sequentie hebben kunnen ontdekken van “het virus” dat zij nooit hebben geïsoleerd. “We hebben het niet gevonden, we weten er niets van, maar we hebben het gesequenced.”
Hier zijn de beweringen van de studie, afgewisseld met Dr. Kaufman’s analyse:
STUDIE: “We used Vero CCL-81 cells for isolation and initial passage [in the soup in the lab]…”
KAUFMAN: “Vero-cellen zijn vreemde cellen uit de nieren van apen en een bron van besmetting. Virusdeeltjes moeten rechtstreeks uit klinische monsters worden gezuiverd om te bewijzen dat het virus echt bestaat. Isoleren betekent scheiden van al het andere. Dus hoe kun je een virus scheiden/isoleren als je het aan iets anders toevoegt?”
STUDIE: “…We cultured Vero E6, Vero CCL-81, HUH 7.0, 293T, A549, and EFKB3 cells in Dulbecco minimal essential medium (DMEM) supplemented with heat-inactivated fetal bovine serum (5% or 10%)…”
KAUFMAN: “Waarom minimale essentiële media gebruiken, die onvolledige voeding geven [aan de cellen]? Foetaal runderserum is een bron van vreemd genetisch materiaal en extracellulaire blaasjes, die niet te onderscheiden zijn van virussen.”
STUDIE: “…We used both NP and OP swab specimens for virus isolation. For isolation, limiting dilution, and passage 1 of the virus, we pipetted 50 μL of serum-free DMEM into columns 2–12 of a 96-well tissue culture plate, then pipetted 100 μL of clinical specimens into column 1 and serially diluted 2-fold across the plate…”
KAUFMAN: “Nogmaals, misbruik van het woord isolatie.”
STUDIE: “…We then trypsinized and resuspended Vero cells in DMEM containing 10% fetal bovine serum, 2× penicillin/streptomycin, 2× antibiotics/antimycotics, and 2× amphotericin B at a concentration of 2.5 × 105 cells/mL…”
KAUFMAN: “Trypsine is een enzym uit de alvleesklier dat eiwitten verteert. Zou dat geen schade veroorzaken aan de cellen en deeltjes in de kweek die eiwitten op hun oppervlak hebben, waaronder het zogenaamde spike-eiwit?”
KAUFMAN: “Waarom worden antibiotica toegevoegd? Voor de kweek wordt steriele techniek gebruikt. Bacteriën kunnen gemakkelijk uit het klinische monster worden gefilterd door in de handel verkrijgbare filters (GIBCO) [5]. Tenslotte kunnen bacteriën gemakkelijk onder de microscoop worden waargenomen en zouden zij gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd als zij het monster zouden besmetten. De gebruikte specifieke antibiotica, streptomycine en amfotericine (ook bekend als “ampho-terrible”), zijn giftig voor de nieren en wij gebruiken niercellen in dit experiment! Merk ook op dat ze worden gebruikt in een concentratie van “2X”, wat twee keer de normale hoeveelheid lijkt te zijn. Deze zullen zeker schade toebrengen aan de Vero-cellen.”
STUDIE: “…We added [not isolated] 100 μL of cell suspension directly to the clinical specimen dilutions and mixed gently by pipetting. We then grew the inoculated cultures in a humidified 37°C incubator in an atmosphere of 5% CO2 and observed for cytopathic effects (CPEs) daily. We used standard plaque assays for SARS-CoV-2, which were based on SARS-CoV and Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) protocols…”
STUDIE: “When CPEs were observed, we scraped cell monolayers with the back of a pipette tip…”
KAUFMAN: “Er is geen negatief controle-experiment beschreven. Controle-experimenten zijn nodig voor een geldige interpretatie van de resultaten. Hoe kunnen we zonder dat weten of het de giftige soep van antibiotica, minimale voeding en afstervend weefsel van een zieke was die de cellulaire schade veroorzaakte of een spookvirus? Een goede controle zou bestaan uit precies hetzelfde experiment, behalve dat het klinische monster afkomstig zou moeten zijn van een persoon met een ziekte die niets met COVID te maken heeft, zoals kanker, aangezien dat geen virus zou bevatten.”
STUDIE: “…We used 50 μL of viral lysate for total nucleic acid extraction for confirmatory testing and sequencing. We also used 50 μL of virus lysate to inoculate a well of a 90% confluent 24-well plate.”
KAUFMAN: “Hoe bevestig je iets waarvan het bestaan nooit eerder is aangetoond? Waarmee heb je de genetische sequenties vergeleken? Hoe weet je de oorsprong van het genetisch materiaal, aangezien het afkomstig was van een celcultuur met materiaal van mensen en al hun microflora, foetale koeien, en apen?”
-Einde van de studie citaten en Kaufman analyse-
Mijn commentaar: Dr. Kaufman doet hier verschillende dingen. Hij toont aan dat isolatie, in welke betekenis van het woord “isolatie” dan ook, niet plaatsvindt.
Dr. Kaufman laat ook zien dat de onderzoekers schade aan de cellen en celdood willen gebruiken als bewijs dat “het virus” in de soep zit die zij aan het maken zijn. Met andere woorden, de onderzoekers gaan ervan uit dat als de cellen sterven, het wel het virus moet zijn dat de cellen doodt. Maar Dr. Kaufman toont aan dat er voor de hand liggende andere redenen zijn voor celbeschadiging en -sterfte die niets met een virus te maken hebben. Daarom is er geen bewijs dat “het virus” in de soep zit of überhaupt bestaat.
En tenslotte legt Dr. Kaufman uit dat de claim van genetische sequencing van “het virus” absurd is, omdat er geen bewijs is dat het virus aanwezig is. Hoe kun je iets sequencen als je niet hebt aangetoond dat het bestaat?
Lezers die niet bekend zijn met mijn werk (meer dan 300 artikelen over het onderwerp van de “pandemie” in het afgelopen jaar [6]) zullen vragen: Waarom sterven er dan mensen? Hoe zit het met het enorme aantal gevallen en sterfgevallen? Ik heb deze en andere vragen uitvoerig beantwoord. Het onderwerp van dit artikel is: hebben onderzoekers bewezen dat SARS-CoV-2 bestaat?
[2b] “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21
[2c] “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Vandaar ook natuurlijk dat er OOK controle-experimenten moeten worden uitgevoerd. Deze zijn tijdens het zogenaamde ‘isoleren’ van ‘SARS-CoV-2’ NIET gedaan.
Ja, maar ‘het virus’ is ‘geïsoleerd’ / ‘aangetoond’ volgens de (gewijzigde) postulaten van Koch, net zoals ‘het SARS-virus’ uit 2003… (Nu ook wel bekend als ‘SARS-CoV-1’.)
In dat onderzoek staat verder de volgende zin en die is heel belangrijk: “According to Koch’s postulates, as modified by Rivers for viral diseases, six criteria are required to establish a virus as the cause of a disease1.”
Iemand die dit oppervlakkig leest zou er inderdaad vanuit kunnen gaan dat is voldaan aan de voorwaarden van de postulaten van Koch. Maar, dat staat er niet. Wat er wel staat is het volgende: Koch’s postulates, as modified by Rivers. En dat is heel wat anders dan de originele postulaten van Koch.
Hierin komt ook de naam van Rockefeller voor. Rivers publiceerde voor het Rockefeller Instituut.
Daarnaast is het handig om ook te kijken naar de geschiedenis rond John D. Rockefeller en de opkomst van de olie- en farmaceutische industrie (daar zijn ook veel dingen over te vinden).
Net in die tijd verschijnt het onderzoek van Rivers die de postulaten van Koch wijzigt. Een wijziging die tot op de dag van vandaag wordt gebruikt, getuige het gepubliceerde SARS onderzoek uit 2003.
Met andere woorden, bijna iedereen denkt dat aan de postulaten van Koch is voldaan, maar niets is minder waar. Er is voldaan aan Rivers’ versie van de postulaten van Koch en dat is wezenlijk iets anders.
Wat het dan ook is dat Rivers heeft gewijzigd, de titel van het onderzoek is van welke kant je het ook bekijkt, foutief en misleidend, want er is absoluut niet voldaan aan de postulaten van Koch.
Rivers stelt in 1937 dat men tot dan er vanuit ging dat er bepaalde “agenten” waren die ziektes veroorzaken, zoals schimmels en bacteriën en dat het ondenkbaar zou zijn dat er niet levende “agenten” zouden kunnen bestaan die ziektes veroorzaken. Hij gaat verder met te zeggen dat mensen die dat wel denken deze ziektemakers virussen noemen.
En dan zegt hij het volgende: We weten niet hoe die virussen er uitzien of wat voor structuur ze hebben. Misschien zijn het de dwergen uit het microbiologisch bestaan of misschien zijn het wel voor ons onbekende levensvormen of misschien zijn het wel levenloze elementen die de ziekte veroorzaken.
Maar, ook zegt hij dat het volkomen onjuist is om te zeggen dat virussen niet bestaan.
Wat hij dan verder stelt is ongeveer hetzelfde als wat astronomen plegen te doen met planeten die ze niet kunnen waarnemen, maar die volgens hun berekeningen er wel degelijk zouden moeten zijn. Astronomen nemen dan aan vanwege allerlei omgevingsfactoren dat die planeet bestaat en Rivers neemt aan dat een bepaald virus bestaat ook op basis van allerlei omringende factoren.
Rivers gaat ervan uit dat virussen bestaan op basis van allerlei uiterlijke kenmerken/symptomen waarvoor men geen verklaring kan vinden. En omdat er geen verklaring gevonden kan worden en mensen toch ziek worden, moet er wel zoiets zijn als een virus, is zijn stelling.
Maar, omdat ze dat niet aan kunnen tonen zegt hij vervolgens dat je aan de kenmerken van een ziekte heel goed het bestaan van een micro-organisme (in dit geval een virus) kunt aantonen. Met andere woorden, het isoleren en daarmee aantonen dat de ziekteverwekker bestaat is daardoor komen te vervallen.
En dan zegt Rivers dat Koch zelf tijdens een medische conferentie in 1881 heeft toegegeven dat er niet altijd aan alle condities van de postulaten voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Maar, hetgeen Koch gezegd heeft, wordt volledig uit zijn verband getrokken. En om dat te laten zien volgen hier nog even schematisch de stappen die moeten worden doorlopen om te kunnen voldoen aan de postulaten.
Het volgend stukje tekst is wat Rivers gebruikt om aan te tonen dat Koch zelf gezegd zou hebben dat niet aan alle voorwaarden voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Wat dat betreft heb ik verder gezocht en ik kwam onder andere dit tegen:
“Controversies Louis Pasteur
At their first meeting at the Seventh International Medical Congress in London in August 1881, Koch and Pasteur were friendly towards each other. But the rest of their careers followed with scientific disputes. The conflict started when Koch interpreted his discovery of anthrax bacillus in 1876 as causality, that is, the germ caused the anthrax infections. Although his postulates were not yet formulated, he did not establish the bacterium as the cause of the disease: it was an inference. Pasteur therefore argued that Koch’s discovery was not the full proof of causality, but Pasteur’s anthrax vaccine developed in 1881 was.[70] Koch published his conclusion in 1881 with a statement: “anthrax never occurs without viable anthrax bacilli or spores. In my opinion no more conclusive proof can be given that anthrax bacilli are the true and only cause of anthrax,” and that vaccination such as claimed by Pasteur would be impossible.[71] To prove his vaccine, Pasteur sent his assistant Louis Thuillier to Germany for demonstration and disproved Koch’s idea.[72] They had a heated public debate at the International Congress for Hygiene in Geneva in 1882, where Koch criticised Pasteur’s methods as “unreliable,” and claimed they “are false and [as such ] they inevitably lead to false conclusions.”[12] Koch later continued to attack Pasteur, saying, “Pasteur is not a physician, and one cannot expect him to make sound judgments about pathological processes and the symptoms of disease.”[11]” Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Koch, geraadpleegd op 3 augustus 2021.
Koch stelde dus dat wanneer er minimaal aan de eerste twee voorwaarden is voldaan en het (nog) niet mogelijk is om aan de derde voorwaarde te kunnen voldoen er dan in sommige gevallen wellicht toch van een ziekteverwekker kan worden gesproken.
Wat Rivers vervolgens doet met zijn virusverhaal is simpelweg de allerbelangrijkste stap overslaan, het isoleren van het virus. Hij stelt: we zien allerlei symptomen dus moet het wel een virus zijn omdat het geen bacterie is. En omdat Koch zelf zegt dat niet altijd alle voorwaarden van de postulaten vervuld moeten zijn om te kunnen spreken van een ziekteverwekker, doe ik dit nu ook en ik doe dit door gewoon het isoleren van een virus over te slaan.
Hij haalt daarmee de cruciale eerste en tweede stap weg en zegt dan doodleuk als er allerlei omstandigheden zijn die wijzen op een virus, dat er aan de postulaten van Koch is voldaan.
Om een lang verhaal kort te maken: Men is er niet in geslaagd een virus te isoleren op de manier zoals de postulaten van Koch voorschrijven. Omdat men er niet in slaagde bepaalde ziekteverwekkers te identificeren voor bepaalde ziektes, werd aangenomen dat dit micro-organismen moesten zijn en die kregen de naam virus. (Dat verklaart ook dat heden ten dage er nog steeds vaak verwarring is bij mensen die denken dat een virus een levend organisme is.)
Wanneer het onderzoek uit 2003 van onder andere Fouchier en Osterhaus zegt dat ze erin geslaagd zijn om te voldoen aan de postulaten van Koch, dan liegen ze. Ze hebben voldaan aan de wijziging die is aangebracht door de Rockefellers en die is dat je voor het bestaan van een virus deze niet hoeft te isoleren om te kunnen voldoen aan de postulaten van Koch.
Het is zoals gewoonlijk misleiding van de hoogste orde. Ze doen voorkomen alsof met de methodiek die ze gebruikten om te komen tot de door hen geïdentificeerde ziekteverwekker voldaan aan de postulaten van Koch, terwijl dit absoluut niet het geval is, simpelweg omdat ze er niet in geslaagd zijn het virus te isoleren. En omdat Rivers van de Rockefellers in 1937 verklaarde dat isoleren van een virus niet nodig was, geldt dit tot op de dag van vandaag als nieuwe regel, alleen beweren ze dan nog steeds glashard dat ze wel hebben voldaan aan de postulaten van Koch. De reden waarom dit in 2003 zo is gepubliceerd wordt ook uit deze publicatie onomstotelijk duidelijk en is waar we nu mee te maken hebben:
“Our understanding of the aetiology of SARS will expedite the development of diagnostic tests, antiviral therapies and vaccines, and may allow a more concise case definition for this emerging disease.”
En zo maken ze tests, vaccins en anti virale medicatie op basis van iets dat nooit wetenschappelijk is bewezen. Het enige dat ze hebben zijn wat genetische codes en die krijgen dan de naam virus X. En dat is ook precies er de reden voor dat de uitvinder van de PCR test, Kary Mullis, zelf ook zei dat de test hiervoor niet geschikt is, https://www.youtube.com/watch?v=FHx059IqP_M.
Kijk met al het bovenstaande in het achterhoofd hoe het huidige SARS-CoV-2 virus in ons leven is gekomen (https://nl.wikipedia.org/wiki/SARS-CoV-2) en zo ondertussen de hele maatschappij heeft gesloopt.
Citaat uit de link naar het Wikipedia-artikel, bron geraadpleegd op 10 mei 2021:
“Op 24 december 2019 nam longarts Su Zhao in het Central Hospital in Wuhan, de hoofdstad van de Chinese provincie Hubei een longslijmmonster af bij een 65-jarige man die met een ernstige longontsteking op de IC was opgenomen en hij stuurde het naar het genoombedrijf Vision Medicals in Guangzhou. Met metagenomic next generation sequencing werd op 26 december vastgesteld dat het een coronavirus betreft. Op 27 december werd de analyse herhaald en was het virusgenoom nagenoeg compleet. Het bleek om een nog niet bekend coronavirus te gaan.
Op 11 januari 2020 werd de genetische code van het virus op de openbare website van virological.org gepubliceerd. Met deze informatie was op 23 januari 2020 een PCR-test ontworpen, gevalideerd en gepubliceerd, waarmee het nieuwe virus betrouwbaar was te detecteren. Ook vaccinmakers gingen aan de slag.”
In een tijdsbestek van een paar weken is een afgenomen monster bij iemand zonder één enkel wetenschappelijk onderzoek gebombardeerd tot het SARS-CoV-2 virus. Iets meer dan twee weken nadat dit monster is genomen wordt op basis van dat bepaalde monster een PCR-test geproduceerd. Een test die nu overal wereldwijd wordt gebruikt en niet werkt.
Een ziekteverwekker in de zin van de postulaten van Koch is het absoluut niet. Dat is ook de reden dat er niemand doodgaat aan COVID-19, maar aan van alles en nog wat anders, maar wel positief is getest op de aanwezigheid van wat genetisch materiaal.
En zo wordt de mensheid voor de zoveelste keer op een onvoorstelbare manier beetgenomen.
“This amazing FDA document goes to say the Agency has granted emergency approval to 59 different PCR tests since the beginning of the (fake) pandemic. 59. And, “…it is not feasible to precisely compare the performance of various tests that used contrived specimens because each test validated performance using samples derived from different gene specific, synthetic, or genomic nucleic acid sources.”
Translation: Each of the 59 different PCR tests for SARS-CoV-2 told different lies and concocted different fabrications about the genetic makeup of the virus—the virus we didn’t have. Obviously, then, these tests would give unreliable results.”
“… Zoals we zullen zien heeft de door de rechtbank aangewezen deskundige inzake het mazelenvirusproces – Dr. Podbielski, zie verder in dit artikel – vastgesteld dat enkele basispublicaties die van fundamenteel belang zijn voor de gehele virologie (met name die van John Franklin Enders uit juni 1954, en nog zes artikels daarna) géén controle-experimenten bevatten.
Hieruit kunnen we de conclusie trekken dat wetenschappers sindsdien, en zonder het zich echt te realiseren, uiterst onwetenschappelijk te werk zijn gegaan. De verklaring voor dit onwetenschappelijke handelen, wat onverenigbaar is met wetenschappelijk redeneren, is historisch: in juni 1954 werd een onwetenschappelijke en tegenstrijdige hypothese gepubliceerd, waarbij uit de dood van weefsel in een reageerbuis de aanwezigheid van een virus werd geconcludeerd.
Zes maanden later, op 10 december 1954, ontving de eerste auteur van deze hypothese de Nobelprijs voor de geneeskunde. Dit maakte van een speculatieve hypothese in de ogen van velen zo goed als een wetenschappelijk feit, en wel een die tot op de dag van vandaag niet in twijfel wordt getrokken (1). Sindsdien wordt het afsterven van weefsels en cellen in een reageerbuis consistent maar verkeerdelijk gezien als bewijs van het bestaan van virussen.
…
Het is dus echt heel eenvoudig: het afsterven van weefsels en cellen wordt ten onrechte als de isolatie van het virus beschouwd. Wat men verder dus ook moge beweren: feit is en blijft dat een virus nooit werd geïsoleerd in de ware zin van het woord – dat is: als geheel vertoond of biochemisch gekarakteriseerd.
De elektronenmicroscopische foto‘s van de vermeende virussen, bijvoorbeeld, tonen in werkelijkheid gewoon reguliere deeltjes van stervende weefsels en cellen…
…
De betrokken partijen geloven dit tot op de dag van vandaag, en, ter herhaling, vooral omdat de uitvinder van deze methode door het winnen van de Nobelprijs nog steeds als autoriteit gezien wordt. Die autoriteit in twijfel trekken, daar denkt men zelfs niet aan.
…
Er moet overigens benadrukt worden dat een daadwerkelijk, compleet beschreven virus in de gehele ‘wetenschappelijke’ literatuur niet voorkomt.
…
Bij het zogenaamde nieuwe Chinese Coronavirus 2019 (inmiddels hernoemd tot 2019-nCoV) kostte dit consensusproces vreemd genoeg slechts enkele muisklikken. Dit is echter niet verwonderlijk wanneer je weet dat uit de bestanddelen van afgestorven weefsels wel degelijk bestanddelen worden gehaald die vervolgens in een database terechtkomen. Het zijn echter deze bestanddelen, die uit allerlei verschillende organismen kunnen komen, die finaal tot een kunstmatig virusmodel worden samengevoegd.
Dat gaat als volgt: uit een database waarin de moleculaire structuren van onderdelen van de nucleïnezuren opgeslagen zijn – opnieuw moet benadrukt worden dat die onderdelen zélf al uit dode weefsels en cellen komen die zelf al biochemisch werden gemanipuleerd – kiest men een aantal van die onderdelen, en met die onderdelen gaat men aan de slag om een naar wens veel langere, zogenaamd ‘volledige’ DNA-streng van een nieuw virus te construeren.
Er kan veel gezegd worden over deze ‘techniek’, maar het grondinzicht is dat deze manipulaties, die ‘alignments’ worden genoemd, simpelweg niet overeenkomen met enig ‘compleet’ of bekend genetisch materiaal van een virus. Toch wordt dit dan in de literatuur als diens ‘genoom’ betiteld. Men negeert daarbij gemakshalve wel dat tijdens het construeren van een ‘virale DNA-streng’ – dit bedoel ik overigens volledig conceptueel, in de feiten wordt niets ‘geconstrueerd’ – bepaalde sequenties die ‘ongeschikt’ worden geacht worden gladgestreken en ontbrekende sequenties (tenminste: ontbrekend vanuit het conceptueel model dat men aanhoudt) worden toegevoegd.
Op deze manier wordt dus eigenlijk een genetische DNA-sequentie ‘uitgevonden’ die niet bestaat en zelfs nooit als geheel is ontdekt. Die ‘gladstrijkingen’ en toevoegingen vormen dus, met korte stukjes die wél in het conceptuele model passen, een groter geheel dat vervolgens “een virale DNA-streng” heet. Opnieuw: in werkelijkheid bestaat die niet eens. Enkel in de hoofden van de ‘wetenschappers’.
Een voorbeeld? Als u de conceptuele samenstelling van de DNA-streng van het mazelen-‘virus’ bestudeert en die vergelijkt met de daadwerkelijk voorhanden korte fragmenten van de eigen moleculen van de cellen, ontbreken meer dan de helft van molecuuldeeltjes waaruit dit virus zou moeten bestaan! Sommige hiervan werden zelfs kunstmatig biochemisch toegevoegd terwijl de rest gewoon… verzonnen wordt (3).”
“… De modellen die nodig zijn voor de vermeende detectie van ‘virussen’ stammen niet af van ‘virussen’, maar van de weefsels, cellen en het foetale serum (bloed zonder vaste componenten) van dieren, voornamelijk apen en runderen. Omdat deze dieren biochemisch veel op mensen lijken, kunnen hun bestanddelen, die abusievelijk worden geïnterpreteerd als bestanddelen van ‘virussen’, met behulp van de ‘virus’-testmethode ook bij mensen worden gedetecteerd. Sommige ‘virussen’ en hun vaccins – edoch: al zeker niet het mazelen-‘virus’, zie verder – stammen zelfs af van geaborteerde menselijke foetussen!
Opvallend hierbij is ook dat de testmethoden – zoals de PCR-test – moleculen detecteren die bij alle mensen voorkomen. Bij alle testmethoden voor ‘virussen’ zal een bepaald aantal mensen altijd ‘positief’ testen, en dit is louter afhankelijk van hoe gevoelig de testmethode is afgesteld – het aantal cycli dat men doorloopt.”
“… Tot 1952 geloofden virologen dat een virus een giftig eiwit of enzym was, dat op een of andere manier door het lichaam werd vermeerderd en zich in een menselijk of dierlijk lichaam verspreidde. Geneeskunde en échte wetenschap lieten dit idee in 1951 varen omdat de vermeende virussen maar niet onder de elektronenmicroscoop te vinden waren en er ook nooit controle-experimenten werden uitgevoerd.
Dat wordt ook hier besproken, vanaf minuut 20: Dr. Tom Cowan – Simple Strategies To Help Protect You And Your Family From Harm (In A Toxic World) Webinar 5/21/21 https://www.bitchute.com/video/q0QUvtr1kBJh/
Om deze reden zou eigenlijk de gehele virologie moeten worden herbekeken.
Ook daarom zijn alle maatregelen tegen ‘corona’, iets waarmee mensen niet geforceerd zouden moeten worden.
Het probleem is dat veel mensen denken dat als iemand ‘positief’ testte op iets, griepachtige symptomen had en pech had en overleed, de nabestaanden door het ‘testresultaat’ en de media direct geloven dat het wel om een nieuwe ziekte, veroorzaakt door een ‘nieuw virus’ moet gaan, zonder al deze achtergrondinformatie ooit te hebben gelezen of het überhaupt te willen lezen.
Ook vragen die mensen zich verder niet de methode achter de ‘experimenten’ af.
Er speelt op dat moment voornamelijk emotie, emotie, emotie bij mensen af.
Ik denk dat zelfs huisartsen het over het algemeen te druk hebben om de geschiedenis en experimenten achter virologie goed te bekijken.
Mogelijk gaan ze er van uit dat, omdat iemand in 1954 een ‘Nobelprijs’ won, dat die persoon DÉ autoriteit is en dat je daar beter niet aan twijfelt.
Het probleem is dat de huidige virologie een doorborduursel is op 1954, maar nu met RT PCR technieken + computer, waarvan de methode ook niet echt wordt ondervraagt.
Ik kan via een computer, in software, een huis bouwen dat volgens de software stevig is en staat. Als ik dat huis in de praktijk bouw, is het niet stevig en staat het niet.
Praktijk en theorie moet in zekere zin overeenkomen.
Nu is via computersoftware een conceptueel, hypothetisch ‘virus’ tot stand gekomen, maar dit komt dus NIET automatisch overeen met de praktijk / realiteit.
Daarnaast is computersoftware door mensen gemaakt. De natuur / het universum niet.”
Zoals ik het afgelopen jaar heb gedocumenteerd, spreken de COVID-experts zichzelf op verschillende manieren tegen. Als charlatans zijn het verschrikkelijke mislukkingen. Ze kunnen hun eigen verhaal niet overeind houden.
Dankzij een alerte lezer ben ik een nieuwe blockbuster tegengekomen.
VOLGENS HUN EIGEN NORMEN had de FDA nooit mogen toestaan dat het Pfizer COVID-vaccin in ook maar één arm werd gespoten. De toestemming voor gebruik in noodgevallen van het Agency’s Emergency Use Authorization was volgens hun eigen gegevens een misdrijf.
Daar gaan we.
Het document, dat op de FDA-website is gepost, heeft de titel: “Vaccines and Related Biological Products; Advisory Committee Meeting; FDA Briefing Document Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine.” [1]
Het is gedateerd 10 december 2020. De datum vertelt ons dat alle informatie in het document afkomstig is van de Pfizer klinische proef, op basis waarvan de FDA het vaccin voor openbaar gebruik heeft goedgekeurd.
Een belangrijk citaat is begraven op pagina 42: “Among 3410 total cases of suspected but unconfirmed COVID-19 in the overall study population, 1594 occurred in the vaccine group vs. 1816 in the placebo group [who received a saltwater shot].”
Die schokkende cijfers hebben nog nooit het daglicht gezien in nieuwsmedia.
De vergelijkende cijfers laten zien dat het vaccin niet effectief was in het voorkomen van COVID-19. Het was zeker niet 50% effectiever dan helemaal geen vaccin – de standaard voor FDA-autorisatie voor noodgevallen.
Om dit allemaal duidelijk te maken, moet ik de theorie van de klinische proef met vaccin ondersteunen en uitleggen.
De onderzoekers gingen ervan uit dat het SARS-CoV-2-virus zich overal ter wereld verspreidde, en tijdens de klinische proef zou het op sommige vrijwilligers neerdalen.
De vraag van een miljard dollar was: hoeveel mensen die het vaccin kregen, zouden besmet raken, versus hoeveel mensen in de placebogroep?
Als bleek dat VEEL MINDER mensen die het vaccin kregen, besmet zouden raken met SARS-CoV-2, dan zou het vaccin als een succes worden bejubeld. Het beschermde mensen tegen het virus.
Maar zoals je aan de bovenstaande cijfers kunt zien, was dat helemaal niet het geval.
Dus nu komen we bij de vitale zin in het FDA-document dat ik zojuist citeerde: “suspected but unconfirmed COVID-19 [cases].”
“Nou, zie je, we kunnen niet zeggen dat dit WERKELIJKE COVID-19 gevallen waren. Misschien waren ze dat, misschien waren ze dat niet. Ze zijn in het ongewisse. We willen ze in het ongewisse houden. Anders ligt onze klinische proef dood in het water en krijgen we nooit goedkeuring voor het vaccin.”
Wat betekent “verdachte gevallen”? Het kan alleen betekenen dat deze mensen allemaal symptomen vertoonden die in overeenstemming waren met de definitie van COVID-19, maar het zijn onbevestigde gevallen omdat … hun PCR-tests negatief waren, niet positief.
Als hun tests echter negatief waren, waarom zouden ze dan “verdachte gevallen” worden genoemd in plaats van “GEEN GEVALLEN”?
Iets klopt hier niet. De FDA is hier de boel aan het besodemieteren.
Volgens de FDA / CDC-regels betekent een geval van COVID-19: een persoon heeft positief getest, punt uit.
Dat is de manier waarop gevallen worden geteld.
Deze enkele duizenden vrijwilligers in de klinische studie van Pfizer waren ofwel COVID-19-gevallen of waren het niet. Welke van de 2 is het?
Het officiële antwoord op die vraag ligt voor de hand: de FDA besloot de gegevens van al die vermoedelijke gevallen in de vuilnisbak te gooien en ze te negeren. Poef. Weg.
Waarom zeg ik dat?
Omdat als de FDA serieuze aandacht had besteed aan de enkele duizenden “verdachte gevallen”, ze het vaccin nooit zouden hebben goedgekeurd voor openbaar gebruik. Ze zouden de klinische proef hebben stopgezet en een zeer diepgaand en uitgebreid onderzoek hebben verricht.
Wat ze niet deden.
Dit wordt een misdaad genoemd.
“Maar … maar zo eenvoudig is het niet. Dit is een complexe situatie. Het is een grijs gebied.”
“Nee. Dat is het niet. Als u een klinische proef met een nieuw medicijn zou uitvoeren en een paar duizend mensen in het onderzoek die het medicijn kregen, toch de ziektesymptomen kregen die het medicijn zou moeten genezen, zou u het onderzoek dan niet annuleren en teruggaan naar de tekentafel?”
“Bedoel je dat als we eerlijk waren? Dat is toch een grap? We zijn niet eerlijk. Snap je het niet?”
Ja. Ik snap het. Jullie zijn criminelen. Moordenaars.
Maar wacht. Er is meer. In het FDA-document staat ook: “Suspected COVID-19 cases that occurred within 7 days after any vaccination were 409 in the vaccine group vs. 287 in the placebo group.”
Dat is explosief. Direct na vaccinatie werden 409 mensen die de prikjes kregen “vermoedelijke COVID-gevallen”. Dit alleen al had voldoende moeten zijn om de klinische proef helemaal te stoppen. Maar dat was het niet.
In feite probeert het FDA-document die 409 gevallen te verontschuldigen met een gladde opmerking: “It is possible that the imbalance in suspected COVID-19 cases occurring in the 7 days post vaccination represents vaccine reactogenicity with symptoms that overlap with those of COVID-19.”
Vertaling: Zie je, een aantal klinische symptomen van COVID-19 en de bijwerkingen van het vaccin zijn hetzelfde. Daarom hebben we geen idee of de gevaccineerde mensen COVID hebben ontwikkeld of gewoon op het vaccin reageerden. Dus we gaan deze hele puinhoop negeren en doen alsof het niet belangrijk is.
In april 2020 voorspelde ik dat de vaccinfabrikanten deze strategie zouden gebruiken om COVID-gevallen weg te redeneren die voorkomen in de vaccingroepen van hun klinische onderzoeken.
Het heet “cooking the data”. Het is een manier om COVID-symptomen in de vaccingroep af te schrijven en te negeren – en in plaats daarvan te zeggen: “Het vaccin is veilig en effectief.”
En het FDA-document plaatst, zoals ik hierboven al zei, gewoon een ondoordringbare wolk over alle vrijwilligers in de Pfizer klinische proef door een categorie uit te vinden met de naam “suspected but unconfirmed COVID-19 cases”, en die cruciale gegevens weg te gooien, om nooit weer over te spreken.
Ik heb het er nu over. Elke verstandige persoon die ernaar kijkt, zou concluderen dat het vaccin nooit had mogen worden goedgekeurd.
Tenzij fraude, bedrog, winst en vernietiging van menselijk leven via het vaccin de ware doelen waren en zijn.
Tot slot: als u “vermoedelijke gevallen” heeft en hun uiteindelijke status hangt af van het doen van een test, dan doet u de test. U doet het zo vaak als nodig is, totdat het positief of negatief wordt geregistreerd. Dan wordt elk “verdacht geval” een feitelijk geval of helemaal geen geval.
Misschien werden deze “verdachte gevallen” in de klinische proef getest, en velen van hen waren positief, onthullend dat het echte COVID-gevallen waren – maar de onderzoekers logen en dekten het feit af dat ze waren getest.
Of als u echt niet wilt weten of “verdachte gevallen” echte gevallen zijn, test u ze niet. Je laat ze achter in een handige limbo en parkeert ze, om nooit meer gezien te worden.
Hoe dan ook, de situatie is ronduit absurd. Volgens officiële normen bepaalt de PCR-test of een persoon een geval is of niet. Doe gewoon de test. Zeggen “we weten het niet” is niets meer dan een oplichterij.
Ik zou het geweldig vinden om te horen hoe de onderzoekers zich hier proberen uit te praten. Hier is hoe het gesprek zou kunnen verlopen:
“Dus je zegt dat deze duizenden vermoede COVID-gevallen niet op de een of andere manier konden worden toegewezen?”
“Dat is juist. Hun PCR-tests waren ‘onbepaald’.”
“Dat zegt iets verwoestends over de test zelf.”
“Nou, soms weet je gewoon niet of het positief of negatief is.”
“Ik snap het. En dit ‘onbepaalde’ resultaat deed zich voor in ENKELE DUIZENDEN verdachte gevallen.”
“Ik denk het wel, ja.”
“Weet je, je had iets anders kunnen doen met deze verdachte gevallen. Een andere test. Je had weefselmonsters kunnen nemen en op een directere manier naar het virus zelf kunnen zoeken.”
“Nee. Dat zou niet werken.”
“Waarom niet?”
“Omdat … het eigenlijke virus …”
“Omdat niemand een exemplaar van het daadwerkelijke SARS-CoV-2-virus heeft kunnen vinden.”
“Juist.”
“Dus vertel me eens – wat geeft dat aan? Ik zal je vertellen wat het aangeeft. U kunt niet bewijzen dat het SARS-CoV-2-virus bestaat.”
“Ik moet gaan. Ik kom te laat voor een vergadering.”
“Je bent te laat voor meer dan alleen een vergadering. Is het waar dat iemand een viroloog wordt door een coupon uit de achterkant van een stripboek te knippen en deze naar een postbus in Maryland te sturen?”
