De sinds dit weekend weer ingestelde lockdown en alle maatregelen, zijn gebaseerd op cijfers over besmettingen. De nieuwste omicron variant zou zelfs extra besmettelijk zijn. Daar is echter geen enkel bewijs voor. Dat bewijs kun je alleen hebben als je weet hoe het virus eruit ziet (is samengesteld) en als je kunt meten dat het van de ene persoon op de andere overgedragen wordt. Dat laatste kun je alleen meten als je weet hoe het virus eruit ziet en dan in zowel de ene als de andere persoon aangetroffen hebt middels een bloedsample.
De PCR test is volgens de uitvinder ervan niet eens geschikt om op virussen te testen. Wat men doet is veronderstellen dat een virus een bepaalde samenstelling heeft en dan stukjes RNA meten met de PCR test. Als een paar stukjes RNA van het veronderstelde (maar nog nooit uit een patiënt geïsoleerde) virus gevonden worden, heb je corona: je bent positief. Dat is echter geen enkel bewijs dat je corona hebt en al helemaal niet dat je besmet bent. Voor wie zich verdiept heeft in de besmettingsleugen, is dat inmiddels wel duidelijk.
De enige manier om te kunnen zeggen “de maatregelen van de overheid zijn terecht”, is als iedereen die positief getest is (en dus corona zou hebben), de GGD belt en vraagt om bewijs van die uitslag. Stel de volgende vragen:
Hoezo heb ik corona als een PCR test positief uitslaat?
Je kunt toch niet op basis van stukjes gevonden RNA stellen dat ik een virus heb dat nog nooit gezien is en waarvan de samenstelling een theoretische aanname is?
Kunt u mij het echte bewijs leveren dat ik corona (SARS-cov-2) heb door mij een bloedtest af te nemen en het virus onder een elektronenmicroscoop te tonen?
Als de dokter zegt dat ik kanker heb, wil ik ook graag de foto’s van de kankercellen zien.
Kunt u mij dat bewijs niet leveren, dan ga ik er vanuit dat uw toegestuurde positieve uitslag niets zegt.
Neem een voorbeeld aan onderstaande lezers die u voorgingen en kom in actie. We moeten deze leugen ontmaskeren. Alle maatregelen zijn gebaseerd op aannames en mensen worden sick on demand gemaakt via de vaccins (zie deze uitgebreide toelichting).
Wanneer je een eigen zaak hebt en je bent nu gesloten.. LUISTER dan heel goed naar deze medewerker van de GGD‼️
De GGD heeft op dit filmpje gereageerd met de volgende tekst:
Als mensen de uitslag krijgen, is nog helemaal niet bekend met welke variant van het coronavirus zij besmet zijn. Eerst is verder onderzoek nodig: de sequentieanalyse of sequencing. Dit onderzoek wordt gedaan door het RIVM en maar op een beperkt aantal monsters. . Zo weet het RIVM welke varianten rondgaan in Nederland. De onderzoeksresultaten worden niet met de geteste personen gedeeld. Dit kan niet, omdat een testmonster tijdens de sequentieanalyse niet meer gekoppeld mag zijn aan gegevens van een positief geteste persoon. Dit is in verband met juridische- en privacyrichtlijnen. Het is ook niet nodig, omdat de sequencing pas later gebeurt, als de besmettelijke periode voorbij is. Kortom: we weten niet wie in Nederland besmet is met welke coronavariant.
Met een bloedtest kun je op dit moment geen coronabewijs krijgen. De bloedtest geeft, als hij positief is, wel aan dat je corona hebt gehad, maar niet hoe lang dat geleden is en of je nog beschermd bent.
Kortom, men weet helemaal niet of u corona heeft, laat staan welke variant. Neem daarom geen genoegen met deze uitleg. Wat de GGD hier eigenlijk zegt, is dat men helemaal niets weet!
Een bloedtest wuift men weg en doet men af als iets wat slechts aan kan geven dat je corona gehad. Dat komt omdat men het virus niet kan zien, maar met deze bloedtest antilichamen zegt waar te kunnen nemen. U wilt echter geen ‘bloedtest’ volgens de definities van de GGD, u wilt het virus geïsoleerd in uw bloedsample zien. Dat is bewijs! De rest is luchtbellenpraat en bewijst helemaal niets.
Als dat bewijs niet geleverd wordt, heeft u slechts een marketingbriefje ontvangen (toelichting) waarop staat dat uw test positief is, maar is niet bewezen dat u corona heeft of besmet bent en dus kunt u alle maatregelen negeren!
Waarom moet je een booster nemen tegen iets dat men niet eens kan aantonen? Waarom een vaccin nemen tegen virussen die men niet eens kan isoleren uit uw bloed en waarvoor men dus (zoals uit de reactie van de GGD blijkt) geen enkel bewijs heeft?
Weer een telefoontje van een lezer voor bewijs van corona in je lijf na positieve test. Eerst belt hij de GGD met de vraag of ze het bewijs kunnen leveren dat er een virus in zijn bloed gevonden is, anders dan het briefje waarop staat dat hij positief getest is (je hebt immers niets meer ontvangen dan een briefje waarop staat “u bent positief getest”, maar dat is geen bewijs dat het virus in je bloed zit, want men weet niet hoe het virus is samengesteld, want het is nog nooit geïsoleerd). Het antwoord is dat hij misschien bij een commercieel lab terecht kan of anders even met het RIVM moet bellen. Ook bij het bellen van het RIVM blijkt het antwoord ‘nee’. Ze kunnen geen bewijs leveren of er een virus in je bloed zit! Dus waarom moet heel Nederland dan gevaccineerd worden of in quarantaine en lockdown als je niet eens een virus in een bloedsample kunt vinden? Antwoord: het is een geloof, een fabeltje en ER IS GEEN BEWIJS. https://www.youtube.com/watch?v=Twc9OCXpFSw
Nog een extra opmerking:
Q: Op hoeveel cycles staat zo’n PCR test afgesteld? Dit i.v.m valse positieven… A: Alle positieven zijn valse positieven als je op stukjes RNA van een hypothetisch virus test (hypothetisch omdat het nog nooit gezien is). Het virus is nog nooit geïsoleerd.
De nieuwe Afrikaanse virus mutatie: precies op tijd
door Jon Rappoport – 29 november 2021
Er zijn geen varianten.
Omdat er geen virus is. SARS-CoV-2 bestaat niet. Ik heb het afgelopen anderhalf jaar besteed om dat te bewijzen. [0]
Maar fantasieën bestaan wel. Zo ook geheime operaties met de intentie om te misleiden.
Dus is de “wetenschappelijke wereld” razend enthousiast over de nieuwe Zuid-Afrikaanse variant, genaamd B.1.1.529 (aka Omicron, Botswana). Woo. Het spook komt uit de kast. Pas op. COVID-gevallen nemen toe…
“We weten niet of het vaccin effectief zal zijn in het licht van de nieuwe variant. Nieuwe lockdowns kunnen nodig zijn. Reisbeperkingen komen eraan. Hou de luiken gesloten.”
Ik bedoel, echt.
Zoals u weet, wordt in de pers al een paar maanden beweerd dat de door het vaccin verleende immuniteit aan het wegzakken is als een steen. Dit verhaal is absurd omdat, nogmaals, er geen virus is. Dus er was geen verleende immuniteit om mee te beginnen. Maar goed, dat is het verhaal dat de ronde doet. Dus NU…
“Het blijkt dat een belangrijke reden voor de verminderde effectiviteit van het vaccin is…
“De NIEUWE VARIANT. De Zuid-Afrikaanse B.1.1.529.”
Uh-huh. “Het vaccin heeft het moeilijk om infectie veroorzaakt door de nieuwe variant te voorkomen. We moeten misschien om de drie maanden een boost geven…”
Hou de angst erin. Dring harder aan op het vaccin. Verklaar de mislukkingen. Verzin stijgende aantallen en wijt ze aan de nieuwe variant. Stel zware nieuwe lockdowns in.
“De Zuid-Afrikaanse variant is dodelijker dan de Delta, die dodelijker is dan het origineel.”
En geen van de drie bestaat.
Wat wel bestaat is fantasie, hoger en dieper en dikker opgestapeld.
De variant is Fauci. De variant is Bill Gates. De variant is CDC/WHO. De variant is het Wereld Economisch Forum. En het Chinese regime. En presidenten en gouverneurs. En de mainstream pers.
En vergeet dit niet. Verwondingen en sterfgevallen door vaccins zijn over de hele wereld geëscaleerd. In de VS alleen al, zijn de gemelde verwondingen boven de 600.000 gebroken [1]. Zoals ik al zei, concludeerde de bekende Harvard Pilgrim Healthcare studie [2] dat, om tot een waar aantal letsels te komen, het gerapporteerde cijfer met 100 moet worden vermenigvuldigd.
Er is iets nodig om al deze letsels en sterfgevallen te verklaren. Dat wil zeggen, om er over te liegen.
En precies op tijd komt hier de nieuwe variant.
“Deze mensen die gewond lijken te zijn geraakt door het vaccin, zijn in werkelijkheid gekielhaald door het oorspronkelijke virus, de Delta, en woo, het Zuid-Afrikaanse B.1.1.529.”
Ook recentelijk: We hebben een stortvloed van persverhalen gezien met als thema: “Wetenschappers zijn verbijsterd over het lage aantal COVID-gevallen in Afrika, waar de vaccinatiegraad erg laag is.” [3] Boem. Dat verhaal is nu weg. Weggevaagd. Nu is het DE WERELD WORD AANGEVALLEN DOOR DE ZUID-AFRIKAANSE B.1.1.529 VARIANT.
Het Omicron virus: wat is de genetische samenstelling? (essentiële informatie) – door Martin Vrijland
Als we het WHO moeten geloven, is de veronderstelde nieuwe Omicron variant veel besmettelijker dan voorgaande mutaties. Dat zou moeten betekenen dat ze ergens een sample van dat virus hebben. Anders baseren ze zich uitsluitend op vermeende positieve tests, maar op basis van zo’n test kun je niet weten met welke variant je te maken hebt. Dat zou alleen kunnen als je van al die varianten de opbouw en structuur kent en dus weet welke stukjes RNA er in die betreffende variant zitten.
En daar zit hem het hele probleem bij al die virussen: men heeft niet één sample van een geïsoleerd virus uit een patiënt. Dat is een héél belangrijk gegeven, want dat is essentieel om aan al uw buren, vrienden of kennissen te vertellen.
Als Willem Engel beweert dat virussen best wel eens via een combinatie aan tests opgespoord kunnen worden, dan heeft hij het over drie verschillende tests. Dat doet hij bijvoorbeeld in deze prachtige langdradige video, waarin hij als de expert over moet komen (ik wacht echter nog steeds op een kopie van zijn scriptie, waaruit dit blijkt). In die video spreekt Willem zichzelf namelijk onvervalst en keihard tegen. Je kunt niet van over de valse positieven spreken en dan tegelijk toch de oplopende cijfers internationaal vergelijken. Als positieve testcijfers vals zijn, zijn ze overal vals Willem. Bovendien kun je niet testen op iets waarvan je alleen een hypothetisch model, maar geen geïsoleerd bewijs hebt.
Op zich legt Engel wel correct uit dat men geen geïsoleerd virus heeft, maar slechts een computermodel. En met dat computermodel kan men theoretisch gezien zelfs stukjes RNA in een lab nabouwen (bijvoorbeeld met de synthetische nano RNA printers), waarmee je een modelvirus op een kweek kunt bouwen. Dan heb je dus een theoretisch bedacht virus in een lab gebouwd. Dat virus kan echter (zoals elk virus) alleen bestaan met een kweek, want virussen zijn van zichzelf niet levend. Ze hebben geen celkern. Dus gebruikt men foetuscellen om de kweek in stand te houden.
Waar nu de kern van het grote probleem in de gehele besmettelijkheidsdiscussie ligt en waar nu tevens de kern van het grote probleem in de gevaarlijke varianten discussie ligt (zoals nu bij die vermeende Omicron variant), is precies dat feit: dat men een samenstelling veronderstelt heeft, op basis van een computermodel.
Het onomstotelijke harde feit blijft dat men nog nooit een coronavirus uit een bloedsample van een vermeend COVID-patiënt geïsoleerd heeft.
Vraagt u het maar eens aan de GGD als u een positieve testuitslag binnenkrijgt: “Kunt u mij een bewijs leveren van welk virus ik heb, door mij de exacte samenstelling van het virus te tonen?”. Daar krijgt u geen antwoord op. Als u dan aanbiedt om een bloedsample af te nemen, zodat zij het virus uit uw bloed kunnen isoleren, krijgt u ook geen antwoord. Men weet namelijk niet hoe een virus is opgebouwd. Het is zuiver gebaseerd op aannames; op hypotheses. Men heeft geen idee welk RNA er in de “originele variant”, Delta, Omicron (of noem ze maar) op zit. Het zijn theoretische verzinsels.
Het is daarom ook best wel knap dat er ineens in allerlei landen gemeld wordt, dat er één of twee gevallen van de Omicron variant geconstateerd zijn. Dan moet men dus de passagiers van een vliegtuig een test afnemen en dan constateert die test stukjes RNA of constateert die test antistoffen, maar dan weet je nog niet met welk type virus je te maken hebt. Dat kun je alleen weten op basis van twee dingen:
Je moet de samenstelling van het virus kennen
Je moet een bloedsample hebben waaruit je dat virus isoleert (in beeld brengt onder een elektronenmicroscoop)
Je kunt niet op basis van bijvoorbeeld een PCR test zeggen dat je ALLE stukjes RNA, die bij dat betreffende variant horen, gevonden hebt, simpelweg niet omdat die test dat niet zo precies en fijnmazig doet, maar bovenal niet omdat je de EXACTE samenstelling van zo’n (vermeend) variant niet kent, omdat je het nog nooit geïsoleerd hebt. (Lees dat nog een keer.)
Stelt u zich (hypothetisch gezien) voor dat ik ooit een keer een vakantieliefde zwanger gemaakt heb en stelt u zich dan eens voor dat dit iemand van negroïde afkomst is. Ik vertel u vervolgens dat ik alleen van deze vakantieliefde gehoord heb dat ze zwanger is en dat ze op zeker moment bevallen is van een gezond kind. Ik vertel u tevens dat ik het kind nog nooit gezien heb en niet weet of het een jongetje of meisje is. Geen foto, geen verhalen, helemaal niets! Als u mij dan vraagt hoe mijn kind eruit ziet, kan ik u daar geen antwoord op geven. Ik heb het nog nooit gezien. Ik kan hooguit zeggen dat het waarschijnlijk de kleur van een halfbloedje heeft.
Zo is het met deze hele virus- en varianten discussie ook. Als u uw huisarts of het lab vraagt om u te vertellen hoe het virus in uw bloed eruit ziet of hoe de variant eruit ziet, dan kunnen ze daar geen antwoord op geven. Men heeft NOG NOOIT een levend en compleet (in de samenstelling van die prachtige bolletjes met hoorntjes uitziend) virus uit een bloedsample kunnen halen. Men heeft het bewijs van de samenstelling niet; men heeft het nog nooit gezien en kan het dus ook niet tonen. Daarom zien we altijd en alleen die prachtige Photoshop illustraties zoals bij dit artikel getoond.
“Ja, maar Vrijland op deze foto zie ik toch een foto van een Sars-CoV-2 virus, dus wat klets je nou?” Nou, de titel onder de foto zegt voldoende: ‘Een afbeelding van een elektronenmicroscoop toont het Sars-CoV-2-virus dat ervoor zorgt dat Covid-19 uit het oppervlak van een in het laboratorium gekweekte cel tevoorschijn komt.’ Die prachtige volzin in zichzelf is al een leugen. Het is simpelweg onzin. Covid-19 is een benaming voor ziekteverschijnselen, maar niet voor een virus. Covid-19 kan dus niet uit het oppervlakte van een cel komen. Wat wel kan is dat een cel een exosoom (virus genoemd) aanmaakt. Dat wil zeggen dat het lichaam zelf een virus aanmaakt. Wat ze hier dus gefotografeerd hebben zijn cellen die exsosomen afscheiden (gerealiseerd na een CRISPR opdracht aan die cellen).
De getoonde foto betreft dus een exosoomreactie (een virusreactie) van levende cellen in een kweek. Het toont nog steeds niet datgene wat wij zo graag als bewijs zouden willen zien: een virus in een bloedsample van een patiënt.
En dan hebben we het nog niet eens gehad over de vraag hoe zo’n vermeend virus (dat nog nooit onder een microscoop vanuit een bloedsample van een vermeend patiënt getoond is) dan van persoon A op persoon B overgedragen kan worden. Als je het virus nog nooit gezien heb en je dus niet weet hoe het eruit ziet: hoe kun je dan zeggen dat er één of twee gevallen van de Omicron variant geconstateerd zijn? Het antwoord is eenvoudig: dat kan niet. Net zo min als ik kan zeggen hoe mijn hypothetische vakantieliefde kind eruit ziet en dus ook niet kan zeggen “Ik zag vandaag mijn kind uit een vliegtuig op Schiphol stappen”. Het kan niet.
Overigens is het gehele besmettingsidee gebaseerd op de onderzoeken van Louis Pasteur. Louis Pasteur bleek echter een fraudeur. Uit zijn privé boekhouding (die een nabestaande aan de Nationale Bibliotheek in Parijs gaf), bleek namelijk dat hij zijn besmettingsonderzoeken bij elkaar gelogen had. Het is die theorie van Louis Pasteur – en het zijn die frauduleuze onderzoeken – die nog altijd het verrotte fundament onder de gehele vaccinindustrie vormen. Mensen worden ziek gemaakt; ervaren collectieve vervuiling, waardoor ze achtereenvolgens ziek worden en het is niet besmettelijkheid dat ziek maakt. We worden dus internationaal bespeeld met de grootste Große Lüge ooit; groter dan die van Adolf Hitler.
De PCR test was waarschijnlijk al het intranasaal vaccin wat het CRISPR enzym aflevert om mensen ‘sick on demand’ te kunnen maken. Het vaccin biedt een grotere dosis en dus een langere periode.
Het is namelijk zo dat het lichaam van nature lichaamsvreemde stoffen afbreekt. Dat is die exosoomreactie dat wij virus plegen te noemen. Het CRISPR enzym (ge-rebrand tot mRNA) waarmee je het menselijk DNA kunt programmeren om proteïnes (of wat dan ook) aan te maken, kan dus zowel via de PCR test (in kleine hoeveelheid) als via de vaccinatienaald, ingebracht worden. Als je dan ook nog eens (wat hier verondersteld wordt) grafeenoxide toevoegt (grafeenoxide heeft biosensor capaciteiten en dus een antennefunctie), dan kun je vanuit het 5G netwerk elke opdracht aan de menselijke cel geven en mensen dus remote control ziek maken (‘sick on demand’).
Verdiep u echt in de achtergrond van deze uitleg. Het is essentieel om dit te begrijpen. De besmettingstheorie is een leugen. Willem Engel en andere internationale staatsoppositie, houden de besmettingsleugen in stand en focussen zich slechts op meevallende cijfers. Dat spel wordt straks echter ondermijnd als men de door mij voorspelde tsunami aan zieken en doden gaat realiseren via ‘sick on demand’. Om dus de angel uit de varianten- en besmettingsdiscussie te halen, moet u de essentie begrijpen. Doe dat: verdiep u erin en deel dit artikel waar u kunt!
Meer dan een jaar geleden heb ik een procedure voorgesteld (erop aangedrongen) om te bewijzen dat SARS-COV-2 bestaat.
Deze procedure is van essentieel belang – en het behoeft geen betoog dat zij niet is uitgevoerd en ook nooit zal worden uitgevoerd.
Waarom niet? Omdat de uitkomst het COVID-verhaal volledig zou kunnen vernietigen.
Hier is de procedure: Je zet 500 mensen op een rij die gediagnosticeerd zijn met COVID-19, en je neemt weefselmonsters van hen.
Je verwerkt deze monsters, door middel van centrifugeren, etc., om te extraheren en te komen tot wat je denkt dat het virus is.
U legt dat materiaal onder een elektronenmicroscoop en fotografeert het.
Vervolgens legt u de 500 foto’s van de 500 “pandemische patiënten” naast elkaar.
Je stelt jezelf drie brandende vragen.
Één: Zijn er op elke foto veel identieke virussen?
Twee: Zitten deze virussen op elk van de 500 foto’s?
Drie: Is het een virus dat je nog nooit eerder hebt gezien?
Als het antwoord op vraag één en twee ja is, lijkt het erop dat u een virus heeft gevonden dat de 500 patiënten gemeen hebben. Als het antwoord op vraag drie ja is, dan is het een virus dat nog nooit eerder is gezien.
Als het antwoord op vraag één of twee nee is, is het niet gelukt het virus te vinden dat u zoekt. Je hebt gefaald om een virale oorzaak te bewijzen voor wat je COVID-19 noemt.
Als je veel identieke virusdeeltjes ziet op sommige, maar niet alle foto’s, heb je misschien wel of niet een virus gevonden. Om daarover te beslissen, moet je aan drie voorwaarden voldoen: de onderzoekers zijn eerlijk en onafhankelijk; een nieuw team van zulke onderzoekers herhaalt de hele procedure, vanaf het begin, om te zien of hun bevindingen overeenkomen met die van het oorspronkelijke team; en je hebt echt gekwalificeerde deskundigen nodig om te bepalen of de deeltjes op de elektronenmicroscoop foto’s daadwerkelijk virussen zijn of iets anders.
Opmerking: Dit is waarom één of twee foto’s uit een studie NIETS betekenen.
Goed dan. Er zijn nog andere factoren die een rol spelen in het proces van het ontdekken van een virus. Deze factoren zijn ISOLATIE en GENETISCHE SEQUENCING.
Ze worden beide behandeld in een verklaring over virusisolatie, geschreven en gepubliceerd door Dr. Andrew Kaufman, Dr. Tom Cowan, en Sally Fallon Morell. Ik herdruk het hier in zijn geheel:
Verklaring inzake virusisolatie (SOVI) [1]
“Isolation: The action of isolating; the fact or condition of being isolated or standing alone; separation from other things or persons; solitariness.” — Oxford English Dictionary
(“Isolatie: De actie van het isoleren; het feit of de toestand van geïsoleerd zijn of alleen staan; scheiding van andere dingen of personen; eenzaamheid.” – Oxford Engels Woordenboek)
De controverse over de vraag of het SARS-CoV-2-virus ooit geïsoleerd of gezuiverd is, duurt voort. Op grond van bovenstaande definitie, het gezond verstand, de wetten van de logica en de dictaten van de wetenschap moet ieder onbevooroordeeld mens echter tot de conclusie komen dat het SARS-CoV-2-virus nooit geïsoleerd of gezuiverd is geweest. Bijgevolg kan geen bevestiging van het bestaan van het virus worden gevonden. De logische, op het gezond verstand gebaseerde en wetenschappelijke consequenties van dit feit zijn:
de structuur en samenstelling van iets waarvan het bestaan niet is aangetoond, kan niet worden gekend, met inbegrip van de aanwezigheid, structuur en functie van een hypothetische spike of andere proteïnen;
de genetische volgorde van iets dat nooit is gevonden kan niet worden gekend;
“varianten” van iets waarvan het bestaan niet is aangetoond, kunnen niet worden gekend;
het onmogelijk is om aan te tonen dat SARS-CoV-2 een ziekte veroorzaakt die Covid-19 heet.
In zo beknopt mogelijke bewoordingen is dit de juiste manier om een nieuw virus te isoleren, te karakteriseren en aan te tonen. Eerst neemt men monsters (bloed, sputum, afscheidingen) van veel mensen (b.v. 500) met symptomen die uniek en specifiek genoeg zijn om een ziekte te karakteriseren. Zonder deze monsters te vermengen met ANDER weefsel of producten die ook genetisch materiaal bevatten, macereert, filtert en ultracentrifugeert, d.w.z. zuivert de viroloog het specimen. Deze in de virologie gebruikelijke techniek, die in elk virologielaboratorium al tientallen jaren wordt toegepast om bacteriofagen [2a] en zogenaamde reuzenvirussen te isoleren, stelt de viroloog vervolgens in staat om met elektronenmicroscopie duizenden deeltjes van identieke grootte en vorm aan te tonen. Deze deeltjes zijn het geïsoleerde en gezuiverde virus.
Deze identieke deeltjes worden vervolgens met behulp van fysische en/of microscopische technieken gecontroleerd op uniformiteit. Zodra de zuiverheid is vastgesteld, kunnen de deeltjes verder worden gekarakteriseerd. Dit omvat een onderzoek van de structuur, de morfologie en de chemische samenstelling van de deeltjes. Vervolgens wordt hun genetische samenstelling gekarakteriseerd door het genetisch materiaal rechtstreeks uit de gezuiverde deeltjes te extraheren en gebruik te maken van genetische-sequencingtechnieken, zoals Sanger-sequencing, die ook al tientallen jaren bestaan. Vervolgens wordt een analyse uitgevoerd om te bevestigen dat deze uniforme deeltjes van exogene (externe) oorsprong zijn, zoals een virus wordt verondersteld te zijn, en niet de normale afbraakproducten van dode en stervende weefsels. [2b] (Sinds mei 2020 weten we dat virologen geen manier hebben om te bepalen of de deeltjes die ze zien virussen zijn of gewoon normale afbraakproducten van dode en stervende weefsels). [2c]
Als we zover zijn gekomen, dan hebben we een exogeen virusdeeltje volledig geïsoleerd, gekarakteriseerd, en genetisch gesequenced. We moeten echter nog aantonen dat er een oorzakelijk verband is met een ziekte. Dit gebeurt door een groep gezonde proefpersonen (meestal worden dieren gebruikt) bloot te stellen aan dit geïsoleerde, gezuiverde virus op de manier waarop de ziekte wordt verondersteld te worden overgedragen. Als de dieren ziek worden van dezelfde ziekte, hetgeen wordt bevestigd door klinische bevindingen en autopsie, heeft men nu aangetoond dat het virus daadwerkelijk een ziekte veroorzaakt. Dit bewijst besmettelijkheid en overdracht van een besmettelijke ziekteverwekker.
Geen van deze stappen is zelfs maar geprobeerd met het SARS-CoV-2-virus, noch zijn al deze stappen met succes uitgevoerd voor om het even welk zogenaamd pathogeen virus. Uit ons onderzoek blijkt dat er in de medische literatuur geen enkele studie bestaat die deze stappen aantoont.
In plaats daarvan nemen virologen sinds 1954 ongezuiverde monsters van een relatief klein aantal mensen, vaak minder dan tien, met een soortgelijke ziekte. Vervolgens bewerken zij dit monster op minimale wijze en enten zij dit ongezuiverde monster in een weefselkweek met meestal vier tot zes andere soorten materiaal – die allemaal identiek genetisch materiaal bevatten van wat een “virus” wordt genoemd. De weefselkweek wordt uitgehongerd en vergiftigd en valt op natuurlijke wijze uiteen in vele soorten deeltjes, waarvan sommige genetisch materiaal bevatten. Tegen alle gezond verstand, logica, gebruik van de Engelse taal en wetenschappelijke integriteit in, wordt dit proces “virusisolatie” genoemd. Dit brouwsel met fragmenten genetisch materiaal uit vele bronnen wordt vervolgens onderworpen aan een genetische analyse, die vervolgens in een computersimulatieproces de vermeende sequentie van het vermeende virus creëert, een zogenaamd in silico genoom. Op geen enkel moment wordt een echt virus door elektronenmicroscopie bevestigd. Op geen enkel moment wordt een genoom van een echt virus geëxtraheerd en gesequenced. Dit is wetenschappelijke fraude.
De constatering dat het ongezuiverde specimen – dat samen met giftige antibiotica, runderfoetusweefsel, vruchtwater en andere weefsels in een weefselkweek is geïnoculeerd – het nierweefsel waarop het is geïnoculeerd, vernietigt, wordt als bewijs van het bestaan en de pathogeniciteit van het virus aangevoerd. Dit is wetenschappelijk bedrog.
Wanneer iemand u voortaan een artikel geeft waarin wordt gesuggereerd dat het SARS-CoV-2-virus is geïsoleerd, controleer dan de secties over de methoden. Als de onderzoekers Vero-cellen of een andere kweekmethode hebben gebruikt, dan weet u dat hun werkwijze geen isolatie was. U zult de volgende excuses horen voor het feit dat er niet echt geïsoleerd is:
Er werden niet genoeg virusdeeltjes gevonden in monsters van patiënten om te analyseren.
Virussen zijn intracellulaire parasieten; ze kunnen niet op deze manier buiten de cel worden aangetroffen.
Als nr. 1 juist is, en we het virus niet in het sputum van zieke mensen kunnen vinden, op grond waarvan denken we dan dat het virus gevaarlijk of zelfs dodelijk is? Als nr. 2 juist is, hoe verspreidt het virus zich dan van mens tot mens? Ons is verteld dat het uit de cel komt om anderen te besmetten. Waarom is het dan niet mogelijk om het te vinden?
Tenslotte, het in twijfel trekken van deze virologische technieken en conclusies is geen afleidingsmanoeuvre of splijtzwam. Het licht laten schijnen op deze waarheid is essentieel om een einde te maken aan dit verschrikkelijke bedrog waarmee de mensheid wordt geconfronteerd. Want, zoals we nu weten, als het virus nooit geïsoleerd, gesequenced of ziekmakend is gebleken, als het virus denkbeeldig is, waarom dragen we dan maskers, nemen we sociaal afstand en stoppen we de hele wereld in de gevangenis?
Tenslotte, als pathogene virussen niet bestaan, wat zit er dan in die injecteerbare middelen die ten onrechte “vaccins” worden genoemd, en wat is hun doel? Deze wetenschappelijke vraag is de meest dringende en relevante van onze tijd.
We hebben gelijk. Het SARS-CoV-2-virus bestaat niet.
-Einde van Kaufman, Cowan, Morell verklaring-
Tenslotte, hier is een herpublicatie van mijn artikel over een bewering van virusisolatie. Dr. Kaufman doet een stapsgewijze analyse van een citaat uit een typische studie die beweert te beschrijven hoe SARS-CoV-2 werd geïsoleerd:
-Dr. Andrew Kaufman weerlegt “isolatie” van SARS-Cov-2; hij analyseert stap voor stap een typische bewering over isolatie; er is geen bewijs dat het virus bestaat.
De wereldwijde medische gemeenschap beweert dat “een pandemie wordt veroorzaakt door een virus, SARS-Cov-2.”
Maar wat als het virus niet bestaat?
Mensen hebben me gevraagd om een stap voor stap analyse van een gangbare bewering van virusisolatie. Nou, hier is het.
“Isolatie” zou moeten betekenen dat het virus gescheiden is van al het omringende materiaal, zodat onderzoekers kunnen zeggen: “Kijk, we hebben het. Het bestaat.”
Ik nam een typische passage uit een gepubliceerde studie, een “methoden” sectie, waarin onderzoekers beschrijven hoe zij “het virus isoleerden.” Ik stuurde het naar Dr. Andrew Kaufman [3], en hij gaf zijn analyse in detail.
Ik vond verschillende studies die een gelijkaardige taal gebruikten om uit te leggen hoe “SARS-CoV-2 werd geïsoleerd”. Bijvoorbeeld, “Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, (Emerging Infectious Diseases, Vol. 26, No. 6 — June 2020)” [4].
Eerst wil ik wat achtergrondinformatie geven om de lezer te helpen begrijpen wat er in de studie gebeurt.
De onderzoekers maken een soep in het lab. Deze soep bevat een aantal verbindingen. De onderzoekers nemen aan, zonder bewijs, dat “het virus” in deze soep zit. Op geen enkel moment scheiden zij het vermeende virus van het omringende materiaal in de soep. Isolatie van het virus vindt niet plaats.
Zij proberen aan te tonen dat de aap (en/of menselijke cellen) die zij in de soep stoppen, sterven. DAT IS HUN BELANGRIJKSTE “BEWIJS”. Deze celdood, beweren zij, wordt veroorzaakt door “het virus.” Maar, zoals u zult zien, ontmantelt Dr. Kaufman deze claim.
Er is geen reden om aan te nemen dat SARS-CoV-2 überhaupt in de soep zit, of dat het cellen doodt.
Tenslotte beweren de onderzoekers, zonder enig bewijs of rationele verklaring, dat zij de genetische sequentie hebben kunnen ontdekken van “het virus” dat zij nooit hebben geïsoleerd. “We hebben het niet gevonden, we weten er niets van, maar we hebben het gesequenced.”
Hier zijn de beweringen van de studie, afgewisseld met Dr. Kaufman’s analyse:
STUDIE: “We used Vero CCL-81 cells for isolation and initial passage [in the soup in the lab]…”
KAUFMAN: “Vero-cellen zijn vreemde cellen uit de nieren van apen en een bron van besmetting. Virusdeeltjes moeten rechtstreeks uit klinische monsters worden gezuiverd om te bewijzen dat het virus echt bestaat. Isoleren betekent scheiden van al het andere. Dus hoe kun je een virus scheiden/isoleren als je het aan iets anders toevoegt?”
STUDIE: “…We cultured Vero E6, Vero CCL-81, HUH 7.0, 293T, A549, and EFKB3 cells in Dulbecco minimal essential medium (DMEM) supplemented with heat-inactivated fetal bovine serum (5% or 10%)…”
KAUFMAN: “Waarom minimale essentiële media gebruiken, die onvolledige voeding geven [aan de cellen]? Foetaal runderserum is een bron van vreemd genetisch materiaal en extracellulaire blaasjes, die niet te onderscheiden zijn van virussen.”
STUDIE: “…We used both NP and OP swab specimens for virus isolation. For isolation, limiting dilution, and passage 1 of the virus, we pipetted 50 μL of serum-free DMEM into columns 2–12 of a 96-well tissue culture plate, then pipetted 100 μL of clinical specimens into column 1 and serially diluted 2-fold across the plate…”
KAUFMAN: “Nogmaals, misbruik van het woord isolatie.”
STUDIE: “…We then trypsinized and resuspended Vero cells in DMEM containing 10% fetal bovine serum, 2× penicillin/streptomycin, 2× antibiotics/antimycotics, and 2× amphotericin B at a concentration of 2.5 × 105 cells/mL…”
KAUFMAN: “Trypsine is een enzym uit de alvleesklier dat eiwitten verteert. Zou dat geen schade veroorzaken aan de cellen en deeltjes in de kweek die eiwitten op hun oppervlak hebben, waaronder het zogenaamde spike-eiwit?”
KAUFMAN: “Waarom worden antibiotica toegevoegd? Voor de kweek wordt steriele techniek gebruikt. Bacteriën kunnen gemakkelijk uit het klinische monster worden gefilterd door in de handel verkrijgbare filters (GIBCO) [5]. Tenslotte kunnen bacteriën gemakkelijk onder de microscoop worden waargenomen en zouden zij gemakkelijk kunnen worden geïdentificeerd als zij het monster zouden besmetten. De gebruikte specifieke antibiotica, streptomycine en amfotericine (ook bekend als “ampho-terrible”), zijn giftig voor de nieren en wij gebruiken niercellen in dit experiment! Merk ook op dat ze worden gebruikt in een concentratie van “2X”, wat twee keer de normale hoeveelheid lijkt te zijn. Deze zullen zeker schade toebrengen aan de Vero-cellen.”
STUDIE: “…We added [not isolated] 100 μL of cell suspension directly to the clinical specimen dilutions and mixed gently by pipetting. We then grew the inoculated cultures in a humidified 37°C incubator in an atmosphere of 5% CO2 and observed for cytopathic effects (CPEs) daily. We used standard plaque assays for SARS-CoV-2, which were based on SARS-CoV and Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) protocols…”
STUDIE: “When CPEs were observed, we scraped cell monolayers with the back of a pipette tip…”
KAUFMAN: “Er is geen negatief controle-experiment beschreven. Controle-experimenten zijn nodig voor een geldige interpretatie van de resultaten. Hoe kunnen we zonder dat weten of het de giftige soep van antibiotica, minimale voeding en afstervend weefsel van een zieke was die de cellulaire schade veroorzaakte of een spookvirus? Een goede controle zou bestaan uit precies hetzelfde experiment, behalve dat het klinische monster afkomstig zou moeten zijn van een persoon met een ziekte die niets met COVID te maken heeft, zoals kanker, aangezien dat geen virus zou bevatten.”
STUDIE: “…We used 50 μL of viral lysate for total nucleic acid extraction for confirmatory testing and sequencing. We also used 50 μL of virus lysate to inoculate a well of a 90% confluent 24-well plate.”
KAUFMAN: “Hoe bevestig je iets waarvan het bestaan nooit eerder is aangetoond? Waarmee heb je de genetische sequenties vergeleken? Hoe weet je de oorsprong van het genetisch materiaal, aangezien het afkomstig was van een celcultuur met materiaal van mensen en al hun microflora, foetale koeien, en apen?”
-Einde van de studie citaten en Kaufman analyse-
Mijn commentaar: Dr. Kaufman doet hier verschillende dingen. Hij toont aan dat isolatie, in welke betekenis van het woord “isolatie” dan ook, niet plaatsvindt.
Dr. Kaufman laat ook zien dat de onderzoekers schade aan de cellen en celdood willen gebruiken als bewijs dat “het virus” in de soep zit die zij aan het maken zijn. Met andere woorden, de onderzoekers gaan ervan uit dat als de cellen sterven, het wel het virus moet zijn dat de cellen doodt. Maar Dr. Kaufman toont aan dat er voor de hand liggende andere redenen zijn voor celbeschadiging en -sterfte die niets met een virus te maken hebben. Daarom is er geen bewijs dat “het virus” in de soep zit of überhaupt bestaat.
En tenslotte legt Dr. Kaufman uit dat de claim van genetische sequencing van “het virus” absurd is, omdat er geen bewijs is dat het virus aanwezig is. Hoe kun je iets sequencen als je niet hebt aangetoond dat het bestaat?
Lezers die niet bekend zijn met mijn werk (meer dan 300 artikelen over het onderwerp van de “pandemie” in het afgelopen jaar [6]) zullen vragen: Waarom sterven er dan mensen? Hoe zit het met het enorme aantal gevallen en sterfgevallen? Ik heb deze en andere vragen uitvoerig beantwoord. Het onderwerp van dit artikel is: hebben onderzoekers bewezen dat SARS-CoV-2 bestaat?
[2b] “Extracellular Vesicles Derived From Apoptotic Cells: An Essential Link Between Death and Regeneration,” Maojiao Li1 et al, Frontiers in Cell and Developmental Biology, 2020 October 2. https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fcell.2020.573511/full — accessed 2/15/21
[2c] “The Role of Extraellular Vesicles as Allies of HIV, HCV and SARS Viruses,” Flavia Giannessi, et al, Viruses, 2020 May
Vandaar ook natuurlijk dat er OOK controle-experimenten moeten worden uitgevoerd. Deze zijn tijdens het zogenaamde ‘isoleren’ van ‘SARS-CoV-2’ NIET gedaan.
Ja, maar ‘het virus’ is ‘geïsoleerd’ / ‘aangetoond’ volgens de (gewijzigde) postulaten van Koch, net zoals ‘het SARS-virus’ uit 2003… (Nu ook wel bekend als ‘SARS-CoV-1’.)
In dat onderzoek staat verder de volgende zin en die is heel belangrijk: “According to Koch’s postulates, as modified by Rivers for viral diseases, six criteria are required to establish a virus as the cause of a disease1.”
Iemand die dit oppervlakkig leest zou er inderdaad vanuit kunnen gaan dat is voldaan aan de voorwaarden van de postulaten van Koch. Maar, dat staat er niet. Wat er wel staat is het volgende: Koch’s postulates, as modified by Rivers. En dat is heel wat anders dan de originele postulaten van Koch.
Hierin komt ook de naam van Rockefeller voor. Rivers publiceerde voor het Rockefeller Instituut.
Daarnaast is het handig om ook te kijken naar de geschiedenis rond John D. Rockefeller en de opkomst van de olie- en farmaceutische industrie (daar zijn ook veel dingen over te vinden).
Net in die tijd verschijnt het onderzoek van Rivers die de postulaten van Koch wijzigt. Een wijziging die tot op de dag van vandaag wordt gebruikt, getuige het gepubliceerde SARS onderzoek uit 2003.
Met andere woorden, bijna iedereen denkt dat aan de postulaten van Koch is voldaan, maar niets is minder waar. Er is voldaan aan Rivers’ versie van de postulaten van Koch en dat is wezenlijk iets anders.
Wat het dan ook is dat Rivers heeft gewijzigd, de titel van het onderzoek is van welke kant je het ook bekijkt, foutief en misleidend, want er is absoluut niet voldaan aan de postulaten van Koch.
Rivers stelt in 1937 dat men tot dan er vanuit ging dat er bepaalde “agenten” waren die ziektes veroorzaken, zoals schimmels en bacteriën en dat het ondenkbaar zou zijn dat er niet levende “agenten” zouden kunnen bestaan die ziektes veroorzaken. Hij gaat verder met te zeggen dat mensen die dat wel denken deze ziektemakers virussen noemen.
En dan zegt hij het volgende: We weten niet hoe die virussen er uitzien of wat voor structuur ze hebben. Misschien zijn het de dwergen uit het microbiologisch bestaan of misschien zijn het wel voor ons onbekende levensvormen of misschien zijn het wel levenloze elementen die de ziekte veroorzaken.
Maar, ook zegt hij dat het volkomen onjuist is om te zeggen dat virussen niet bestaan.
Wat hij dan verder stelt is ongeveer hetzelfde als wat astronomen plegen te doen met planeten die ze niet kunnen waarnemen, maar die volgens hun berekeningen er wel degelijk zouden moeten zijn. Astronomen nemen dan aan vanwege allerlei omgevingsfactoren dat die planeet bestaat en Rivers neemt aan dat een bepaald virus bestaat ook op basis van allerlei omringende factoren.
Rivers gaat ervan uit dat virussen bestaan op basis van allerlei uiterlijke kenmerken/symptomen waarvoor men geen verklaring kan vinden. En omdat er geen verklaring gevonden kan worden en mensen toch ziek worden, moet er wel zoiets zijn als een virus, is zijn stelling.
Maar, omdat ze dat niet aan kunnen tonen zegt hij vervolgens dat je aan de kenmerken van een ziekte heel goed het bestaan van een micro-organisme (in dit geval een virus) kunt aantonen. Met andere woorden, het isoleren en daarmee aantonen dat de ziekteverwekker bestaat is daardoor komen te vervallen.
En dan zegt Rivers dat Koch zelf tijdens een medische conferentie in 1881 heeft toegegeven dat er niet altijd aan alle condities van de postulaten voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Maar, hetgeen Koch gezegd heeft, wordt volledig uit zijn verband getrokken. En om dat te laten zien volgen hier nog even schematisch de stappen die moeten worden doorlopen om te kunnen voldoen aan de postulaten.
Het volgend stukje tekst is wat Rivers gebruikt om aan te tonen dat Koch zelf gezegd zou hebben dat niet aan alle voorwaarden voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Wat dat betreft heb ik verder gezocht en ik kwam onder andere dit tegen:
“Controversies Louis Pasteur
At their first meeting at the Seventh International Medical Congress in London in August 1881, Koch and Pasteur were friendly towards each other. But the rest of their careers followed with scientific disputes. The conflict started when Koch interpreted his discovery of anthrax bacillus in 1876 as causality, that is, the germ caused the anthrax infections. Although his postulates were not yet formulated, he did not establish the bacterium as the cause of the disease: it was an inference. Pasteur therefore argued that Koch’s discovery was not the full proof of causality, but Pasteur’s anthrax vaccine developed in 1881 was.[70] Koch published his conclusion in 1881 with a statement: “anthrax never occurs without viable anthrax bacilli or spores. In my opinion no more conclusive proof can be given that anthrax bacilli are the true and only cause of anthrax,” and that vaccination such as claimed by Pasteur would be impossible.[71] To prove his vaccine, Pasteur sent his assistant Louis Thuillier to Germany for demonstration and disproved Koch’s idea.[72] They had a heated public debate at the International Congress for Hygiene in Geneva in 1882, where Koch criticised Pasteur’s methods as “unreliable,” and claimed they “are false and [as such ] they inevitably lead to false conclusions.”[12] Koch later continued to attack Pasteur, saying, “Pasteur is not a physician, and one cannot expect him to make sound judgments about pathological processes and the symptoms of disease.”[11]” Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Koch, geraadpleegd op 3 augustus 2021.
Koch stelde dus dat wanneer er minimaal aan de eerste twee voorwaarden is voldaan en het (nog) niet mogelijk is om aan de derde voorwaarde te kunnen voldoen er dan in sommige gevallen wellicht toch van een ziekteverwekker kan worden gesproken.
Wat Rivers vervolgens doet met zijn virusverhaal is simpelweg de allerbelangrijkste stap overslaan, het isoleren van het virus. Hij stelt: we zien allerlei symptomen dus moet het wel een virus zijn omdat het geen bacterie is. En omdat Koch zelf zegt dat niet altijd alle voorwaarden van de postulaten vervuld moeten zijn om te kunnen spreken van een ziekteverwekker, doe ik dit nu ook en ik doe dit door gewoon het isoleren van een virus over te slaan.
Hij haalt daarmee de cruciale eerste en tweede stap weg en zegt dan doodleuk als er allerlei omstandigheden zijn die wijzen op een virus, dat er aan de postulaten van Koch is voldaan.
Om een lang verhaal kort te maken: Men is er niet in geslaagd een virus te isoleren op de manier zoals de postulaten van Koch voorschrijven. Omdat men er niet in slaagde bepaalde ziekteverwekkers te identificeren voor bepaalde ziektes, werd aangenomen dat dit micro-organismen moesten zijn en die kregen de naam virus. (Dat verklaart ook dat heden ten dage er nog steeds vaak verwarring is bij mensen die denken dat een virus een levend organisme is.)
Wanneer het onderzoek uit 2003 van onder andere Fouchier en Osterhaus zegt dat ze erin geslaagd zijn om te voldoen aan de postulaten van Koch, dan liegen ze. Ze hebben voldaan aan de wijziging die is aangebracht door de Rockefellers en die is dat je voor het bestaan van een virus deze niet hoeft te isoleren om te kunnen voldoen aan de postulaten van Koch.
Het is zoals gewoonlijk misleiding van de hoogste orde. Ze doen voorkomen alsof met de methodiek die ze gebruikten om te komen tot de door hen geïdentificeerde ziekteverwekker voldaan aan de postulaten van Koch, terwijl dit absoluut niet het geval is, simpelweg omdat ze er niet in geslaagd zijn het virus te isoleren. En omdat Rivers van de Rockefellers in 1937 verklaarde dat isoleren van een virus niet nodig was, geldt dit tot op de dag van vandaag als nieuwe regel, alleen beweren ze dan nog steeds glashard dat ze wel hebben voldaan aan de postulaten van Koch. De reden waarom dit in 2003 zo is gepubliceerd wordt ook uit deze publicatie onomstotelijk duidelijk en is waar we nu mee te maken hebben:
“Our understanding of the aetiology of SARS will expedite the development of diagnostic tests, antiviral therapies and vaccines, and may allow a more concise case definition for this emerging disease.”
En zo maken ze tests, vaccins en anti virale medicatie op basis van iets dat nooit wetenschappelijk is bewezen. Het enige dat ze hebben zijn wat genetische codes en die krijgen dan de naam virus X. En dat is ook precies er de reden voor dat de uitvinder van de PCR test, Kary Mullis, zelf ook zei dat de test hiervoor niet geschikt is, https://www.youtube.com/watch?v=FHx059IqP_M.
Kijk met al het bovenstaande in het achterhoofd hoe het huidige SARS-CoV-2 virus in ons leven is gekomen (https://nl.wikipedia.org/wiki/SARS-CoV-2) en zo ondertussen de hele maatschappij heeft gesloopt.
Citaat uit de link naar het Wikipedia-artikel, bron geraadpleegd op 10 mei 2021:
“Op 24 december 2019 nam longarts Su Zhao in het Central Hospital in Wuhan, de hoofdstad van de Chinese provincie Hubei een longslijmmonster af bij een 65-jarige man die met een ernstige longontsteking op de IC was opgenomen en hij stuurde het naar het genoombedrijf Vision Medicals in Guangzhou. Met metagenomic next generation sequencing werd op 26 december vastgesteld dat het een coronavirus betreft. Op 27 december werd de analyse herhaald en was het virusgenoom nagenoeg compleet. Het bleek om een nog niet bekend coronavirus te gaan.
Op 11 januari 2020 werd de genetische code van het virus op de openbare website van virological.org gepubliceerd. Met deze informatie was op 23 januari 2020 een PCR-test ontworpen, gevalideerd en gepubliceerd, waarmee het nieuwe virus betrouwbaar was te detecteren. Ook vaccinmakers gingen aan de slag.”
In een tijdsbestek van een paar weken is een afgenomen monster bij iemand zonder één enkel wetenschappelijk onderzoek gebombardeerd tot het SARS-CoV-2 virus. Iets meer dan twee weken nadat dit monster is genomen wordt op basis van dat bepaalde monster een PCR-test geproduceerd. Een test die nu overal wereldwijd wordt gebruikt en niet werkt.
Een ziekteverwekker in de zin van de postulaten van Koch is het absoluut niet. Dat is ook de reden dat er niemand doodgaat aan COVID-19, maar aan van alles en nog wat anders, maar wel positief is getest op de aanwezigheid van wat genetisch materiaal.
En zo wordt de mensheid voor de zoveelste keer op een onvoorstelbare manier beetgenomen.
“This amazing FDA document goes to say the Agency has granted emergency approval to 59 different PCR tests since the beginning of the (fake) pandemic. 59. And, “…it is not feasible to precisely compare the performance of various tests that used contrived specimens because each test validated performance using samples derived from different gene specific, synthetic, or genomic nucleic acid sources.”
Translation: Each of the 59 different PCR tests for SARS-CoV-2 told different lies and concocted different fabrications about the genetic makeup of the virus—the virus we didn’t have. Obviously, then, these tests would give unreliable results.”
“… Zoals we zullen zien heeft de door de rechtbank aangewezen deskundige inzake het mazelenvirusproces – Dr. Podbielski, zie verder in dit artikel – vastgesteld dat enkele basispublicaties die van fundamenteel belang zijn voor de gehele virologie (met name die van John Franklin Enders uit juni 1954, en nog zes artikels daarna) géén controle-experimenten bevatten.
Hieruit kunnen we de conclusie trekken dat wetenschappers sindsdien, en zonder het zich echt te realiseren, uiterst onwetenschappelijk te werk zijn gegaan. De verklaring voor dit onwetenschappelijke handelen, wat onverenigbaar is met wetenschappelijk redeneren, is historisch: in juni 1954 werd een onwetenschappelijke en tegenstrijdige hypothese gepubliceerd, waarbij uit de dood van weefsel in een reageerbuis de aanwezigheid van een virus werd geconcludeerd.
Zes maanden later, op 10 december 1954, ontving de eerste auteur van deze hypothese de Nobelprijs voor de geneeskunde. Dit maakte van een speculatieve hypothese in de ogen van velen zo goed als een wetenschappelijk feit, en wel een die tot op de dag van vandaag niet in twijfel wordt getrokken (1). Sindsdien wordt het afsterven van weefsels en cellen in een reageerbuis consistent maar verkeerdelijk gezien als bewijs van het bestaan van virussen.
…
Het is dus echt heel eenvoudig: het afsterven van weefsels en cellen wordt ten onrechte als de isolatie van het virus beschouwd. Wat men verder dus ook moge beweren: feit is en blijft dat een virus nooit werd geïsoleerd in de ware zin van het woord – dat is: als geheel vertoond of biochemisch gekarakteriseerd.
De elektronenmicroscopische foto‘s van de vermeende virussen, bijvoorbeeld, tonen in werkelijkheid gewoon reguliere deeltjes van stervende weefsels en cellen…
…
De betrokken partijen geloven dit tot op de dag van vandaag, en, ter herhaling, vooral omdat de uitvinder van deze methode door het winnen van de Nobelprijs nog steeds als autoriteit gezien wordt. Die autoriteit in twijfel trekken, daar denkt men zelfs niet aan.
…
Er moet overigens benadrukt worden dat een daadwerkelijk, compleet beschreven virus in de gehele ‘wetenschappelijke’ literatuur niet voorkomt.
…
Bij het zogenaamde nieuwe Chinese Coronavirus 2019 (inmiddels hernoemd tot 2019-nCoV) kostte dit consensusproces vreemd genoeg slechts enkele muisklikken. Dit is echter niet verwonderlijk wanneer je weet dat uit de bestanddelen van afgestorven weefsels wel degelijk bestanddelen worden gehaald die vervolgens in een database terechtkomen. Het zijn echter deze bestanddelen, die uit allerlei verschillende organismen kunnen komen, die finaal tot een kunstmatig virusmodel worden samengevoegd.
Dat gaat als volgt: uit een database waarin de moleculaire structuren van onderdelen van de nucleïnezuren opgeslagen zijn – opnieuw moet benadrukt worden dat die onderdelen zélf al uit dode weefsels en cellen komen die zelf al biochemisch werden gemanipuleerd – kiest men een aantal van die onderdelen, en met die onderdelen gaat men aan de slag om een naar wens veel langere, zogenaamd ‘volledige’ DNA-streng van een nieuw virus te construeren.
Er kan veel gezegd worden over deze ‘techniek’, maar het grondinzicht is dat deze manipulaties, die ‘alignments’ worden genoemd, simpelweg niet overeenkomen met enig ‘compleet’ of bekend genetisch materiaal van een virus. Toch wordt dit dan in de literatuur als diens ‘genoom’ betiteld. Men negeert daarbij gemakshalve wel dat tijdens het construeren van een ‘virale DNA-streng’ – dit bedoel ik overigens volledig conceptueel, in de feiten wordt niets ‘geconstrueerd’ – bepaalde sequenties die ‘ongeschikt’ worden geacht worden gladgestreken en ontbrekende sequenties (tenminste: ontbrekend vanuit het conceptueel model dat men aanhoudt) worden toegevoegd.
Op deze manier wordt dus eigenlijk een genetische DNA-sequentie ‘uitgevonden’ die niet bestaat en zelfs nooit als geheel is ontdekt. Die ‘gladstrijkingen’ en toevoegingen vormen dus, met korte stukjes die wél in het conceptuele model passen, een groter geheel dat vervolgens “een virale DNA-streng” heet. Opnieuw: in werkelijkheid bestaat die niet eens. Enkel in de hoofden van de ‘wetenschappers’.
Een voorbeeld? Als u de conceptuele samenstelling van de DNA-streng van het mazelen-‘virus’ bestudeert en die vergelijkt met de daadwerkelijk voorhanden korte fragmenten van de eigen moleculen van de cellen, ontbreken meer dan de helft van molecuuldeeltjes waaruit dit virus zou moeten bestaan! Sommige hiervan werden zelfs kunstmatig biochemisch toegevoegd terwijl de rest gewoon… verzonnen wordt (3).”
“… De modellen die nodig zijn voor de vermeende detectie van ‘virussen’ stammen niet af van ‘virussen’, maar van de weefsels, cellen en het foetale serum (bloed zonder vaste componenten) van dieren, voornamelijk apen en runderen. Omdat deze dieren biochemisch veel op mensen lijken, kunnen hun bestanddelen, die abusievelijk worden geïnterpreteerd als bestanddelen van ‘virussen’, met behulp van de ‘virus’-testmethode ook bij mensen worden gedetecteerd. Sommige ‘virussen’ en hun vaccins – edoch: al zeker niet het mazelen-‘virus’, zie verder – stammen zelfs af van geaborteerde menselijke foetussen!
Opvallend hierbij is ook dat de testmethoden – zoals de PCR-test – moleculen detecteren die bij alle mensen voorkomen. Bij alle testmethoden voor ‘virussen’ zal een bepaald aantal mensen altijd ‘positief’ testen, en dit is louter afhankelijk van hoe gevoelig de testmethode is afgesteld – het aantal cycli dat men doorloopt.”
“… Tot 1952 geloofden virologen dat een virus een giftig eiwit of enzym was, dat op een of andere manier door het lichaam werd vermeerderd en zich in een menselijk of dierlijk lichaam verspreidde. Geneeskunde en échte wetenschap lieten dit idee in 1951 varen omdat de vermeende virussen maar niet onder de elektronenmicroscoop te vinden waren en er ook nooit controle-experimenten werden uitgevoerd.
Dat wordt ook hier besproken, vanaf minuut 20: Dr. Tom Cowan – Simple Strategies To Help Protect You And Your Family From Harm (In A Toxic World) Webinar 5/21/21 https://www.bitchute.com/video/q0QUvtr1kBJh/
Om deze reden zou eigenlijk de gehele virologie moeten worden herbekeken.
Ook daarom zijn alle maatregelen tegen ‘corona’, iets waarmee mensen niet geforceerd zouden moeten worden.
Het probleem is dat veel mensen denken dat als iemand ‘positief’ testte op iets, griepachtige symptomen had en pech had en overleed, de nabestaanden door het ‘testresultaat’ en de media direct geloven dat het wel om een nieuwe ziekte, veroorzaakt door een ‘nieuw virus’ moet gaan, zonder al deze achtergrondinformatie ooit te hebben gelezen of het überhaupt te willen lezen.
Ook vragen die mensen zich verder niet de methode achter de ‘experimenten’ af.
Er speelt op dat moment voornamelijk emotie, emotie, emotie bij mensen af.
Ik denk dat zelfs huisartsen het over het algemeen te druk hebben om de geschiedenis en experimenten achter virologie goed te bekijken.
Mogelijk gaan ze er van uit dat, omdat iemand in 1954 een ‘Nobelprijs’ won, dat die persoon DÉ autoriteit is en dat je daar beter niet aan twijfelt.
Het probleem is dat de huidige virologie een doorborduursel is op 1954, maar nu met RT PCR technieken + computer, waarvan de methode ook niet echt wordt ondervraagt.
Ik kan via een computer, in software, een huis bouwen dat volgens de software stevig is en staat. Als ik dat huis in de praktijk bouw, is het niet stevig en staat het niet.
Praktijk en theorie moet in zekere zin overeenkomen.
Nu is via computersoftware een conceptueel, hypothetisch ‘virus’ tot stand gekomen, maar dit komt dus NIET automatisch overeen met de praktijk / realiteit.
Daarnaast is computersoftware door mensen gemaakt. De natuur / het universum niet.”
De wereldwijde medische gemeenschap beweert dat “een pandemie wordt veroorzaakt door een virus, SARS-CoV-2.”
Maar wat als het virus niet bestaat?
Mensen vroegen me om een stapsgewijze analyse van een gangbare claim van virusisolatie. Nou, hier is het.
“Isolatie” zou moeten betekenen dat het virus gescheiden is van al het omringende materiaal, zodat onderzoekers kunnen zeggen: “Kijk, we hebben het. Het bestaat.”
Ik nam een typische passage uit een gepubliceerde studie, een sectie “methoden”, waarin onderzoekers beschrijven hoe ze “het virus isoleerden”. Ik stuurde het naar Dr. Andrew Kaufman [1], en hij gaf zijn analyse in detail.
Ik vond verschillende onderzoeken waarin zeer vergelijkbare taal werd gebruikt om uit te leggen hoe “SARS-CoV-2 werd geïsoleerd”. Bijvoorbeeld: Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, (Emerging Infectious Diseases, Vol. 26, No. 6 — June 2020)” [2].
Ten eerste wil ik wat achtergrondinformatie geven die de lezer zal helpen begrijpen wat er in het onderzoek aan de hand is.
De onderzoekers maken in het lab een soepje. Deze soep bevat een aantal compounds (stoffen). De onderzoekers gaan er zonder bewijs van uit dat “het virus” in deze soep zit. Ze scheiden het vermeende virus nooit van het omringende materiaal in de soep. Isolatie van het virus vindt niet plaats.
Ze begonnen te laten zien dat de aap (en / of menselijke cellen) die ze in de soep stoppen, aan het sterven zijn. Deze celdood, zo beweren ze, wordt veroorzaakt door “het virus”. Zoals u zult zien, ontmantelt Dr. Kaufman deze bewering.
Er is geen reden om aan te nemen dat SARS-CoV-2 überhaupt in de soep zit, of dat het cellen doodt.
Ten slotte beweren de onderzoekers, zonder bewijs of rationele verklaring, dat ze in staat waren om de genetische sequentie van “het virus” te ontdekken.
Hier zijn de verklaringen van het onderzoek waarin wordt beweerd dat ze geïsoleerd zijn, afgewisseld met de analyse van Dr. Kaufman:
STUDY: “We used Vero CCL-81 cells for isolation and initial passage…”
(STUDIE: “We gebruikten Vero CCL-81-cellen voor isolatie en eerste passage…”)
KAUFMAN: “Verocellen zijn lichaamsvreemde cellen uit de nieren van apen en een bron van besmetting. Virusdeeltjes moeten rechtstreeks uit klinische monsters worden gezuiverd om te bewijzen dat het virus echt bestaat. Isolatie betekent scheiding van al het andere. Dus hoe kun je een virus scheiden / isoleren als je het aan iets anders toevoegt?”
STUDY: “… We cultured Vero E6, Vero CCL-81, HUH 7.0, 293T, A549, and EFKB3 cells in Dulbecco minimal essential medium (DMEM) supplemented with heat-inactivated fetal bovine serum (5% or 10%)…”
(STUDIE: “… We hebben Vero E6-, Vero CCL-81-, HUH 7.0-, 293T-, A549- en EFKB3-cellen gekweekt in Dulbecco minimaal essentieel medium (DMEM) aangevuld met door hitte geïnactiveerd foetaal runderserum (5% of 10%)…”)
KAUFMAN: “Waarom minimale essentiële media gebruiken, die zorgen voor onvolledige voeding [aan de cellen]? Foetaal runderserum is een bron van vreemd genetisch materiaal en extracellulaire blaasjes, die niet te onderscheiden zijn van virussen.”
STUDY: “… We used both NP and OP swab specimens for virus isolation. For isolation, limiting dilution, and passage 1 of the virus, we pipetted 50 μL of serum-free DMEM into columns 2–12 of a 96-well tissue culture plate, then pipetted 100 μL of clinical specimens into column 1 and serially diluted 2-fold across the plate…”
(STUDIE: “… We gebruikten zowel NP- als OP-uitstrijkjes voor virusisolatie. Voor isolatie, beperkende verdunning en passage 1 van het virus pipetteerden we 50 μl serumvrij DMEM in kolommen 2-12 van een weefselkweekplaat met 96 putjes, pipetteerden vervolgens 100 μl klinische monsters in kolom 1 en werden serieel 2-voudig verdund over de plaat…”)
KAUFMAN: “Nogmaals, misbruik van het woord isolatie.”
STUDY: “… We then trypsinized and resuspended Vero cells in DMEM containing 10% fetal bovine serum, 2× penicillin/streptomycin, 2× antibiotics/antimycotics, and 2× amphotericin B at a concentration of 2.5 × 105 cells/mL…”
(STUDIE: “… We hebben vervolgens Vero-cellen getrypsiniseerd en geresuspendeerd in DMEM met 10% foetaal runderserum, 2 × penicilline / streptomycine, 2 × antibiotica / antimycotica en 2 × amfotericine B in een concentratie van 2,5 × 105 cellen / ml…”)
KAUFMAN: “Trypsine is een pancreasenzym dat eiwitten verteert. Zou dat geen schade toebrengen aan de cellen en deeltjes in de kweek die eiwitten op hun oppervlak hebben, inclusief het zogenaamde spike-eiwit?”
KAUFMAN: “Waarom worden antibiotica toegevoegd? Voor de kweek wordt een steriele techniek gebruikt. Bacteriën kunnen gemakkelijk uit het klinische monster worden gefilterd door in de handel verkrijgbare filters (GIBCO) [3]. Ten slotte kunnen bacteriën gemakkelijk onder de microscoop worden gezien en gemakkelijk worden geïdentificeerd als ze het monster verontreinigen. De specifieke antibiotica die worden gebruikt, streptomycine en amfotericine (ook bekend als ‘amfo-verschrikkelijk’), zijn giftig voor de nieren en we gebruiken niercellen in dit experiment! Merk ook op dat ze worden gebruikt in een ‘2X’-concentratie, die twee keer de normale hoeveelheid lijkt te zijn. Deze zullen zeker schade aanrichten aan de Vero-cellen.”
STUDY: “… We added [not isolated] 100 μL of cell suspension directly to the clinical specimen dilutions and mixed gently by pipetting. We then grew the inoculated cultures in a humidified 37°C incubator in an atmosphere of 5% CO2 and observed for cytopathic effects (CPEs) daily. We used standard plaque assays for SARS-CoV-2, which were based on SARS-CoV and Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) protocols…”
(STUDIE: “… We hebben [niet geïsoleerd] 100 μl celsuspensie rechtstreeks aan de klinische monsterverdunningen toegevoegd en voorzichtig gemengd door te pipetteren. Vervolgens groeiden we de geïnoculeerde culturen in een bevochtigde incubator van 37 °C in een atmosfeer van 5% CO2 en werden ze dagelijks geobserveerd op cytopathische effecten (CPE’s). We gebruikten standaard plaque-assays voor SARS-CoV-2, die waren gebaseerd op SARS-CoV en Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus (MERS-CoV) -protocollen…”)
STUDY: “When CPEs were observed, we scraped cell monolayers with the back of a pipette tip…”
(STUDIE: “Toen CPE’s werden waargenomen, schraapten we celmonolagen met de achterkant van een pipetpunt…”)
KAUFMAN: “Er werd geen negatief controle-experiment beschreven. Controle-experimenten zijn vereist voor een geldige interpretatie van de resultaten. Hoe kunnen we zonder dat weten of het de giftige soep van antibiotica, minimale voeding en stervend weefsel van een zieke persoon was die de cellulaire schade of een fantoomvirus veroorzaakte? Een goede controle zou bestaan uit exact hetzelfde experiment, behalve dat het klinische exemplaar afkomstig zou moeten zijn van een persoon met een ziekte die geen verband houdt met COVID, zoals kanker, aangezien dat geen virus zou bevatten.”
STUDY: “… We used 50 μL of viral lysate for total nucleic acid extraction for confirmatory testing and sequencing. We also used 50 μL of virus lysate to inoculate a well of a 90% confluent 24-well plate.”
(STUDIE: “… We gebruikten 50 μL viraal lysaat voor totale nucleïnezuurextractie voor bevestigingstesten en sequentiebepaling. We gebruikten ook 50 μl viruslysaat om een putje van een 90% confluente plaat met 24 putjes te inoculeren.”)
KAUFMAN: “Hoe bevestig je iets waarvan nooit eerder is aangetoond dat het bestaat? Waar heb je de genetische sequenties mee vergeleken? Hoe weet je waar het genetisch materiaal vandaan komt, aangezien het afkomstig is van een celkweek die materiaal bevat van mensen en al hun microflora, foetale koeien en apen?”
—Einde van studiecitaten en Kaufman-analyse—
Mijn commentaar: Dr. Kaufman doet hier verschillende dingen. Hij laat zien dat isolatie, in de zin van het woord “isolatie”, niet voorkomt.
Dr. Kaufman laat ook zien dat de onderzoekers schade aan de cellen en celdood willen gebruiken als bewijs dat “het virus” in de soep zit die ze aan het maken zijn. Met andere woorden, de onderzoekers gaan ervan uit dat als de cellen doodgaan, het virus de moordenaar moet zijn. Maar Dr. Kaufman laat zien dat er duidelijke andere redenen zijn voor celbeschadiging en -dood die niets met een virus te maken hebben. Daarom is er geen bewijs dat “het virus” in de soep zit of überhaupt bestaat.
En tot slot legt Dr. Kaufman uit dat de claim van genetische sequentiebepaling van “het virus” absurd is, omdat er geen bewijs is dat het virus aanwezig is. Hoe kun je iets op volgorde zetten als je niet hebt laten zien dat het bestaat?
Lezers die niet bekend zijn met mijn werk (meer dan 300 artikelen over het onderwerp “pandemie” in het afgelopen jaar [4]) zullen vragen: waarom gaan er dan mensen dood? Hoe zit het met het enorme aantal gevallen en sterfgevallen? Ik heb deze en andere vragen tot in detail beantwoord. Het onderwerp van dit artikel is: hebben onderzoekers bewezen dat SARS-CoV-2 bestaat?
David Rasnick [1], PhD-chemicus, met een lange geschiedenis in de farmaceutische industrie (Abbott, Prototek, Arris), brak met de officiële wetenschap en diende als president van Rethinking AIDS: de groep voor de wetenschappelijke herbeoordeling van de HIV-hypothese. Hij was een lid van het Presidential AIDS Advisory Panel van Zuid-Afrika.
Hier is een recente explosieve verklaring die Rasnick maakte [2] over SARS-CoV-2 en HIV. Het doornemen ervan leidt tot een doorbraakopenbaring:
“Viruses are unstable, RNA [e.g, SARS-Cov-2] viruses especially. They are so unstable, there is no such thing as an un-mutated RNA virus. They are like snow flakes, no two are identical.”
(“Virussen zijn onstabiel, vooral RNA [bijvoorbeeld SARS-CoV-2] virussen. Ze zijn zo onstabiel dat er niet zoiets bestaat als een niet-gemuteerd RNA-virus. Ze zijn als sneeuwvlokken, geen twee zijn identiek.”)
“HIV is an RNA virus with 9,800 nucleotides. You can download the HIV Sequence Compendium here:” [3]
(“HIV is een RNA-virus met 9.800 nucleotiden. U kunt het HIV Sequence Compendium hier downloaden:” [3])
“In the Preface it says:”
(“In het voorwoord staat:”)
“The number of [genetic] sequences in the HIV database is still increasing. In total, at the end of 2017, there were 812,586 sequences in the HIV Sequence Database, an increase of 8.5% since the previous year.”
(“Het aantal [genetische] sequenties in de HIV-database neemt nog steeds toe. In totaal waren er eind 2017 812.586 sequenties in de HIV Sequence Database, een stijging van 8,5% ten opzichte van het voorgaande jaar.”)
“None of the sequences of the world destroying [sarcasm], computer generated coronavirus with its 30,000 or so nucleotides, are identical.”
(“Geen van de sequenties van het computergegenereerde coronavirus met zijn ongeveer 30.000 nucleotiden die de wereld vernietigd [sarcasme], is identiek.”)
“The virus maniacs use computers to compare the menagerie of sequences to come up with ‘A Consensus Sequence’ for HIV, Coronavirus, and all the rest. The consensus sequence exists in two places: in computers and in strings of RNA synthesized in the lab.”
(“De virusmaniakken gebruiken computers om de menagerie van sequenties te vergelijken om te komen tot ‘Een Consensussequentie’ voor HIV, Coronavirus en al het andere. De consensussequentie bestaat op twee plaatsen: in computers en in reeksen RNA die in het laboratorium worden gesynthetiseerd.”)
“Even consensus sequences are not stable. Different groups, using a variety of computer algorithms will invariably come up with different ‘consensus sequences’.”
(“Zelfs consensussequenties zijn niet stabiel. Verschillende groepen die verschillende computeralgoritmen gebruiken, zullen steevast met verschillende ‘consensussequenties’ komen.”)
De implicaties van Rasnick’s verklaring zijn enorm.
Vergeet allereerst het idee dat SARS-CoV-2 één genetische sequentie heeft.
En deze meervoudige sequenties worden niet samengesteld door door een magische microscoop (elektronenmicroscoop) te kijken. Ze worden samengesteld door computerprogramma’s met vooraf ingestelde algoritmen.
Met andere woorden, de sequenties worden gebouwd door AANNAMES (geen bewijs) ingebed in de algoritmen.
ELK vaccin ontwikkeld voor SARS-CoV-2 (zelfs als u gelooft in de theorie van hoe vaccins zouden moeten werken) zou de taak krijgen om immuniteit te produceren tegen een steeds muterend virus – niet slechts één gemuteerde stam, maar eindeloze aantallen mutaties.
Je zou een analoog hebben aan de seizoensgriep, waarin onderzoekers een gok doen over hoe de nieuwe versie van het virus er elk jaar uit zal zien en voor die gok een nieuw vaccin ontwikkelen.
Hoe goed werkt dit? Volksgezondheidsinstanties melden dat er elk jaar wereldwijd een MILJARD gevallen van seizoensgriep zijn.
Als we nog dieper gaan: als de genetische sequenties van de steeds muterende virussen niet worden ontdekt, maar worden bedacht via computerprogramma’s, hoe waarschijnlijk is het dan dat een vaccin dat die “gegevens” gebruikt, zou werken?
En onder aan de hele stapel giswerk staat natuurlijk het besef dat, als deze genetische sequenties worden verzonnen – waar is het WERKELIJKE geïsoleerde virus? WAAR IS HET BEWIJS DAT HET BESTAAT?
Waar is het, zoals ik nu al maanden rapporteer, onderzoekers verdraaien en martelen de betekenis van “geïsoleerd”, zodat het aangeeft “het virus zit ergens in een soep in een schaal in een laboratorium” – zeker NIET- geïsoleerd.
Dat is de “wetenschap” van de moderne virologie.
Maar maak je geen zorgen, wees gelukkig, de test “voor het coronavirus” moet accuraat zijn, de infectie- en sterftecijfers moeten accuraat zijn, en de daaruit voortvloeiende lockdowns die nationale economieën vernietigen en honderden miljoenen levens vernietigen zijn nodig… Toch?
Zeker. Waarom niet? Laten we zeggen dat het allemaal goed is. Iedereen kan weer gaan slapen en tirannen de beschaving van de aarde laten vernietigen.
OF je kunt REBELLEREN tegen de politiestaat die is gebouwd op basis van een huis van kaarten hoax genaamd “wetenschap”.
In tegenstelling tot “het virus” is vrijheid heel reëel. Mensen kunnen dit voelen in hun botten, in hun geest en ziel. Zelfs en vooral als ze slaven zijn, kunnen ze ze voelen.
Nu we het er toch over hebben of er daadwerkelijk een virus bestaat, hier is een artikel dat ik meerdere keren heb gepost:
BESTAAT HIV? EEN EXPLOSIEF INTERVIEW
(Wegens de lengte van dit gedeelte, is hier het onvertaalde stuk geplaatst.)
Before we get to Christine Johnson’s interview, a bit of background.
My first book, AIDS INC., was published in 1988. The research I engaged in then formed a foundation for my recent work in exposing the vast fraud called COVID-19.
In 1987-88, my main question eventually became: does HIV cause AIDS? For months, I had blithely assumed the obvious answer was yes. This created havoc in my investigation, because I was facing contradictions I couldn’t solve.
For example, in parts of Africa, people who were chronically ill and dying obviously needed no push from a new virus. All their “AIDS” conditions and symptoms could be explained by their environment: contaminated water supplies; sewage pumped directly into the drinking water; protein-calorie malnutrition; hunger, starvation; medical treatment with immunosuppressive vaccines and drugs; toxic pesticides; fertile farm land stolen by corporations and governments; wars; extreme poverty. The virus cover story actually obscured all these ongoing crimes.
Finally, in the summer of 1987, I found several researchers who were rejecting the notion that HIV caused AIDS. Their reports were persuasive.
I’m shortcutting a great deal of my 1987-8 investigation here, but once HIV was out of the picture for me, many pieces fell into place. I discovered that, in EVERY group supposedly at “high-risk” for AIDS, their conditions and symptoms could be entirely explained by factors that had nothing to do with a new virus.
AIDS was not one condition. It was an umbrella label, used to re-package a number of immunosuppressive conditions and create the illusion of a new and unique and single “pandemic.”
Several years after the publication of AIDS INC., I became aware of a quite different emerging debate going on under the surface of research: DOES HIV EXIST?
Was the purported virus ever truly discovered?
And THAT question led to: what is the correct procedure for discovering a new virus?
The following 1997 interview, conducted by brilliant freelance journalist, Christine Johnson, delves into these questions:
How should researchers prove that a particular virus exists? How should they isolate it? What are the correct steps?
These questions, and their answers, reside at the heart of most disease research—and yet, overwhelmingly, doctors never explore them or even consider them.
Johnson interviews Dr. Eleni Papadopulos, “a biophysicist and leader of a group of HIV/AIDS scientists from Perth in Western Australia. Over the past decade and more she and her colleagues have published many scientific papers questioning the HIV/AIDS hypothesis…”
Here I’m publishing and highlighting excerpts from the interview [4] [5]. Technical issues are discussed. Grasping them is not the easiest exercise you’ve ever done, but I believe the serious reader can comprehend the vital essentials.
CJ: Does HIV cause AIDS?
EP: There is no proof that HIV causes AIDS.
CJ: Why not?
EP: For many reasons, but most importantly, because there is no proof that HIV exists.
… CJ: Didn’t Luc Montagnier and Robert Gallo [purportedly the co-discoverers of HIV] isolate HIV back in the early eighties?
EP: No. In the papers published in Science by those two research groups, there is no proof of the isolation of a retrovirus from AIDS patients. [HIV is said to be a retrovirus.]
CJ: They say they did isolate a virus.
EP: Our interpretation of the data differs. To prove the existence of a virus you need to do three things. First, culture cells and find a particle you think might be a virus. Obviously, at the very least, that particle should look like a virus. Second, you have to devise a method to get that particle on its own so you can take it to pieces and analyze precisely what makes it up. Then you need to prove the particle can make faithful copies of itself. In other words, that it can replicate.
CJ: Can’t you just look down a microscope and say there’s a virus in the cultures?
EP: No, you can’t. Not all particles that look like viruses are viruses.
… CJ: My understanding is that high-speed centrifugation is used to produce samples consisting exclusively of objects having the same density, a so-called “density-purified sample.” Electron microscopy is used to see if these density-purified samples consist of objects which all have the same appearance — in which case the sample is an isolate — and if this appearance matches that of a retrovirus, in terms of size, shape, and so forth. If all this is true, then you are three steps into the procedure for obtaining a retroviral isolate. (1) You have an isolate, and the isolate consists of objects with the same (2) density and (3) appearance of a retrovirus. Then you have to examine this isolate further, to see if the objects in it contain reverse transcriptase [an enzyme] and will replicate when placed in new cultures. Only then can you rightfully declare that you have obtained a retroviral isolate.
EP: Exactly. It was discovered that retroviral particles have a physical property which enables them to be separated from other material in cell cultures. That property is their buoyancy, or density, and this was utilized to purify the particles by a process called density gradient centrifugation.
The technology is complicated, but the concept is extremely simple. You prepare a test tube containing a solution of sucrose, ordinary table sugar, made so the solution is light at the top but gradually becomes heavier, or more dense, towards the bottom. Meanwhile, you grow whatever cells you think may contain your retrovirus. If you’re right, retroviral particles will be released from the cells and pass into the culture fluids. When you think everything is ready, you decant a specimen of culture fluids and gently place a drop on top of the sugar solution. Then you spin the test tube at extremely high speeds. This generates tremendous forces, and particles present in that drop of fluid are forced through the sugar solution until they reach a point where their buoyancy prevents them from penetrating any further. In other words, they drift down the density gradient until they reach a spot where their own density is the same as that region of the sugar solution. When they get there they stop, all together. To use virological jargon, that’s where they band. Retroviruses band at a characteristic point. In sucrose solutions they band at a point where the density is 1.16 gm/ml.
That band can then be selectively extracted and photographed with an electron microscope. The picture is called an electron micrograph, or EM. The electron microscope enables particles the size of retroviruses to be seen, and to be characterized by their appearance.
CJ: So, examination with the electron microscope tells you what fish you’ve caught?
EP: Not only that. It’s the only way to know if you’ve caught a fish. Or anything at all.
CJ: Did Montagnier and Gallo do this?
EP: This is one of the many problems. Montagnier and Gallo did use density gradient banding, but for some unknown reason they did not publish any Ems [photos] of the material at 1.16 gm/ml…this is quite puzzling because in 1973 the Pasteur Institute hosted a meeting attended by scientists, some of whom are now amongst the leading HIV experts. At that meeting the method of retroviral isolation was thoroughly discussed, and photographing the 1.16 band of the density gradient was considered absolutely essential.
CJ: But Montagnier and Gallo did publish photographs of virus particles.
EP: No. Montagnier and Gallo published electron micrographs of culture fluids that had not been centrifuged, or even separated from the culture cells, for that matter. These EMs contained, in addition to many other things, including the culture cells and other things that clearly are not retroviruses, a few particles which Montagnier and Gallo claimed are retroviruses, and which all belonged to the same retroviral species, now called HIV. But photographs of unpurified particles don’t prove that those particles are viruses. The existence of HIV was not established by Montagnier and Gallo — or anyone since — using the method presented at the 1973 meeting.
CJ: And what was that method?
EP: All the steps I have just told you. The only scientific method that exists. Culture cells, find a particle, isolate the particle, take it to pieces, find out what’s inside, and then prove those particles are able to make more of the same with the same constituents when they’re added to a culture of uninfected cells.
CJ: So before AIDS came along there was a well-tried method for proving the existence of a retrovirus, but Montagnier and Gallo did not follow this method?
EP: They used some of the techniques, but they did not undertake every step including proving what particles, if any, are in the 1.16 gm/ml band of the density gradient, the density that defines retroviral particles.
CJ: But what about their pictures?
EP: Montagnier’s and Gallo’s electron micrographs…are of entire cell cultures, or of unpurified fluids from cultures…”
—end of interview excerpt—
If you grasp the essentials of this discussion, you’ll see there is every reason to doubt the existence of HIV, because the methods for proving its existence were not followed.
And so…as I’ve reported these past few months, there is every reason to doubt and reject the existence of the COVID virus, since correct large-scale electron microscope studies have never been done.
I kept the Christine Johnson interview, and other similar information, in mind when, for example, I explored the dud epidemics called SARS and 2009 Swine Flu.
How many viruses have been named as causes of disease, when in fact those viruses have never been isolated or proved to exist?
Of course, conventional-consensus researchers and doctors will scoff at any attempt to raise these issues. For them, “the science is settled.” Meaning: they don’t want to think. They don’t want to stir the waters.
A few years ago, chemist David Rasnick sent a request to the CDC, asking for evidence demonstrating that the Ebola virus had ever been isolated from a human. The answers he received did not begin to approach a level of certainty.
After 30 years working as a reporter in the area of deep medical-research fraud, I’ve seen that false science occurs in levels.
The deeper you go, the stranger it gets. To put it another way: the deeper you go, the worse it gets.
