Het is bijzonder te beseffen dat het lichaam met de vijf zintuigen de manifestatie van de wereld mogelijk maakt; –geen lijf, geen wereld. Ben ik het lichaam, of heb ik een lichaam? Als ik het lichaam zou zijn, waar was ik dan voordat mijn ouders elkaar ontmoetten? Of is een mens niet meer dan een manifestatie van conceptie tot de dood? Na de dood is het lijf er nog in de ogen van nabestaanden, waar is het bewustzijn van de overledene dan gebleven? Diens bewustzijn heeft het instrument lichaam-geest, dat licht differentieert tot vormen met grenzen en een naam, achter gelaten. Waar is het gebleven? Deze vraag veronderstelt dat bewustzijn gelokaliseerd kan worden, maar dat leek alleen even te gelden toen het middels een lijf in de wereld van meetbare zaken optrad. In wezen is bewustzijn onbegrensd, onverdeeld, non-duaal. Wie dit bij het leven reeds beseft identificeert zich alleen nog met het lijf voor functionele redenen, in wezen is reeds gerealiseerd dat lichaam´s beperkingen tijdelijk en niet houdbaar zijn. Dit besef doet een mens wat lichter leven, reizen en bewegen.
Deze ontspanning laat Liefde voelen. Niet de liefde die in popsongs wordt bezongen, waarin gehechtheid aan een ander voor drama zorgt, maar Liefde die reeds bestaat vóórdat een zogenaamd ´ander´ in beeld is gekomen. Liefde wordt vaak met attachment verward, terwijl Liefde juist opbloeit als je verlangens neer zijn gaan liggen. Een fontein in het Hart. Een Hart dat overstroomt en onbaatzuchtig eenvoudig deze Liefde wil delen. Maar het noemt het geen delen, want een ander wordt niet langer als ander gezien.
In de waanzinnigste tijd uit de (naar wij weten valse) geschiedenis van de mensheid, zien we dat meest doorgewinterde atheïsten tot spiritueel besef komen. Toen hun leven op rolletjes liep was God onzin in hun ogen, maar nu de strijd om goed en kwaad alle levensgebieden in contrast op scherp zet in deze, staan ze voor de existentiële keuze: ook duivelsaanbidder worden of toch liever inkeren en op Bron van bestaan mediteren? Want laten we wel wezen: God was nimmer het bezit van kerken of religies. God is een woord voor ons diepste Wezen. En Wezen, ofwel Zijn, is geen object. Dat zien vele afgedane atheïsten nu dan ook, tot hun eigen verrassing zijn ze spiritueel geworden.
Wat oprechte mensen deze dagen ontdekken, en wat de kern van inkeer bepaalt, is dat het antwoord op het kwaad geen kwade reactie is, maar iedere boze reactiviteit in de eigen lichaam-geest ongebruikt te laten. Nee, dit is geen werken aan jezelf, dit is radicaal voor Oorsprong in alles gaan. De vijand liefhebben kan alleen als je Oorsprong in alles erkent. Het betekent vanzelfsprekend niet dat je van rotstreken houdt, daarover blijf je je uitspreken.
Menselijke onzekerheid is principieel terug te brengen tot een gebrek aan integriteit. Wie volstrekt integer is hoeft niet te dealen met een mankerend zelfbeeld of hoe anderen over hem of haar denken. Vertrouwen in God is vertrouwen in je eigen volstrekte integriteit. En dit niet ver weg van de wereld, maar er midden in. Integriteit staat voor het vermogen te integreren, en wie vlucht maakt hier geen zaak van.
Menselijke zekerheid, als ik het eens andersom formuleer, is geheel comfortabel zijn met het feit dat je niets weet. Je ziet dat alle kennis relatief is en hebt hier geen enkel probleem mee. Je gebruikt die kennis als ieder ander, maar zodra iemand kennis verabsoluteert laat je weten dat jij niet in die opvatting deelt, liever vrij blijft van die gevangenis.
Het overweldigend voordeel van niet-weten is Echtheid. Je kunt blijkbaar schrikken van je eigen Essentie, omdat je er je hele leven omheen hebt geleefd, en de Essentie zorgvuldig hebt vermeden. Maar dit lukt velen nu niet meer goed. Doe je best maar niet meer. Stop met jongleren, laat de ballen vallen, neem rust en erken wat je vervolgens te zien krijgt. Wacht dan niet op een conclusie, want dat is weer jongleren. Je bent in Zien Zelf aanbeland. Er gaat geen weg heen, alle wegen leiden ervan af.
Eerlijk is eerlijk, als God Zich verdeelde omdat Ie Zich verveelde, dan heeft Ie Zelf goed en kwaad in het leven geroepen. Goed en kwaad zijn binnen dit levensdomein dan ook onafscheidelijk. Oorsprong kan alleen gevonden worden door het kwaad heen, niet door het af te wijzen, want dat houdt je verdeeld. Er doorheen mensen, en het dan in je eigen lichaam-geest huishouding afzweren.
Bron is altijd al veilig, en niemand kan ervan afgesloten worden. Al ben je 666 keer gemindcontrolled, of hebben ze je in de gevangenis gezet, zolang je bestaat is de Levenskracht uit Bron werkzaam, herken deze en houd je erbij. Een ieder zal zien dat deze toewijding al snel het leven Lichter maakt, wat de toewijding versterkt, en zo ook het Licht.
Licht en donker ontstonden vanzelfsprekend ook nadat God Zich verveelde. Zolang we woorden gebruiken hebben we te maken met de tekortkomingen van de taal. Laat dan de dichter liever spreken die zegt dat donker alleen gezien kan worden door het licht in je ogen.
Lieve Mens, ik wens van Harte dat je me hoort en zo vindt dat niets verloren is.
Het gekkenhuis heeft imposante vormen aangenomen en wil je lijf in met chemische middelen, heeft deze reeds bereikt via andere wegen.
Wanhoop niet, vier Bron, maak je lichaam schoon en geef mensen blijheid.
Deze dagen is veel te horen dat steeds meer mensen beseffen dat ze flink in de maling zijn genomen met het corona schandaal, dat dit ontwaken accelereert. Dat is vanzelfsprekend fijn, maar als mensen vervolgens toch overheden weer geloven in andere zaken, dan zal ik toch niet van ontwaken willen spreken. Er is een luikje open gegaan, maar de matrix zit vol luikjes met bedrog eronder; er is meer voor nodig om het tij van misleiding en het bestendigen van slavernij te keren.
Velen die ook de klimaat hoax doorzien, het vuile NAVO oorlogsspel in de Oekraïne niet wilden steunen, kiezen in het Midden-Oosten conflict opeens partij. Steeds weer zijn de zogenaamd wakkeren weer de matrix in te sleuren. We hebben te maken met een zeer pittige intelligentietest waarbij vele slachtoffers vallen. Het lijkt erop dat mensen liever partij kiezen en zodoende een identiteit hebben dan de waarheid accepteren dat partij kiezen altijd kiezen voor de Nieuwe Wereld Orde betekent. Partij kiezen betekent zo instemmen met slavernij.
George Carlin, de komiek, zei dat hij graag met mensen is, maar zodra er van groepsvorming sprake is ziet hij eigenaardig en niet te appreciëren gedrag ontstaan, dan doet men bandjes met symbolen om de arm, gaat lijstjes van andersdenkenden aanleggen, en zo meer.
Het systeem volgens welke de wereld nu is georganiseerd staat op omvallen, maar als iedereen maar partij blijft kiezen gaat de slavernij er gewoon komen. Partij kiezen is blind staren op wat weliswaar verschrikkelijk is, maar desalniettemin symptoom van het ware probleem. Het probleem is dat individuen hun eigen verantwoordelijkheid voor het bestaan graag uitbesteden aan overheden en andere instellingen. Overheden die democratisch heten te zijn maar verlengstukken zijn van het WEF. Of je nu links kiest of rechts in Nederland, je kiest bijna altijd voor het WEF, kijk het stemgedrag op verschillende moties er maar op na.
De enige uitzondering is Forum voor Democratie. Die wil ik mijn stem geven. Maar zei ik zojuist niet dat men geen partij meer moet kiezen? Jazeker, maar FvD staat voor een belang dat het politiek dualisme overstijgt. De partij die als enige de democratie opnieuw gestalte wil geven, wordt bedreigd verboden te worden omdat ze de democratie zou bedreigen. Dit past uitstekend in het beeld van de Newspeak die mensen het woord ontneemt om vrije meningsuiting te beschermen. Want zo absurd is het al heel lang.
FvD ziet heel goed dat het systeem verrot is en in en in corrupt, is bereid dit keer op keer aan te tonen binnen het afbladderend politiek bestel. Ondertussen werken ze aan een parallelle samenleving door goede initiatieven op het gebied van voedsel, onderwijs en meer. Thierry Baudet heeft van zichzelf gezegd dat hij zich geen politicus voelt, maar dat de staat waarin de politiek zich bevond hem ertoe maande de arena te betreden. Hij is, met zijn collega´s, sindsdien een verademing in de slaapkamer vol protocollengeesten zonder originaliteit gebleken.
Eigen initiatief nieuw leven inblazen, dat is wat iedereen te doen staat. Dat kan alleen als je je los trekt van het luie vertrouwen in overheden en andere instanties. Een volstrekt zuiver NEE tegen de oude politiek met corrupte rechtsspraak is een goed begin. En dan leren denken los van die gebaande doch instortende circuits.
Als je moeilijk uit vastgeroeste schema´s van gewoonten komt lijkt mijn voorstel ondoenbaar misschien. Maar dit is het niet. Start dan eenvoudig met kleine aanpassingen te doen. Doorbreek routines op een vriendelijke manier. Neem eens een andere weg naar de supermarkt of je werk. Sla, al is het maar voor één keer, dat bakkie koffie over in de ochtend en pers daarvoor in de plaats een sinaasappel of grapefruit uit en drink dit sap. Het aardige van het doorbreken van gewoonten in het klein is: de schok die het je geeft is klein en goed op te vangen, het gevolg is verrassend en kan smaken naar meer. Voor je het weet heb je een persoonlijke revolutie ontketend.
Dieper en ruimer zien dan wat je nu ziet vraagt om uitzoomen. Daartoe helpen: goed dieet, voldoende beweging, steeds weer de vraag stellen ´waarin komt dit op?´, af en toe het tegenovergestelde doen van wat je automatische piloot suggereert, reactieve emoties tot tien laten tellen en, laatst maar niet het minst: zien wat al het geval is voordat je er een mening over hebt gevormd.
Bron is goed noch kwaad. Donald Trump toont, als vele anderen, dat hij niets begrijpt van goed en kwaad en de overstijging ervan. Hij wordt niet vermoord, speelt zijn spel pro Israël, net als Bobby Kennedy. Amerika wordt bepaald door Israël, en ook Israël staat nu op omvallen. Wat een tijd mensen, wat een tijd!
Er wordt vaak gezegd: ´pas goed op jezelf!´, alsof je met zijn tweeën bent, of een afgespleten persoon. Een ieder is echter ten diepste in-dividu, on-verdeeld. Daarom is de allereerste opdracht die ik aanbeveel geen opdracht van wie dan ook meer te accepteren, te relaxeren zonder oordeel over de conditie waarin je je nu meent te bevinden. Ontspanning kan nooit een opdracht zijn, het is een feit als alle opdrachten ijdel blijken te zijn. Laat iedereen maar praten, erken de Rust die er altijd al voor ligt. Dan zal je Hart spreken en handelen. Dit wens ik de wereld.
“There Is a War Going On, The Battlefield Is in The Mind, And the Prize Is Your Soul!” Deze woorden sprak Prince Rogers Nelson op de Yahoo Internet Life Awards in het jaar 1999. Bekijk het filmpje.
Alex Jones kwam in dit verband met de korte krachtige term: Infowars.
De oorlog streeft naar cognitieve reprogrammering van ieder mens, wat erop neer komt dat iedere ziel optimaal bestuurbaar wordt door de informatie die hem of haar wordt aangedragen. Informatie is niet alleen taal, info bestaat in alles dat we gewaar worden met onze zintuigen. Reden waarom de globalisten al onze zintuigen wensen te bespelen om hun doelen te bereiken. Daartoe benutten ze de media en gekochte journalisten, Hollywood, de muziekindustrie, ga zo maar door. Als dan een nep pandemie wordt opgevoerd, lockdown en social distancing het zintuigelijk waarnemen ernstig beperken, de spuit en de gifstoffen in onze omgeving oorspronkelijke waarneming verder belasten, dan lijken we in de greep van wie ons willen bemachtigen. Als je ziet hoe ze dit doen, dan kun je ook begrijpen hoe aan hun invloedssfeer te ontkomen.
De afbeelding boven dit bericht toont het werk ´Van zintuig tot werktuig´ van Rob Scholte. In het centrum zien we de complete mens, met de zintuigen intact. Laten we onze blik naar de periferie gaan dan zien we versplintering, waarbij van de verschillende lichaamsdelen in iedere volgende cirkel alsmaar minder getoond wordt. Heelheid wordt verdeeldheid met steeds minder ruimte voor zintuiglijke waarneming. Zo wordt de mens van zijn Oorsprong losgemaakt waar hij of zij in zee gaat met allen die hem of haar tot werktuig van het globalistisch ideaal, en alle bijkomstige misdadigheid, willen maken. Zoals Prince al zei: de prijs is je ziel. Het mooie van het kunstwerk hierboven is dat het zowel het probleem als het antwoord illustreert: –het probleem is van het centrum, de Bron, afdwalen naar de periferie, –het antwoord hierop is de omgekeerde weg te gaan, in het centrum blijft de ongeschonden mens immers zichtbaar.
Cognitieve reprogrammering, ook wel kortweg mindfuck genoemd, is alleen mogelijk als je je basis van waarneming niet langer in de Bron hebt liggen, je Oorsprong uit het oog bent verloren, leeft op basis van denken, identiteit en overtuiging. Dan ben je manipuleerbaar, anders niet. Derhalve is het zaak opnieuw je Origine in te nemen. Hoe doe je dat, als je verward bent?
Het ligt voor de hand dat, als de verwarring groeide naarmate je van zintuigen afdwaalde, terugkeer tot de zintuigen heilzaam is.
Herinner je wat Prince zei: Don´t be fooled by the internet. In vroeger dagen zouden we zeggen: laat je niet gek maken door televisie en papieren media, nu is internet prominent aanwezig in ieders leven, temeer omdat een ieder het wereld wijde web (!) op zak heeft. Als onder andere de phone en computer je van je zintuigen hebben weg geleid, begin dan eenvoudig met het drastisch verminderen van het gebruik van de apparaten. Ga weer ervaren wie je bent zonder ergens te zijn ingelogd. Verslaving aan het web is gevangenschap in zichzelf, en legt je aan het infuus van wie je de ultieme mindfuck willen bezorgen. Op koste van je ziel.
Ik zie het in het straatbeeld: heel veel mensen zijn niet meer aanwezig waar ze werkelijk zijn, hun gedachten verkeren steeds weer elders, en zij zijn daar dan ook. Op hun werk denken ze aan thuis, thuis aan hun werk. Een prima manier om out of your mind and back to your senses te komen, als je onlust door mentale problemen ervaart, is het stellen van de vraag: wat is er nu werkelijk bedreigend of reden tot zorg? Je zal zien dat er in de meeste gevallen geen enkel probleem is. Een blijde shift van werktuig (denken) naar zintuig (gewaarzijn).
Je gaat de zin van het leven pas bevragen als je je zintuigen hebt verlaten, in het andere geval zul je veel genieten, zin hebben.
Er is ongelooflijk veel dat je kunt doen om meer en meer in de zintuigen je thuis te vinden. Ik zei hierboven dat je je Oorsprong niet uit het oog moet verliezen. Wezenlijk is Oorsprong nooit in het oog geweest, omdat het niet objectief is en geen eigenschappen kent. De intuïtie weet het echter altijd als je de Bron hebt verlaten; vertrouw je intuïtie.
Terug naar de zintuigen hoef je niet te gaan, de zintuigen staan altijd al aan, besef dit allereerst. Dat kun je meditatie noemen, maar het is jammer als je een formele meditatiespecialist voor waakzaamheid wordt, wat opnieuw een mindfuck is, want waakzaamheid staat ook altijd al aan.
Ontwaken laat je met lege handen achter, daarom is het niet erg populair.
De zintuigen, en het gewaarzijn erachter, staan altijd al aan; het is genoeg als lijden en verwarring optreden, dit eenvoudig toe te staan en de mechanismen die spelen in alle rust te observeren. Dit is zeer informerend, het beste boek dat je kunt lezen. Je bent niet wat je observeert, iedere mentale suggestie gaat voorbij, jij blijft. Iedere suggestie wil je in het wereld wijde web hebben, zelfs al zit je niet op het internet. Ook het denken is een soort internet, trap er niet in. Gebruik het, zoals Prince zei, maar laat je er niet door gebruiken.
Omdat de mens gewoonten ontwikkelt is het raadzaam voor gewoonten te kiezen die de zintuigen voeden in plaats van afstompen. Ga dagelijks de natuur in, dat voedt je, gebruik niet het argument dat het slecht weer is, want dat stompt af.
Bewonder, ofwel: Be Wonder.
Zie, Luister, Ruik, Proef, Voel en Wees Wonder.
Teken, schilder, schrijf, dans, zing, bespeel het muziekinstrument dat je vreesde met verve en brutaliteit, vind je weg in alles, denk niet na over talent, geniet, heb de lach van de dorpsgek die niemands oordeel meer vreest, laat je zien, horen, ruiken, proeven en voelen, onderdruk geen enkele scheet.
Ik zie geen progressief pad naar ontwaken; ik zie wakker zijn als uitgangspunt, in een ieder altijd reeds aanwezig. Zintuig of werktuig? Het is in Wezen meest simpele keuze. Speelt willen hierin een rol? Nee, willen is mindfuck in de ogen van wie buiten het programma leven: de Vrije Wil is immers keuzeloos steeds dezelfde: voor wat Altijd Al Het Geval Is. Prachtige paradox.
Als je vóór alles ergens bij wilt horen, is waarheid niet je eerste prioriteit. Je eigen zintuigen vertrouwen, zelf nadenken, onafhankelijk onderzoek doen, dat is dan niet je eerste belang; je voelt je liever geborgen, ook al is het in een groep van misleide lieden, leugenaars en oplichters. Als iets in deze tijd, niet voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid, weer eens erg duidelijk is geworden, is het dat deze kuddegeest mensen tot extreme standpunten en daden van geweld brengt. Die worden verantwoord door te verwijzen naar de achterban ´gelijk denkenden´. Of zullen we zeggen ´gelijk geprogrammeerden´? Vraag dan niet door naar motivaties die dieper dan dit oppervlakkig niveau van functioneren liggen, want dan moet men het antwoord schuldig blijven, heeft men plots belangrijker zaken te doen, moet het gesprek beëindigd worden.
Er is door zoveel Nederlanders schande gesproken over Nazi´s in de Tweede Wereldoorlog, en men achtte zichzelf daarbij immuun voor dit soort meeloperij met de zittende macht. Het corona circus heeft wel getoond dat veel van deze lieden, met op het oog het ethisch juiste standpunt, in feite geen steek anders zijn. Ongevaccineerden weren uit openbare gelegenheden, liefst zenden naar een eiland, aanwijzen als de verantwoordelijken voor het voortgaan van een niet bestaande pandemie; ze vonden het allemaal prima. Een deel daarvan wist nog te ontwaken, het leeuwendeel bleef liever slapen. Best begrijpelijk, want als je nu pas ontwaakt ervaar je drievoudige schaamte: 1. dat ik dit niet eerder zag, 2. ik heb de wappies geheel onterecht belasterd en het leven moeilijk gemaakt en 3. ik lijk verdomd veel op een nazi!
Wel eens gehoord van het omstandereffect? Dit fenomeen laat zien dat mensen een persoon in nood minder snel te hulp schieten naarmate er meer omstanders bij aanwezig zijn. Dit verschijnsel toont andermaal de invloed van een groep op het individu. Waarbij de belangrijke kanttekening gemaakt dient te worden: dit werkt alleen zo voor geprogrammeerde personen, een onafhankelijk en vrij mens zal handelen naar wat het Hart hem of haar ingeeft, ongeacht wat een omgeving suggereert of wenselijk acht. Een mooi filmpje is veelzeggend in deze.
Was afgelopen dag met een goede vriend naar Reen Pier gegaan, een klein havenplaatsje, waar we met tekenpapier en pastel aan de slag gingen. We kwamen te spreken over kunst, het belang ervan. Daarbij doelden we niet op de gecorrumpeerde kunsthandel vanzelfsprekend, maar op de originele behoefte tot expressie van een waar en oprecht artiest. We bespraken het wonder van in the flow komen, als er geen denken meer opspeelt om creatie te verstoren, feitelijk geen artiest meer is die meent dat ie aan het creëren is. Er is louter creëren zelf, onverdeeld ervaren, God. We waren het er over eens dat, in een wereld van voorgeprogrammeerde zombies, dit authentieke scheppen iedere dag weer van vitaal belang is om je oorspronkelijkheid niet te verliezen aan de waanzin om je heen. Als ik veel op het internet nieuws bekijk en niet zelf tot expressie kom, dan brengt de informatie mijn frequentie omlaag, ik word down en ongenietbaar. Schrijf ik daarentegen diezelfde dag, weet ik de zware energieën in the flow te krijgen, dan spoelt de zwaarte van me af. En ik hoef geen gitaarvirtuoos te zijn om dit ook op het zessnarig instrument te beleven, mijn teken talent mag beperkt zijn om toch bevrijding te voelen in de kleuren die ik op papier aanbreng.
De gedachte aan Gerrit van Dijk valt me hier in, wacht, ja, deze prachtige speling van tekenkunst plaats ik hier graag: I Move, So I Am (1997).
Vrije expressie is het geval als de kunstenaar afwezig is. Dit mag vreemd klinken, toch beweert menig componist dat ie zijn beste werken schreef toen the flow het werk had overgenomen, de componist uit het zich verdwenen was. Denk hierbij aan Wibi Soerjadi, die eens zei dat zijn pianospel in extatische domeinen alleen zijn handen overliet, maar als het spel perfect was, dan waren ook de handen verdwenen.
Voor waarheid is geen meerderheid nodig. God is alleen. Al Een. Meerderheid zegt niks, democratie zegt niks, mode zegt niets, populair zegt niets. Voel je conflict, dan komt dit door niemand dan jezelf. Dat er al een hel om je heen is georganiseerd doet hier niets aan af. Niemand hoeft je gelijk te geven, het is genoeg voor een ieder waar en werkelijk te zijn, opdat er geen conflict is. Dit is mogelijk terwijl alles om je heen wordt afgebroken en in brand staat. Moeilijk te geloven? Het vraagt geen geloof. Wees waar en werkelijk, dan zie je de oorspronkelijke verhoudingen der dingen waar de matrix nog niet met de fikken heeft aangezeten.
Stil dierbaar moment, altijd opnieuw mogelijk,
ik heb gevonden dat mij niets rest dan me te verliezen,
waar het zware bezwaar van gisteren, vandaag tot vreugdevuur verhevigt,
waar standpunten verbranden tot niets dan wat al is,
waar de schellen, zelfs ook de ogen vallen mogen…woordloos.
Mijn goedheid wat hebben mensen het tegenwoordig druk met hun identiteit! Eerst word je er een aangepraat, dan wordt je recht bezongen als die identiteit te mogen bestaan. Als jongeling viel het me al op dat in reclames in magazines en op tv de nadruk op persoonlijke identiteit groeiende was. Omdat je zo geweldig was had je recht op een levensverzekering van A en cholesterolverlagende boter van B, want alleen het beste was goed genoeg voor jou. Met deze nadruk op individualisme werd gesneden in de gemeenschapszin, en dit is in deze dagen geculmineerd tot in de eindeloze identiteitslabels die allen recht op bestaan zouden moeten hebben. De LGBTQkolder, met zeer veel gendervariaties die neerkomen op geestesgesteldheden, is daar een extreem voorbeeld van. Het werkt verdeling in de hand en dat komt de ontvolking ten goede. Onder de vlag recht op een eigen identiteit te hebben, worden al die identiteiten feitelijk naar de slachtbank geleid.
De manipulatie is alleen dan mogelijk, als mensen geloven dat ze zijn wat hun denken hen vertelt, als ze menen dat de identiteit die ze op een moment voelen hun ware wezen bepaalt. Maar dat is natuurlijk niet zo. De baby heeft nog geen identiteit, daar is zelfreflectie voor nodig. Zodra er zelfbesef is ontstaan komen en gaan identiteiten; wie dit leest speelt waarschijnlijk niet meer met dinky toys of poppen. Identiteiten veranderen in de loop der tijd, zeggen we, maar het lijkt mij beter om te stellen dat ieder gevoel van identiteit feitelijk onmiddellijk weer valt, om plaats te maken voor een nieuwe suggestie het eigen imago betreffend.
Als we hierop inzoomen zien we dat tussen het optreden van twee opeenvolgende identiteiten even geen identiteit bestaat, Bewustzijn blijft echter Present. We ervaren dit imagoloos Besef langduriger als we in extase zijn, opgaan in een meeslepend muziekstuk, onszelf vergeten door het prachtige boek dat we lezen, uit onze bol gaan in het samenzijn met onze liefdespartner.
Ons Ware Wezen, –het laatste woord zegt het al–, is geen vorm van denken of identiteit, maar Bewust Zijn. Ieder mens zal erkennen, als je hem of haar vraagt of ie Bewust is, dat dit het geval is. Vraag je vervolgens of ze dit Bewustzijn willen aanwijzen, lokaliseren of objectiveren, dan weten ze niets meer te zeggen, gaan waarschijnlijk glimlachen, en voelen dit wellicht als een strikvraag. Het lijkt ook op een strikvraag, want waar is Bewustzijn niet?
De woorden God en Bewustzijn zijn inwisselbaar wat mij betreft. God wordt de Onnoembare genoemd; ook Bewustzijn past vanzelfsprekend in geen enkel woord. God wordt Onkenbaar geacht; ook Bewustzijn is niet objectief, aldus niet te kennen. De volgorde is andersom: Bewustzijn is datgene dat Kennen kan. Bewustzijn, omdat het in beginsel niet dualistisch is, wordt om die reden ook wel als Kennendheid aangeduid. Geen kenner of iets dat gekend wordt is werkelijk, Kennendheid is Werkelijk.
In God, als we Bewustzijn beseffen en volledig als Kennendheid bestaan en handelen, zijn mensen niet langer van elkander door labels en etiketten verdeeld. Dan wordt gezien hoe dom dit laatste is, dat alle geweld er uit voort komt, dat dit alles volstrekt onnodig is.
De conditionering, de hang aan identiteit, is binnen mensen echter zo krachtig dat dit meest eenvoudig Besef van Oorspronkelijke onverdeeldheid niet zomaar als antwoord op wereldproblematiek wordt aanvaard. Zo zijn de progressieve wegen naar Werkelijkheid ontstaan, maar dit gegeven zelf is vanzelfsprekend absurd. Een vis op weg naar water? Er Is alleen maar Werkelijkheid, daar kun je niet gradueel heen. Als je meent niet in Werkelijkheid te zijn kun je die suggestie, die een illusie is, zonder uitstel laten vallen. Er is geen progressieve weg; Werkelijkheid is radicaal Werkelijk, wacht hierin op niets.
The greatest technology hidden from you, is your own consciousness. Ik vond de afbeelding met tekst bovenaan dit blogbericht op het internet, –afzender onbekend–, en was er door getroffen. De vormgeving en het kleurgebruik trokken onmiddellijk mijn aandacht, de tekst gelezen hebbend besloot ik direct tot download. Ik voelde alleen enige twijfel waar Bewustzijn als technologie wordt voorgesteld, omdat dit mij te menselijk en middelmatig klinkt, maar oké, dat bezwaar is licht en niet doorslaggevend geweest.
Hoe is Bewustzijn verborgen voor je geworden? Het kan niet verborgen worden, hoe is het dan toch, schijnbaar, gelukt? Ik heb het antwoord feitelijk al in mijn inleiding gegeven: door je aandacht van je Oorsprong af naar objecten te leiden, deze aantrekkelijker dan je aangeboren Natuur te maken, en je dan eindeloos van God weg te trekken met talloze technieken die we mindcontrol zijn gaan noemen. Mindfuck zeggen anderen, maar misschien moeten we wel stellen dat het concept ´mind´ reeds ´mindfuck´ is, omdat de persoonlijke identiteit dit al is.
Ik ben overigens niet tegen identiteit op zich; het is reuze handig in de omgang. Maar erin wonen maakt van de mens een slaaf en ik voel het als mijn taak hier steeds weer op te wijzen. De oplossing van het werelddrama is principieel simpel, maar ook ik constateer dat velen die het kwaad van het globalisme zien werken, niet in staat zijn los van deze matrix te komen. Ze zijn gecompliceerd geworden, reeds in de netten van de mindfuck verstrikt. Mijn blijde boodschap is: ook die illusie is een zeepbel die onmiddellijk en radicaal uiteen kan spatten. Er is hier eigenlijk maar een vraag over: ben ik bereid volledig open en ontvankelijk te zijn, zelfs als dit betekent dat ik in deze bereidheid als identiteit geheel en al zal verdwijnen?
We hoeven niet dramatisch te doen over egodood. Het leven met ego´s is hels, de angst de hel te verliezen is ietwat vreemd te noemen. En leven zonder ego is geen verloren leven, doch het leven vooreerst geleefd. Zonder winst of verlies. Een ego heeft dan als argument dat ie zich tegen andere ego´s moet verdedigen. Ga je gang, als je zo gelooft, en je sloopt je eigen bestaan alleen maar. Het is niet waar. Je hebt geen verdediging nodig.
