Lucifer in Paradise 7 – Rob Scholte
Het is bijzonder te beseffen dat het lichaam met de vijf zintuigen de manifestatie van de wereld mogelijk maakt; –geen lijf, geen wereld. Ben ik het lichaam, of heb ik een lichaam? Als ik het lichaam zou zijn, waar was ik dan voordat mijn ouders elkaar ontmoetten? Of is een mens niet meer dan een manifestatie van conceptie tot de dood? Na de dood is het lijf er nog in de ogen van nabestaanden, waar is het bewustzijn van de overledene dan gebleven? Diens bewustzijn heeft het instrument lichaam-geest, dat licht differentieert tot vormen met grenzen en een naam, achter gelaten. Waar is het gebleven? Deze vraag veronderstelt dat bewustzijn gelokaliseerd kan worden, maar dat leek alleen even te gelden toen het middels een lijf in de wereld van meetbare zaken optrad. In wezen is bewustzijn onbegrensd, onverdeeld, non-duaal. Wie dit bij het leven reeds beseft identificeert zich alleen nog met het lijf voor functionele redenen, in wezen is reeds gerealiseerd dat lichaam´s beperkingen tijdelijk en niet houdbaar zijn. Dit besef doet een mens wat lichter leven, reizen en bewegen.
Deze ontspanning laat Liefde voelen. Niet de liefde die in popsongs wordt bezongen, waarin gehechtheid aan een ander voor drama zorgt, maar Liefde die reeds bestaat vóórdat een zogenaamd ´ander´ in beeld is gekomen. Liefde wordt vaak met attachment verward, terwijl Liefde juist opbloeit als je verlangens neer zijn gaan liggen. Een fontein in het Hart. Een Hart dat overstroomt en onbaatzuchtig eenvoudig deze Liefde wil delen. Maar het noemt het geen delen, want een ander wordt niet langer als ander gezien.
In de waanzinnigste tijd uit de (naar wij weten valse) geschiedenis van de mensheid, zien we dat meest doorgewinterde atheïsten tot spiritueel besef komen. Toen hun leven op rolletjes liep was God onzin in hun ogen, maar nu de strijd om goed en kwaad alle levensgebieden in contrast op scherp zet in deze, staan ze voor de existentiële keuze: ook duivelsaanbidder worden of toch liever inkeren en op Bron van bestaan mediteren? Want laten we wel wezen: God was nimmer het bezit van kerken of religies. God is een woord voor ons diepste Wezen. En Wezen, ofwel Zijn, is geen object. Dat zien vele afgedane atheïsten nu dan ook, tot hun eigen verrassing zijn ze spiritueel geworden.
Wat oprechte mensen deze dagen ontdekken, en wat de kern van inkeer bepaalt, is dat het antwoord op het kwaad geen kwade reactie is, maar iedere boze reactiviteit in de eigen lichaam-geest ongebruikt te laten. Nee, dit is geen werken aan jezelf, dit is radicaal voor Oorsprong in alles gaan. De vijand liefhebben kan alleen als je Oorsprong in alles erkent. Het betekent vanzelfsprekend niet dat je van rotstreken houdt, daarover blijf je je uitspreken.
Menselijke onzekerheid is principieel terug te brengen tot een gebrek aan integriteit. Wie volstrekt integer is hoeft niet te dealen met een mankerend zelfbeeld of hoe anderen over hem of haar denken. Vertrouwen in God is vertrouwen in je eigen volstrekte integriteit. En dit niet ver weg van de wereld, maar er midden in. Integriteit staat voor het vermogen te integreren, en wie vlucht maakt hier geen zaak van.
Menselijke zekerheid, als ik het eens andersom formuleer, is geheel comfortabel zijn met het feit dat je niets weet. Je ziet dat alle kennis relatief is en hebt hier geen enkel probleem mee. Je gebruikt die kennis als ieder ander, maar zodra iemand kennis verabsoluteert laat je weten dat jij niet in die opvatting deelt, liever vrij blijft van die gevangenis.
Het overweldigend voordeel van niet-weten is Echtheid. Je kunt blijkbaar schrikken van je eigen Essentie, omdat je er je hele leven omheen hebt geleefd, en de Essentie zorgvuldig hebt vermeden. Maar dit lukt velen nu niet meer goed. Doe je best maar niet meer. Stop met jongleren, laat de ballen vallen, neem rust en erken wat je vervolgens te zien krijgt. Wacht dan niet op een conclusie, want dat is weer jongleren. Je bent in Zien Zelf aanbeland. Er gaat geen weg heen, alle wegen leiden ervan af.
Eerlijk is eerlijk, als God Zich verdeelde omdat Ie Zich verveelde, dan heeft Ie Zelf goed en kwaad in het leven geroepen. Goed en kwaad zijn binnen dit levensdomein dan ook onafscheidelijk. Oorsprong kan alleen gevonden worden door het kwaad heen, niet door het af te wijzen, want dat houdt je verdeeld. Er doorheen mensen, en het dan in je eigen lichaam-geest huishouding afzweren.
Bron is altijd al veilig, en niemand kan ervan afgesloten worden. Al ben je 666 keer gemindcontrolled, of hebben ze je in de gevangenis gezet, zolang je bestaat is de Levenskracht uit Bron werkzaam, herken deze en houd je erbij. Een ieder zal zien dat deze toewijding al snel het leven Lichter maakt, wat de toewijding versterkt, en zo ook het Licht.
Licht en donker ontstonden vanzelfsprekend ook nadat God Zich verveelde. Zolang we woorden gebruiken hebben we te maken met de tekortkomingen van de taal. Laat dan de dichter liever spreken die zegt dat donker alleen gezien kan worden door het licht in je ogen.
Lieve Mens, ik wens
van Harte
dat je me hoort en zo vindt
dat niets verloren is.
Het gekkenhuis
heeft imposante vormen aangenomen
en wil je lijf in met chemische middelen,
heeft deze reeds bereikt via andere wegen.
Wanhoop niet,
vier Bron,
maak je lichaam schoon
en geef mensen blijheid.
Dank Lezer!
.
https://efemerefenomenen.wordpress.com/
.