Zoals ik het afgelopen jaar heb gedocumenteerd, spreken de COVID-experts zichzelf op verschillende manieren tegen. Als charlatans zijn het verschrikkelijke mislukkingen. Ze kunnen hun eigen verhaal niet overeind houden.
Dankzij een alerte lezer ben ik een nieuwe blockbuster tegengekomen.
VOLGENS HUN EIGEN NORMEN had de FDA nooit mogen toestaan dat het Pfizer COVID-vaccin in ook maar één arm werd gespoten. De toestemming voor gebruik in noodgevallen van het Agency’s Emergency Use Authorization was volgens hun eigen gegevens een misdrijf.
Daar gaan we.
Het document, dat op de FDA-website is gepost, heeft de titel: “Vaccines and Related Biological Products; Advisory Committee Meeting; FDA Briefing Document Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine.” [1]
Het is gedateerd 10 december 2020. De datum vertelt ons dat alle informatie in het document afkomstig is van de Pfizer klinische proef, op basis waarvan de FDA het vaccin voor openbaar gebruik heeft goedgekeurd.
Een belangrijk citaat is begraven op pagina 42: “Among 3410 total cases of suspected but unconfirmed COVID-19 in the overall study population, 1594 occurred in the vaccine group vs. 1816 in the placebo group [who received a saltwater shot].”
Die schokkende cijfers hebben nog nooit het daglicht gezien in nieuwsmedia.
De vergelijkende cijfers laten zien dat het vaccin niet effectief was in het voorkomen van COVID-19. Het was zeker niet 50% effectiever dan helemaal geen vaccin – de standaard voor FDA-autorisatie voor noodgevallen.
Om dit allemaal duidelijk te maken, moet ik de theorie van de klinische proef met vaccin ondersteunen en uitleggen.
De onderzoekers gingen ervan uit dat het SARS-CoV-2-virus zich overal ter wereld verspreidde, en tijdens de klinische proef zou het op sommige vrijwilligers neerdalen.
De vraag van een miljard dollar was: hoeveel mensen die het vaccin kregen, zouden besmet raken, versus hoeveel mensen in de placebogroep?
Als bleek dat VEEL MINDER mensen die het vaccin kregen, besmet zouden raken met SARS-CoV-2, dan zou het vaccin als een succes worden bejubeld. Het beschermde mensen tegen het virus.
Maar zoals je aan de bovenstaande cijfers kunt zien, was dat helemaal niet het geval.
Dus nu komen we bij de vitale zin in het FDA-document dat ik zojuist citeerde: “suspected but unconfirmed COVID-19 [cases].”
“Nou, zie je, we kunnen niet zeggen dat dit WERKELIJKE COVID-19 gevallen waren. Misschien waren ze dat, misschien waren ze dat niet. Ze zijn in het ongewisse. We willen ze in het ongewisse houden. Anders ligt onze klinische proef dood in het water en krijgen we nooit goedkeuring voor het vaccin.”
Wat betekent “verdachte gevallen”? Het kan alleen betekenen dat deze mensen allemaal symptomen vertoonden die in overeenstemming waren met de definitie van COVID-19, maar het zijn onbevestigde gevallen omdat … hun PCR-tests negatief waren, niet positief.
Als hun tests echter negatief waren, waarom zouden ze dan “verdachte gevallen” worden genoemd in plaats van “GEEN GEVALLEN”?
Iets klopt hier niet. De FDA is hier de boel aan het besodemieteren.
Volgens de FDA / CDC-regels betekent een geval van COVID-19: een persoon heeft positief getest, punt uit.
Dat is de manier waarop gevallen worden geteld.
Deze enkele duizenden vrijwilligers in de klinische studie van Pfizer waren ofwel COVID-19-gevallen of waren het niet. Welke van de 2 is het?
Het officiële antwoord op die vraag ligt voor de hand: de FDA besloot de gegevens van al die vermoedelijke gevallen in de vuilnisbak te gooien en ze te negeren. Poef. Weg.
Waarom zeg ik dat?
Omdat als de FDA serieuze aandacht had besteed aan de enkele duizenden “verdachte gevallen”, ze het vaccin nooit zouden hebben goedgekeurd voor openbaar gebruik. Ze zouden de klinische proef hebben stopgezet en een zeer diepgaand en uitgebreid onderzoek hebben verricht.
Wat ze niet deden.
Dit wordt een misdaad genoemd.
“Maar … maar zo eenvoudig is het niet. Dit is een complexe situatie. Het is een grijs gebied.”
“Nee. Dat is het niet. Als u een klinische proef met een nieuw medicijn zou uitvoeren en een paar duizend mensen in het onderzoek die het medicijn kregen, toch de ziektesymptomen kregen die het medicijn zou moeten genezen, zou u het onderzoek dan niet annuleren en teruggaan naar de tekentafel?”
“Bedoel je dat als we eerlijk waren? Dat is toch een grap? We zijn niet eerlijk. Snap je het niet?”
Ja. Ik snap het. Jullie zijn criminelen. Moordenaars.
Maar wacht. Er is meer. In het FDA-document staat ook: “Suspected COVID-19 cases that occurred within 7 days after any vaccination were 409 in the vaccine group vs. 287 in the placebo group.”
Dat is explosief. Direct na vaccinatie werden 409 mensen die de prikjes kregen “vermoedelijke COVID-gevallen”. Dit alleen al had voldoende moeten zijn om de klinische proef helemaal te stoppen. Maar dat was het niet.
In feite probeert het FDA-document die 409 gevallen te verontschuldigen met een gladde opmerking: “It is possible that the imbalance in suspected COVID-19 cases occurring in the 7 days post vaccination represents vaccine reactogenicity with symptoms that overlap with those of COVID-19.”
Vertaling: Zie je, een aantal klinische symptomen van COVID-19 en de bijwerkingen van het vaccin zijn hetzelfde. Daarom hebben we geen idee of de gevaccineerde mensen COVID hebben ontwikkeld of gewoon op het vaccin reageerden. Dus we gaan deze hele puinhoop negeren en doen alsof het niet belangrijk is.
In april 2020 voorspelde ik dat de vaccinfabrikanten deze strategie zouden gebruiken om COVID-gevallen weg te redeneren die voorkomen in de vaccingroepen van hun klinische onderzoeken.
Het heet “cooking the data”. Het is een manier om COVID-symptomen in de vaccingroep af te schrijven en te negeren – en in plaats daarvan te zeggen: “Het vaccin is veilig en effectief.”
En het FDA-document plaatst, zoals ik hierboven al zei, gewoon een ondoordringbare wolk over alle vrijwilligers in de Pfizer klinische proef door een categorie uit te vinden met de naam “suspected but unconfirmed COVID-19 cases”, en die cruciale gegevens weg te gooien, om nooit weer over te spreken.
Ik heb het er nu over. Elke verstandige persoon die ernaar kijkt, zou concluderen dat het vaccin nooit had mogen worden goedgekeurd.
Tenzij fraude, bedrog, winst en vernietiging van menselijk leven via het vaccin de ware doelen waren en zijn.
Tot slot: als u “vermoedelijke gevallen” heeft en hun uiteindelijke status hangt af van het doen van een test, dan doet u de test. U doet het zo vaak als nodig is, totdat het positief of negatief wordt geregistreerd. Dan wordt elk “verdacht geval” een feitelijk geval of helemaal geen geval.
Misschien werden deze “verdachte gevallen” in de klinische proef getest, en velen van hen waren positief, onthullend dat het echte COVID-gevallen waren – maar de onderzoekers logen en dekten het feit af dat ze waren getest.
Of als u echt niet wilt weten of “verdachte gevallen” echte gevallen zijn, test u ze niet. Je laat ze achter in een handige limbo en parkeert ze, om nooit meer gezien te worden.
Hoe dan ook, de situatie is ronduit absurd. Volgens officiële normen bepaalt de PCR-test of een persoon een geval is of niet. Doe gewoon de test. Zeggen “we weten het niet” is niets meer dan een oplichterij.
Ik zou het geweldig vinden om te horen hoe de onderzoekers zich hier proberen uit te praten. Hier is hoe het gesprek zou kunnen verlopen:
“Dus je zegt dat deze duizenden vermoede COVID-gevallen niet op de een of andere manier konden worden toegewezen?”
“Dat is juist. Hun PCR-tests waren ‘onbepaald’.”
“Dat zegt iets verwoestends over de test zelf.”
“Nou, soms weet je gewoon niet of het positief of negatief is.”
“Ik snap het. En dit ‘onbepaalde’ resultaat deed zich voor in ENKELE DUIZENDEN verdachte gevallen.”
“Ik denk het wel, ja.”
“Weet je, je had iets anders kunnen doen met deze verdachte gevallen. Een andere test. Je had weefselmonsters kunnen nemen en op een directere manier naar het virus zelf kunnen zoeken.”
“Nee. Dat zou niet werken.”
“Waarom niet?”
“Omdat … het eigenlijke virus …”
“Omdat niemand een exemplaar van het daadwerkelijke SARS-CoV-2-virus heeft kunnen vinden.”
“Juist.”
“Dus vertel me eens – wat geeft dat aan? Ik zal je vertellen wat het aangeeft. U kunt niet bewijzen dat het SARS-CoV-2-virus bestaat.”
“Ik moet gaan. Ik kom te laat voor een vergadering.”
“Je bent te laat voor meer dan alleen een vergadering. Is het waar dat iemand een viroloog wordt door een coupon uit de achterkant van een stripboek te knippen en deze naar een postbus in Maryland te sturen?”
Ouders zijn jarenlang vermorzeld door het toeslagensysteem van de Belastingdienst, met ongekende gevolgen. Mensen werden opgezadeld met torenhoge schulden en kregen vervolgens relatieproblemen of werden zelfs uit hun huis gezet. Ook het kabinet is verantwoordelijk voor het leed van de ouders. Een ondervragingscommissie die de toeslagenaffaire onderzocht, kwam met een vernietigend rapport, ‘Ongekend onrecht’ getiteld.
Premier Rutte zei: “Daar kunnen we ons alleen maar voor schamen.” Hij wilde nog niet zeggen of het kabinet gaat aftreden. Opiniemaker Marianne Zwagerman vindt aftreden niet genoeg. Ze wijst erop dat hij vooral bezig is geweest met deksels op doofpotten houden en het tegenwerken van kritische Kamerleden die probeerden de waarheid boven tafel te krijgen.
“Rutte liegt, draait en werkt kritische volksvertegenwoordigers tegen. Rutte maakte van de doofpot het belangrijkste instrument op het Binnenhof. Aftreden is niet genoeg,” schrijft ze op Twitter.
Rutte is hoe dan ook niet meer geloofwaardig
De VVD zit met een lastig dilemma. “Als hij met zijn kabinet niet de volle verantwoordelijkheid voor de toeslagenaffaire op zich neemt, dreigt hij er nog lange tijd door te worden achtervolgd, als de premier die zich zelfs onder systematische schending van de beginselen van de rechtsstaat probeert uit te draaien. Maar aan de andere kant: hoe geloofwaardig is het als hij nu opeens wél om principiële redenen terugtreedt, en vervolgens doorgaat als lijsttrekker?” vraagt Vrij Nederland zich af.
Zwagerman antwoordt: “Niet. Rutte is hoe dan ook niet meer geloofwaardig.” Ze vindt dat de premier strafrechtelijk moet worden vervolgd en veroordeeld tot een verbod om ooit nog een functie te hebben in het openbaar bestuur.
Terwijl de meeste landen nog worstelen met de nasleep van de coronacrisis, presenteert de Europese Commissie deze week een streng klimaatactieplan. Daarin staat onder meer dat huizen massaal gerenoveerd moeten worden om ze energiezuiniger te maken en dat kolencentrales dicht moeten, omdat ze CO2 uitstoten. De maatregelen passen bij het streven van Eurocommissaris Frans Timmermans om in 2030 de CO2-uitstoot met minimaal 55 procent terug te dringen. De EU wil in 2050 klimaatneutraal zijn.
Opmerkelijk is dat Timmermans ook voorstander is van biomassa, al zegt hij er wel nadrukkelijk bij dat biomassa vooral moet bestaan uit restafval. In Nederland ontstond verzet tegen biomassacentrales omdat bossen uit de Baltische staten zijn gebruikt om zogenaamd schone energie op te wekken.
Het ARD-programma Das Erste berichtte vorige week dat uit satellietbeelden is gebleken dat de ontbossing in landen als Zweden, Finland en de Baltische staten sinds 2016 met 49 procent is toegenomen vanwege de CO2-doelen. De Zwitserse meteoroloog Jörg Kachelmann sprak van ‘het domste energie- en milieubeleid ooit’.
Timmermans draait economie de nek om
In het klimaatactieplan valt verder te lezen dat er de komende tijd heel veel nieuwe zonnepanelen en windmolens bij moeten komen.
Timmermans wil mensen met lage inkomens bovendien compenseren zodat ze aan energiebesparing kunnen doen. Dat belooft wat. Afgelopen week werd bekend dat zelfs klimaatwetenschapper Jan Rotmans er niet in is geslaagd om zijn oude huis van het gas af te krijgen door het bijvoorbeeld beter te isoleren, ondanks torenhoge investeringen. “Ik heb er al voor 100.000 euro aan verspijkerd,” zei hij.
“Wat ik voorspelde, gaat gebeuren,” schrijft politicoloog en oud-diplomaat Johannes Vervloed. “De economie en mutatis mutandis onze welvaart wordt door Timmermans de nek omgedraaid.”
Toon Sesink voegt toe: “De stoppen in de hoofden van Timmermans en Samsom zijn nu echt doorgeslagen.”
We zitten in Nederland allemaal op het puntje van onze stoelen, want het blijkt nu KEIHARD, dat de vermeende ‘duurzame’ energie-opwekking via het opbranden van ‘snoeihout en tuinafval’ volledig op een frauduleuze leest geschoeid is. Dát het frauduleus is, blijkt uit de enorme kap van gezonde bossen in de VS, waar we bijv. HIER al aandacht aan besteden. Dus niks ‘snoeihout en tuinafval’.. Wat een geraffineerde benaming voor een industriële, georganiseerde moordpartij van duurzaam groen.
De motivatie voor deze wijze van ‘duurzame ontbossing’…? Nieuw te planten bomen, zouden het CO2 van de verbrande bomen weer opnemen, zo gaat het sprookje, eh de redenering.. Alsof een boom van 30 of 40 jaar oud, dezélfde CO2-opnamecapaciteit heeft als een jong geplant boompje..! Maar inmiddels blijkt, dat -naast deze biomassa-soap- ook de windmolenenergie onder grote druk staat.
Want wat blijkt? Deze vorm van energie kán gewoon niet bestaan, zonder dat overheden of particuliere geld blijven stoppen, bijvoorbeeld in de vorm van subsidies, in de door-gedraaide energie-winning. In Duitsland komt de pijnlijke realiteit van deze windmolenenergie langzaam maar zeker boven water. Met een berg afval als eindresultaat, wanneer er niet drastische maatregelen worden genomen; waarschijnlijk weer op basis van (dit keer Europese) subsidies..!
De windmolen-situatie in Duitsland; ons voorland..!? Het nieuws is dat na afloop van de subsidietermijn, eind dit jaar, in Duitsland de eerste 1000 molens zullen worden stilgezet. (HIER). Zonder subsidie is wind namelijk niet economisch rendabel, ook niet als het molens betreft, die technisch nog bruikbaar zijn. Maar erger nog: dit is pas de eerste fase, want in 2025 komen er nog eens 3000 windmolens bij, waarvoor de subsidie ook afloopt.
In de deelstaat Niedersachsen draaien er nu nog maar liefst 6300, waarvan er na 2025 nog maar zo’n 2300 molens overblijven. Het doel van subsidie was/is om een opstart van een gewenste techniek te realiseren; de windenergie dus. Daarna zou de windindustrie op eigen benen moeten kunnen staan. Maar hoe confronterend de realiteit is, blijkt nu steeds meer… Het vreemde is dat in de praktijk, zelfs bestaande nog goed draaiende windmolens, nu niet rendabel te exploiteren zijn.
Wat is er mis? Dat vraag je je dan natuurlijk ook af. De vergelijking met de idiotie van de ‘biomassa’-energie-centrales dringt zich dus direct op. Hoe kunnen beleidsmakers zó verschrikkelijk miskleunen..? Er worden dus duizenden windturbines in Duitsland met ontmanteling bedreigd, terwijl ze nog jaren zouden kunnen meedraaien. Regeren is vooruitzien zegt men, maar zelfs dat lukt kennelijk niet meer. En eigenlijk was dit vanaf de bouw al zichtbaar. Waarop het sprookje van de windenergie dan gebaseerd is..? Te goedkope stroom via bestaande bronnen, zoals aardgas en -nog steeds- kolen is natuurlijk de basis van deze vergelijking. En daarom was dus de massale toekenning van de windmolensubsidie nodig..
De Duitse windenergie-industrie verkeert in een diepe crisis. Doordat deze staatssubsidies voor veel windturbines opraakt, is het in bedrijf houden niet meer de moeite waard voor de operators. Er komt simpelweg té weinig stroom ‘tevoorschijn’ uit deze molens om ze rendabel te laten draaien..! Nogmaals, in vergelijking met de economisch veel goedkopere stroom uit gas en kolen. Gezien de giga-hoeveelheden relatief milieuvriendelijk aardgas, die nog in Rusland en overal in de wereld aanwezig zijn, zal deze situatie niet snel wijzigen. Het sprookje is uit.
Maar dan komt de roep natuurlijk weer, om aanvullende, extra subsidies of nieuwbouwsubsidie. Wat vaak ook vergeten wordt, met betrekking tot de situatie in Duitsland, is het feit dat veel windmolens in het noorden van het land staan en de -voornamelijk industriële- gebruikers, in het midden en zuiden van Duitsland gevestigd zijn. En er was een noord-zuid-transportleiding gepland, maar die is in de inspraakprocedures vastgelopen..!
Het vraaggestuurde elektriciteitsnetwerk, kan zonder grootschalige opslagmogelijkheden, maar een beperkt deel aan windstroom opnemen, ook als de netwerkcapaciteit voldoende is. Je kunt simpelweg dan dus nooit méér stroom op het net brengen, dan er op hetzelfde moment wordt gebruikt.
En ook dát feit, was in 2011 al duidelijk. (HIER). Zonder netwerkuitbreiding en grootschalige opslagmogelijkheden is zelfs in High-Tech-Duitsland deze windstroom niet inpasbaar. Maar… het probleem is in de praktijk nog veel groter. Zou je gaan denken aan nieuwbouw, dan zijn er nieuwe regels. Dat mag niet meer binnen 1000 meter van woningen en daarmee is nieuwbouw op veel plaatsen niet meer mogelijk.
Democratisch besloten of niet: windmolens moeten er komen..! De politiek is ervan overtuigd, dat het belang van groene energie voor het halen van de CO2-reductie, zó groot is, dat de plaatsing van windturbines en zonneparken niet vertraagd mag gaan worden door lange inspraakprocedures, waarbij burgers gaan klagen over bijv. geluidsoverlast. Er is voor gekozen om de zg. ‘Crisis- en herstelwet’ in te zetten. Deze wet kan de inspraak(procedures) voor een groot deel buitenspel zetten, zodat de ‘belangrijke infrastructurele werken’ snel kunnen worden gerealiseerd.
Er is binnen die wet weliswaar een vorm van inspraak, maar de toetsing is écht marginaal, wat o.a. blijkt uit de resultaten van beslissingen rondom bezwaren, die de Raad van State wél hebben gehaald. De Raad van State toetst alle bezwaren over de plaatsing van wind- en zonneparken aan de genoemde ‘Crisis- en herstelwet’ en er is tot op heden nog geen enkel bezwaar van burgers gehonoreerd..!
Simpel gezegd: in de praktijk zijn de belangen van de burgers ondergeschikt gemaakt aan de zo belangrijk geachte productie van wind- en zonne-energie. Ten einde raad zijn burgers naar het Europese Hof gestapt wat wél effect zal opleveren. Dat Hof heeft inmiddels een uitspraak gedaan, die er niet om liegt.
Volgens advocaat Peter de Lange, van Vos & De Lange Advocaten betekent die uitspraak nogal wat: “Als de rechter in het kort geding, de recente uitspraak van het Europese Hof volgt, dan staat mogelijk straks elke windmolen in Nederland stil. Want bij een nieuwe rechtszaak tegen het omstreden windpark in de Veenkoloniën, staat tevens de geldigheid op het spel van de vergunningverlening voor ALLE OVERIGE Nederlandse windmolenparken.” Advocaat De Lange startte namens omwonenden in Drenthe, een kort geding, tegen de aanleg van het windpark Drentse Monden en Oostermoer.
En dan is er de afvalberg van ‘afgedankte molens’; wie gaat dit betalen? En als laatste rest er nog een enorme klus. Het ontmantelen en afvoeren van deze 4000 nog bruikbare, maar niet rendabele windmolens. De materialen van de generator en de mast zijn weliswaar weer te gebruiken, maar de wieken en de fundatie vormen een probleem. Deze wieken van versterkte kunststof (poly-carbonaten) kun je eigenlijk alleen maar op een hoop gooien, of in de grond begraven. En de fundering bestaat uit veel beton en staal. Die kunnen alleen worden opgeruimd met explosieven, net als oude bunkers.
Wat is er dan nog over aan CO2-winst, dienen we ons af te vragen. Los van de inpassingsverliezen zal ook de CO2-winst minimaal zijn (HIER). Omdat de technische levensduur niet gehaald wordt, is de CO2-balans stevig scheef getrokken. Kortom: het groene sprookje is uit. De windmolens leefden niet ‘lang en gelukkig’, want wat rest is de letterlijke puinhoop van afgedankte windmolens en de figuurlijk puinhoop van de bestuursmatige ‘duurzaamheidsagenda’..!
Comedian George Carlin zei ooit dat ‘de mensen die in de huidige tijd leven bij hun geboorte een kaartje voor een absurd theater hebben gekregen’, en hij voegde daar nog aan toe dat ‘Amerikanen een kaartje voor de eerste rij hebben’... De laatste eeuw heeft Amerika de toon gezet voor veel maatschappelijke ontwikkelingen in de wereld, zoals de consumptie en wegwerpcultuur, het geestdodende onderwijs, de degradatie in de kunst, de beperkingen van vrijheden en de steeds sterker wordende censuur. Amerika toont alle symptomen van een wereldrijk in verval. Eén van die symptomen is de volledige ontkenning dat het eind in zicht is.
Onder de ‘politiek correcte’ vlag van tolerantie en samenwerking worden de teugels steeds verder aangetrokken. De laatste maanden heeft dit extreme vormen aangenomen. Aan de ene kant worden de mensen draconische wetten en regels opgelegd, en aan de andere kant worden geweld en plundering gestimuleerd. De ‘politieke correctheid’ is meer dan een politieke ideologie. Het beslaat belangrijke maatschappelijke gebieden zoals het onderwijs, de media, en de amusementsindustrie.
Het constante collectieve brainwashen, moet ons doen geloven, dat het cultuurverval, de extreme ongelijkheid en de aanval op de persoonlijke vrijheid noodzakelijke ontwikkelingen zijn. De realiteit wordt steeds absurder, en steeds meer mensen voelen aan dat er iets fundamenteel mis is. Het vertrouwen van de Amerikanen in de overheid is historisch laag. Net als elke president kwam ook Trump de meeste van zijn verkiezingsbeloften niet na.
Zijn voornaamste excuus is dat hij constant wordt gedwarsboomd, wat tot op grote hoogte ook waar is. Onlangs heeft Trump veel van zijn geloofwaardigheid verloren door de ‘middle class’, waarvoor hij altijd zegt op te komen, volledig in de steek te laten toen deze onder vuur lag tijdens de rellen.
Is Trump de enige die het tij kan doen keren..? Toch zien veel amerikanen Trump als de enige mogelijke persoon die het tij kan keren. Hij is op zijn minst ‘anti establishment’, althans, zo presenteert hij zichzelf. Trump heeft inderdaad harde kritiek, op de democraten, op de mainstream media, en op de financiële wereld, met name op de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, meestal ‘FED’ genoemd.
De kritiek van Trump op de FED lijkt terecht. De FED heeft een belangrijke rol, niet alleen in de amerikaanse economie, maar ook in de wereldeconomie. Veel chaos en onrecht in de wereld is te herleiden tot financiële besluiten. Dit zijn geen democratische besluiten, de tijd dat overheden zelf hun economische beleid kunnen voeren en geld in omloop kunnen brengen is lang voorbij.
De ‘FED’ als goed voorbeeld.. De ‘Federal Reserve’ is niet ‘federaal’ (het is geen staatsbedrijf) en het is ook geen ‘reserve’ want sinds het afschaffen van de gouden standaard (HIER) in 1971 staat er geen dekking meer tegenover het geld dat wordt gecreëerd. De FED opereert onafhankelijk en hoeft geen verantwoording af te leggen aan de Amerikaanse regering. In werkelijkheid is het de FED die het economische beleid bepaalt. Alan Greenspan, die van 1987 tot 2006 directeur van de FED was spreekt hier heel duidelijk over in dit interview:
The Federal Reserve is Above the Law
De belangen van de FED richten zich op de grote spelers in de financiële markt, en uiteindelijk is het de burger die de rekening betaalt (met rente en belastingen). Donald Trump heeft de afgelopen jaren vaak aangekondigd, dat hij maatregelen zou nemen betreffende de FED. Onlangs heeft hij inderdaad veranderingen doorgevoerd. Volgens de Trump aanhangers (met name degenen die Q’anon beweging (HIER) volgen) heeft Trump ‘controle over de FED genomen’. Dit zou inderdaad een historische stap zijn.
Maar wat is er nu dan precies gebeurd..? De veranderingen die Trump heeft doorgevoerd zijn ‘corona crisismaatregelen’. Personen, bedrijven en organisaties die in financiële problemen zijn, worden ‘gered’, dat wil zeggen dat ze geld ontvangen. Het grootste deel van het corona hulpprogramma (van 2 biljoen dollar) gaat naar grote bedrijven. Nu leent de FED gewoonlijk alleen aan banken en aan de staat. Hoe dit in zijn werk gaat is dat de FED geld print (of vandaag de dag met een computer genereert) en met dit nieuwe geld worden staatsobligaties gekocht.
De staat komt dus zo aan geld, en moet dividend uitkeren over de obligaties die in handen zijn van de FED. (Dit proces is complexer, de privé banken spelen hierbij ook een rol, maar in grote lijnen is dit hoe de geldschepping plaatsvindt). Op dezelfde manier worden er nu aandelen van grote bedrijven gekocht, zodat deze weer liquiditeit (geld/cash) hebben. Ook dit geld moet aan de FED terugbetaald worden, niet door de bedrijven maar door de regering.
Deze heeft het geld uiteraard niet in kas, en het wordt dus toegevoegd aan de nationale staatsschuld. Wanneer bedrijven op deze manier gered worden dan spreekt men over een ‘bailout’. Nu heeft de FED geen ervaring in de bedrijvenmarkt, en dus heeft men deze operatie uitbesteed aan een grote speler in deze markt, en dit is het bedrijf ‘BlackRock’.
Over BlackRock, bezitters van de wereld?? BlackRock is een internationaal bedrijf dat verschillende financiële diensten levert. Het is een vermogensbeheerder, een beleggingsfonds, en het wordt ook een investeringsbank genoemd. BlackRock levert geen ‘gewone’ bankdiensten. Klanten kunnen bijvoorbeeld geen betaalrekeningen openen, en het bedrijf levert geen betaalmiddelen zoals pasjes en PIN automaten. BlackRock speculeert voor haar klanten op de financiële markten. Dit gaat vrijwel volledig geautomatiseerd.
BlackRock ontwikkelde de risico-analyse-software ‘Aladdin’, die draait op 6000 mainframes (heel krachtige computers) in data centra wereldwijd. BlackRock levert ook financiële dienstverlening (bijv. boekhouding) en het adviseert bedrijven, overheden en zelfs centrale banken (waaronder de ECB). Naast het vermogensbeheer voor klanten, heeft BlackRock ook een groot eigen vermogen. BlackRock heeft aandelen in bezit van grote bedrijven wereldwijd, waaronder banken, energiebedrijven, transportbedrijven, technologiebedrijven, voedingsmiddelenbedrijven en wapenfabrikanten.
BlackRock – The company that owns the world?
BlackRock is uitgegroeid tot een zeer machtig, wellicht het machtigste, bedrijf ter wereld (zie de video hierbij) en toch hebben veel mensen nooit van het bedrijf gehoord. BlackRock wordt vaak beschreven als ‘schaduwbank’. Dankzij de complexe internationale structuur en de nauwe relaties met de politiek weet BlackRock buiten de gewone bankregels te opereren. Veel hoge posities bij BlackRock worden bekleed door ex-overheidsfunctionarissen uit de Bush- en Obama-regeringen, en ex-BlackRock-employees bekleden vaak posities in de Amerikaanse regering. Het is de bekende ‘draaideur’ tussen multinationals en regeringen.
Larry Fink, aangenaam, directeur en oprichter van BlackRock.. Larry Fink was in 2012 kandidaat om Amerikaans Minister van Financiën te worden. Ook bij volgende verkiezingen is Fink weer kandidaat voor deze functie. BlackRock werd ooit eerder ingeschakeld, om bedrijven te redden met een bailout-operatie, en dit was tijdens de kredietcrisis van 2008. Het was een opvallende keus want directeur Larry Fink, was in de jaren voor de kredietcrisis, een groot promotor van de handel in ‘mortgage backed securities’ (hypotheek gedekte waardepapieren). Dit was precies het ‘financiële instrument’ dat de kredietcrisis van 2008 heeft veroorzaakt..
Net als vandaag werden in 2008 grote bedrijven en instituten gered met publiek geld. Het was de grootste vermogensoverdracht uit de geschiedenis, en het is een trend die de afgelopen decennia steeds openlijker wordt (profits are private and debts are public). Na de 2008-bailouts werd BlackRock op slag de grootste vermogensbeheerder ter wereld. Het bedrijf werd dus net als de banken die het ‘redden’ nu zelf ook ‘too big to fail’. Wanneer je als bedrijf deze status hebt, wordt fraude en immoreel gedrag niet gestraft, maar gestimuleerd, het wordt de ‘modus operandus’ van dit soort bedrijven. Dit werd duidelijk na de crisis.
Waardevolle zaken voor een spotprijs.. In de jaren 2008 en 2009 kocht BlackRock veel van de leegstaande huizen en panden op, uiteraard voor lage prijzen, en bood deze aan op de huurmarkt waardoor het enorme winsten wist te boeken. De logische vraag is: waarom greep de Amerikaanse overheid niet in? Het antwoord is dat de Amerikaanse overheid voor haar economische beslissingen afhankelijk is van de FED, en deze werkt nauw samen met BlackRock. De FED moet zeker hebben geweten wat er gaande was.
Het officiële verhaal is nog steeds dat de kredietcrisis van 2008 als een verrassing kwam. Alan Greenspan, die 17 jaar aan het hoofd van de FED stond, en altijd wordt beschreven als een sluwe vos en doortastende man, beweerde ronduit dat hij de kredietcrisis ‘niet aan had zien komen’. Dit is vrijwel onmogelijk. De CFTC, het orgaan dat toezicht houdt op de derivatenmarkt, had sinds 2000 meerdere keren bij de FED aan de bel getrokken dat er fraude werd gepleegd met hypotheek derivaten-constructies. De FED negeerde dit. Eveneens negeerde de FED een rapport van de FBI (in 2004) waarin bleek dat er grootschalige fraude met hypotheken plaatsvond.
(Bij het plaatje hiernaast: Presidential Medal of Freedom, the foremost U.S. civilian decoration, awarded to individuals who have made “an especially meritorious contribution to the security or national interests of the United States, world peace, cultural or other significant public or private endeavors.
Het verhaal van econoom William Black. Een andere persoon die had gewaarschuwd was de econoom William Black. Deze was economisch toezichthouder voor de Amerikaanse regering en hij had een belangrijke rol in het onderzoeken van de spaargeld- en leningen crisis in de jaren ‘80. Die crisis bleek te zijn veroorzaakt door systemische fraude in de financiële sector. Dankzij William Black werden er meer dan duizend mensen veroordeeld, waaronder mensen met hoge posities in de bankwereld.
In plaats van strengere maatregelen en controles vond er in de jaren ‘90 juist een versoepeling plaats van de regelgeving voor financiële instituten. William Black voorzag een volgende crisis, en hij voorspelde dat deze groter in omvang zou zijn. Zijn voorspelling kwam uit in 2008. Black deed op eigen initiatief onderzoek naar de kredietcrisis, en kwam tot de conclusie dat het gepland was. Hoe dit precies is gebeurd beschreef hij gedetailleerd in zijn boek: “The best way to rob a bank is to own one”.
In 2010 publiceerde het tijdschrift VanityFair een artikel over BlackRock (HIER). Het artikel stelt dat BlackRock zo veel macht heeft, dat het bedrijf een ‘schaduwregering’ genoemd kan worden. VanityFair noemt BlackRock de ‘Blackwater van de financiële wereld’ en dat is een treffende vergelijking. Je kent ‘Blackwater’ als een zogenaamde ‘military contractor’ (particulier militair bedrijf (HIER)), dat soldaten, wapens en de hele logistiek om militaire operaties uit te voeren, levert aan opdrachtgevers. Waaronder de VS-regering..!
In feite is Blackwater’ het dus een ‘huurlingen bedrijf’. Dit soort bedrijven worden ingezet door regeringen om het ‘vuile werk op te knappen’. Het gaat vaak om operaties waar de regering liever geen ruchtbaarheid aan wil geven. De laatste decennia heeft de amerikaanse regering steeds meer defensie taken aan dergelijke militaire bedrijven uitbesteed. Het is een controversieel onderwerp want in het geval van oorlogsmisdaden is het heel lastig gebleken om de aansprakelijkheid vast te stellen. In het bestuur van de militaire contractors zitten vaak ex-regeringsambtenaren, die uiteraard hoge salarissen en commissies uitbetaald krijgen, wat voor de bedrijven geen probleem is, omdat het een zeer lucratieve markt is.
Direct na zijn aanstelling in 2016 stelde Trump een economisch advies team (HIER) in onder leiding van Stephen Schwarzman, de directeur en oprichter van Blackstone. Dit is net als BlackRock een hedgefund en vermogensbeheerder. BlackRock is een afsplitsing van Blackstone en beide bedrijven hebben nauwe relaties. Maar het is toch opmerkelijk, dat er nu drie bedrijven ter sprake zijn gekomen die het woord ‘Black’ in hun bedrijfsnaam hebben.
Daar kan nog het bedrijf ‘Black Cube’ aan toegevoegd worden. Dit is een particuliere inlichtingendienst, een soort ‘privé CIA’, net als Blackwater, gerund wordt door ex Israëlische militairen en Mossad leden. Het kan toeval zijn, maar het is toch opmerkelijk. Er zijn theorieën dat er een verband is met de ‘Tefillin’, dit is het zwarte kubusje dat Joods orthodoxen op hun voorhoofd gebonden hebben tijdens het gebed. Er zijn ook theorieën dat er een verband is met de kunstwerken van zwarte kubussen (HIER) die de laatste jaren op openbare plekken zijn verschenen.
Terug naar de (verifieerbare) feiten En terug naar het adviesteam, aangesteld door Trump, waar ook Larry Fink van BlackRock dus deel van uitmaakte, had de rol om de ‘financiële toekomst van de VS vorm te geven’. De aanstelling van BlackRock als enige bedrijf om de corona crisis bailout te beheren heeft het een ongekende macht over de Amerikaanse economie gegeven. De keuze van Trump voor BlackRock voor de bailout operatie is opmerkelijk. Larry Fink is altijd een uitgesproken aanhanger van de democraten geweest, en hij was betrokken bij de presidentscampagne van Hillary Clinton, de vrouw waarvan Trump zei dat ze in de gevangenis zou moeten komen.
En dan is er… Goldman Sachs, ‘investmentbank’.. Dan is er de hechte relatie tussen BlackRock en de FED, het instituut waar Trump juist zo’n kritiek op heeft. Een andere financiële gigant waar Trump veel kritiek op heeft, is de investeringsbank Goldman Sachs. Ook deze bank wist zich door fraude en voorkennis enorm te verrijken in de kredietcrisis. De bank werd hiervoor hier voor schuldig bevonden en bestraft met de hoogste boete ooit (HIER) aan een beursgenoteerd bedrijf (US$ 550 miljoen!!). Gezien de grootte van Goldman Sachs was de boete een schijntje, de bank kon het eenvoudig als onkosten afschrijven..!
Goldman Sachs is ook een grote speler in de speculatie op de voedselmarkt. Door op bepaalde momenten grote hoeveelheden voedsel op te kopen en te verkopen, weet men schaarste of overvloed te creëren. Door de schommelingen in prijzen die dit teweeg brengt, weten de financiële instituten enorme winsten te maken. Volgens een rapport van de VN zijn jaarlijks tienduizenden sterfgevallen door ondervoeding direct gerelateerd aan de speculatie op de voedselmarkt. Dit onethisch gedrag blijkt geen bezwaar te zijn, voor regeringen en centrale banken om ex-GoldmanSachs-employees in dienst te nemen.
Draghi, the man from Goldman Sachs.. Zo werd Mario Draghi, die de jaren voor de kredietcrisis de ‘managing director’ van Goldman Sachs was, na de kredietcrisis in 2009, aangesteld als hoofd van het ‘Financial Stability Board’, een orgaan dat toezicht moet houden op internationale financiële operaties. In 2011 werd Draghi president van de Europese Centrale Bank en bekleedde deze functie 8 jaar, tot 2019. Donald Trump heeft meerdere Goldman Sachs employees in zijn regering, zoals Gary Cohn (chief economic advisor), Steve Bannon (chief strategist), en Steven Mnuchin, de huidige minister van financiën.
De vraag waarom Trump mensen aanstelt op belangrijke posities uit bedrijven waar hij zo’n kritiek op heeft, is eenvoudig te antwoorden: hij heeft geen keus. De politiek in Amerika is sterk verweven met de financiële sector. Onbekend daarbij voor velen, is dat Trump ooit zelf ‘gered’ werd door bankiers, toen hij failliet dreigde te gaan. Dat was in de jaren 1980, toen een aantal van zijn casino’s en hotels in de problemen was gekomen. Trump had een schuld van maar liefst US$ 4 miljard!! en werd toen uitgekocht door de Wall Streetbankiers.
Staat Trump nog in het krediet bij deze financiële redders..? Daarbij speelde Rothschild bankier Wilbur Ross een belangrijke rol bij deze ‘bailout van Trump’. In 2017 werd Wilbur Ross door Trump aangesteld als minister van Economie (Secretary of Commerce).. Nu zou je kunnen zeggen, dat BlackRock nog niet eens bestond toen Trump werd gered door de banken, en je dus niet kan zeggen dat de ‘bailout’ van Trump in de jaren ‘80 te maken heeft met de keuze van BlackRock door Trump.
Daarop kan gezegd worden dat de financiële sector, met name de ‘Wall Street bankiers’, een zeer hechte club vormen. Veel van hen zijn leden van dezelfde genootschappen. Zo is Stephen Schwarzman lid van de machtige loge ‘Skull & Bones’, evenals Steven Mnuchin. En zowel Larry Fink als Stephen Schwarzman zijn ook lid van het genootschap Kappa Beta Phi (HIER).
Dit genootschap, overwegend Joods en opgericht in 1929, vlak voor de grote depressie, is een ‘ons kent ons’ van grote namen in de financiële sector. Veel van deze leden zijn veroordeeld geweest voor corruptie en soms ronduit criminele activiteiten, maar zijn daarna zonder enige problemen te ondervinden aangesteld op hoge maatschappelijke functies.
Filantropie als camouflagedeken..! Een andere karakteristiek van deze personen, is dat ze vaak als filantropen bekend staan. Dit is natuurlijk eenvoudig als je een miljardair bent. Wanneer je enkele miljoenen in een nonprofit-organisatie stopt, wat voor hen een zakcentje is, dan heb je als hoofdsponsor een mooi visitekaartje. Naast de grote macht over de Amerikaanse economie, is ook het vermogen van BlackRock sinds de Trump regering sterk toegenomen. Dit komt door een aantal concrete politieke besluiten.
De eerste is dat Trump het (reeds astronomische hoge) budget voor defensie sinds zijn aanstelling meerdere keren heeft verhoogd. BlackRock is grootaandeelhouder in vrijwel alle bedrijven die het ‘industrial military complex’ vormen, waaronder Boeing, Lockheed Martin, Raytheon, Northrop etc. De verhoging van het militaire budget betekende uiteraard, dat deze bedrijven meer opdrachten kregen.
Daarbij werd de afzetmarkt van deze bedrijven nog vergroot doordat de Trump regering zich heeft teruggetrokken (HIER) uit een aantal overeenkomsten die restricties opleggen aan wapenleveranties. Dankzij een nieuwe belastingwet (HIER) die Trump invoerde bereikte het vermogen van BlackRock een record van US$ 6 biljoen aan activa.
Blackrock en de Coronacrisis.. VOORKENNIS..? Opmerkelijk is ook dat Blackrock aandelen in het bedrijf 3M heeft gekocht; het bedrijf dat veel van de mondkapjes maakt, die gebruikt worden bij de corona crisis. Én 3M tevens patenthouder van filters die gebruikt worden in ademhalingsapparaten. Dit kan toeval zijn, er zijn wel aanwijzingen dat BlackRock voorkennis van de corona crisis had. Zo bleek het reddingsplan plan voor de corona crisis, door BlackRock te zijn opgesteld (HIER) in augustus 2019, lang voor de virusuitbraak! Dit was dus nog in een periode waarin de Trump regering zich op de borst klopte hoe voorspoedig de Amerikaanse economie liep.
Larry Fink en andere directeuren en beroemdheden pleiten al jaren, voor een ‘reset van het kapitalisme (HIER)’. Dit is ook het centrale aandachtspunt (HIER) van het World Economic Forum, en het wordt ondersteund door regeringen, centrale banken, grote instituten als de VN, wereldbank en het IMF, en de meeste multinationals. Een dergelijke roep was voor de corona crisis wellicht nog niet zo imminent en zorgwekkend. In de huidige wereld waar we wekelijks radicale wetsveranderingen ingevoerd zien worden ligt het anders.
Deze ‘reset van het Kapitalisme’- plannen liggen overigens al jaren op tafel en zijn voorbereid met de agenda’s ‘21 en 2030. De nieuwe regels en richtlijnen, die worden gepresenteerd onder het vaandel van duurzaamheid en samenwerking, grijpen diep op de samenleving in. Men streeft naar een nieuwe wereld (orde) en een nieuwe wereldburger, die leeft in een verregaand gecentraliseerde technocratie. Het betekent een grote ommekeer en er zullen radicale aanpassingen van de nationale grondwetten voor nodig zijn. Dit is iets wat men niet zonder tegenstand zal kunnen doorvoeren, dus zal men het als noodzakelijke crisismaatregelen brengen.
Hoe zoiets verloopt wordt beschreven in het boek de ‘Shock doctrine’ van Naomi Klein. Er gaat altijd een crisis aan vooraf. Om ‘globale’ veranderingen te kunnen rechtvaardigen is uiteraard een globale crisis nodig. Wat volgt is een globale oplossing, uitgevoerd door een globaal bestuur. De afgelopen decennia hebben we heel wat nieuwe globale crises leren kennen, zoals het internationaal terrorisme, de klimaatverandering, en nu de corona crisis.
De globale oplossing voor de laatste ligt al klaar in de vorm van agenda’s 21 en 2030. Het hoeft alleen in gang gezet te worden. De VS, kan met zijn rol als trendsetter voor het Westen, de proeftuin zijn en tegelijkertijd de eerste dominosteen. Veel Amerikanen hechten nog groot belang aan hun vrijheid. Men heeft sinds de aanslagen van 9/11 en de corona crisis al heel wat vrijheid moeten inboeten, maar wanneer men de grondwet volledig zal willen afschaffen zal dit toch op verzet stuiten..!
Een groot deel van de Amerikaanse bevolking, moe van de lockdown, van de rellen en de plunderingen, roept nu echter Trump op om ‘orde op zaken te stellen’. Als Trump de verkiezingen komende november zal winnen, zal hij zeker orde op zaken stellen. De kans is echter groot dat alle vormen van protest verboden zullen worden. Wanneer de democraten winnen zal dit niet veel verschil uit maken. Beide partijen worden gesteund door dezelfde multinationals en lobbygroepen, het zijn ‘two wings of the same bird’.
Trump lijkt voor de komende verkiezingen de beste kaarten in handen te hebben. Daarbij moet gezegd worden dat de democraten met Joseph Biden de slechtst denkbare presidentskandidaat hebben gekozen. Het is zo’n vreemde keuze dat het doet denken dat men de kansen van Trump wil vergroten. Onder de Trump aanhang zijn veel mensen die twijfels hebben, bij diens aanpak van de coronacrisis en de rellen, en er is een aanzienlijke groep die denkt dat het allemaal gepland is. Dat Trump deel van dat plan zou uitmaken kan men echter niet geloven. En hoewel het wel duidelijk is dat Trump zeer afhankelijk is van de financiële sector, profileert hij zich toch als ‘selfmade man’.
Maar let wel, zonder de steun van zijn Joodse zakenpartners, zou hij echter nooit een persoon van enige betekenis zijn geworden. Met name de advocaat Roy Cohn was essentieel in de opgang van Trump. Cohn heeft Trump vanaf jonge leeftijd begeleid en hij wordt daarom wel de ‘mentor’ van Trump genoemd. Roy Cohn was een zeer machtig en invloedrijk persoon. Hij kende meerdere Amerikaanse presidenten persoonlijk.
Deze Roy Cohn had een grote rol in de verkiezingen van Ronald Reagan en werd een ‘huisvriend’ van Reagan. Cohn had ook zeer directe contacten met de FBI, CIA en met de Mossad. Daarnaast had hij ook zeer hechte banden met maffialeiders als Meyer Lansky, Mickey Cohen en Benjamin ‘Bugsy’ Siegel. Cohn wordt ook wel de ‘Epstein van de twintigste eeuw’ genoemd.
Hij runde een chantage netwerk en dat ging veelal om seksuele chantage. Dit gebeurde met medeweten, en vaak zelfs in samenwerking met Amerikaanse en Israëlische geheime diensten. Cohn ging er prat op, dat hij over iedereen met enige status en macht wel ‘een dossier had’.(Kijk in dat verband eens naar het verhaal van MOSSAD-kenner en -klokkenluider Steve Peczienik HIER)
Cohn was ook sterk betrokken bij de ‘Megagroup’, een groep van een twintigtal Joodse multi-miljardairs, en andere joodse belangenorganisaties zoals het Jewish World Congress en de B’nai Brith. Al deze personen en organisaties vormen te samen een hecht netwerk dat (op zijn minst) sinds de jaren ‘30 van de vorige eeuw operatief is. De invloedssfeer van het netwerk, beslaat maatschappelijke gebieden van de politiek, de financiële sector, de academische wereld, de media, de filmindustrie tot en met de georganiseerde misdaad. Het kan terecht de ‘Deep State’ genoemd worden.
Het was in deze ‘Deep State’ waar Trump werd geïntroduceerd door Roy Cohn. Trump maakte direct opmars, tot hij in financiële problemen kwam, waarna hij (zoals eerder beschreven) door dezelfde groep werd gered. Zonder de steun van personen binnen het Deep State-netwerk had Trump nooit president kunnen worden! Bijvoorbeeld personen als de casinomagnaat Sheldon Adelson, ook wel bekend als ‘Kingmaker’, omdat hij met zijn invloed en geld personen op belangrijke posities weet te plaatsen. Adelson steunde de verkiezingscampagne van Trump met.. US$ honderd miljoen. En natuurlijk zaten hier voorwaarden aan vast, zoals de verhuizing van de Amerikaanse ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem. Adelson windt geen doekjes om zijn motief, getuige zijn uitspraak in een speech: “All I care is to be a good citizen of Israël and a good zionist”.
De verkiezingscampagne van Trump werd verzorgd door Michael Glassner, de man die tevens verantwoordelijk is voor de publiciteitscampagnes van de grootste Israël lobby group, AIPAC. Trump wordt omringd door zionisten en Israël supporters (HIER), en er zijn duidelijke aanwijzingen (HIER) dat Israël een rol heeft gespeeld in de verkiezingsoverwinning van Trump. En uiteraard wordt dit alles afgedaan als ‘samenzweringstheorie’ en antisemitisme. Hier moet even een kanttekening bij geplaatst worden. Samenzweringen hebben sinds mensenheugenis bestaan, en er is geen reden aan te nemen dat ze in deze tijd niet meer zouden voorkomen.
Antisemitisme..?? Dan, over een mogelijke beschuldiging van antisemitisme kan gezegd worden dat de activiteiten van het netwerk, waar inderdaad veel joden aan deelnemen, lijnrecht tegen de oorspronkelijke geloofsovertuiging van het Jodendom ingaan. Er zijn dan ook veel joodse schrijvers en journalisten die hier onderzoek naar doen en over schrijven. Hoe dan ook, uiteindelijk gaat het om de feiten.
Wat hier geschreven is over Roy Cohn en het ‘Deep State’-netwerk, is te verifiëren met gangbare historische bronnen. Er zijn weinig journalisten die zich aan dit onderwerp willen branden want je bent je carrière -en zelfs je leven!- niet veilig. Maar ze zijn er wel. Onafhankelijke journalisten als Whitney Webb hebben hier grondig onderzoek naar gedaan en een indrukwekkende hoeveelheid feiten aan het licht gebracht.
Het onderwerp is voor de mainstream academia en media te groot, en de beschikbare informatie te omvangrijk om het compleet te negeren. Om deze reden adopteert men de strategie van de ‘limited hangout’. Er wordt ogenschijnlijk wel onderzoek naar gedaan, en er zijn boeken, documentaires en films, maar deze blijven binnen bepaalde grenzen. De nadruk wordt vaak gelegd op enkele smeuïge details, en de werkelijke belangrijke feiten komen niet aan bod.
Een typisch voorbeeld van een dergelijke ‘limited hangout’ is de onlangs verschenen film: ‘Bully. Coward. Victim: The Story of Roy Cohn.’ Hier is de officiële trailor:
Bully. Coward. Victim: The Story of Roy Cohn | Official Trailer | HBO
In deze film (van HBO) wordt Roy Cohn beschreven als een gewetenloze opportunist, maar er is geen enkele hint dat hij deel uitmaakte van een groot en diep opererend netwerk. De film tracht ook het idee te wekken dat het ‘andere tijden’ met ‘andere gewoontes’ waren, en dat het inmiddels ‘geschiedenis is’, een afgesloten zaak. Het netwerk waar Roy Cohn deel van uit maakte, bestaat echter nog steeds, en is machtiger dan ooit. Met de aanstelling van BlackRock als enige uitvoerder van het corona-hulpprogramma heeft het netwerk zich verder geconsolideerd.
IS er een ‘slim spel’, dat door Donald Trump wordt gespeeld..? Wanneer je de achtergrond van Donald Trump bestudeert en zijn politieke carrière volgt, wordt het wel duidelijk, dat hij geen ‘slim spel speelt’ (zoals de Q-anon aanhangers denken) maar dat met Trump zelf ‘een slim spel gespeeld wordt’. In dit spel, of theater, zijn de politieke spelers slechts marionetten, en soms bliksemafleiders. Het systeem wordt in stand gehouden door leugens op leugens te stapelen, en men heeft duidelijk moeite hier nog een enigszins coherent verhaal van te maken. Steeds meer mensen beginnen in te zien dat er meer aan de hand is.
Het antwoord van de machtselite is nog meer desinformatie, nog meer censuur, en steeds vaker directe intimidatie. Voor iedereen die het waagt er een eigen mening op na te houden en zich durft uit te spreken is er wel een term om hem of haar de mond te snoeren. Er is een heel arsenaal aan termen, het gaat om ‘complottheorieën’, of er is sprake van populisme, xenofobie, extremisme, racisme, separatisme, en natuurlijk, antisemitisme.
Agenda 21 wordt geraffineerd uitgerold..? De klassieke verdeel en heers strategie is ook nog steeds een effectief en veel gebruikt middel. Het is ‘politiek links’ tegen ‘politiek rechts’, Rusland tegen het Westen, China tegen Amerika, Noord Europa tegen Zuid Europa, Blank tegen Zwart (Black Lives Matter), man tegen vrouw, (feminisme, gender agenda (HIER)). Op alle manieren probeert men de mensen te verdelen en te verwarren, waarna men met de oplossing komt in de vorm van agenda’s ‘21 en 2030.
Deze agenda’s zijn niet nieuw, ze zijn al te vinden in de negentiende eeuw bij de Fabian society, en bij tal van occulte loges nog verder terug in de geschiedenis. De symboliek van deze occulte loges is overal in de maatschappij terug te vinden. Het is de nieuwe wereld orde, de ‘Novus Ordo Seclorum’, die met de piramide en het alziende oog op het dollarbiljet en het ‘Grootzegel van de VS’ prijkt.
Het is een oude strijd, die over het hoofd wordt gezien omdat de maatschappij zich focust op korte-termijngebeurtenissen. De enkele schrijvers die onderzoek doen naar de achtergronden, zoals E Michael Jones and Kevin MacDonald, worden als ketters verbannen en hun boeken ‘verbrand’. Dat wil zeggen dat hun boeken van online winkels als Amazon worden gehaald, en uitgevers weigeren hun boeken te printen. Online platforms als youtube, facebook, twitter en paypal weren gebruikers die er afwijkende meningen op nahouden.
Het zal hier niet ophouden; na boekverbrandingen volgen arrestaties. Hier zal iedereen mee te maken krijgen. We kunnen nog zo braaf zijn, ons mondkapje opzetten, de anderhalve meter maatschappij naleven, en iedere nieuwe regel aanvaarden die noodzakelijk wordt geacht voor de volgende ‘globale crisis’. Maar uiteindelijk zullen wij er allemaal mee geconfronteerd worden; een toestand die uitzichtloos lijkt…
De structuren en organisaties zitten zo stevig in het zadel dat ze onoverwinnelijk lijken. Maar hoe machtig de instituten ook zijn, LET WEL, zij hebben deze macht omdat wij hen die geven, gegeven hebben en/of blijven geven.. We hebben dus ook de relatief eenvoudige mogelijkheid hen een halt toe te roepen. Laat dat door ieder mens met een wakker bewustzijn en een vrij geweten beseft worden. Dan is de vrije mens onoverwinnelijk.
Boeken:
Masters of Discourse – Israel Shamir
The Creature from Jekyll Island: A Second Look at the Federal Reserve – Edward Griffin
The Best Way to Rob a Bank is to Own One – William Black
Het gaat niet goed met het MH17 doofpotproces, want de doofpotbrigade begint nu echt een probleem te krijgen.
Het heeft lang geduurd, maar nu begint het er toch op te lijken dat het MH17 proces als een kaartenhuis in elkaar gaat storten.
Voordat de complete Nederlandse geschiedenis is verdwenen, hierbij nog even een spreekwoord uit de geschiedenis van ons land: Al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt ze wel (=leugens komen altijd uit).
Het complete MH17 proces is natuurlijk een aaneenschakeling van leugens om de ware toedracht van de ramp te verdoezelen. Mensen die iets meer moeite doen dan het volgen van de mainstream propaganda, weten dat het anders is gegaan dan het officiële verhaal dat iedereen op de mouw wordt gespeld.
Enkele dagen geleden schreven wij over de bizarre toestand dat de werkelijkheid door de rechters op bepaalde onderdelen volkomen wordt genegeerd, alsof het niet bestaat. Dit, terwijl die werkelijkheid wel wordt beschreven in het onderzoeksrapport.
Maar nu dreigt het proces toch stuk te lopen op het volgende:
“Een herhaald verzoek aan de Verenigde Staten naar de satellietbeelden waarop de lancering van een BUK-raket te zien zou zijn, wordt ook gedaan. De rechtbank heeft geconstateerd dat het laatste verzoek om die beelden te krijgen in 2016 gedaan is. Een nieuwe poging is gewenst ook omdat het onderzoek ter zitting is begonnen.”
Of de rechters niet goed genoeg zijn geïnstrueerd of dat het per ongeluk is gegaan, dit stukje tekst kon wel eens rampzalige gevolgen hebben voor het onderzoek. Dit, omdat die beelden niet bestaan. Hadden die wel bestaan, dan zouden die door Amerika in 2014 triomfantelijk aan de wereld zijn getoond, want daarmee zou de schuldvraag onmiddellijk volledig zijn beantwoord en waren al de capriolen die de jaren daarna werden uitgehaald om een samenhangend hoaxverhaal te bedenken niet nodig geweest.
Een groep nabestaanden van de MH17-ramp doet een dringend beroep op de Verenigde Staten: geef de satellietbeelden vrij waarop, volgens de Amerikanen, de Buk-raket te zien is die MH17 neerhaalde. ,,Help mee aan gerechtigheid.” Dat schrijft de groep in een brief aan Pete Hoekstra, de Amerikaanse ambassadeur in Nederland.
Dit wordt een groot probleem voor ome Pete, want waar moet hij die niet bestaande beelden vandaan halen?
De nabestaanden geven vol gas:
De groep nabestaanden die samenwerkt in de Werkgroep Waarheidsvinding MH17 vreest dat een gebrek aan bewijs kan leiden tot het mislukken van het MH17-proces. ,,En dat is precies wat de daders, en hun beschermers, al zes jaar proberen te bereiken. Het zou een overwinning zijn voor de duistere krachten op deze planeet.”
Het verhaal dat tot nu toe altijd werd verteld is dat deze beelden supergeheim waren en dat daarom niemand deze mocht inzien. Wel was Amerika zo goed geweest om ze in groot vertrouwen aan enkele Nederlandse vertegenwoordigers van Justitie te tonen.
Dat Amerika over beelden beschikte waarop duidelijk de BUK te zien was, werd op een persconferentie in 2014 verklaard door de toenmalige Amerikaanse Minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry. Het originele transcript van die persconferentie is ondertussen verdwenen van de officiële kanalen, maar we hebben deze toch nog kunnen achterhalen en in het volgende stukje tekst zie je wat Kerry precies zei.
Echter, naar nu blijkt heeft de de Landelijk Officier van Justitie Terrorismebestrijding, Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten deze satellietbeelden helemaal niet gezien in Amerika. Deze man is aldaar vakkundig met een kluitje het befaamde riet in gestuurd.
Het volgende stuk tekst is afkomstig van de website van het OM en is een deel van hetgeen zij nu tijdens de zitting verklaren. In dat stuk tekst zijn twee dingen die opvallen. De eerste is dat hun officier nooit daadwerkelijk beelden heeft gezien en het tweede is dat ze heel andere woorden gebruiken van John Kerry dan degene die deze uitsprak tijdens de persconferentie.
Dit is de tekst van John Kerry zoals die in het volgend stuk van het OM staat: “we detected a launch from that area, and our trajectory shows that it went to the aircraft”. Dat is heel wat anders dan wat Kerry zegt tijdens de persconferentie toen hij zie: wij zagen het traject, wij zagen dat het vliegtuig werd geraakt en wij zagen dat het vliegtuig verdween van het radarscherm.
Van de Verenigde Staten hebben wij geen beeld, maar wel andere informatie ontvangen. Voor de detectie van raketlanceringen bestaan specifieke, militaire instrumenten. Hoe die instrumenten werken is staatsgeheim, maar het is algemeen bekend dat de Verenigde Staten over zulke early warning-systemen beschikken. De dag na het neerschieten van MH17 heeft de toenmalige Amerikaanse president verklaard: “Evidence indicates that the plane was shot down by a surface-to-air missile that was launched from an area that is controlled by Russian-backed separatists inside of Ukraine.” [1] De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken heeft dit op 20 juli 2014 bevestigd: “(…) we detected a launch from that area, and our trajectory shows that it went to the aircraft.” [2] Op 22 juli 2014 werd er op de Facebookpagina van de Amerikaanse ambassade in Kiev een satellietbeeld geplaatst waarop de vliegroute van de MH17, de baan van een Buk-raket (‘SA-11’) en een detonatiepunt waren ingetekend.
Naar aanleiding hiervan heeft het OM contact gezocht met de Amerikaanse autoriteiten en een rechtshulpverzoek gedaan. In antwoord op het rechtshulpverzoek heeft een vertegenwoordiger van de Amerikaanse Office of the Director of National Intelligence een schriftelijke verklaring afgegeven, waarin onder meer staat vermeld:
“At the time that MH17 dropped out of contact, the US Intelligence Community detected [onderstreping OM] an SA-11 surface to air missile (SAM) launch from approximately six kilometers south of the town of Snizhne in Eastern Ukraine.”
In deze verklaring is dezelfde afbeelding opgenomen, die eerder op de Facebookpagina van de Amerikaanse ambassade in Kiev was geplaatst.
De Landelijk Officier van Justitie Terrorismebestrijding, Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten is in de gelegenheid gesteld om de juistheid van deze verklaring te toetsen op basis van de onderliggende, geheime bronnen. Voor een strafrechtelijke toets van staatsgeheime informatie van Nederlandse inlichtingendiensten bestaat in Nederland een wettelijke mogelijkheid.[3] Bij uitzondering hebben de Amerikaanse autoriteiten onze collega dezelfde gelegenheid geboden. In de Verenigde Staten heeft de Landelijk Officier van Justitie een intelligence briefing gekregen van meerdere Amerikaanse functionarissen en hij heeft ook inzage gehad in verschillende geclassificeerde en niet-geclassificeerde documenten. Volgens de Landelijk Officier van Justitie vindt de schriftelijke verklaring van de Office of the Director of National Intelligence steun in de staatsgeheime bronnen die hij heeft geraadpleegd. Een deel van de achterliggende metadata en onderzoekgegevens is hem niet ter inzage gegeven. De Amerikaanse autoriteiten hebben laten weten dat zij niet meer informatie over de detectie van de raket kunnen verstrekken dan vermeld is in de schriftelijke verklaring en dat vertrouwelijk ter inzage is gegeven aan Nederlandse Landelijk Officier van Justitie.
Dus, de grote vraag is nu wat er verder gaat gebeuren, want duidelijk is dat de rechter geen beelden zal krijgen waar deze om heeft gevraagd omdat die er niet zijn. Die zijn er niet, omdat Amerika liegt, Nederland liegt en Oekraïne liegt.
Wat liegen betreft heeft Oekraïne het iets slimmer aangepakt dan Amerika, want zoals het AD schreef in 2016:
Hiermee is het raadsel over de radargegevens groter dan ooit. Is er nu wel of niet na januari 2015 nog over de primaire radardata gesproken? En hoe geloofwaardig is de bewering van Oekraïne dat hun radarstations toevallig tijdens de ramp in onderhoud waren?
En als we het dan toch over geloofwaardig hebben:
Hoe geloofwaardig is het dat juist deze MH17 vlucht een afwijkende route vloog van de voorgaande tien MH17 vluchten waardoor het boven het oorlogsgebied terecht kwam? Hoe geloofwaardig is het dat verkeersleiding van Oekraïne dit toestel net voordat dit het beruchte gebied bereikt opdracht geeft om te dalen van elf naar tien kilometer hoogte, dat net de maximale hoogte blijkt te zijn van de Su-25 die door de Russische radarbeelden werd getoond? Hoe geloofwaardig is het dat de Wikipedia tegenwoordig een maximale vlieghoogte aangeeft voor de MH17 van 7,5 kilometer, terwijl wij aantoonden dat diezelfde Wikipedia in de jaren voor de ramp deze hoogte aangaf als tien kilometer?
Hoe geloofwaardig is het dat MH17 ongeveer 14 kilometer voor de plek waar het volgens de Amerikanen door de BUK zou zijn geraakt is neergestort? Hoe geloofwaardig is het verhaal van de BUK als er een passagier is gevonden met zuurstofmasker zoals per ongeluk verklaard door Frans Timmermans?
Ja, dat kan allemaal wel, maar toch is het Poetin.