Ik wil je even wat vertellen. Ik wil je graag zeggen dat je taak erop zit, dat je huiswaarts kunt gaan. Een goede reden voor oorlogsvoering, zo die al ooit bestond, bestaat niet meer.
In voorbije dagen heette het een eer te zijn je land te verdedigen. Maar landen bestaan alleen in titel nog, in werkelijkheid regeert een overkoepelend orgaan. Aan soldaat zijn valt geen eer meer te behalen.
Ik zeg je dat de oorlog in de Oekraïne, gelijk alle oorlogen hiervoor dit waren, een afleiding is van de werkelijke oorlog tegen de gehele mensheid. Wie nu nog soldaat is, is soldaat tegen de mensheid, ook al loopt ie nog met ongeacht welke nationale vlag rond. Alle strijdende partijen worden betaald door de kwaadaardigen, zodat mensen die misleid zijn elkaar afmaken.
Vraag je het je nog wel eens af: waar doe ik het voor? Wat dien je nu feitelijk met je lijf en leden in modderige loopgraven, kou lijdend, filmpjes schietend met je elektronische handboei om de wereld te laten weten dat je het moeilijk hebt. Kap er toch mee!
Misschien ben je bang te deserteren? Wees niet bang, trouw aan je opdrachtgevers heeft je hel louter nog maar vergroot. Vrees de vrees niet, ga het aan. Zoek niet langer de dood van anderen. Ik heb een leuk filmpje voor je.
Ook alle politiemensen op aarde hebben zichzelf deze dagen gelijksoortige vragen te stellen. Alles dat een uniform draagt feitelijk; ook artsen en verplegend personeel die een protocol volgen die hun eed en ware inzichten schaden. Scheur u los!
Ja, ik weet het, ken het argument: je hebt een hypotheek af te lossen. In het Engels vertaald: mortgage, wat etymologisch neerkomt op neerkomt op: dead pledge, wat mij in de oren klinkt als een belofte die nagekomen dient te worden op straffe van de dood als je hierin verzaakt. Wie wil dit smerige systeem nog dienen? Gaat het om overleven of om zuiverheid van ziel in het stervensuur? Een vraag van alle tijden voor iedereen, urgenter dan ooit voor wie vandaag de dag leeft.
De politieke langneuzen op tv spreken nog altijd van vrijheid en democratie, terwijl ze deze dagelijks verder de grond in trappen. Willem Alexander, die zich abusievelijk als koning identificeert, had het afgelopen dag nog over dit mooie land. Terwijl alles verpletterd wordt. Kun je hiervoor blind blijven? Ik sta paf dat dit je vooralsnog lukte. Lukt het je nog steeds, dit beluisterend?
Alles dat schoon en eerlijk is moet stuk of onteigend worden. Vraag het de mensen van het midden- en kleinbedrijf die tot faillissement werden gedreven. Spreek eens met de boeren die jaar in jaar uit hun eigen geld geïnvesteerd hebben in meest absurde eisen van de overheid, en nog geen zelfmoord hebben gepleegd.
Het werk bovenaan dit bericht is van de hand van Rob Scholte. Zijn enorme bijdrage aan de Nederlandse cultuur (en die daarbuiten) ten spijt, heeft gemeente Den Helder hem het Rob Scholte Museum, waar hij ook met zijn gezin woonde, afhandig gemaakt. De kunst die er hing ging in de opslag, kosten daarvoor waren veel te hoog en op rekening van de kunstenaar. Er kwam een veiling van de kunstwerken. Een gang van zaken die aan het boek Job doet denken. Het is niet gemeente Den Helder alleen die hier afzichtelijk en destructief bestuur vertoont, de landelijke en globale politiek doet niks anders.
Dus soldaat, leg je wapentuig maar af, doe je militaire boots maar uit, maak weer werkelijk contact met de aarde, zonder op je hoede te zijn en wees verbaasd dat je, gedurende al je plichtsgetrouwe tijd, niet in staat was het evidente te zien. Plichtsgetrouw zijn is achterlijk zijn, zie je nu in, naar ik wens.
Ik eindig met mijn diepste Dank uit te spreken naar allen die niet verzuimden, wat het hen ook steeds weer kostte, het Hart te volgen. Ik voel mij innerlijk verplicht aan zij die mij inspireerden hetzelfde te doen als ik dit even was vergeten.
Ze zijn weer lekker bezig, zei je, kijkend naar de hemel, en terwijl ze gif over ons uitstrooiden liepen we in bosrijk gebied langs de Atlantische Oceaan over wat wel een bruidspad leek met beiderzijds bloempjes, lila en witte van wilde knoflookplantjes waarvan je twee handjes plukte, om in de avond pesto uit te bereiden, voor bij het avondmaal met de jongens, toen we wereldse wanen bespraken en elkaar menig lach ontlokten.
De domheid van mensen, zei je, waarop je de vrouw benoemde die met bankkaart wou betalen en van je hoorde: liever cash, want de CBDC dringt zich op… en je kon niet uitspreken, ze onderbrak je en zei: O ja, cash dus, dat moeten we dan maar snel opmaken.
Van alle grote monden die vonden na WO II: dit nooit meer, gaat nu toch weer een meerderheid voor nooit vertoond veel groter zonde als collaborateur in globale genocide en slavernij voor wie dit overleven.
Ziende blind, zei je, zelfverkozen domheid, beaamde ik, en tevens vonden we dat lafheid de scepter in menig hersenpan zwaait nu andermaal gevoel, intuïtie en onafhankelijk zien is uitgeschakeld voor de valse veiligheid van de kuddegeest, waarmee we geen schapen willen beledigen, want die voldoen wel aan hun ware natuur.
Wat is de grootste leugen? vroeg Jensen in zijn show onlangs en jij zei: mensen geven hun authenticiteit weg door te hangen aan opvattingen van anderen en ik zei: het is allemaal begonnen toen ons als kind de valse notie werd verkocht dat een ieder afgescheiden van het geheel bestaat, aldus verantwoordelijk voor de opgedrongen, middels trauma ingebeelde, persona gemaakt; –zonder deze eerste leugen kan de huidige globale mindfuck niet plaatsvinden.
Herkenning maakt zwaarte plots licht als ons lachen om meest beroerde zaken ons toont: inderdaad, de waarheid zet vrij.
