Nog steeds merken wij vrij weinig van de steeds groter wordende voedseltekorten op deze aarde.
Maar, in de achtergrond zijn steeds meer tekenen te ontdekken dat er een aanval plaatsvindt op de wereld voedselvoorraad.
Nog steeds kunnen wij ademhalen zonder verplicht mondkapje en boodschappen doen en eten kopen.
Zoals wij in een eerder artikel duidelijk maakten is er een complete oorlog gaande tegen de zuurstofvoorziening van de mensheid, maar daar blijft het niet bij.
Het wordt steeds duidelijker dat de wereldvoedselvoorziening onder zware druk staat en dat dit niet alleen voor voedseltekorten zal zorgen, maar ook voor sterk stijgende prijzen.
Bij dit alles zijn er twee factoren die een bepalende rol spelen en dat zijn de nep coronapandemie die wordt aangegrepen om moedwillig de voedselproductie te verstoren en dat we een koude periode tegemoet gaan als gevolg van een sterk verminderde zonneactiviteit.
We hebben al meerdere keren geschreven dat onder het mom van de coronapandemie bedrijven die op één of andere manier betrokken zijn bij de voedselproductie heel vaak buitengewoon streng worden gecontroleerd op de aanwezigheid van het beruchte corona nepvirus, waardoor deze steeds moeilijker voedsel kunnen produceren.
Wanneer voedsel schaars wordt en duur als gevolg van de “coronacrisis”, dan worden steeds meer mensen afhankelijk van anderen voor hun voedselvoorziening. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van dingen zoals voedselbanken, maar in een later stadium zullen deze mensen misschien volledig of voor een groot deel afhankelijk worden van de overheid omdat ze niet meer in staat zijn om zelfstandig voldoende eten te kopen.
Daarmee heb je dan als machthebber een situatie gecreëerd waarbij mensen die via jou eten ontvangen, al heel snel geneigd zullen zijn om precies te doen wat jij van ze verlangt.
En ook al lijken de coronaproblemen op sommige plaatsen ogenschijnlijk opgelost, de oorlog tegen de voedselvoorziening gaat onverminderd verder.
Deze week was te lezen dat men het in Nieuw-Zeeland heel goed heeft gedaan, na twee keer een extreem strenge lockdown, omdat het land nu wederom coronavrij is. Er werd dan ook uitgebreid bericht in de mainstream media dat er bij een sportwedstrijd in Nieuw Zeeland weer 47.000 mensen in een stadion mogen.
Echter, de werkelijkheid is dat de economie in Nieuw-Zeeland de zwaarste dreun ooit heeft gehand met een krimp van meer dan 12,4 procent in het tweede kwartaal. Niet alleen dat, de oogsten staan te verrotten op de velden omdat deze niet binnengehaald (kunnen) worden.
De reden is omdat het land afhankelijk is van seizoensarbeiders die ieder jaar komen om te helpen bij de oogst. En het zijn er niet weinig, want je praat over ongeveer 14.000 arbeidskrachten. Deze mogen echter het land niet binnen vanwege de extreem strenge coronaregels, zelfs niet als ze afkomstig zijn uit een gebied waar totaal geen corona voorkomt terwijl anderen uit andere beroepsgroepen met meer risico dat wel mogen.
Dit betekent dan weer dat de oogsten op de velden staan te verrotten omdat de boeren niet kunnen beschikken over de benodigde arbeidskrachten om die klus te klaren.
Zo wordt er dan in de mainstream media een beeld geschetst van Nieuw-Zeeland wat het fantastisch doet met de coronacrisis en waar ondertussen de economie in elkaar is gestort en de oogsten staan te verrotten op de velden.
Dat is slechts een voorbeeld van hoe overal ter wereld de voedselvoorziening wordt getroffen door allerlei rampen vanwege “corona”. Maar, het is niet alleen corona, ook op diverse plekken ter wereld worden bewust sabotagepogingen ondernomen om de voedselvoorziening plat te leggen.
Een opmerkelijke vorm van vandalisme in Klarenbeek. Er hangen plotseling ijzeren bouten aan de maïs, die zorgen voor grote problemen bij het oogsten van het gewas. Zo hebben twee machines al voor duizenden euro’s aan schade opgelopen.
In de volgende video zie je nog meer voorbeelden over hoe overal ter wereld de voedselvoorziening wordt gesaboteerd, door enerzijds de “corona crisis” en anderzijds vandalisme.
AGRICULTURAL TERROR: New Zealand Blocks Farmworkers, Leaves Crops to Rot
En alsof dat allemaal niet erg genoeg is komt daar bovenop nog eens het gevolg van een sterk verminderde zonneactiviteit wat volgens diverse onderzoekers zal resulteren in een aantal decennia van aanzienlijk lagere temperaturen. En het is natuurlijk geen toeval als straks de honger wordt geweten aan de “onverwacht” lage temperaturen als verdoezeling van de opzet.
Dit alles heeft natuurlijk ook grote gevolgen voor de wereldvoedselvoorziening. Wanneer je kijkt naar een eerdere periode in onze geschiedenis toen dit gebeurde (rond 1680) stegen de prijzen met een factor 7.
Kortom, als je mogelijkheden hebt, doe iets aan je eigen voedselvoorziening.
Look for a 4-7X Increase in Food Prices Moving Forward, Here’s Why (1051)
Dezelfde Gates Foundation die achter elk aspect van de COVID-19-pandemie staat, van het financieren van een groot deel van het WHO-budget tot het investeren in favoriete vaccinproducenten zoals Moderna, is betrokken bij een groot project in Afrika dat de traditionele productie van kleine boeren van essentiële voedselgewassen ten gunste van monocultuurgewassen en introductie van dure chemische meststoffen en GMO-zaden die kleine boeren failliet doen gaan. Het project, de Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika (AGRA), is rechtstreeks verbonden met de belangrijkste mondiale instellingen achter de Great Reset van het World Economic Forum.
Als we de feitelijke geschiedenis kennen van de Rockefeller Foundation en aanverwante belastingvrije ondernemingen van een van ’s werelds meest invloedrijke families, is het duidelijk dat de Bill and Melinda Gates Foundation op belangrijke gebieden de Rockefeller-agenda heeft geërfd van het medisch-industriële complex tot onderwijs, tot landbouwtransformatie.
De Bill and Melinda Gates Foundation, die samenwerkt met de nauw gelieerde Rockefeller Foundation, staat niet alleen centraal in de orkestratie van ongehoorde ernstige economische lockdown-maatregelen voor de veel omstreden COVID-19-ziekte. De Gates-stichting staat ook in het centrum van de VN Agenda 30-actie om de wereldlandbouw om te vormen tot wat zij “duurzame” landbouw noemen. Een hoeksteenproject van de afgelopen 14 jaar was de financiering door Gates van iets dat de Alliantie voor een Groene Revolutie in Afrika of AGRA wordt genoemd.
AGRA Fraude in Afrika
Toen de Bill and Melinda Gates Foundation in 2006 AGRA oprichtte, samen met hun naaste bondgenoot, de Rockefeller Foundation, verklaarden ze dat het hun doel was om “De honger in Afrika aan te pakken door te werken aan een voedselzeker en welvarend Afrika door de promotie van snel, duurzaam landbouwgroei op basis van kleine boeren.” AGRA beloofde de landbouwopbrengsten en inkomens van 30 miljoen kleinschalige huishoudens van voedselproducenten tegen 2020 te verdubbelen, het is nu 2020 en het is in dit opzicht een totale mislukking. Met name AGRA heeft deze doelen in juni 2020 zonder uitleg van haar website verwijderd. Op basis van wat ze hebben gedaan, kunnen we aannemen dat dit nooit het ware doel van de Gates en Rockefeller-stichtingen was.
In een toespraak in Iowa in 2009 waarin hij zijn Nieuwe Groene Revolutie voor Afrika promootte, verklaarde Bill Gates: “De volgende Groene Revolutie moet worden geleid door kleine boeren, aangepast aan de lokale omstandigheden en duurzaam voor de economie en het milieu.” De Gates Foundation verklaarde dat de AGRA “een in Afrika gevestigde en door Afrika geleide poging is om een bloeiende landbouwsector in Afrika ten zuiden van de Sahara te ontwikkelen.” Dat klinkt heel mooi. De werkelijkheid is heel anders.
Om die door Afrika geleide indruk te versterken, huurde Gates de voormalige secretaris-generaal van de VN, de Ghanese Kofi Annan, in. Annan was net met pensioen gegaan ten tijde van een Iraaks olie-voor-voedsel corruptieschandaal bij de VN waarbij zijn zoon betrokken was. Annan zou de voorman zijn, de voorzitter van de AGRA. In werkelijkheid leidde de Gates Foundation de zaken, met hun man, Rajiv “Raj” Shah, die de uitvoering van het beleid in Afrikaanse doellanden leidde. Toen de eerste pogingen om GMO-zaden en pesticiden van Monsanto op GMO-vrije Afrikaanse boeren te forceren op grote weerstand stuitten, gingen ze in plaats daarvan over op de verkoop van conventionele zaden die eigendom waren van Monsanto, samen met dure chemische meststoffen en pesticiden.
Verdacht genoeg zijn de Gates Foundation en AGRA allesbehalve open en transparant geweest over wat ze in 14 jaar hebben bereikt. En dat is voor een goede reden. Het model dat ze in 13 Afrikaanse landen hebben gepusht, heeft de voedsel zelfvoorziening van kleine boeren aanzienlijk verslechterd en in plaats daarvan schuldproblemen gecreëerd, waarin kleine producenten gedwongen worden om zware schulden op zich te nemen om dure gepatenteerde zaden te kopen. Het is ze verboden om eigen zaden te gebruiken of gemengde gewassen, en gedwongen om marktgewassen te produceren in een monocultuur voor de export. AGRA heeft meer dan $1 miljard dollar ontvangen van voornamelijk de Gates Foundation, waarbij USAID en de Britse en Duitse regeringen kleinere bedragen hebben toegevoegd.
Valse Beloften
In een nieuw gedetailleerd rapport waarin de resultaten land voor land worden geëvalueerd, laat de realiteit van het Gates Afrika landbouwproject alarmerende, maar niet verrassende resultaten zien. Het rapport heet False Promises: The Green Revolution in Africa. Het werd opgesteld door een groep Afrikaanse en Europese NGO’S in samenwerking met Timothy A. Wise, Senior Advisor bij het Institute for Agriculture and Trade Policy van Tufts University. Het rapport concludeerde: “Opbrengststijgingen voor belangrijke stapelgewassen in de jaren vóór AGRA waren net zo laag als tijdens AGRA. In plaats van de honger te halveren, is de situatie in de 13 focuslanden verslechterd sinds de lancering van AGRA. Het aantal mensen dat honger lijdt, is tijdens de AGRA-jaren met 30 procent gestegen… Met gevolgen voor 130 miljoen mensen in de 13 AGRA-focuslanden.” Dat is geen kleine fout.
In een benadering die weinig verschilt van de racistische Europese koloniale praktijken in de 19e eeuw, hebben de Gates Foundation en haar AGRA kleinschalige voedselproducenten ernstig geschaad door hen aan hoge schulden te onderwerpen. In Zambia en Tanzania konden kleinschalige voedselproducenten de leningen voor kunstmest en hybride zaden na de eerste oogst niet terugbetalen. AGRA-projecten beperken ook de keuzevrijheid van kleinschalige voedselproducenten om zelf te beslissen wat ze willen telen. AGRA dwingt hen tot een eenzijdige teelt van voornamelijk maïs voor exportmarkten, wat de mondiale agribusiness wil. Niet verwonderlijk aangezien Bunge en andere internationale graankartelbedrijven bij AGRA betrokken zijn. Traditionele klimaatbestendige en voedselrijke gewassen zijn in veel gevallen in alarmerende mate in verval geraakt.
Uit de studie bleek dat AGRA voor gierst, een inheems en vitaal graan- en voederkorrel dat al 7.000 jaar populair was vanwege de productiviteit en het korte groeiseizoen onder droge omstandigheden met hoge temperaturen, een ramp heeft veroorzaakt. Het rapport merkt op: “Gierstproductie daalde met 24 procent in de 13 AGRA-focuslanden van 2006 tot 2018. Bovendien lobbyt AGRA namens landbouwbedrijven bij regeringen om wetgeving goed te keuren die ten goede komt aan mestproducenten en zaadbedrijven in plaats van kleinschalig voedselproductie te versterken.”
In plaats van lokale kleine boeren te helpen hun opbrengst per hectare te verbeteren, herverpakt, AGRA de Groene Revolutie van 1960 in Mexico en India voor Afrika, de thuisbasis van enkele van de rijkste landbouwgronden ter wereld. Die Groene Revolutie van de jaren zestig, geïnitieerd door de Rockefeller Foundation, introduceerde industriële grootschalige landbouwmechanisatie en de introductie van chemische meststoffen en zaden van multinationals die ten goede kwamen aan grote boeren en een groot deel van de economie van kleine producenten vernietigden. Dat heeft voorspelbaar talloze kleine producenten failliet gemaakt. Het resultaat was dat terwijl geselecteerde rijke producenten floreerden, miljoenen armere boeren gedwongen werden te vluchten naar de steden waar ze zich vestigden in stedelijke sloppenwijken. Maar dat was in feite een belangrijk doel van de eerste Groene Revolutie, aangezien het goedkope arbeidskrachten creëerde voor de globaliseringsdrang van de fabricage die zou volgen.
De door de Gates en Rockefeller stichting geleide AGRA in Afrika is niet veel anders. In 14 jaar heeft AGRA in Afrika de regeringen van de lidstaten ertoe aangezet om elk jaar de aankoop van commerciële zaden van multinationale ondernemingen en dure kunstmest te promoten door grote winsten te beloven die niet worden gerealiseerd. Daarbij is het traditionele kleine boeren of boerengemeenschappen verboden om op de boerderij bewaarde of gekweekte zaden te gebruiken.
Dit is hetzelfde afhankelijkheidsmodel dat Monsanto en de agribusiness hebben gebruikt met gepatenteerde GMO-zaden in de VS. De Gates Foundation is een belangrijke aandeelhouder van Monsanto, nu onderdeel van Bayer AG. AGRA heeft weinig of niets gedaan om kleine boeren te beschermen tegen faillissementen door gesubsidieerde invoer uit de EU of de VS. In plaats daarvan worden hun traditionele voedselgewassen verdrongen door monocultuur maïsproductie voor internationale export, waardoor Afrikaanse landen meer dan ooit afhankelijk worden van meer geïmporteerd voedsel. De Gates AGRA slaagt, maar niet in zijn cosmetisch gestelde doelen. Het heeft de Afrikaanse voedselproductie eerder geglobaliseerd en afhankelijker dan ooit gemaakt van de wil van mondiale multinationals die zich richten op goedkope inputs. Onder het mom om boeren een “ruimere keuze” te geven aan gepatenteerde zaden met een hoge opbrengst (de meeste voor maïs), beperken ze in feite de keuze van een boer. Hij moet die zaden kopen en het is verboden zijn eigen inheemse zaden te hergebruiken. Als boeren tijdens de oogst niet in staat zijn om zijn door AGRA gemandateerde maïs te verkopen om zijn schuld voor zaden en kunstmest terug te betalen, worden ze vaak gedwongen hun kostbare vee te verkopen of nog meer schulden op te lopen – een klassiek koloniaal schuldslavernijmodel.
Dubieus Leiderschap
De Gates Foundation heeft AGRA gepromoot als een “Afrikaans initiatief” en heeft zichzelf zoveel mogelijk op de achtergrond gezet. De nieuwe voorzitter van AGRA sinds augustus 2019 is Haile Mariam Desalegne, voormalig premier van Ethiopië. Desalegne, voormalig voorzitter van de voorzitter van het Ethiopisch Revolutionair Democratisch Volksfront (EPRDF), de dictatoriale regeringspartij waarvan WHO-hoofd Tedros ook lid was van het Politburo, werd in 2018 gedwongen af te treden na massale protesten.
Minder openbare bestuursleden van AGRA zijn onder meer twee vooraanstaande leidinggevenden van de agribusiness-gigant, Unilever, en twee hoge ambtenaren van de Gates Foundation, evenals van de door Rockefeller opgerichte CGIAR-Consultative Group on International Agricultural Research. Andere bestuursleden zijn onder meer een lid van de Rockefeller Foundation trustees en een voormalige Afrikaanse partner voor de Franse bank, Rothschild & Co.
Ook de nieuwe president van de Rockefeller Foundation, de oprichtende dader van de AGRA-agenda, Dr. Rajiv J. Shah, zit in het bestuur van AGRA. Shah verliet zijn eerdere functie bij de Gates Foundation en werd onder Obama benoemd tot directeur van USAID. Het is niet verrassend dat USAID een partner van AGRA werd. In 2017 verhuisde Shah van USAID om aan te boren als president van de Rockefeller Foundation. Het is een kleine wereld. Dezelfde Rockefeller Foundation is nauw betrokken bij het World Economic Forum Great Reset. Shah heeft zojuist een Rockefeller-rapport uitgebracht, Reset the Table: Meeting the Moment to Transform the US Food System. Het is een voorloper van een grote wereldwijde “reset” van het voedselsysteem dat wordt voorbereid door de kringen rond Gates en Rockefeller en de VN.
Sinds 2014 is de president van AGRA een controversiële Rwandese voormalige minister van Landbouw onder de corrupte dictatuur van Kagame. Agnes Kalibata is ook lid van de Global Agenda Council van het World Economic Forum, de International Fertilizer Development Corporation (IFDC), gevestigd in de VS.
In december 2019, net voor het publieke alarm over het uitbreken van een ‘nieuw coronavirus’ in Wuhan China, noemde VN-secretaris-generaal, António Guterres, Kalibata om de VN-voedselsystemen-top in 2021 te leiden. In reactie daarop schreven zo’n 176 organisaties uit 83 landen Guterres om haar benoeming in te trekken. In hun brief stond:
“Opgericht door de Bill and Melinda Gates Foundation en de Rockefeller Foundation, hebben de inspanningen van AGRA zich geconcentreerd op het vastleggen en omleiden van openbare middelen ten behoeve van grote bedrijfsbelangen. Hun financieringsintensieve landbouwmodel met hoge input is niet houdbaar, behalve via voortdurende subsidie, die wordt gehaald uit steeds schaarser wordende publieke middelen. Sinds 2006 heeft AGRA gewerkt aan de openstelling van Afrika – gezien als een onaangeboorde markt voor bedrijfsmonopolies die commerciële zaden, genetisch gemodificeerde gewassen, met fossiele brandstoffen zware synthetische meststoffen en vervuilende pesticiden beheersen.”
In haar verdediging schreven 12 stemmen naar Guterres en drongen er bij hem op aan om standvastig te blijven. Elf van de 12 hadden banden met de Gates Foundation. Hun stem had de overhand.
Tijdens de wereldwijde graancrisis van de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Henry Kissinger, halverwege de jaren zeventig, zou een andere Rockefeller-protégé het volgende naar verluidt hebben verklaard:
“Wie het eten controleert, controleert de mensen.”
De globalisering van de wereldvoedselproductie en de oprichting van agribusiness, eerst geleid door de Rockefeller Foundation en nu met de Gates Foundation die een meer zichtbare voorsprong neemt, is misschien wel de meest bedreigende factor voor de wereldgezondheid en mortaliteit. Veel meer dan enig coronavirus heeft aangetoond.
Met name dezelfde mensen die angst en lockdowns voor dat vermeende virus aanwakkeren, zijn druk bezig de wereldvoedselproductie op een ongezonde manier te reorganiseren. Het lijkt geen toeval te zijn, aangezien Bill Gates een bekende voorstander is van eugenetica en bevolkingsvermindering.
F. William Engdahl is strategisch risicoconsulent en docent, hij heeft een graad in politiek aan de Princeton University en is een bestsellerauteur over olie en geopolitiek, exclusief voor het online tijdschrift “New Eastern Outlook” waar dit artikel oorspronkelijk werd gepubliceerd. Hij is een Research Associate van het Center for Research on Globalization.
