Zelfs een robot die is geprogrammeerd om “de wetenschap te volgen” zou zijn handen in wanhoop overgeven tijdens het lezen van de laatste uitspraak over COVID door de FDA.
Nadat onnoemelijk veel mensen antilichaamtests hebben ondergaan om hun COVID status te bepalen, stelt de FDA nu:
“Today, the U.S. Food and Drug Administration issued a safety communication informing the public that results from SARS-CoV-2 antibody tests should not be used to evaluate immunity or protection from COVID-19 at any time, and especially after the person received a COVID-19 vaccination.”
(“Vandaag heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration een veiligheidsmededeling uitgegeven waarin het publiek wordt geïnformeerd dat de resultaten van SARS-CoV-2 antilichaamtests op geen enkel moment mogen worden gebruikt om de immuniteit of bescherming tegen COVID-19 te evalueren, en vooral niet nadat de persoon een COVID-19-vaccinatie heeft gekregen.”)
Boem.
Ik stel me slechts een kleine steekproef van mensen voor – misschien 5000 – die samen een ziekenhuis binnen marcheren en zeggen: “We hebben positief getest op COVID op een antilichaamtest … en toen moesten we ons isoleren, en sommigen van ons werden behandeld met giftige medicijnen …en NU leren we dat de antilichaamtest nutteloos is…”
Als we wat dieper in het document graven, vinden we een verklaring die verwijst naar het COVID-vaccin:
“The authorized vaccines for prevention of COVID-19 induce antibodies to specific viral protein targets; post-vaccination antibody test results will be negative in individuals without a history of previous natural infection if the test used does not detect the type of antibodies induced by the vaccine.”
Met andere woorden, zegt de FDA: “Kijk, het vaccin creëert specifieke antilichamen tegen het spike-eiwit, niet tegen het virus. Als u na vaccinatie de standaard antistoffentest doet, heeft deze geen zin, omdat de test niet bedoeld is om antilichamen tegen het spike-eiwit op te sporen. Het detecteert alleen antistoffen tegen het virus [2].”
Dit roept een aantal serieuze vragen op. Een daarvan is: aangezien het ontwikkelen van antilichaamtests zo eenvoudig is als taart, waarom heeft de FDA er dan geen ontwikkeld die antilichamen tegen het spike-eiwit detecteert?
En het antwoord op die vraag ligt voor de hand. Als de FDA zo’n test zou ontwikkelen, dan zou het – in termen van conventionele vaccintheorie – gemakkelijk zijn om te zien hoe goed het vaccin wel of niet werkt.
En DAT is niet een doel dat volksgezondheidsfunctionarissen willen bereiken. Dat is geen risico dat de moeite waard is. Stel dat na het testen van 20.000 gevaccineerde mensen blijkt dat er slechts 800 antistoffen hebben aangemaakt tegen het spike-eiwit?
Nog een (onbeantwoorde) vraag: zijn specifieke antilichamen tegen het spike-eiwit, verleend door het vaccin, voldoende om het eigenlijke virus te neutraliseren, uit te schakelen, te vernietigen als het uit een wolk valt en een gevaccineerde persoon probeert te infecteren?
Zoals mijn lezers weten, heb ik natuurlijk een jaar lang aangetoond dat niemand heeft bewezen dat het SARS-CoV-2-virus bestaat. Ik maak echter veel uitstapjes naar de krankzinnige wereld waar mensen geloven dat het virus echt is; en ik laat zien dat zelfs binnen die wereld de experts zichzelf tegenspreken en hun flagrante drogredenen versterken.
Dit laatste uitstapje laat zien dat de FDA zowel crimineel als krankzinnig is.
Bijna de gehele alternatieve media sleept de massa momenteel mee in het spike-proteïne verhaal, maar het is belangrijk om de taak van gecontroleerde oppositie te doorzien en daar blijf ik op wijzen. Het spike-proteïne verhaal bekrachtigt feitelijk de besmettingsleugen van het coronavirus.
Daarvoor moet u eerst kennis nemen van wat een virus nu eigenlijk is. Virussen zijn (in tegenstelling tot wat de mainstream media en wetenschap stellen) door het lichaam zelf aangemaakt proteïnen zonder levende kern, die code bevatten om zich te kunnen repliceren via een levende gastcel, met als taak het lichaam op te schonen van vervuiling.
De term spike-proteïne verwijst naar de spikes die zichtbaar zijn op de Photoshop plaatjes (zie bijvoorbeeld het plaatje bij dit artikel) die we al ruim een jaar te zien krijgen van het (vermeende) coronavirus. Dat het coronavirus nog nooit volgens de officiële werkwijze in een bloedsample van een patiënt zichtbaar is gemaakt met een elektronenmicroscoop (maar ook dat valt eventueel Hollywood style te faken), komt omdat het nog nooit geïsoleerd is.
De PCR test amplificeert code die onderdeel van het (veronderstelde) coronavirus zou kunnen zijn, maar dat is als een boutje vinden in een schroothoop op de sloop (een boutje dat ook in een Mercedes zit) en dan stellen dat je een complete intact Mercedes in die schroothoop gelokaliseerd hebt.
Het spike proteïne zou worden aangemaakt door het messenger RNA (mRNA) in alle bekende coronavirusvaccins. Dat kan prima kloppen, waarbij ik in mijn boek uitleg (en hier op de website) dat er net zo makkelijk een CRISPR- enzym in het vaccin kan zitten dat remote control programmering mogelijk maakt (zie deze toelichting).
Zoals ik het afgelopen jaar heb gedocumenteerd, spreken de COVID-experts zichzelf op verschillende manieren tegen. Als charlatans zijn het verschrikkelijke mislukkingen. Ze kunnen hun eigen verhaal niet overeind houden.
Dankzij een alerte lezer ben ik een nieuwe blockbuster tegengekomen.
VOLGENS HUN EIGEN NORMEN had de FDA nooit mogen toestaan dat het Pfizer COVID-vaccin in ook maar één arm werd gespoten. De toestemming voor gebruik in noodgevallen van het Agency’s Emergency Use Authorization was volgens hun eigen gegevens een misdrijf.
Daar gaan we.
Het document, dat op de FDA-website is gepost, heeft de titel: “Vaccines and Related Biological Products; Advisory Committee Meeting; FDA Briefing Document Pfizer-BioNTech COVID-19 Vaccine.” [1]
Het is gedateerd 10 december 2020. De datum vertelt ons dat alle informatie in het document afkomstig is van de Pfizer klinische proef, op basis waarvan de FDA het vaccin voor openbaar gebruik heeft goedgekeurd.
Een belangrijk citaat is begraven op pagina 42: “Among 3410 total cases of suspected but unconfirmed COVID-19 in the overall study population, 1594 occurred in the vaccine group vs. 1816 in the placebo group [who received a saltwater shot].”
Die schokkende cijfers hebben nog nooit het daglicht gezien in nieuwsmedia.
De vergelijkende cijfers laten zien dat het vaccin niet effectief was in het voorkomen van COVID-19. Het was zeker niet 50% effectiever dan helemaal geen vaccin – de standaard voor FDA-autorisatie voor noodgevallen.
Om dit allemaal duidelijk te maken, moet ik de theorie van de klinische proef met vaccin ondersteunen en uitleggen.
De onderzoekers gingen ervan uit dat het SARS-CoV-2-virus zich overal ter wereld verspreidde, en tijdens de klinische proef zou het op sommige vrijwilligers neerdalen.
De vraag van een miljard dollar was: hoeveel mensen die het vaccin kregen, zouden besmet raken, versus hoeveel mensen in de placebogroep?
Als bleek dat VEEL MINDER mensen die het vaccin kregen, besmet zouden raken met SARS-CoV-2, dan zou het vaccin als een succes worden bejubeld. Het beschermde mensen tegen het virus.
Maar zoals je aan de bovenstaande cijfers kunt zien, was dat helemaal niet het geval.
Dus nu komen we bij de vitale zin in het FDA-document dat ik zojuist citeerde: “suspected but unconfirmed COVID-19 [cases].”
“Nou, zie je, we kunnen niet zeggen dat dit WERKELIJKE COVID-19 gevallen waren. Misschien waren ze dat, misschien waren ze dat niet. Ze zijn in het ongewisse. We willen ze in het ongewisse houden. Anders ligt onze klinische proef dood in het water en krijgen we nooit goedkeuring voor het vaccin.”
Wat betekent “verdachte gevallen”? Het kan alleen betekenen dat deze mensen allemaal symptomen vertoonden die in overeenstemming waren met de definitie van COVID-19, maar het zijn onbevestigde gevallen omdat … hun PCR-tests negatief waren, niet positief.
Als hun tests echter negatief waren, waarom zouden ze dan “verdachte gevallen” worden genoemd in plaats van “GEEN GEVALLEN”?
Iets klopt hier niet. De FDA is hier de boel aan het besodemieteren.
Volgens de FDA / CDC-regels betekent een geval van COVID-19: een persoon heeft positief getest, punt uit.
Dat is de manier waarop gevallen worden geteld.
Deze enkele duizenden vrijwilligers in de klinische studie van Pfizer waren ofwel COVID-19-gevallen of waren het niet. Welke van de 2 is het?
Het officiële antwoord op die vraag ligt voor de hand: de FDA besloot de gegevens van al die vermoedelijke gevallen in de vuilnisbak te gooien en ze te negeren. Poef. Weg.
Waarom zeg ik dat?
Omdat als de FDA serieuze aandacht had besteed aan de enkele duizenden “verdachte gevallen”, ze het vaccin nooit zouden hebben goedgekeurd voor openbaar gebruik. Ze zouden de klinische proef hebben stopgezet en een zeer diepgaand en uitgebreid onderzoek hebben verricht.
Wat ze niet deden.
Dit wordt een misdaad genoemd.
“Maar … maar zo eenvoudig is het niet. Dit is een complexe situatie. Het is een grijs gebied.”
“Nee. Dat is het niet. Als u een klinische proef met een nieuw medicijn zou uitvoeren en een paar duizend mensen in het onderzoek die het medicijn kregen, toch de ziektesymptomen kregen die het medicijn zou moeten genezen, zou u het onderzoek dan niet annuleren en teruggaan naar de tekentafel?”
“Bedoel je dat als we eerlijk waren? Dat is toch een grap? We zijn niet eerlijk. Snap je het niet?”
Ja. Ik snap het. Jullie zijn criminelen. Moordenaars.
Maar wacht. Er is meer. In het FDA-document staat ook: “Suspected COVID-19 cases that occurred within 7 days after any vaccination were 409 in the vaccine group vs. 287 in the placebo group.”
Dat is explosief. Direct na vaccinatie werden 409 mensen die de prikjes kregen “vermoedelijke COVID-gevallen”. Dit alleen al had voldoende moeten zijn om de klinische proef helemaal te stoppen. Maar dat was het niet.
In feite probeert het FDA-document die 409 gevallen te verontschuldigen met een gladde opmerking: “It is possible that the imbalance in suspected COVID-19 cases occurring in the 7 days post vaccination represents vaccine reactogenicity with symptoms that overlap with those of COVID-19.”
Vertaling: Zie je, een aantal klinische symptomen van COVID-19 en de bijwerkingen van het vaccin zijn hetzelfde. Daarom hebben we geen idee of de gevaccineerde mensen COVID hebben ontwikkeld of gewoon op het vaccin reageerden. Dus we gaan deze hele puinhoop negeren en doen alsof het niet belangrijk is.
In april 2020 voorspelde ik dat de vaccinfabrikanten deze strategie zouden gebruiken om COVID-gevallen weg te redeneren die voorkomen in de vaccingroepen van hun klinische onderzoeken.
Het heet “cooking the data”. Het is een manier om COVID-symptomen in de vaccingroep af te schrijven en te negeren – en in plaats daarvan te zeggen: “Het vaccin is veilig en effectief.”
En het FDA-document plaatst, zoals ik hierboven al zei, gewoon een ondoordringbare wolk over alle vrijwilligers in de Pfizer klinische proef door een categorie uit te vinden met de naam “suspected but unconfirmed COVID-19 cases”, en die cruciale gegevens weg te gooien, om nooit weer over te spreken.
Ik heb het er nu over. Elke verstandige persoon die ernaar kijkt, zou concluderen dat het vaccin nooit had mogen worden goedgekeurd.
Tenzij fraude, bedrog, winst en vernietiging van menselijk leven via het vaccin de ware doelen waren en zijn.
Tot slot: als u “vermoedelijke gevallen” heeft en hun uiteindelijke status hangt af van het doen van een test, dan doet u de test. U doet het zo vaak als nodig is, totdat het positief of negatief wordt geregistreerd. Dan wordt elk “verdacht geval” een feitelijk geval of helemaal geen geval.
Misschien werden deze “verdachte gevallen” in de klinische proef getest, en velen van hen waren positief, onthullend dat het echte COVID-gevallen waren – maar de onderzoekers logen en dekten het feit af dat ze waren getest.
Of als u echt niet wilt weten of “verdachte gevallen” echte gevallen zijn, test u ze niet. Je laat ze achter in een handige limbo en parkeert ze, om nooit meer gezien te worden.
Hoe dan ook, de situatie is ronduit absurd. Volgens officiële normen bepaalt de PCR-test of een persoon een geval is of niet. Doe gewoon de test. Zeggen “we weten het niet” is niets meer dan een oplichterij.
Ik zou het geweldig vinden om te horen hoe de onderzoekers zich hier proberen uit te praten. Hier is hoe het gesprek zou kunnen verlopen:
“Dus je zegt dat deze duizenden vermoede COVID-gevallen niet op de een of andere manier konden worden toegewezen?”
“Dat is juist. Hun PCR-tests waren ‘onbepaald’.”
“Dat zegt iets verwoestends over de test zelf.”
“Nou, soms weet je gewoon niet of het positief of negatief is.”
“Ik snap het. En dit ‘onbepaalde’ resultaat deed zich voor in ENKELE DUIZENDEN verdachte gevallen.”
“Ik denk het wel, ja.”
“Weet je, je had iets anders kunnen doen met deze verdachte gevallen. Een andere test. Je had weefselmonsters kunnen nemen en op een directere manier naar het virus zelf kunnen zoeken.”
“Nee. Dat zou niet werken.”
“Waarom niet?”
“Omdat … het eigenlijke virus …”
“Omdat niemand een exemplaar van het daadwerkelijke SARS-CoV-2-virus heeft kunnen vinden.”
“Juist.”
“Dus vertel me eens – wat geeft dat aan? Ik zal je vertellen wat het aangeeft. U kunt niet bewijzen dat het SARS-CoV-2-virus bestaat.”
“Ik moet gaan. Ik kom te laat voor een vergadering.”
“Je bent te laat voor meer dan alleen een vergadering. Is het waar dat iemand een viroloog wordt door een coupon uit de achterkant van een stripboek te knippen en deze naar een postbus in Maryland te sturen?”
De wereldwijde medische gemeenschap beweert dat “een pandemie wordt veroorzaakt door een virus, SARS-CoV-2.”
Maar wat als het virus niet bestaat?
Mensen vroegen me om een stapsgewijze analyse van een gangbare claim van virusisolatie. Nou, hier is het.
“Isolatie” zou moeten betekenen dat het virus gescheiden is van al het omringende materiaal, zodat onderzoekers kunnen zeggen: “Kijk, we hebben het. Het bestaat.”
Ik nam een typische passage uit een gepubliceerde studie, een sectie “methoden”, waarin onderzoekers beschrijven hoe ze “het virus isoleerden”. Ik stuurde het naar Dr. Andrew Kaufman [1], en hij gaf zijn analyse in detail.
Ik vond verschillende onderzoeken waarin zeer vergelijkbare taal werd gebruikt om uit te leggen hoe “SARS-CoV-2 werd geïsoleerd”. Bijvoorbeeld: Severe Acute Respiratory Syndrome Coronavirus 2 from Patient with Coronavirus Disease, United States, (Emerging Infectious Diseases, Vol. 26, No. 6 — June 2020)” [2].
Ten eerste wil ik wat achtergrondinformatie geven die de lezer zal helpen begrijpen wat er in het onderzoek aan de hand is.
De onderzoekers maken in het lab een soepje. Deze soep bevat een aantal compounds (stoffen). De onderzoekers gaan er zonder bewijs van uit dat “het virus” in deze soep zit. Ze scheiden het vermeende virus nooit van het omringende materiaal in de soep. Isolatie van het virus vindt niet plaats.
Ze begonnen te laten zien dat de aap (en / of menselijke cellen) die ze in de soep stoppen, aan het sterven zijn. Deze celdood, zo beweren ze, wordt veroorzaakt door “het virus”. Zoals u zult zien, ontmantelt Dr. Kaufman deze bewering.
Er is geen reden om aan te nemen dat SARS-CoV-2 überhaupt in de soep zit, of dat het cellen doodt.
Ten slotte beweren de onderzoekers, zonder bewijs of rationele verklaring, dat ze in staat waren om de genetische sequentie van “het virus” te ontdekken.
Hier zijn de verklaringen van het onderzoek waarin wordt beweerd dat ze geïsoleerd zijn, afgewisseld met de analyse van Dr. Kaufman:
STUDY: “We used Vero CCL-81 cells for isolation and initial passage…”
(STUDIE: “We gebruikten Vero CCL-81-cellen voor isolatie en eerste passage…”)
KAUFMAN: “Verocellen zijn lichaamsvreemde cellen uit de nieren van apen en een bron van besmetting. Virusdeeltjes moeten rechtstreeks uit klinische monsters worden gezuiverd om te bewijzen dat het virus echt bestaat. Isolatie betekent scheiding van al het andere. Dus hoe kun je een virus scheiden / isoleren als je het aan iets anders toevoegt?”
STUDY: “… We cultured Vero E6, Vero CCL-81, HUH 7.0, 293T, A549, and EFKB3 cells in Dulbecco minimal essential medium (DMEM) supplemented with heat-inactivated fetal bovine serum (5% or 10%)…”
(STUDIE: “… We hebben Vero E6-, Vero CCL-81-, HUH 7.0-, 293T-, A549- en EFKB3-cellen gekweekt in Dulbecco minimaal essentieel medium (DMEM) aangevuld met door hitte geïnactiveerd foetaal runderserum (5% of 10%)…”)
KAUFMAN: “Waarom minimale essentiële media gebruiken, die zorgen voor onvolledige voeding [aan de cellen]? Foetaal runderserum is een bron van vreemd genetisch materiaal en extracellulaire blaasjes, die niet te onderscheiden zijn van virussen.”
STUDY: “… We used both NP and OP swab specimens for virus isolation. For isolation, limiting dilution, and passage 1 of the virus, we pipetted 50 μL of serum-free DMEM into columns 2–12 of a 96-well tissue culture plate, then pipetted 100 μL of clinical specimens into column 1 and serially diluted 2-fold across the plate…”
(STUDIE: “… We gebruikten zowel NP- als OP-uitstrijkjes voor virusisolatie. Voor isolatie, beperkende verdunning en passage 1 van het virus pipetteerden we 50 μl serumvrij DMEM in kolommen 2-12 van een weefselkweekplaat met 96 putjes, pipetteerden vervolgens 100 μl klinische monsters in kolom 1 en werden serieel 2-voudig verdund over de plaat…”)
KAUFMAN: “Nogmaals, misbruik van het woord isolatie.”
STUDY: “… We then trypsinized and resuspended Vero cells in DMEM containing 10% fetal bovine serum, 2× penicillin/streptomycin, 2× antibiotics/antimycotics, and 2× amphotericin B at a concentration of 2.5 × 105 cells/mL…”
(STUDIE: “… We hebben vervolgens Vero-cellen getrypsiniseerd en geresuspendeerd in DMEM met 10% foetaal runderserum, 2 × penicilline / streptomycine, 2 × antibiotica / antimycotica en 2 × amfotericine B in een concentratie van 2,5 × 105 cellen / ml…”)
KAUFMAN: “Trypsine is een pancreasenzym dat eiwitten verteert. Zou dat geen schade toebrengen aan de cellen en deeltjes in de kweek die eiwitten op hun oppervlak hebben, inclusief het zogenaamde spike-eiwit?”
KAUFMAN: “Waarom worden antibiotica toegevoegd? Voor de kweek wordt een steriele techniek gebruikt. Bacteriën kunnen gemakkelijk uit het klinische monster worden gefilterd door in de handel verkrijgbare filters (GIBCO) [3]. Ten slotte kunnen bacteriën gemakkelijk onder de microscoop worden gezien en gemakkelijk worden geïdentificeerd als ze het monster verontreinigen. De specifieke antibiotica die worden gebruikt, streptomycine en amfotericine (ook bekend als ‘amfo-verschrikkelijk’), zijn giftig voor de nieren en we gebruiken niercellen in dit experiment! Merk ook op dat ze worden gebruikt in een ‘2X’-concentratie, die twee keer de normale hoeveelheid lijkt te zijn. Deze zullen zeker schade aanrichten aan de Vero-cellen.”
STUDY: “… We added [not isolated] 100 μL of cell suspension directly to the clinical specimen dilutions and mixed gently by pipetting. We then grew the inoculated cultures in a humidified 37°C incubator in an atmosphere of 5% CO2 and observed for cytopathic effects (CPEs) daily. We used standard plaque assays for SARS-CoV-2, which were based on SARS-CoV and Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) protocols…”
(STUDIE: “… We hebben [niet geïsoleerd] 100 μl celsuspensie rechtstreeks aan de klinische monsterverdunningen toegevoegd en voorzichtig gemengd door te pipetteren. Vervolgens groeiden we de geïnoculeerde culturen in een bevochtigde incubator van 37 °C in een atmosfeer van 5% CO2 en werden ze dagelijks geobserveerd op cytopathische effecten (CPE’s). We gebruikten standaard plaque-assays voor SARS-CoV-2, die waren gebaseerd op SARS-CoV en Middle East Respiratory Syndrome Coronavirus (MERS-CoV) -protocollen…”)
STUDY: “When CPEs were observed, we scraped cell monolayers with the back of a pipette tip…”
(STUDIE: “Toen CPE’s werden waargenomen, schraapten we celmonolagen met de achterkant van een pipetpunt…”)
KAUFMAN: “Er werd geen negatief controle-experiment beschreven. Controle-experimenten zijn vereist voor een geldige interpretatie van de resultaten. Hoe kunnen we zonder dat weten of het de giftige soep van antibiotica, minimale voeding en stervend weefsel van een zieke persoon was die de cellulaire schade of een fantoomvirus veroorzaakte? Een goede controle zou bestaan uit exact hetzelfde experiment, behalve dat het klinische exemplaar afkomstig zou moeten zijn van een persoon met een ziekte die geen verband houdt met COVID, zoals kanker, aangezien dat geen virus zou bevatten.”
STUDY: “… We used 50 μL of viral lysate for total nucleic acid extraction for confirmatory testing and sequencing. We also used 50 μL of virus lysate to inoculate a well of a 90% confluent 24-well plate.”
(STUDIE: “… We gebruikten 50 μL viraal lysaat voor totale nucleïnezuurextractie voor bevestigingstesten en sequentiebepaling. We gebruikten ook 50 μl viruslysaat om een putje van een 90% confluente plaat met 24 putjes te inoculeren.”)
KAUFMAN: “Hoe bevestig je iets waarvan nooit eerder is aangetoond dat het bestaat? Waar heb je de genetische sequenties mee vergeleken? Hoe weet je waar het genetisch materiaal vandaan komt, aangezien het afkomstig is van een celkweek die materiaal bevat van mensen en al hun microflora, foetale koeien en apen?”
—Einde van studiecitaten en Kaufman-analyse—
Mijn commentaar: Dr. Kaufman doet hier verschillende dingen. Hij laat zien dat isolatie, in de zin van het woord “isolatie”, niet voorkomt.
Dr. Kaufman laat ook zien dat de onderzoekers schade aan de cellen en celdood willen gebruiken als bewijs dat “het virus” in de soep zit die ze aan het maken zijn. Met andere woorden, de onderzoekers gaan ervan uit dat als de cellen doodgaan, het virus de moordenaar moet zijn. Maar Dr. Kaufman laat zien dat er duidelijke andere redenen zijn voor celbeschadiging en -dood die niets met een virus te maken hebben. Daarom is er geen bewijs dat “het virus” in de soep zit of überhaupt bestaat.
En tot slot legt Dr. Kaufman uit dat de claim van genetische sequentiebepaling van “het virus” absurd is, omdat er geen bewijs is dat het virus aanwezig is. Hoe kun je iets op volgorde zetten als je niet hebt laten zien dat het bestaat?
Lezers die niet bekend zijn met mijn werk (meer dan 300 artikelen over het onderwerp “pandemie” in het afgelopen jaar [4]) zullen vragen: waarom gaan er dan mensen dood? Hoe zit het met het enorme aantal gevallen en sterfgevallen? Ik heb deze en andere vragen tot in detail beantwoord. Het onderwerp van dit artikel is: hebben onderzoekers bewezen dat SARS-CoV-2 bestaat?
Opmerking: In een aantal artikelen heb ik overtuigend bewijs geleverd dat de sterfgevallen die aan COVID-19 worden toegeschreven, kunnen worden verklaard zonder te verwijzen naar een virus. Bovendien, wat voor verdiensten “alternatieve behandelingen” ook mogen hebben, zie ik geen overtuigend bewijs dat hun actie iets te maken heeft met “het neutraliseren van een virus”.
De hele tragische, criminele, moorddadige, domme, belachelijke COVID-fraude is gebaseerd op honderd jaar Rockefeller-geneeskunde – een farmaceutische tirannie waarin de blijvende kop luidt:
ÉÉN ZIEKTE, ÉÉN KIEM.
Dat is het motto dat op de poort van het medische kartel is gegraveerd.
-Duizenden zogenaamde afzonderlijke ziekten, elk veroorzaakt door een individuele kiem.
“Dood elke kiem met een giftig medicijn, voorkom elke kiem met een giftig vaccin.”
Zonder die honderd jaar van valse wetenschap en propaganda zou de promotie van COVID-19 als een slechte grap zijn overgegaan. Een paar zure lachjes, en dan niets, behalve mensen die doorgaan met hun leven.
De algehele gezondheid van een individueel mens heeft te maken met factoren die niets te maken hebben met “één ziekte, één kiem”.
Zoals ik bijvoorbeeld aan het einde van een recent artikel citeerde:
“The combined death rate from scarlet fever, diphtheria, whooping cough and measles among children up to fifteen shows that nearly 90 percent of the total decline in mortality between 1860 and 1965 had occurred before the introduction of antibiotics and widespread immunization. In part, this recession may be attributed to improved housing and to a decrease in the virulence of micro-organisms, but by far the most important factor was a higher host-resistance due to better nutrition.” Ivan Illich, Medical Nemesis, Bantam Books, 1977
(“Het gecombineerde sterftecijfer van roodvonk, difterie, kinkhoest en mazelen bij kinderen tot vijftien jaar toont aan dat bijna 90 procent van de totale daling van de sterfte tussen 1860 en 1965 plaatsvond vóór de introductie van antibiotica en wijdverbreide immunisatie. Deels kan deze recessie worden toegeschreven aan verbeterde huisvesting en een afname van de virulentie van micro-organismen, maar verreweg de belangrijkste factor was een hogere gastheerresistentie door betere voeding.” Ivan Illich, Medical Nemesis, Bantam Books, 1977)
En Robert F. Kennedy, Jr. : “After extensively studying a century of recorded data, the Centers for Disease Control and Prevention and Johns Hopkins researchers concluded: ‘Thus vaccinations does not account for the impressive declines in mortality from infectious diseases seen in the first half of the twentieth century’.”
(En Robert F. Kennedy, Jr. : “Na een eeuw aan vastgelegde gegevens uitgebreid te hebben bestudeerd, concludeerden de onderzoekers van de Centers for Disease Control and Prevention en Johns Hopkins: ‘Vaccinaties zijn dus geen verklaring voor de indrukwekkende afname van sterfte door infectieziekten die bij de eerste de helft van de twintigste eeuw zijn gezien’.”)
“Similarly, in 1977, Boston University epidemiologists (and husband and wife) John and Sonja McKinlay published their seminal work in the Millbank Memorial Fund Quarterly on the role that vaccines (and other medical interventions) played in the massive 74% decline in mortality seen in the twentieth century: ‘The Questionable Contribution of Medical Measures to the Decline of Mortality in the United States in the Twentieth Century’.”
(“Op dezelfde manier publiceerden de Boston University epidemiologen (en man en vrouw) John en Sonja McKinlay in 1977 hun baanbrekende werk in het Millbank Memorial Fund Quarterly over de rol die vaccins (en andere medische interventies) speelden bij de enorme daling van 74% in sterfte die werd gezien in de twintigste eeuw: ‘The Questionable Contribution of Medical Measures to the Decline of Mortality in the United States in the Twentieth Century’.”)
“In this article, which was formerly required reading in U.S. medical schools, the McKinlays pointed out that 92.3% of the mortality rate decline happened between 1900 and 1950, before most vaccines existed, and that all medical measures, including antibiotics and surgeries, ‘appear to have contributed little to the overall decline in mortality in the United States since about 1900 — having in many instances been introduced several decades after a marked decline had already set in and having no detectable influence in most instances’.”
(“In dit artikel, dat voorheen moest worden gelezen op Amerikaanse medische scholen, wezen de McKinlays erop dat 92,3% van de daling van het sterftecijfer plaatsvond tussen 1900 en 1950, voordat de meeste vaccins bestonden, en dat alle medische maatregelen, inclusief antibiotica en operaties, ‘weinig lijken te hebben bijgedragen aan de algehele daling van het sterftecijfer in de Verenigde Staten sinds ongeveer 1900 – het is in veel gevallen enkele decennia geïntroduceerd nadat er al een duidelijke daling was ingezet en het heeft in de meeste gevallen geen waarneembare invloed’.”)
Hoe het immuunsysteem (als het een systeem is) werkelijk werkt, gaat de huidige medische hypothesen te boven.
“T-cellen, B-cellen, neutrofielen, monocyten, natuurlijke killercellen, eiwitten,” worden samengevoegd tot een ademloos verhaal over een militaire machine die indringers van ziektekiemen aanvalt. Duwen en trekken. Zoeken en vernietigen.
Het idee dat DIT gezondheid schept, is dwaas.
Positieve vitaliteit is wat ons gezond houdt.
Een paar factoren van positieve vitaliteit staan op de tirannieke COVID-lijst van wat-moet-verpletterd worden: financiële overleving; open vermenging van vrienden en familie; mensen kijken (niet gemaskerd) naar mensen; open communicatie zonder angst voor censuur.
Voeding en sanitaire voorzieningen zijn natuurlijk belangrijke vitaliteitsfactoren.
En dan hebben we een doel om voor te leven: waar gieten mensen hun creatieve energieën in?
Het is duidelijk dat het vrij zijn van schadelijke medische behandelingen nodig is om de vitaliteit tot bloei te laten komen.
Onderdrukking van LEVEN, om een vermeende kiem te stoppen, is geïnstitutionaliseerde dood.
De moderne geneeskunde wordt sensationeel belicht in een recensie die ik de afgelopen 10 jaar tientallen keren heb genoemd: Geschreven door de overleden beroemde volksgezondheidsarts van Johns Hopkins, Barbara Starfield, het isgetiteld: “Is US Health Really the Best in the World?” Het werd op 26 juli 2000 gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association.
Ze ontdekten dat het medische systeem in de VS elk jaar 225.000 mensen doodt.
Per decennium zou het dodental oplopen tot 2,25 miljoen mensen.
Dat vind je niet in CDC-rapporten.
In 2009 interviewde ik Dr. Starfield. Ik vroeg haar of de federale regering een grote inspanning had geleverd om de medisch veroorzaakte dood in Amerika te verhelpen, en of haar was gevraagd om bij een dergelijke poging de regering te raadplegen.
