Ook al weten veel mensen dat ze slachtoffer zijn van een gewetenloos en corrupt systeem, vaak denken ze dat daar niets aan te doen valt.
Echter, de afgelopen week werd zichtbaar hoeveel macht mensen eigenlijk kunnen hebben zonder het zelf te beseffen.
Er is afgelopen week veel te doen geweest in de financiële wereld over het bedrijf GameStop. Dit is een Amerikaans beursgenoteerde onderneming die een keten van winkels heeft waar videogames worden verkocht.
Het aandeel deed het niet zo daverend tot voor kort, maar volgens de leiding deed het bedrijf het echt wel goed waardoor het aandeel weer wat in waarde steeg. Sommige beleggers geloofden die verhalen allemaal niet zo erg, waardoor een aantal van die beleggers, waaronder hedgefondsen, erop gokten dat het aandeel zou zakken in waarde.
Ze noemen dit short gaan, wat betekent dat ze beloven een aandeel te leveren in de toekomst tegen een bepaalde prijs, maar dit aandeel nu zelf nog niet kopen, maar daarmee wachten totdat het in waarde daalt.
Grote hedgefondsen gokten erop dat het slechter zou gaan met de keten en dat het aandeel dus minder waard zou worden, en konden aan die gok geld verdienen. Blekemolen: “Dat deden ze door een aandeel te verkopen dat ze zelf op dat moment niet in bezit hadden, maar van een andere partij moesten lenen. Door dat aandeel op een later tijdstip goedkoper te kopen, konden ze geld verdienen.”
Maar, dan gebeurt er iets bijzonders. Een onderdeel van het grote Amerikaanse forum Reddit heet WallStreetBets en daar bevinden zich hoofdzakelijk jonge mensen die zich bezighouden met gokken op de beurzen. Hoewel, helemaal gokken is het niet, want ze hebben een bepaalde strategie waarmee ze veel geld kunnen verdienen.
Wat ze doen is het via hun forum kunstmatig creëren van een hype rondom een bepaald aandeel zoals ze in dit geval deden met GameStop, waardoor mensen dit aandeel gaan kopen.
Omdat we hier praten over enorme aantallen mensen die betrokken zijn bij dat forum of dit volgen, betekent dit dat er een ware aankoopgolf ontstaat voor dit aandeel, waardoor de koersen als een raket omhoogschieten.
Niet alleen betekent dit vette winsten voor de Reddit mensen, maar ook een enorm verlies voor de hedgefondsen. Vooral het hedgefonds Melvin Capital heeft volgens de berichten enkele miljarden dollars verlies geleden door de Reddit beleggers.
Wat er nu wordt gezegd is dat de gewone jongens erin zijn geslaagd om de grote Wall Street handelaren te verslaan en dat ze dit eigenlijk op ieder gewenst moment weer kunnen doen.
Even los van het feit of er mogelijk weer opzet in het spel is en in de achtergond dit geheel gepland kan zijn geweest, is het wel een illustratief voorbeeld voor “gewone mensen” die, in ons geval hier in Nederland, gevangen worden gehouden door vrijmetselaar Rutte in opdracht van zijn baas Klaus Schwab.
Wall Street is ook een wereld waar een kleine rijke elite die als verlengstuk van de centrale banken fungeren, bepaalt wat er gebeurt en welke aandelen wel of niet kunnen/mogen/moeten stijgen en welke naar beneden zullen gaan. Dit systeem doorbreken is een hele klus en als wat we nu zien met Gamestop echt is dan is dat een mooie actie geweest.
Het moie eraan is dat het wederom laat zien dat het geheim zit in de grote getallen. Als wij als mensheid samenkomen dan kunnen we die kleine elite die de wereld in haar greep houdt, met gemak verslaan.
En als je met grote aantallen Wall Street kunt breken, dan kan je met grote aantallen ook Mark Rutte en Klaus Schwab breken, want het principe is precies hetzelfde.
De enige reden dat mensen “de coronamaatregelen” opvolgen is omdat er nog niet voldoende zijn die in de gaten hebben dat ze worden bedonderd waar ze bij staan. Als wij met z’n allen blijven doen wat we nu doen en zoveel mogelijk mensen uit de hypnose proberen te halen, dan komt er een punt waarop er voldoende mensen zijn die zeggen: “Tot hier en niet verder”.
Dan krijg je een situatie dat Hugo de Jonge wanhopig probeert al die overbodige vaccins ergens in Afrika te slijten (waar ze ze ook niet willen, waarover morgen meer) en dat niemand in de supermarkt nog het slavenmasker draagt. Dan worden zelfs de politie en de BOA’s eindelijk wakker en verscheuren ze ter plekke hun bonnenboekjes en worden ze ook opeens gewoon mensen.
Wij zijn met velen. De kleine kliek die ons probeert de slavernij in te sturen is heel erg klein.
Maak gebruik van die aantallen zoals in het voorbeeld van Reddit en dan kunnen ook wij Mark Rutte en Klaus Schwab verslaan.
Noam Chomsky, een bekende Asjkenazisch joodse immigrantenzoon uit Philadelphia, was getuige van praktisch alle grote historische gebeurtenissen, van de tweede wereldoorlog, Hiroshima, Tsjernobyl tot de laatste financiële crisis en de huidige “coronavirus pandemie”.
Als je zijn kennis over manipulatietechnieken bekijkt, zou je bijna denken dat Chomsky misschien zelf wel de architect van grote wereldwijde psychologische operaties is, maar dat zou complotdenken zijn en daar doen wij niet aan. Is Chompsky de PsyOp-master die de handleiding schreef voor de propagandamachines wereldwijd en die lang genoeg leefde om de resultaten van zijn 10 basisregels succesvol te zien worden? Nee joh…
In mijn boeken beschrijf ik hoe niet alleen geschiedvervalsing, maar ook real-time actualiteitsvervalsing (voorbeeld) kan worden gerealiseerd met psychologische operaties, waarbij een heel social media leger klaar staat om de groepsdruk op de meningsvorming uit te oefenen via pear pressure. Dat deel van manipulatie, komt opmerkelijk genoeg niet in Chomsky’s vocabulaire voor, terwijl hij oud genoeg is om bijvoorbeeld weet te hebben van het feit dat 1 op de 50 in het voormalig Oost Duitse DDR een Inoffizieller Mitarbeiter was (en dat zijn dan de officiële cijfers).
Het is echter toch interessant om zijn kennis van manipulatietechnieken eens nader onder de loep te nemen. Hoewel ook beweerd is dat Chomsky deze 10 basisregels nooit zo kort en bondig heeft opgesteld en het slechts een interpretatie is van journalist Eduardo Aliverti, is het toch nuttig om het overzicht eens te bestuderen:
In dit artikel (Lees hier meer…) worden de volgende punten genoemd en uitgebreid besproken: De afleidingsstrategie; Creëer een probleem om de oplossing te introduceren; De gradatie strategie; De uitstel strategie; Spreek het publiek toe alsof je kinderen toespreekt; Gebruik het emotionele aspect meer dan de rede; Houd het publiek in onwetendheid en middelmatigheid; Stimuleer het publiek om domheid en middelmatigheid trendy te vinden; Zelf-culpabiliteit (schuldgevoel); Breng alleen de experts op de hoogte van de echte technologische stand van zaken.
Democratie bestaat alleen als ze wordt gehandhaafd, en als een burgerij dat niet doet, maakt ze zichzelf weerloos voor een toenemende tirannie.
Voor zo’n ’toenemende tirannie’ is controle afhankelijk van de vraag of de burgerij tevreden is met een steeds groter wordende ‘illusie van democratie’. Zo’n constructie moet zijn proefpersonen de indruk geven dat ze “vrije keuze” hebben in wat hun toekomst en manier van leven vormgeeft, inclusief: wie zullen hun “vrienden” zijn en wie zullen hun “vijanden” zijn.
En daardoor is oorlog altijd afhankelijk geweest van een betrouwbaar systeem om zijn propaganda te verspreiden.
De Arthashastra, geschreven door Chankya (350-283 v.Chr.), Die hoofdadviseur was van keizer Chandragupta (de eerste heerser van het Mauryan-rijk), bespreekt propaganda en hoe je die kunt verspreiden en toepassen in oorlogsvoering. Het is een van de oudste verslagen van het essentialisme van propaganda in oorlogsvoering.
Propaganda is van vitaal belang in tijden van oorlog, omdat het absoluut noodzakelijk is dat de mensen, die vaak de grootste offers moeten brengen en het meest moeten lijden, geloven dat een dergelijke oorlog gerechtvaardigd is en dat een dergelijke oorlog hun veiligheid zal bieden. In de mate dat ze geloven dat dit waar is, des te groter de mate van opoffering en lijden die ze bereid zijn zich te onderwerpen aan de genoemde “beloofde zekerheid”.
Het is cruciaal dat wanneer de mensen naar de “vijand” kijken, ze iets onmenselijks zien, want als ze erkennen dat die “vijand” in feite menselijkheid heeft, is de mal zogezegd op.
En daardoor worden we dag in dag uit, uur na uur gebombardeerd met herinneringen waarom de “vijand” niet menselijk is zoals wij, niet medelevend zoals wij, niet geduldig, rechtvaardig en wijs zoals wij.
Oorlog is ongetwijfeld een noodzakelijke reactie geweest toen tirannie een leger had gevormd om voor de zaak te vechten, maar ik zou willen stellen dat de meeste oorlogen nogal onnodig en ronduit gemanipuleerd waren voor het ontwerp van een kleine groep mensen.
Massapropaganda is precies de reden waarom we in dit zogenaamde “tijdperk van informatie” meer verward en van elkaar gescheiden zijn dan ooit …
In het verleden was algemeen aangenomen, en niet zonder grond, dat tirannie alleen kon bestaan op voorwaarde dat de mensen analfabeet werden gehouden en onwetend over hun onderdrukking. Om te erkennen dat men “onderdrukt” was, betekende dat ze eerst een idee moesten hebben van wat “vrijheid” was, en als men het “voorrecht” zou krijgen om te leren lezen, was deze ontdekking onvermijdelijk.
Als onderwijs van de massa de meerderheid van de bevolking geletterd zou kunnen maken, dacht men dat de hogere ideeën, het soort ‘gevaarlijke ideeën’ dat Mustapha Mond bijvoorbeeld uitdrukt in ‘The Brave New World’, snel de massa en revolutie zouden organiseren. tegen hun “controllers” zou onvermijdelijk zijn. Met andere woorden, kennis is vrijheid, en je kunt degenen die leren ‘denken’ niet tot slaaf te maken.
Het is echter niet precies zo verlopen, toch?
Het staat de overgrote meerderheid van ons vrij om te lezen wat we maar willen, in termen van de eens “verboden boeken”, zoals die opgesomd door The Index Librorum Prohibitorum (1). We kunnen alle geschriften lezen die werden verboden in “The Brave New World”, met name de werken van Shakespeare die werden genoemd als absoluut gevaarlijke vormen van “kennis”.
We zijn nu zeer vrij om onszelf te “onderwijzen” over de “ideeën” die door tirannen uit het verleden werden erkend als het “tegengif” voor een leven in slavernij. En toch is er vandaag de dag een angst voor precies dat ding, dat je door “weten” je als een outcast uit een “gezonde” samenleving bestempeld zult zien. Dat het simpele verlangen om te weten het begin is van rebellie.
Het wordt, zij het oppervlakkig, erkend dat wie het verleden beheerst, het heden en daarmee de toekomst beheerst. George Orwell’s boek ‘1984’ hamert op dit als het essentiële kenmerk dat het Big Brother-apparaat in staat stelt om absolute controle te behouden over angst, perceptie en loyaliteit aan de partij, en toch, ondanks zijn populariteit, is er vandaag de dag nog steeds een gebrek aan interesse in zich informeren over het verleden.
Wat maakt het eigenlijk uit als het verleden wordt beheerst en herschreven om bij het heden te passen? Zoals de Big Brother-ondervrager O’Brien tegen Winston zegt: “Wij, de partij, beheren alle gegevens en wij controleren alle herinneringen. Dan beheersen we het verleden, nietwaar? [En daardoor zijn we vrij om het te herschrijven zoals we willen …] “
Natuurlijk bevinden we ons niet in dezelfde situatie als Winston… we zijn veel beter af. We kunnen studeren en leren over het “verleden” als we dat willen, helaas is het een keuze die velen als vanzelfsprekend beschouwen. En daardoor, door ons onvermogen om de juiste vragen te stellen en de juiste antwoorden te zoeken, bevinden we ons steeds meer in de verontrustende positie van een Winston… we zijn verslaafd aan het gebrek aan eigen wil.
In Orwells “1984” zijn er drie belangrijke superstaten in de wereld: Oceanië, Eurazië en Oost-Azië die in een of andere combinatie voortdurend in oorlog met elkaar zijn en dat de afgelopen 25 jaar ook zijn geweest.
In het geval van Winston heeft hij alleen Oceanië gekend (de Britse gemenebest en de VS), hij weet in wezen niets van Eurazië of Oost-Azië, behalve dat Oceanië soms in oorlog is met Eurazië en soms in oorlog met Oost-Azië. In feite is zelfs deze herinnering, dat de vijand niet constant is, niet iets dat Winston zich moet herinneren of erkennen. Alleen al door juist dit te doen, pleegt hij een “denkcriminaliteit”.
Winstons ervaring roept de vraag op: als iemand geboren zou worden in een fascistische, totalitaire staat, zouden ze dat dan weten? Natuurlijk zou de staat zichzelf niet als zodanig omschrijven. Hoe zou je je “vrijheid” kunnen vergelijken met de “onderdrukking” van de vijand, terwijl je alleen kreeg wat de staat ervoor koos je te geven?
Hoe weet u dat wat uw overtuigingen, uw overtuigingen en uw angsten heeft gevormd, echt van u is en niet door een ander is neergezet?
We zijn allemaal erg gevoelig voor deze verontrustende vraag, want ironisch genoeg is die ook in ons geplaatst. Het was wat deze hele zaak van “mind control” begon, ziet u, het moest worden gedaan … voor onze “bescherming”.
Oorlogvoering in de 21e eeuw
“For to win one hundred victories in one hundred battles is not the pinnacle of skill. To subdue the enemy without fighting is the pinnacle of skill.“
– Sun Tzu
Er zijn veel verschillende vormen van oorlogvoering, maar er is namelijk oorlog die bestaat in het fysieke domein van agressie versus verdediging en oorlog die bestaat in het mentale domein van ideeën.
De meerderheid van de tirannen van de oudheid tot nu, hebben altijd een netwerk van machtige mensen achter zich gehad (of ze zich er nu van bewust waren of niet) dat een pad voor hen opende om als het ware op de troon te zitten. We weten nu bijvoorbeeld dat er een zeer directe steun van Hitler afkomstig was van de Bank of England en andere zeer invloedrijke instellingen. Dat wil zeggen, Hitler kwam niet ‘van nature’ aan de macht of louter door zijn verdienste.
De wanhoop van die economische omgeving in Duitsland was voorspelbaar geformuleerd als een direct gevolg van het Verdrag van Versailles, dat in wezen een doodvonnis voor het Duitse volk was. En Hitler die een kleine naam voor zichzelf begon te maken, werd geselecteerd en onderschreven als het ‘gezicht’ van wat al was besloten dat het lot van Duitsland zou zijn.
Oorlogen zijn bijna altijd het resultaat geweest van financiering en organisatie van machtige groepen met geopolitieke belangen, vaak van het imperium, die een omgeving van desinformatie en wanhoop onder de mensen creëren door middel van economische en militaire oorlogvoering en kleurenrevoluties.
Toen er echter eenmaal atoombommen werden gemaakt, veranderde de geopolitieke oorlogsvoering voor altijd.
Hoewel we tegenwoordig nog steeds veel van dezelfde oude strategieën gebruiken, situeert oorlog zich steeds meer op het vlak van ideeën, en daarmee ook de steeds toenemende focus op de manipulatie van informatie en het perspectief van de bevolking op wie goed is en wie slecht.
De oorlog die tegen de huidige tirannie moet worden gevoerd, wordt dus steeds meer een mentale oorlog. In het geval van de bevolking hebben ze allemaal samen meer macht dan ze beseffen. De echte crisis van het westerse denken van vandaag is dat de mensen zijn vergeten hoe ze moeten denken. De aandachtsspanne is drastisch afgenomen, samen met een functioneel vocabulaire. Mensen worden steeds meer gedomineerd door op afbeeldingen gebaseerde berichten in plaats van inhoud die meer dan 10 minuten aandacht vereist. Artikelen in het nieuws worden steeds korter omdat mensen schijnbaar geen last kunnen hebben van te veel lezen. Samen met de ernstige afname van het lezen in de plaats van snel amusement (succesvoller dan enig boekverbranding in de geschiedenis), nemen mensen niet langer de moeite om voor een alomvattend standpunt te werken. Informatie wordt een vervelend spervuur van advertentiecampagnes, waarbij de ene luider en vaker schreeuwt dan de andere.
De oplossingen voor onze problemen, zoals de aanstaande economische ineenstorting (voor het geval je niet hebt gemerkt dat we alles hetzelfde doen als vóór 2008), hebben hun oplossingen in wat Rusland en China presenteren.
Het begin van oorlog is bijna altijd gepresenteerd als een valse ‘noodzaak’, dat wil zeggen als reactie op het dominerende geopolitieke ‘evenwicht’, dat in feite bedoeld is om het huidige imperiumsysteem te dienen, en het onjuiste geloof in nulsomspel.
Dit systeem begrijpt dat snel geld parasitair is en in strijd is met de langetermijninvesteringen die nodig zijn voor projecten die een revolutie teweeg zullen brengen in de infrastructuur van een land, waaronder programma’s voor wetenschappelijke aandrijvingen.
Die schuld voor dergelijke langetermijnprojecten is kwalitatief niet hetzelfde als de huidige schuld die we vandaag zien opbouwen, en die schuld om te investeren in de toekomst zal altijd een hoger rendement opleveren dan de kosten in de loop van de tijd. Dit is de reden waarom schulden voor langetermijninvesteringen in infrastructuur- en wetenschappelijke aandrijvende projecten, zoals ruimteverkenning, altijd duurzaam zullen zijn met een enorm kwantitatief en kwalitatief rendement. Terwijl het gokken van snel geld zeer voorspelbaar zal leiden tot een ineenstorting, zoals duidelijk werd aangegeven door de financiële crisis van 2008, en die waanzinnig genoeg nog moet worden aangepakt met een serieuze bankhervorming.
Het hogere slagveld wordt gevochten op het gebied van ideeën en welk voorgestelde ‘nieuwe systeem’ het huidige instortende systeem zal vervangen waar we ons momenteel in bevinden. Aan de ene kant de heerschappij van een wereldregering die denkt dat ze geweld kan gebruiken en onderdrukking om te regeren en aan de andere kant een multipolair systeem van samenwerkende natiestaten die zich inzetten voor vooruitgang die een echt kwalitatief rendement voor de toekomst zal bieden.
De kunst van het dubbel denken
“OORLOG IS VREDE, VRIJHEID IS SLAVERNIJ, ONWETENDHEID IS KRACHT”
George Orwells “1984” (Big Brother Mantra)
Een echt meeslepend propagandasysteem, dat noodzakelijkerwijs vol tegenstrijdigheden met de waarheid zal zijn, vereist absoluut dat de onderwerpen voldoen aan ‘dubbel denken’, dat wil zeggen, het vermogen om twee tegenstrijdige gedachten in je geest te accepteren zonder te erkennen dat ze in feite tegenpolen zijn.
Orwell identificeert dit onder twee vormen van “dubbeldenken”, namelijk “crimestop” en “blackwhite”. “Crimestop” betekent het vermogen om kort te stoppen, als door instinct, op de drempel van een gevaarlijke gedachte.
Orwell stelt verder: “Het omvat de kracht om geen analogieën te begrijpen, logische fouten niet te zien, de eenvoudigste argumenten verkeerd te begrijpen… en om zich te vervelen of af te stoten door elke gedachtegang die in een ketterse richting kan leiden. Kort gezegd betekent Crimestop beschermende domheid. “
“Blackwhite”, is het tegenspreken van duidelijke feiten, toegepast op een tegenstander. En wanneer toegepast op de partij, is het de bereidheid om te zeggen dat zwart wit is als de partijdiscipline dat vereist.
Zoals Orwell het beschrijft “betekent het het vermogen om te geloven dat zwart wit is, en meer, te weten dat zwart wit is, en te vergeten dat men ooit het tegendeel heeft geloofd. Dit vereist een voortdurende verandering van het verleden … De verandering van het verleden is nodig om twee redenen … De secundaire reden is dat … hij moet worden afgesneden van het verleden, net zoals hij moet worden afgesneden van het buitenland, omdat het noodzakelijk is voor hem om te geloven dat hij beter af is … [de voorzorgsreden] verreweg de belangrijkste reden voor de aanpassing van het verleden is de noodzaak om de onfeilbaarheid van de partij te vrijwaren.”
Orwell vervolgt: “De opsplitsing van de intelligentie die de partij van haar leden verlangt en die gemakkelijker bereikt kan worden in een oorlogssfeer, is nu bijna universeel, maar hoe hoger men komt, hoe duidelijker het wordt. Juist in de Innerlijke Partij zijn oorlogshysterie en haat tegen de vijand het sterkst. “
Dat wil zeggen, het zijn de leden van de Innerlijke Partij die het meest geïndoctrineerd zijn, het beste in het opwekken van “mind control” of “dubbeldenken” over zichzelf, en tegelijkertijd geloven dat dit het beste en juiste is om te doen.
Orwell beschrijft “doublethink” als volgt: “Het proces moet bewust zijn, of het zou niet met voldoende precisie worden uitgevoerd, maar het moet ook onbewust zijn, of het zou een gevoel van valsheid en dus schuld met zich meebrengen … opzettelijke leugens terwijl je ze oprecht gelooft, om elk feit te vergeten dat ongemakkelijk is geworden, en dan, wanneer het weer nodig wordt, het terug te trekken uit de vergetelheid, net zo lang als nodig is, om het bestaan van objectieve realiteit en al het andere te ontkennen. terwijl om rekening te houden met de realiteit die men ontkent – dit alles is onmisbaar. Zelfs bij het gebruik van het woord doublethink is het noodzakelijk om doublethink te beoefenen.”
Wat velen niet begrijpen bij het lezen van “1984”, is dat Orwell niet alleen het personage Winston is, hij is ook het personage O’Brien. Hij is het lid van de Buitenste Partij dat revolutionair is geworden, en hij is de ordehouder van de Binnenste Partij.
Hij is zowel de kwelgeest-programmeur als de gekwelde-geprogrammeerde.
Winston breekt uiteindelijk en laat het enige dat hem menselijk hield, zijn liefde en loyaliteit aan Julia, los. Uiteindelijk wordt er aangekondigd dat Oceanië steeds dichter bij het winnen van de oorlog komt en Winston kijkt op naar een grote poster van Big Brother en huilt met gin gevulde tranen van vreugde en opluchting, want hij was eindelijk van Big Brother gaan houden.
Hij was O’Brien geworden.
Dus wie is de genoemde “vijand”?
De vijand is ons mindere zelf.
Onze meest basale angsten, verlangens en obsessies. De stem die in onze oren fluistert en zegt dat we in niets echts of eerlijks moeten geloven, dat de wereld waarin we leven zichzelf uiteindelijk zal vernietigen en dat het dus allemaal gaat om uitkijken naar nummer één. Dat het ons lot is om speelgoed van hogere machten te zijn.
Dit is de stem van een gevangene van Plato’s grot, met zijn nek geketend en alleen naar schaduwen op een muur kijkend. Dit is niet de realiteit. Dit is de stem van iemand die het grootste deel van zijn leven tot slaaf is gemaakt. De stem van iemand die zo machteloos is geworden dat ze alle lelijke omstandigheden die hun worden opgelegd volledig accepteren en zelfs zullen werken om die te verdedigen als dat nodig is.
Er is een uitweg uit dit alles, maar je zult een optimist moeten worden om de oplossing te zien.
“We must not be enemies. Though passion may have strained, it must not break our bonds of affection. The mystic chords of memory will swell when again touched, as surely they will be, by the better angels of our nature.”
Kijk hem daar nou eens aangeslagen zitten, wat is het toch een lieve zachte man. Willem Alexander de ideale schoonzoon, maar dan onze koning. En hij heeft ook nog eens zo’n lieve vrouw en van die prachtige prinsesjes van dochters! Daar kan toch geen vlieg kwaad in zitten? Coronacrisis, sloepje erbij.
John D. Rockefeller was de eerste die doorkreeg dat hij een beeld van zichzelf neer kon zetten als hij de media in zijn zak had. Als eerste miljardair in de geschiedenis begon hij op straat dollars uit te delen onder het oog van de camera. Zo werd hij immens populair. Rockefeller olie, Royal Dutch Shell olie, get the picture?
Als er één ding is dat de nep coronapandemie heeft veroorzaakt, dan is het ruzie tussen vrienden en/of familie en gezin.
Mensen die wakker zijn geworden en het spel doorzien willen ook dat anderen dat zien, maar dat wordt niet altijd gewaardeerd.
Voor ons is de waarheid gewoon en accepteren wij die zoals deze is, ook al is die vaak niet echt aangenaam. Hetzelfde geldt voor de trouwe lezers van deze website anders zouden ze hier allang niet meer komen.
Maar, voor mensen die tot nu toe altijd hebben geloofd in dingen zoals die door de mainstream media worden verteld, ligt dat toch iets anders. Zij worden angstig en onrustig als iemand hen vertelt dat dingen toch anders zijn en dat er andere, vaak verborgen, agenda’s spelen.
Cognitieve dissonantie is de onaangename spanning die iemand ervaart bij tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of opvattingen of bij handelen in strijd met de eigen overtuiging.
Zelfs als mensen geconfronteerd worden met keihard bewijs dat iets ander is dan dat zij toch nu toe hebben gedacht, dan nog weigeren zij vaak om dit te accepteren.
Een bekend voorbeeld is de volgende video van 9/11. Het betreft een reportage van de BBC waarin wordt gezegd dat gebouw WTC7 (Salomon’s Brother Building) is ingestort. Echter, wanneer ze naar een reporter overschakelen voor een live verslag over de ineenstorting van dit gebouw, verschijnt deze nog prominent in beeld achter het hoofd van de verslaggever.
Deze video alleen al zou voldoende moeten zijn voor ieder weldenkend mens om te kunnen constateren dat het officiële verhaal een leugen is.
BBC Reports 911, WTC 7 Collapse BEFORE it Happens
En toch blijft de meerderheid van de mensen vasthouden aan het officiële verhaal, hoewel ze kunnen weten dat het niet klopt.
Dat is cognitieve dissonantie, het niet willen/kunnen onderkennen van de waarheid, bewust de ogen sluiten en de andere kant opkijken.
Precies hetzelfde verschijnsel doet zich voor bij de coronapandemie. Ook daar wil het merendeel van de mensen niet weten hoe het werkelijk in elkaar steekt, omdat dit voor hen een veel te ongemakkelijke waarheid is. Als ze de waarheid onder ogen zien dan zal hun hele geloofssysteem kritisch onder de loep komen te liggen en dat is voor vele een brug te ver.
Dat wordt heel duidelijk als je naar het volgende fragment kijkt van een uitzending van Nieuwsuur. Enkele praktijkvoorbeelden laten zien van hoe relaties binnen gezinnen of familie en gezinnen worden verstoord doordat één wel de waarheid ziet en accepteert en de ander het gewoonweg niet wil weten.
In het fragment wordt duidelijk dat degenen die de waarheid niet onder ogen willen zien, liever hun ogen sluiten en vasthouden aan wat hen officieel wordt verteld, omdat dit hun leven veel prettiger maakt.
Kijk en oordeel zelf:
Niet iedereen denkt hetzelfde over corona en dat leidt tot de nodige spanningen thuis
Mensen kiezen liever voor een kortetermijnoplossing door een andere kant op te kijken en hopen dat het probleem vanzelf weer weg zal gaan. Dat als ze dat nog maar even volhouden, het leven straks wel weer normaal zal zijn en ze verder kunnen gaan daar waar ze waren gebleven voordat al deze ellende begon.
Probleem in dit geval is dat het niet weg zal gaan. Probleem is dat door dit wegkijken de overheid er zo meteen in slaagt om de gehate coronawet door het parlement te fietsen, waardoor ze een ongekende macht zullen krijgen die de grondwet met voeten treedt, of beter gezegd, buiten spel zet.
Later, wanneer we allemaal onder een nog nooit eerder meegemaakte tirannie zullen leven, dan hebben de wegkijkers spijt dat ze toch niet eerder de waarheid onder ogen hebben durven zien, maar dan is het te laat.
De mensen die wel de waarheid onder ogen durven zien, kopen er ook helemaal niets voor als de wegkijkers hen later gelijk moeten geven. Nu is het moment dat het moet gebeuren, voordat de coronawet wordt aangenomen.
Misschien als heel veel mensen toch nog even die video zien van 9/11 en de onmogelijke ineenstorting van WTC7 zullen ze beseffen dat ze door overheden systematisch worden voorgelogen en dat het nu niet anders is.
En dat zij, als ze waarheid onder ogen durven zien, toch net het verschil kunnen maken tussen vrijheid en tirannie.
Comedian George Carlin zei ooit dat ‘de mensen die in de huidige tijd leven bij hun geboorte een kaartje voor een absurd theater hebben gekregen’, en hij voegde daar nog aan toe dat ‘Amerikanen een kaartje voor de eerste rij hebben’... De laatste eeuw heeft Amerika de toon gezet voor veel maatschappelijke ontwikkelingen in de wereld, zoals de consumptie en wegwerpcultuur, het geestdodende onderwijs, de degradatie in de kunst, de beperkingen van vrijheden en de steeds sterker wordende censuur. Amerika toont alle symptomen van een wereldrijk in verval. Eén van die symptomen is de volledige ontkenning dat het eind in zicht is.
Onder de ‘politiek correcte’ vlag van tolerantie en samenwerking worden de teugels steeds verder aangetrokken. De laatste maanden heeft dit extreme vormen aangenomen. Aan de ene kant worden de mensen draconische wetten en regels opgelegd, en aan de andere kant worden geweld en plundering gestimuleerd. De ‘politieke correctheid’ is meer dan een politieke ideologie. Het beslaat belangrijke maatschappelijke gebieden zoals het onderwijs, de media, en de amusementsindustrie.
Welk mens zit er achter de poppenkast van de politieke presidents-arena en de onroerend-goed-zakenwereld verborgen..? Wie is échte Donald Trump..?
Het constante collectieve brainwashen, moet ons doen geloven, dat het cultuurverval, de extreme ongelijkheid en de aanval op de persoonlijke vrijheid noodzakelijke ontwikkelingen zijn. De realiteit wordt steeds absurder, en steeds meer mensen voelen aan dat er iets fundamenteel mis is. Het vertrouwen van de Amerikanen in de overheid is historisch laag. Net als elke president kwam ook Trump de meeste van zijn verkiezingsbeloften niet na.
Zijn voornaamste excuus is dat hij constant wordt gedwarsboomd, wat tot op grote hoogte ook waar is. Onlangs heeft Trump veel van zijn geloofwaardigheid verloren door de ‘middle class’, waarvoor hij altijd zegt op te komen, volledig in de steek te laten toen deze onder vuur lag tijdens de rellen.
Is Trump de enige die het tij kan doen keren..? Toch zien veel amerikanen Trump als de enige mogelijke persoon die het tij kan keren. Hij is op zijn minst ‘anti establishment’, althans, zo presenteert hij zichzelf. Trump heeft inderdaad harde kritiek, op de democraten, op de mainstream media, en op de financiële wereld, met name op de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, meestal ‘FED’ genoemd.
De kritiek van Trump op de FED lijkt terecht. De FED heeft een belangrijke rol, niet alleen in de amerikaanse economie, maar ook in de wereldeconomie. Veel chaos en onrecht in de wereld is te herleiden tot financiële besluiten. Dit zijn geen democratische besluiten, de tijd dat overheden zelf hun economische beleid kunnen voeren en geld in omloop kunnen brengen is lang voorbij.
De ‘FED’ als goed voorbeeld.. De ‘Federal Reserve’ is niet ‘federaal’ (het is geen staatsbedrijf) en het is ook geen ‘reserve’ want sinds het afschaffen van de gouden standaard (HIER) in 1971 staat er geen dekking meer tegenover het geld dat wordt gecreëerd. De FED opereert onafhankelijk en hoeft geen verantwoording af te leggen aan de Amerikaanse regering. In werkelijkheid is het de FED die het economische beleid bepaalt. Alan Greenspan, die van 1987 tot 2006 directeur van de FED was spreekt hier heel duidelijk over in dit interview:
The Federal Reserve is Above the Law
De belangen van de FED richten zich op de grote spelers in de financiële markt, en uiteindelijk is het de burger die de rekening betaalt (met rente en belastingen). Donald Trump heeft de afgelopen jaren vaak aangekondigd, dat hij maatregelen zou nemen betreffende de FED. Onlangs heeft hij inderdaad veranderingen doorgevoerd. Volgens de Trump aanhangers (met name degenen die Q’anon beweging (HIER) volgen) heeft Trump ‘controle over de FED genomen’. Dit zou inderdaad een historische stap zijn.
Maar wat is er nu dan precies gebeurd..? De veranderingen die Trump heeft doorgevoerd zijn ‘corona crisismaatregelen’. Personen, bedrijven en organisaties die in financiële problemen zijn, worden ‘gered’, dat wil zeggen dat ze geld ontvangen. Het grootste deel van het corona hulpprogramma (van 2 biljoen dollar) gaat naar grote bedrijven. Nu leent de FED gewoonlijk alleen aan banken en aan de staat. Hoe dit in zijn werk gaat is dat de FED geld print (of vandaag de dag met een computer genereert) en met dit nieuwe geld worden staatsobligaties gekocht.
De staat komt dus zo aan geld, en moet dividend uitkeren over de obligaties die in handen zijn van de FED. (Dit proces is complexer, de privé banken spelen hierbij ook een rol, maar in grote lijnen is dit hoe de geldschepping plaatsvindt). Op dezelfde manier worden er nu aandelen van grote bedrijven gekocht, zodat deze weer liquiditeit (geld/cash) hebben. Ook dit geld moet aan de FED terugbetaald worden, niet door de bedrijven maar door de regering.
Deze heeft het geld uiteraard niet in kas, en het wordt dus toegevoegd aan de nationale staatsschuld. Wanneer bedrijven op deze manier gered worden dan spreekt men over een ‘bailout’. Nu heeft de FED geen ervaring in de bedrijvenmarkt, en dus heeft men deze operatie uitbesteed aan een grote speler in deze markt, en dit is het bedrijf ‘BlackRock’.
Over BlackRock, bezitters van de wereld?? BlackRock is een internationaal bedrijf dat verschillende financiële diensten levert. Het is een vermogensbeheerder, een beleggingsfonds, en het wordt ook een investeringsbank genoemd. BlackRock levert geen ‘gewone’ bankdiensten. Klanten kunnen bijvoorbeeld geen betaalrekeningen openen, en het bedrijf levert geen betaalmiddelen zoals pasjes en PIN automaten. BlackRock speculeert voor haar klanten op de financiële markten. Dit gaat vrijwel volledig geautomatiseerd.
BlackRock ontwikkelde de risico-analyse-software ‘Aladdin’, die draait op 6000 mainframes (heel krachtige computers) in data centra wereldwijd. BlackRock levert ook financiële dienstverlening (bijv. boekhouding) en het adviseert bedrijven, overheden en zelfs centrale banken (waaronder de ECB). Naast het vermogensbeheer voor klanten, heeft BlackRock ook een groot eigen vermogen. BlackRock heeft aandelen in bezit van grote bedrijven wereldwijd, waaronder banken, energiebedrijven, transportbedrijven, technologiebedrijven, voedingsmiddelenbedrijven en wapenfabrikanten.
BlackRock – The company that owns the world?
BlackRock is uitgegroeid tot een zeer machtig, wellicht het machtigste, bedrijf ter wereld (zie de video hierbij) en toch hebben veel mensen nooit van het bedrijf gehoord. BlackRock wordt vaak beschreven als ‘schaduwbank’. Dankzij de complexe internationale structuur en de nauwe relaties met de politiek weet BlackRock buiten de gewone bankregels te opereren. Veel hoge posities bij BlackRock worden bekleed door ex-overheidsfunctionarissen uit de Bush- en Obama-regeringen, en ex-BlackRock-employees bekleden vaak posities in de Amerikaanse regering. Het is de bekende ‘draaideur’ tussen multinationals en regeringen.
Larry Fink, aangenaam, directeur en oprichter van BlackRock.. Larry Fink was in 2012 kandidaat om Amerikaans Minister van Financiën te worden. Ook bij volgende verkiezingen is Fink weer kandidaat voor deze functie. BlackRock werd ooit eerder ingeschakeld, om bedrijven te redden met een bailout-operatie, en dit was tijdens de kredietcrisis van 2008. Het was een opvallende keus want directeur Larry Fink, was in de jaren voor de kredietcrisis, een groot promotor van de handel in ‘mortgage backed securities’ (hypotheek gedekte waardepapieren). Dit was precies het ‘financiële instrument’ dat de kredietcrisis van 2008 heeft veroorzaakt..
Larry Fink, aangenaam, directeur en oprichter van BlackRock
Net als vandaag werden in 2008 grote bedrijven en instituten gered met publiek geld. Het was de grootste vermogensoverdracht uit de geschiedenis, en het is een trend die de afgelopen decennia steeds openlijker wordt (profits are private and debts are public). Na de 2008-bailouts werd BlackRock op slag de grootste vermogensbeheerder ter wereld. Het bedrijf werd dus net als de banken die het ‘redden’ nu zelf ook ‘too big to fail’. Wanneer je als bedrijf deze status hebt, wordt fraude en immoreel gedrag niet gestraft, maar gestimuleerd, het wordt de ‘modus operandus’ van dit soort bedrijven. Dit werd duidelijk na de crisis.
Waardevolle zaken voor een spotprijs.. In de jaren 2008 en 2009 kocht BlackRock veel van de leegstaande huizen en panden op, uiteraard voor lage prijzen, en bood deze aan op de huurmarkt waardoor het enorme winsten wist te boeken. De logische vraag is: waarom greep de Amerikaanse overheid niet in? Het antwoord is dat de Amerikaanse overheid voor haar economische beslissingen afhankelijk is van de FED, en deze werkt nauw samen met BlackRock. De FED moet zeker hebben geweten wat er gaande was.
Het is duidelijk, voor hen die kijken en zien, wie door de machten achter de schermen, worden gebruikt als stromannetjes..! Alan Greenspan op 9 nov. 2005 gedecoreerd door George W. Bush.
Het officiële verhaal is nog steeds dat de kredietcrisis van 2008 als een verrassing kwam. Alan Greenspan, die 17 jaar aan het hoofd van de FED stond, en altijd wordt beschreven als een sluwe vos en doortastende man, beweerde ronduit dat hij de kredietcrisis ‘niet aan had zien komen’. Dit is vrijwel onmogelijk. De CFTC, het orgaan dat toezicht houdt op de derivatenmarkt, had sinds 2000 meerdere keren bij de FED aan de bel getrokken dat er fraude werd gepleegd met hypotheek derivaten-constructies. De FED negeerde dit. Eveneens negeerde de FED een rapport van de FBI (in 2004) waarin bleek dat er grootschalige fraude met hypotheken plaatsvond.
(Bij het plaatje hiernaast: Presidential Medal of Freedom, the foremost U.S. civilian decoration, awarded to individuals who have made “an especially meritorious contribution to the security or national interests of the United States, world peace, cultural or other significant public or private endeavors.
Het verhaal van econoom William Black. Een andere persoon die had gewaarschuwd was de econoom William Black. Deze was economisch toezichthouder voor de Amerikaanse regering en hij had een belangrijke rol in het onderzoeken van de spaargeld- en leningen crisis in de jaren ‘80. Die crisis bleek te zijn veroorzaakt door systemische fraude in de financiële sector. Dankzij William Black werden er meer dan duizend mensen veroordeeld, waaronder mensen met hoge posities in de bankwereld.
In plaats van strengere maatregelen en controles vond er in de jaren ‘90 juist een versoepeling plaats van de regelgeving voor financiële instituten. William Black voorzag een volgende crisis, en hij voorspelde dat deze groter in omvang zou zijn. Zijn voorspelling kwam uit in 2008. Black deed op eigen initiatief onderzoek naar de kredietcrisis, en kwam tot de conclusie dat het gepland was. Hoe dit precies is gebeurd beschreef hij gedetailleerd in zijn boek: “The best way to rob a bank is to own one”.
In 2010 publiceerde het tijdschrift VanityFair een artikel over BlackRock (HIER). Het artikel stelt dat BlackRock zo veel macht heeft, dat het bedrijf een ‘schaduwregering’ genoemd kan worden. VanityFair noemt BlackRock de ‘Blackwater van de financiële wereld’ en dat is een treffende vergelijking. Je kent ‘Blackwater’ als een zogenaamde ‘military contractor’ (particulier militair bedrijf (HIER)), dat soldaten, wapens en de hele logistiek om militaire operaties uit te voeren, levert aan opdrachtgevers. Waaronder de VS-regering..!
In feite is Blackwater’ het dus een ‘huurlingen bedrijf’. Dit soort bedrijven worden ingezet door regeringen om het ‘vuile werk op te knappen’. Het gaat vaak om operaties waar de regering liever geen ruchtbaarheid aan wil geven. De laatste decennia heeft de amerikaanse regering steeds meer defensie taken aan dergelijke militaire bedrijven uitbesteed. Het is een controversieel onderwerp want in het geval van oorlogsmisdaden is het heel lastig gebleken om de aansprakelijkheid vast te stellen. In het bestuur van de militaire contractors zitten vaak ex-regeringsambtenaren, die uiteraard hoge salarissen en commissies uitbetaald krijgen, wat voor de bedrijven geen probleem is, omdat het een zeer lucratieve markt is.
Direct na zijn aanstelling in 2016 stelde Trump een economisch advies team (HIER) in onder leiding van Stephen Schwarzman, de directeur en oprichter van Blackstone. Dit is net als BlackRock een hedgefund en vermogensbeheerder. BlackRock is een afsplitsing van Blackstone en beide bedrijven hebben nauwe relaties. Maar het is toch opmerkelijk, dat er nu drie bedrijven ter sprake zijn gekomen die het woord ‘Black’ in hun bedrijfsnaam hebben.
Daar kan nog het bedrijf ‘Black Cube’ aan toegevoegd worden. Dit is een particuliere inlichtingendienst, een soort ‘privé CIA’, net als Blackwater, gerund wordt door ex Israëlische militairen en Mossad leden. Het kan toeval zijn, maar het is toch opmerkelijk. Er zijn theorieën dat er een verband is met de ‘Tefillin’, dit is het zwarte kubusje dat Joods orthodoxen op hun voorhoofd gebonden hebben tijdens het gebed. Er zijn ook theorieën dat er een verband is met de kunstwerken van zwarte kubussen (HIER) die de laatste jaren op openbare plekken zijn verschenen.
Terug naar de (verifieerbare) feiten En terug naar het adviesteam, aangesteld door Trump, waar ook Larry Fink van BlackRock dus deel van uitmaakte, had de rol om de ‘financiële toekomst van de VS vorm te geven’. De aanstelling van BlackRock als enige bedrijf om de corona crisis bailout te beheren heeft het een ongekende macht over de Amerikaanse economie gegeven. De keuze van Trump voor BlackRock voor de bailout operatie is opmerkelijk. Larry Fink is altijd een uitgesproken aanhanger van de democraten geweest, en hij was betrokken bij de presidentscampagne van Hillary Clinton, de vrouw waarvan Trump zei dat ze in de gevangenis zou moeten komen.
De ex-voorzitter van de ECB, de ‘nationale bank van Europa’, Mario Draghi, is oud-werknemer van Goldman Sachs. De reputatie van dit bedrijf met draaideur-werknemers, is berucht..! 8 Jaar lang was Draghi de man aan de teugels van de Euro..
En dan is er… Goldman Sachs, ‘investmentbank’.. Dan is er de hechte relatie tussen BlackRock en de FED, het instituut waar Trump juist zo’n kritiek op heeft. Een andere financiële gigant waar Trump veel kritiek op heeft, is de investeringsbank Goldman Sachs. Ook deze bank wist zich door fraude en voorkennis enorm te verrijken in de kredietcrisis. De bank werd hiervoor hier voor schuldig bevonden en bestraft met de hoogste boete ooit (HIER) aan een beursgenoteerd bedrijf (US$ 550 miljoen!!). Gezien de grootte van Goldman Sachs was de boete een schijntje, de bank kon het eenvoudig als onkosten afschrijven..!
Goldman Sachs is ook een grote speler in de speculatie op de voedselmarkt. Door op bepaalde momenten grote hoeveelheden voedsel op te kopen en te verkopen, weet men schaarste of overvloed te creëren. Door de schommelingen in prijzen die dit teweeg brengt, weten de financiële instituten enorme winsten te maken. Volgens een rapport van de VN zijn jaarlijks tienduizenden sterfgevallen door ondervoeding direct gerelateerd aan de speculatie op de voedselmarkt. Dit onethisch gedrag blijkt geen bezwaar te zijn, voor regeringen en centrale banken om ex-GoldmanSachs-employees in dienst te nemen.
Het morele kompas van Goldman Sachs laat zien dat dit bedrijf zich thuis voelt bij alle ‘windrichtingen’ op dit kompas..!
Draghi, the man from Goldman Sachs.. Zo werd Mario Draghi, die de jaren voor de kredietcrisis de ‘managing director’ van Goldman Sachs was, na de kredietcrisis in 2009, aangesteld als hoofd van het ‘Financial Stability Board’, een orgaan dat toezicht moet houden op internationale financiële operaties. In 2011 werd Draghi president van de Europese Centrale Bank en bekleedde deze functie 8 jaar, tot 2019. Donald Trump heeft meerdere Goldman Sachs employees in zijn regering, zoals Gary Cohn (chief economic advisor), Steve Bannon (chief strategist), en Steven Mnuchin, de huidige minister van financiën.
De vraag waarom Trump mensen aanstelt op belangrijke posities uit bedrijven waar hij zo’n kritiek op heeft, is eenvoudig te antwoorden: hij heeft geen keus. De politiek in Amerika is sterk verweven met de financiële sector. Onbekend daarbij voor velen, is dat Trump ooit zelf ‘gered’ werd door bankiers, toen hij failliet dreigde te gaan. Dat was in de jaren 1980, toen een aantal van zijn casino’s en hotels in de problemen was gekomen. Trump had een schuld van maar liefst US$ 4 miljard!! en werd toen uitgekocht door de Wall Streetbankiers.
Staat Trump nog in het krediet bij deze financiële redders..? Daarbij speelde Rothschild bankier Wilbur Ross een belangrijke rol bij deze ‘bailout van Trump’. In 2017 werd Wilbur Ross door Trump aangesteld als minister van Economie (Secretary of Commerce).. Nu zou je kunnen zeggen, dat BlackRock nog niet eens bestond toen Trump werd gered door de banken, en je dus niet kan zeggen dat de ‘bailout’ van Trump in de jaren ‘80 te maken heeft met de keuze van BlackRock door Trump.
Daarop kan gezegd worden dat de financiële sector, met name de ‘Wall Street bankiers’, een zeer hechte club vormen. Veel van hen zijn leden van dezelfde genootschappen. Zo is Stephen Schwarzman lid van de machtige loge ‘Skull & Bones’, evenals Steven Mnuchin. En zowel Larry Fink als Stephen Schwarzman zijn ook lid van het genootschap Kappa Beta Phi (HIER).
Dit genootschap, overwegend Joods en opgericht in 1929, vlak voor de grote depressie, is een ‘ons kent ons’ van grote namen in de financiële sector. Veel van deze leden zijn veroordeeld geweest voor corruptie en soms ronduit criminele activiteiten, maar zijn daarna zonder enige problemen te ondervinden aangesteld op hoge maatschappelijke functies.
Filantropie als camouflagedeken..! Een andere karakteristiek van deze personen, is dat ze vaak als filantropen bekend staan. Dit is natuurlijk eenvoudig als je een miljardair bent. Wanneer je enkele miljoenen in een nonprofit-organisatie stopt, wat voor hen een zakcentje is, dan heb je als hoofdsponsor een mooi visitekaartje. Naast de grote macht over de Amerikaanse economie, is ook het vermogen van BlackRock sinds de Trump regering sterk toegenomen. Dit komt door een aantal concrete politieke besluiten.
De eerste is dat Trump het (reeds astronomische hoge) budget voor defensie sinds zijn aanstelling meerdere keren heeft verhoogd. BlackRock is grootaandeelhouder in vrijwel alle bedrijven die het ‘industrial military complex’ vormen, waaronder Boeing, Lockheed Martin, Raytheon, Northrop etc. De verhoging van het militaire budget betekende uiteraard, dat deze bedrijven meer opdrachten kregen.
Daarbij werd de afzetmarkt van deze bedrijven nog vergroot doordat de Trump regering zich heeft teruggetrokken (HIER) uit een aantal overeenkomsten die restricties opleggen aan wapenleveranties. Dankzij een nieuwe belastingwet (HIER) die Trump invoerde bereikte het vermogen van BlackRock een record van US$ 6 biljoen aan activa.
Blackrock en de Coronacrisis.. VOORKENNIS..? Opmerkelijk is ook dat Blackrock aandelen in het bedrijf 3M heeft gekocht; het bedrijf dat veel van de mondkapjes maakt, die gebruikt worden bij de corona crisis. Én 3M tevens patenthouder van filters die gebruikt worden in ademhalingsapparaten. Dit kan toeval zijn, er zijn wel aanwijzingen dat BlackRock voorkennis van de corona crisis had. Zo bleek het reddingsplan plan voor de corona crisis, door BlackRock te zijn opgesteld (HIER) in augustus 2019, lang voor de virusuitbraak! Dit was dus nog in een periode waarin de Trump regering zich op de borst klopte hoe voorspoedig de Amerikaanse economie liep.
Larry Fink en andere directeuren en beroemdheden pleiten al jaren, voor een ‘reset van het kapitalisme (HIER)’. Dit is ook het centrale aandachtspunt (HIER) van het World Economic Forum, en het wordt ondersteund door regeringen, centrale banken, grote instituten als de VN, wereldbank en het IMF, en de meeste multinationals. Een dergelijke roep was voor de corona crisis wellicht nog niet zo imminent en zorgwekkend. In de huidige wereld waar we wekelijks radicale wetsveranderingen ingevoerd zien worden ligt het anders.
Deze ‘reset van het Kapitalisme’- plannen liggen overigens al jaren op tafel en zijn voorbereid met de agenda’s ‘21 en 2030. De nieuwe regels en richtlijnen, die worden gepresenteerd onder het vaandel van duurzaamheid en samenwerking, grijpen diep op de samenleving in. Men streeft naar een nieuwe wereld (orde) en een nieuwe wereldburger, die leeft in een verregaand gecentraliseerde technocratie. Het betekent een grote ommekeer en er zullen radicale aanpassingen van de nationale grondwetten voor nodig zijn. Dit is iets wat men niet zonder tegenstand zal kunnen doorvoeren, dus zal men het als noodzakelijke crisismaatregelen brengen.
Hoe zoiets verloopt wordt beschreven in het boek de ‘Shock doctrine’ van Naomi Klein. Er gaat altijd een crisis aan vooraf. Om ‘globale’ veranderingen te kunnen rechtvaardigen is uiteraard een globale crisis nodig. Wat volgt is een globale oplossing, uitgevoerd door een globaal bestuur. De afgelopen decennia hebben we heel wat nieuwe globale crises leren kennen, zoals het internationaal terrorisme, de klimaatverandering, en nu de corona crisis.
De globale oplossing voor de laatste ligt al klaar in de vorm van agenda’s 21 en 2030. Het hoeft alleen in gang gezet te worden. De VS, kan met zijn rol als trendsetter voor het Westen, de proeftuin zijn en tegelijkertijd de eerste dominosteen. Veel Amerikanen hechten nog groot belang aan hun vrijheid. Men heeft sinds de aanslagen van 9/11 en de corona crisis al heel wat vrijheid moeten inboeten, maar wanneer men de grondwet volledig zal willen afschaffen zal dit toch op verzet stuiten..!
Een groot deel van de Amerikaanse bevolking, moe van de lockdown, van de rellen en de plunderingen, roept nu echter Trump op om ‘orde op zaken te stellen’. Als Trump de verkiezingen komende november zal winnen, zal hij zeker orde op zaken stellen. De kans is echter groot dat alle vormen van protest verboden zullen worden. Wanneer de democraten winnen zal dit niet veel verschil uit maken. Beide partijen worden gesteund door dezelfde multinationals en lobbygroepen, het zijn ‘two wings of the same bird’.
Trump lijkt voor de komende verkiezingen de beste kaarten in handen te hebben. Daarbij moet gezegd worden dat de democraten met Joseph Biden de slechtst denkbare presidentskandidaat hebben gekozen. Het is zo’n vreemde keuze dat het doet denken dat men de kansen van Trump wil vergroten. Onder de Trump aanhang zijn veel mensen die twijfels hebben, bij diens aanpak van de coronacrisis en de rellen, en er is een aanzienlijke groep die denkt dat het allemaal gepland is. Dat Trump deel van dat plan zou uitmaken kan men echter niet geloven. En hoewel het wel duidelijk is dat Trump zeer afhankelijk is van de financiële sector, profileert hij zich toch als ‘selfmade man’.
Maar let wel, zonder de steun van zijn Joodse zakenpartners, zou hij echter nooit een persoon van enige betekenis zijn geworden. Met name de advocaat Roy Cohn was essentieel in de opgang van Trump. Cohn heeft Trump vanaf jonge leeftijd begeleid en hij wordt daarom wel de ‘mentor’ van Trump genoemd. Roy Cohn was een zeer machtig en invloedrijk persoon. Hij kende meerdere Amerikaanse presidenten persoonlijk.
Deze Roy Cohn had een grote rol in de verkiezingen van Ronald Reagan en werd een ‘huisvriend’ van Reagan. Cohn had ook zeer directe contacten met de FBI, CIA en met de Mossad. Daarnaast had hij ook zeer hechte banden met maffialeiders als Meyer Lansky, Mickey Cohen en Benjamin ‘Bugsy’ Siegel. Cohn wordt ook wel de ‘Epstein van de twintigste eeuw’ genoemd.
Hij runde een chantage netwerk en dat ging veelal om seksuele chantage. Dit gebeurde met medeweten, en vaak zelfs in samenwerking met Amerikaanse en Israëlische geheime diensten. Cohn ging er prat op, dat hij over iedereen met enige status en macht wel ‘een dossier had’.(Kijk in dat verband eens naar het verhaal van MOSSAD-kenner en -klokkenluider Steve Peczienik HIER)
Cohn was ook sterk betrokken bij de ‘Megagroup’, een groep van een twintigtal Joodse multi-miljardairs, en andere joodse belangenorganisaties zoals het Jewish World Congress en de B’nai Brith. Al deze personen en organisaties vormen te samen een hecht netwerk dat (op zijn minst) sinds de jaren ‘30 van de vorige eeuw operatief is. De invloedssfeer van het netwerk, beslaat maatschappelijke gebieden van de politiek, de financiële sector, de academische wereld, de media, de filmindustrie tot en met de georganiseerde misdaad. Het kan terecht de ‘Deep State’ genoemd worden.
Het was in deze ‘Deep State’ waar Trump werd geïntroduceerd door Roy Cohn. Trump maakte direct opmars, tot hij in financiële problemen kwam, waarna hij (zoals eerder beschreven) door dezelfde groep werd gered. Zonder de steun van personen binnen het Deep State-netwerk had Trump nooit president kunnen worden! Bijvoorbeeld personen als de casinomagnaat Sheldon Adelson, ook wel bekend als ‘Kingmaker’, omdat hij met zijn invloed en geld personen op belangrijke posities weet te plaatsen. Adelson steunde de verkiezingscampagne van Trump met.. US$ honderd miljoen. En natuurlijk zaten hier voorwaarden aan vast, zoals de verhuizing van de Amerikaanse ambassade in Israël van Tel Aviv naar Jeruzalem. Adelson windt geen doekjes om zijn motief, getuige zijn uitspraak in een speech: “All I care is to be a good citizen of Israël and a good zionist”.
De verkiezingscampagne van Trump werd verzorgd door Michael Glassner, de man die tevens verantwoordelijk is voor de publiciteitscampagnes van de grootste Israël lobby group, AIPAC. Trump wordt omringd door zionisten en Israël supporters (HIER), en er zijn duidelijke aanwijzingen (HIER) dat Israël een rol heeft gespeeld in de verkiezingsoverwinning van Trump. En uiteraard wordt dit alles afgedaan als ‘samenzweringstheorie’ en antisemitisme. Hier moet even een kanttekening bij geplaatst worden. Samenzweringen hebben sinds mensenheugenis bestaan, en er is geen reden aan te nemen dat ze in deze tijd niet meer zouden voorkomen.
Antisemitisme..?? Dan, over een mogelijke beschuldiging van antisemitisme kan gezegd worden dat de activiteiten van het netwerk, waar inderdaad veel joden aan deelnemen, lijnrecht tegen de oorspronkelijke geloofsovertuiging van het Jodendom ingaan. Er zijn dan ook veel joodse schrijvers en journalisten die hier onderzoek naar doen en over schrijven. Hoe dan ook, uiteindelijk gaat het om de feiten.
Wat hier geschreven is over Roy Cohn en het ‘Deep State’-netwerk, is te verifiëren met gangbare historische bronnen. Er zijn weinig journalisten die zich aan dit onderwerp willen branden want je bent je carrière -en zelfs je leven!- niet veilig. Maar ze zijn er wel. Onafhankelijke journalisten als Whitney Webb hebben hier grondig onderzoek naar gedaan en een indrukwekkende hoeveelheid feiten aan het licht gebracht.
Het onderwerp is voor de mainstream academia en media te groot, en de beschikbare informatie te omvangrijk om het compleet te negeren. Om deze reden adopteert men de strategie van de ‘limited hangout’. Er wordt ogenschijnlijk wel onderzoek naar gedaan, en er zijn boeken, documentaires en films, maar deze blijven binnen bepaalde grenzen. De nadruk wordt vaak gelegd op enkele smeuïge details, en de werkelijke belangrijke feiten komen niet aan bod.
Een typisch voorbeeld van een dergelijke ‘limited hangout’ is de onlangs verschenen film: ‘Bully. Coward. Victim: The Story of Roy Cohn.’ Hier is de officiële trailor:
Bully. Coward. Victim: The Story of Roy Cohn | Official Trailer | HBO
In deze film (van HBO) wordt Roy Cohn beschreven als een gewetenloze opportunist, maar er is geen enkele hint dat hij deel uitmaakte van een groot en diep opererend netwerk. De film tracht ook het idee te wekken dat het ‘andere tijden’ met ‘andere gewoontes’ waren, en dat het inmiddels ‘geschiedenis is’, een afgesloten zaak. Het netwerk waar Roy Cohn deel van uit maakte, bestaat echter nog steeds, en is machtiger dan ooit. Met de aanstelling van BlackRock als enige uitvoerder van het corona-hulpprogramma heeft het netwerk zich verder geconsolideerd.
IS er een ‘slim spel’, dat door Donald Trump wordt gespeeld..? Wanneer je de achtergrond van Donald Trump bestudeert en zijn politieke carrière volgt, wordt het wel duidelijk, dat hij geen ‘slim spel speelt’ (zoals de Q-anon aanhangers denken) maar dat met Trump zelf ‘een slim spel gespeeld wordt’. In dit spel, of theater, zijn de politieke spelers slechts marionetten, en soms bliksemafleiders. Het systeem wordt in stand gehouden door leugens op leugens te stapelen, en men heeft duidelijk moeite hier nog een enigszins coherent verhaal van te maken. Steeds meer mensen beginnen in te zien dat er meer aan de hand is.
Een van de vele, dagelijkse genummerde posts van ‘Q’, die vol zitten met veelal cryptische informatie.. Een wereld op zich en een unieke distraction van de waarheid, of een masterplan, dat zijn intelligente inhoud overstijgt..!?
Het antwoord van de machtselite is nog meer desinformatie, nog meer censuur, en steeds vaker directe intimidatie. Voor iedereen die het waagt er een eigen mening op na te houden en zich durft uit te spreken is er wel een term om hem of haar de mond te snoeren. Er is een heel arsenaal aan termen, het gaat om ‘complottheorieën’, of er is sprake van populisme, xenofobie, extremisme, racisme, separatisme, en natuurlijk, antisemitisme.
Agenda 21 wordt geraffineerd uitgerold..? De klassieke verdeel en heers strategie is ook nog steeds een effectief en veel gebruikt middel. Het is ‘politiek links’ tegen ‘politiek rechts’, Rusland tegen het Westen, China tegen Amerika, Noord Europa tegen Zuid Europa, Blank tegen Zwart (Black Lives Matter), man tegen vrouw, (feminisme, gender agenda (HIER)). Op alle manieren probeert men de mensen te verdelen en te verwarren, waarna men met de oplossing komt in de vorm van agenda’s ‘21 en 2030.
Deze agenda’s zijn niet nieuw, ze zijn al te vinden in de negentiende eeuw bij de Fabian society, en bij tal van occulte loges nog verder terug in de geschiedenis. De symboliek van deze occulte loges is overal in de maatschappij terug te vinden. Het is de nieuwe wereld orde, de ‘Novus Ordo Seclorum’, die met de piramide en het alziende oog op het dollarbiljet en het ‘Grootzegel van de VS’ prijkt.
Het is een oude strijd, die over het hoofd wordt gezien omdat de maatschappij zich focust op korte-termijngebeurtenissen. De enkele schrijvers die onderzoek doen naar de achtergronden, zoals E Michael Jones and Kevin MacDonald, worden als ketters verbannen en hun boeken ‘verbrand’. Dat wil zeggen dat hun boeken van online winkels als Amazon worden gehaald, en uitgevers weigeren hun boeken te printen. Online platforms als youtube, facebook, twitter en paypal weren gebruikers die er afwijkende meningen op nahouden.
Het zal hier niet ophouden; na boekverbrandingen volgen arrestaties. Hier zal iedereen mee te maken krijgen. We kunnen nog zo braaf zijn, ons mondkapje opzetten, de anderhalve meter maatschappij naleven, en iedere nieuwe regel aanvaarden die noodzakelijk wordt geacht voor de volgende ‘globale crisis’. Maar uiteindelijk zullen wij er allemaal mee geconfronteerd worden; een toestand die uitzichtloos lijkt…
De structuren en organisaties zitten zo stevig in het zadel dat ze onoverwinnelijk lijken. Maar hoe machtig de instituten ook zijn, LET WEL, zij hebben deze macht omdat wij hen die geven, gegeven hebben en/of blijven geven.. We hebben dus ook de relatief eenvoudige mogelijkheid hen een halt toe te roepen. Laat dat door ieder mens met een wakker bewustzijn en een vrij geweten beseft worden. Dan is de vrije mens onoverwinnelijk.
Boeken:
Masters of Discourse – Israel Shamir
The Creature from Jekyll Island: A Second Look at the Federal Reserve – Edward Griffin
The Best Way to Rob a Bank is to Own One – William Black
