25 cm. sneeuw op de beroemde Stelvio pas in Italië. In Oostenrijk viel in de bekende skigebieden zelfs al meer dan 30 centimeter. (Weet u nog, de doemvoorspellingen van Al Gore (/ het IPCC)? De millennials zouden in 2020 niet meer weten wat ijs en sneeuw is?)
Opzettelijk gecreëerde energiecrisis doet prijs van aardgas compleet exploderen en dreigt miljoenen mensen in armoede te storten – IPCC opnieuw volledig ontkracht: Sneeuwmassa 250 gigaton boven het gemiddelde sinds 1982
De cognitieve klimaatdissonantie in het Westen neemt almaar absurdere vormen aan. In september bezwoeren de Europese leiders nogmaals dat ze – ongeacht de astronomische kosten – snel een einde zullen maken aan de CO2 uitstoot om de opwarming van de Aarde te stoppen. Tegenover dit narratief, dat steeds meer als een sprookje begint te klinken, staat de inmiddels almaar harder wordende realiteit van global cooling, veroorzaakt door het nieuwe zonneminimum en het samenvallen van alle historische klimaatcycli, waar CO2 werkelijk helemaal niets mee te maken heeft. Het gerenommeerde Russische meteorologische centrum Phobos bevestigt nu de voorspelling dat Europa een ‘extreem koude winter’ te maken wacht, en dat terwijl de gasprijzen tijdens deze opzettelijk gecreëerde energiecrisis nu al door het dak gaan.
Het hele Noordelijke Halfrond moet zich opmaken voor extreem winterweer, zo waarschuwt Phobos. In Rusland lijkt dat vooral vanaf begin januari te gaan gebeuren. Voor Siberië wordt zelfs twee keer zoveel sneeuw als gemiddeld verwacht, en voor Moskou een kwart meer dan normaal. Noord Amerika, inclusief de VS, kan zich na de record kou van afgelopen winter (702 doden door de kou in alleen al Texas) voor een herhaling opmaken die nog zwaarder kan worden.
Zeer strenge winter in het vooruitzicht
Met deze waarschijnlijk zeer strenge winter in het vooruitzicht kampt Europa ondertussen met een almaar ernstiger wordende energiecrisis. De prijs van aardgas is met tientallen procenten gestegen, in sommige delen zelfs met 250% en 500% (1). In diverse landen hebben fabrieken hun activiteiten deels of zelfs geheel moeten stilleggen. In Nederland – een van de twee belangrijkste voedselexporteurs ter wereld – moest een van de grootste kassentelers in het Westland de lichten uitdoen, wat niet veel goeds voorspelt voor de stabiliteit van de voedselvoorziening.
De winter is in ieder geval heel vroeg begonnen. Op het Noordelijke Halfrond ligt al 250 gigaton meer sneeuw dan het gemiddelde van 1982-2012, waardoor het IPCC klimaat(onzin)panel van de VN voor de zoveelste keer volledig is ontkracht. Ook in de Alpen is een flinke lading gevallen; de beroemde Stelvio pas in Italië kreeg een pak van 25 centimeter te verwerken. Het skigebied is dan ook reeds geopend, net als 7 andere wintersportcentra in Italië, Oostenrijk en Zwitserland. De Stubai gletsjer in Oostenrijk werd net als in Hintertux en Pitztal door meer dan 30 centimeter sneeuwval getroffen.
Volgens inthesnow.com is de sneeuwgrens in sommige gebieden zelfs tot onder de 1000 meter gedaald. Op de Balkan en in centraal Italië zakt het kwik deze week ’s nachts tot 16 graden onder de normale gemiddelde temperatuur. Overigens is het ook elders op de planeet extreem koud: de Zuidpool heeft met een gemiddelde temperatuur van -61,1 C. net zijn koudste winter ooit gemeten achter de rug. Op de Russische basis Vostok werd het op 1 oktober zelfs -79,4 C., eveneens een record (voor die periode). Ook in Australië, Zuid Afrika en grote delen van Zuid Amerika is het zeer koud.
Oorlog tegen gas, fabrieken moeten sluiten, prijzen exploderen
Belangrijkste oorzaak dat de energieprijzen nu door het dak gaan is de ideologische oorlog die de Europese klimaatelite al jarenlang tegen aardgas voert, waardoor noodzakelijke investeringen in de infrastructuur en opslag niet zijn gedaan of werden teruggeschroefd. Door de historisch lage gasvoorraden die hierdoor ontstonden zijn de prijzen nu met tientallen tot zelfs honderden procenten geëxplodeerd, gisteren in Groot Brittannië binnen enkele uren nog eens met zo’n 78p extra naar 355p per eenheid, ver boven het vorige record van 120p in 2018.
De aardgasprijzen zijn dit jaar maar liefst 500% gestegen dankzij de (op veel plaatsen historisch) koude winter van 2020-2021, falende ‘duurzame’ energiebronnen (wind, zon) en de al genoemde opzettelijke stapsgewijze afbraak van de stabiele gas infrastructuur. De torenhoge prijzen dwongen diverse fabrieken er reeds toe om te sluiten of hun productie terug te draaien (2). Dit zal een grote impact hebben op de consumentenprijzen van veel producten, en zelfs op de beschikbaarheid daarvan. Tal van analisten vrezen dan ook een desastreuze winter met zowel energietekorten als voedseltekorten, met mogelijk grote aantallen slachtoffers als gevolg.
Gerichte aanval VN/WEF via VVD66 op welzijn Nederlandse samenleving
We herhalen dat dit allemaal beslist niet toevallig of ‘onvoorzien’ is, maar by design. De Westerse klimaat-vaccinatie elite heeft deze crisis al jaren nauwgezet voorbereid, bedoeld om de economie deels te verwoesten en de bevolking zo kwetsbaar en afhankelijk mogelijk te maken. Door het schaars en extreem duur maken van ‘fossiel’ genoemde brandstoffen wil men de monstrueuze vrijheid- en welvaart vernietigende klimaat- en energie investeringen (de ‘Green New Deal’) in ‘groen’ rechtvaardigen.
Met deze rechtstreekse aanval op onze energiestabiliteit en bestaanszekerheden wil men bereiken dat zowel burgers als bedrijven zich niet meer kunnen verzetten tegen de ‘neoliberaal’ genoemde, maar in werkelijkheid anarcho-communistische Agenda-2030 van de VN, die mogelijk wordt gemaakt door de ‘Great Reset’ van het World Economic Forum en diens politieke lakeien, in Nederland met name door D66 en de VVD (dat via ‘manchurian candidate’ Mark Rutte feitelijk intern is overgenomen door D66, waardoor deze partij behalve de mainstream media en gerechtelijke macht nu ook de grootste politieke partij onder controle heeft gekregen).
Worden mensen aanstaande winter, als ze buiten en binnen kapot vriezen (vanuit nog onbevestigde bron hebben wij vernomen dat de aardgasrekening volgend jaar gemiddeld 900 euro hoger zal uitvallen, en dat is vermoedelijk nog zonder de door het VVD66 regime geplande fors hogere energiebelasting) of volledig vast komen te zitten in dikke lagen sneeuw, eindelijk massaal wakker dat het CO2 global warming sprookje enkel is verzonnen om een klein clubje globalisten puissant veel rijkdom, controle en macht te geven, ten koste van de vrijheid en het welzijn van de gewone bevolking?
De ”klimaatcrisis” lijkt te zijn gestorven nu er door professoren William van Wijngaarden (Canada) en William Happer (USA) een uiterst belangrijk onderzoek is uitgevoerd en gepubliceerd over de stralingsverzadiging van de belangrijkste broeikasgassen. Het nieuws van deze dood heeft de mainstream nog niet bereikt.
Hun eerste hier genoemde verslag is eenvoudig getiteld: “Relative Potency of Greenhouse Molecules”. Het maakt gebruik van een belangrijke doorbraak in de stralingsfysica.
Tot voor kort waren de schattingen van de potentie van broeikasgassen gebaseerd op benaderingsbanden van geabsorbeerde stralingsgolflengten. Nu hebben de auteurs een ‘line by line spectral analysis’ uitgevoerd, waarbij zij hebben gekeken naar meer dan 300.000 individuele golflengten binnen deze banden.
Het blijkt dat verzadiging veel eerder optreedt dan eerder werd gedacht. Met name de primaire broeikasgassen, CO2 en H2O, blijken bij de huidige atmosferische concentraties “extreem verzadigd” te zijn.
Deze resultaten wijzen er sterk op dat de gevaarlijke opwarming met meerdere graden, waarvan wordt uitgegaan in de klimaatcrisis, (het code rood scenario van VN-klimaatpanel IPCC) eenvoudigweg niet kan plaatsvinden. Is CO2 significant impotent? Dit zou nu een belangrijke onderzoeksvraag moeten zijn.
In het tweede verslag wordt het onderzoek uitgebreid tot methaan, distikstofoxide en ozon. Alle drie hebben zij belangrijke implicaties voor het klimaatbeleid, met inbegrip van het landbouwbeleid. Met name methaan is het doelwit geworden van een heksenjacht op het klimaatbeleid. Professor Happer heeft een verhelderende video over dit onderwerp. Zie David Wojick’s, Ph.D., inleiding en de video hier: https://clintel.org/agriculture-policy-is-a-climate-change-witch-hunt/.
David Wojick schreef een jaar geleden voor het eerst over dit baanbrekende onderzoek, zie zijn artikel: https://www.cfact.org/2020/09/26/study-suggests-no-more-co2-warming/. Sindsdien heeft hij een beetje onderzoek gedaan naar hun onderzoek. In de wetenschappelijke literatuur is bijna niets te vinden over de verzadiging van broeikasgassen en dat moet veranderen.
Terzijde: er is een enorme literatuur over “CO2-verzadiging”, maar die gaat over de verzadiging van poreus gesteente bij injectie in diepe putten. Dit is een groot probleem bij de zogenaamde koolstofvastlegging, waarbij CO2 uit onze emissies wordt gehaald en ondergronds wordt opgeslagen.
Er is ook sprake van enige verwarring. Zoals hieronder wordt uitgelegd, is verzadiging geen absoluut gegeven, maar bestaat het in graden. Er bestaat niet zoiets als volledige verzadiging, dus als een wetenschapper zegt dat CO2 verzadigd is, bedoelt hij veel verzadigd, niet volledig verzadigd. Dit is belangrijk omdat ik (David Wojick dus) verschillende artikelen heb gevonden waarin de auteur zegt dat sceptici beweren dat CO2 verzadigd is en er vervolgens op wijst dat het niet volledig verzadigd is. Dit is gewoon een stroman argument omdat sceptici die de wetenschap kennen nooit beweren dat het volledig verzadigd is.
CO2-verzadiging uitgelegd: Het oppervlak zendt een beperkt aantal fotonen (of stralingseenheden) uit van het soort dat atmosferische CO2 absorbeert. In feite strijden de moleculen om de beschikbare fotonen. Dus als het aantal CO2-moleculen toeneemt, daalt de absorptie per molecuul. Meer en meer moleculen proberen hetzelfde aantal stralingsfotonen te absorberen.
De opwarming van de broeikasgassen is gebaseerd op de absorptie, niet op het aantal moleculen. De opwarmende kracht van CO2 neemt dus lang niet zo snel toe als het aantal moleculen. Dit afnemende effect wordt “verzadiging” genoemd.
De opwarming neemt eerst snel af naarmate het aantal moleculen toeneemt. Dit betekent dat de opwarming het grootst is wanneer het aantal moleculen relatief klein is, veel minder dan nu het geval is. Daarna verandert de opwarming nauwelijks meer naarmate er meer en meer moleculen bijkomen. Dat is waar we nu zijn, met iets meer dan 400 ppm CO2-moleculen. De CO2 is extreem verzadigd. Zelfs een verdubbeling van het aantal moleculen tot meer dan 800 ppm zou relatief weinig opwarmend effect hebben.
Dat H2O ook extreem verzadigd is, is heel belangrijk. Een groot deel van de versterkte opwarming die in de computerklimaatmodellen (voorspellingen) is ingebouwd, is gebaseerd op een sterke positieve terugkoppeling van waterdamp naar de relatief bescheiden opwarming door CO2. Maar omdat waterdamp al extreem verzadigd is, kan deze sterke terugkoppeling niet plaatsvinden, zelfs niet als het aantal waterdampmoleculen sterk toeneemt.
Meer in het algemeen zijn alle enge IPCC-opwarmingsprojecties volledig gebaseerd op de veronderstelling dat deze vijf gassen in de toekomst voor veel opwarming zullen zorgen. Geen van de klimaatmodellen houdt rekening met de hoge mate van verzadiging die door de professoren Van Wijngaarden en Happer is gevonden. En volgens deze onderzoekers worden hun baanbrekende resultaten bevestigd door satellietmetingen van de straling.
Kortom het lijkt erop dat de IPCC klimaatmodellen gewoon verouderd zijn. De modellen moeten opnieuw worden gemaakt om al deze verzadiging mee te nemen. En natuurlijk moet er nog veel meer onderzoek worden gedaan naar de verzadiging van de broeikasgassen zelf.
Maar intussen lijkt het erop dat de zogenaamde klimaatcrisis dood is. Het is om zeep geholpen door een grote doorbraak in de stralingsfysica. Het broeikaseffect werkt niet zoals de enge computermodellen allemaal hebben aangenomen, maar wordt gedomineerd door verzadiging.
Zo hoort wetenschap te werken: hypothesen sterven naarmate de wetenschap vooruitgang boekt.
Vooruitlopend op de publicatie van het nieuwe IPCC-rapport verschijnen in de media reeds de meest wonderlijke artikelen. Een IPCC-rapport is de resultante van wetenschappelijk onderzoeken, uitgevoerd door vele (klimaat-) wetenschappers van over de gehele wereld, die ‘peer-reviewed‘ zijn. Dat wil zeggen: beoordeeld door bevriende wetenschappers, een en ander volgens de gangbare wetenschappelijke methode. Dit rapport werd voorafgegaan door vele eerdere rapporten waarin de catastrofale opwarming van de aarde wordt voorspeld in verschillende gradaties. Het officiële rapport beslaat 1000-den pagina’s met wetenschappelijke artikelen die alleen voor ingewijden te begrijpen zijn, daarom is er voor politici en beleidsmakers de Summary for Policymakers: de SPM.
Het IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) is dus een organisatie die valt onder de VN. Het werd opgericht in 1988. Niet geheel toevallig had de oprichting natuurlijk alles te maken met de digitale revolutie; de komst van steeds sneller en krachtiger wordende computers, satellieten, het internet en een wereldomvattend netwerk van meetapparatuur. Het tijdperk van data en de data gedreven economie was aangebroken met ongekende mogelijkheden in het verschiet. (Weer-)Satellieten die achter elkaar de ruimte in werden geschoten dankzij verbeterde (digitale) rakettechnologie, gingen enorme hoeveelheden data naar de aarde sturen die nu met supercomputers verwerkt kon worden en zo gaandeweg de klimaatrevolutie triggerde.
Sinds de jaren 60 waren er geluiden gekomen over de toenemende concentratie van CO2 in de atmosfeer die verantwoordelijk zou zijn voor de opwarming van de atmosfeer en dankzij de opkomst van de digitale revolutie werd het nu mogelijk onderzoek te doen naar de werking van het klimaat en de rol van CO2 in de atmosfeer. De nieuwe klimaatwetenschap, gebaseerd op data en computermodellen bracht werkgelegenheid voor miljoenen mensen, instituten en bedrijven van over de gehele wereld. Dánkzij de oprichting van het IPCC. Niet in de laatste plaats de luchtvaartbedrijven waarmee klimaatwetenschappers over de aarde begonnen te hoppen om hun nobele taak ter redding van de planeet te kunnen uitvoeren (kwaad dat ze worden als je dat zegt!).
Ze zouden de stelling: dat de opwarming van de atmosfeer het gevolg zou zijn van het verbranden van fossiele brandstoffen en dus het gevolg van menselijk handelen, gaan bewijzen. Werd de stelling bewezen dan zou de mensheid logischerwijs moeten stoppen met het verbranden van brandstoffen. De economie, die sinds de stoommachine van James Watt (1769) gaandeweg volledig werd gebaseerd op het verbranden van fossiele brandstoffen, zou ver terugvallen in de tijd. Iets wat veel alarmisten graag schijnen te willen. Het was een heel plausibele stelling, want sinds de jaren 20 van de 20ste eeuw (1ste Wereldoorlog) was het verbruik van brandstoffen inderdaad sterk gestegen.
De atmosfeer van de aarde bestaat uit 78% stikstof, 21% zuurstof, 0,93% argon en 0,04% CO2 en verder een aantal ‘sporengassen’.
Het machtige klimaat wordt bepaald door honderden variabelen die op elkaar inwerken op volledig willekeurige momenten; het is een non-lineair, chaotisch en onvoorspelbaar proces waar de mens geen invloed op heeft.
Maar wetenschappers gingen een computermodel bouwen waarin ze het hele klimaat gooiden en lieten het uitrekenen dat we in 2050 geen fossiele brandstoffen meer nodig zouden hebben. CO2, het gas wat aan de basis staat van al het leven op aarde, maar wat ze een gifgas hadden genoemd, zouden ze definitief hebben uitgeroeid. Een moderne Toren van Babel gingen ze bouwen. De resultaten schreven ze op en dat werd het rapport waarmee de Klavers en de Jettens het volk om de oren zouden gaan slaan, zodat het zou luisteren.
Ze hoefden niets te vrezen, want ze hadden alle wetenschappers van de wereld en de media achter zich staan. Het werkte. Zo goed zelfs dat mensen niet eens meer zagen dat de uitkomsten van het model voor geen meter overeenkwamen met de werkelijke metingen. Op deze beroemde grafiek is dat te zien. De rode lijn geeft de gemiddelde waarde weer van 102 runs. De groene rondjes en blauwe vierkantjes rechtsonder geven de metingen weer van respectievelijk weerballonnen en satellieten.
Auteur: John Christy.
Elk normaal denkend mens zou wetenschappers, die beweerden dat 450 deeltjes de gehele atmosfeer zouden kunnen opwarmen, recht in het gezicht hebben uitgelachen, maar dat gebeurde niet. Het woord wetenschapper heeft een magische uitwerking op mensen en wetenschappers kregen een haast goddelijke status toebedeeld in het door de media gecontroleerde klimaatcircus. Iedereen weet dat het KNMI het weer slechts voor enkele dagen vooruit kan voorspellen met behulp van supercomputers, maar klimaatwetenschappers voorspellen zomaar hoe de wereld eruit ziet in 2030 of 2050 en als je zegt dat je ze niet gelooft worden ze pisnijdig. “Wat denk je wel niet tegen wie je het hebt?“ The science was settled!
450 deeltjes CO2 warmen volgens 97% van alle ‘wetenschappers’ ter wereld de atmosfeer op. Wetenschap bij handopsteken is verre van wetenschappelijk (stel je voor dat wetenschap bij handopsteken zou worden bedreven). Einstein had in 1911 zijn relativiteitstheorie het licht doen zien en er waren 100 wetenschappers geweest die zijn theorie aanvielen. Einstein zei toen: ‘Waarom 100? Één is toch voldoende?
In 1919 werd zijn theorie bewezen door het experiment van Eddington op het eiland Principe en het geluid van de 97% van de wetenschappers verstomde. In de huidige tijd hoeven wetenschapper geen stellingen meer te bewijzen. Niet eens als die zulke catastrofale gevolgen zou hebben, zoals de mens voorgespiegeld krijgt in de media. Op de site van de bekende klimaatwetenschapper Bart Verheggen, schrijft Tinus Pulles – o.a. ”member of the IPCC Expert group on Good Practice and Management of Uncertainties in Greenhouse Gas emission inventories and co-author of several chapters of the resulting report thereof – In het artikel: ”is er bewijs dat CO2-emissies het klimaat opwarmen?” (21-02-2020) halverwege:
Deze verwarring tussen evidence en proof maakt het ook lastig te begrijpen wat er precies met wetenschappelijkeconsensus wordt bedoeld. Die consensus kan dus niet gaan over de vraag of er bewijs (proof) is geleverd dat AGW juist is. Het leveren van zo’n bewijs is immers onmogelijk.
Even verderop in het artikel komt Tinus Pulles met het antwoord:
Met andere woorden, naar mate je meer verstand hebt van de klimaatwetenschap, ben je er meer van overtuigd dat het beschikbare bewijs (evidence) voldoende is om er vertrouwen in te hebben dat fossiel CO2, geëmitteerd als gevolg van het stoken van fossiele brandstoffen, inderdaad de belangrijkste “boosdoener” is in het klimaatprobleem.
(Bij het betreffend artikel ook een ondersteunende tweet van Robbert Dijkgraaf.)
Wat nu als de CO2-uitstoot toch stijgt? En wat nu als wordt bewezen dat die stijging het directe gevolg is van de Green Deal?
Onlangs hield John Christy, Distinguished Professor of Atmospheric Science en directeur van het Earth System Science Center aan de Universiteit van Alabama in Huntsville, een online lezing voor het Irish Climate Science Forum.
Het evenement werd georganiseerd door Jim O’Brien, die ook de Ierse ambassadeur van CLINTEL is. Ondertekenaars van CLINTEL’s Wereldklimaatverklaring World Climate Declaration van over de hele wereld (van Australië tot Chili) woonden de bijeenkomst bij en Christy erkende dat dit waarschijnlijk de eerste keer was dat hij een presentatie gaf voor een wereldwijd publiek.
Christy sprak in 2019 in Dublin in 2019 en in deze nieuwe lezing gaf hij een update van zijn lopende onderzoek naar het testen van klimaatmodellen. De lezing is opgenomen en staat online (wachtwoord S+R$j6N%) vergezeld van een transcriptie van zijn gesproken tekst.
Christy en zijn collega Roy Spencer behoren tot de bekendste klimaatsceptici ter wereld. Christy was – als een van de weinige sceptici – betrokken bij verschillende IPCC-rapporten en hij is een deskundige reviewer van het aanstaande zesde IPCC-rapport.
In het begin van de lezing beklemtoonde Christy de enorme uitdaging van klimaatwetenschap: het inschatten van de klimaatinvloed van een vrij kleine kracht (extra CO2) in een enorm en ingewikkeld klimaatsysteem. Hij liet deze grafiek zien om dit punt te verduidelijken:
In dit vereenvoudigde beeld van de energiestromen van de aarde voegen de extra broeikasgassen minder dan één eenheid energie toe aan het oppervlak op een totaal van 100 eenheden energie. Dat brengt Christy op de afbeelding bovenaan deze post waar twee teams betrokken zijn bij een touwtrekken en waar het “verwarmingsteam” een beetje hulp krijgt van de extra CO2.
De belangrijkste taak van een wetenschapper is het testen van hypothesen, zei Christy, en in het geval van klimaatverandering is de uitdaging om een geschikte en toetsbare hypothese te vinden. Omdat klimaatwetenschappers al hun kennis bundelen in klimaatmodellen, moeten de modellen worden getest. Christy presenteerde vier criteria voor deze test:
1. De respons wordt in alle modellen gezien als een dominante eigenschap.
2. Reactie is er niet als extra broeikasgassen niet worden meegerekend (controle en experiment zijn altijd verschillend).
3. De metriek kan niet zijn gebruikt bij de tuning en ontwikkelen van het model.
4. Waarnemingen moeten afkomstig zijn uit meerdere, onafhankelijke bronnen.
Hoewel de wereldwijde gemiddelde oppervlaktetemperatuur door velen wordt beschouwd als de belangrijkste maatstaf om klimaatverandering te beoordelen (en wordt gebruikt door de Overeenkomst van Parijs om een internationale drempel te bepalen), is die maatstaf niet geschikt om de modellen te testen, omdat de modellen al daarop zijn getuned (criterium 3).
Christy en collega’s besloten dat het meest opvallende kenmerk van alle modellen een sterke opwarming is hoog in de tropische troposfeer, ook wel de tropische hotspot genoemd. Deze functie verschijnt in alle modellen en verdwijnt wanneer de forcering wordt uitgeschakeld. Deze opwarming had ook al moeten plaatsvinden in de periode 1979-2019 en kan daarom worden getoetst aan waarnemingen van weerballonnen en satellieten.
Hier is het Canadese model, maar alle andere modellen tonen deze uitgesproken opwarming hoog in de tropen. Direct naar de resultaten. Christy presenteerde voor het eerst een vergelijking tussen AR6-modeltrends en observaties:
Zoals te zien valt, vertonen alle modellen aanzienlijk meer opwarming dan waargenomen en gemiddeld is het verschil een factor bijna 2,5. Christy toonde ook plots voor alle individuele modelruns, zowel van CMIP5 als CMIP6. Eerst CMIP5:
Het verschil tussen de gemodelleerde en waargenomen trends in deze grafiek werd getest door de Canadees Ross McKitrick en Christy in een paper uit 2018 en zoals hij hier laat zien met een opmerking in de grafiek, zijn ze niet geslaagd voor de test. Modellen en observaties komen dus niet overeen en het verschil tussen beide is groot. Daarom is de hypothese fout!
In CMIP6 is de situatie iets anders:
Er is een opvallend verschil tussen CMIP5 en CMIP6. De variabiliteit van de modellen nam toe, ze stuiteren op en neer en veel meer dan de waarnemingen. Christy zei dat dit aangeeft dat de modellen negatieve feedbacks onderschatten die in het echte klimaatsysteem werken. Modellen, wanneer ze opwarmen, laten niet genoeg warmte naar de ruimte ontsnappen. Het echte klimaatsysteem heeft een effectiever koelmechanisme dan de modellen.
Dat was ongeveer de belangrijkste boodschap van de lezing. Modellen slagen nog steeds niet voor de test. Onthoud dat deze modellen alle fysieke kennis van de huidige klimaatwetenschappelijke gemeenschap bevatten en nog steeds niet in staat zijn om fundamentele energiestromen te reproduceren.
In de rest van de lezing besprak Christy vele andere aspecten van het klimaatdebat: klimaatgevoeligheid, trends in extremen (geen!), trends in zee-ijs en sneeuwbedekking en hij liet een aantal interessante grafieken zien over zeespiegelveranderingen.
Algemeen wordt aangenomen dat CO2 het belangrijkste broeikasgas is.
CO2 is een van de vele gassen die in de atmosfeer voorkomen en bestaat uit 1 atoom koolstof en 2 atomen zuurstof. CO2 is voor het leven op aarde het belangrijkste gas.
Planten nemen CO2 op, en onder invloed van zonlicht en met behulp van water en meststoffen produceren de groene planten en algen, naast zuurstof, ook veel verschillende koolwaterstoffen.
Deze koolwaterstoffen komen we tegen in ons voedsel. Enkele voorbeelden zijn eetbare olie zoals olijfolie, palmolie, koolzaadolie etc. maar ook zetmeel en suikers. Wij verwerken en verbranden het voedsel met zuurstof uit de lucht in onze cellen. We ademen zuurstof in en CO2 uit, een mooie kringloop.
Zou er minder dan 180 ppm CO2 in de lucht zitten dan is er geen leven, zoals wij dat kennen, meer mogelijk.
…
Samengevat
CO2 is niet het belangrijkste broeikasgas dat is waterdamp. De versterkende werking die in een lab goed meetbaar is heeft vrijwel geen effect in de atmosfeer.
Waterdamp is het belangrijkste broeikasgas dat meer dan 2/3 van de broeikaswerking voor zijn rekening neemt.
De effecten van wolken en wolkvorming op de stralingsbalans is nog onvoldoende in beeld.
Er zijn nog meer processen in de atmosfeer die het warmtetransport van grondniveau naar de tropopauze veroorzaken zoals het KNMI ook aangeeft t.a.v. El Niño en La Niña denk aan de convectie boven de evenaar, daling van de zeer koude lucht boven de zuidpool binnen de polar cell.
Datzelfde zien we bij hoge en lagedrukgebieden. In gebieden met lage luchtdruk stijgt de lucht en koelt af terwijl die in de kern van hogedrukgebieden daalt en opwarmt.
En wat te denken van de hadley cellen waar heel veel lucht van grondniveau naar de tropopauze gebracht wordt dan vraag je je af waar de klimaatwetenschap mee bezig is door alleen te focussen op de stralingsbalans.
Conclusie
De overwaardering van CO2 als broeikasgas dat met een zodanig geringe hoeveelheid in de atmosfeer voorkomt dat het haast een sporengas genoemd kan worden en daarmee onze energieproductie onderuithalen heeft is onverantwoord.
Laten we eens kijken hoe onze overheid met deze materie omgaat.
Dit is wat de 2e kamer te zien krijgt van het Compendium voor de Leefomgeving:
Broeikaswerking, 1970-2015
“De gezamenlijke versterkte broeikaswerking van de mondiale broeikasgassen, inclusief verkoelende stoffen, is tot en met 2015 verder toegenomen en bedraagt nu ruim 2,5 W/m2. Dit is een stijging van 1,7 W/m2 ten opzichte van 1970. De snelheid waarmee de broeikaswerking toeneemt fluctueert jaarlijks, maar steeg de afgelopen jaren van rond de 0,04 W/m2 per jaar in de jaren negentig tot 0,05 W/m2per jaar in afgelopen 5 jaar.”
Wat we hier zien is dat het belangrijkste broeikasgas H2O, dat verantwoordelijk is voor 2/3 van de totale broeikaswerking, niet in de grafiek voorkomt en dat CO2 als belangrijkste broeikasgas wordt gepresenteerd.
Wel wordt H2O in de tekst genoemd als versterkende factor van de werking van alle andere broeikasgassen. Dit is gebaseerd op het laboratoriumexperiment van Clausius-Clapeyron
“De hoeveelheid water die lucht maximaal kan bevatten neemt ongeveer 7 procent toe als de temperatuur 1 graad stijgt. In de metingen zien we een nagenoeg constante relatieve vochtigheid van ongeveer 77 procent boven grote wateroppervlakten. Dit is het percentage waterdamp in de lucht ten opzichte van de maximale hoeveelheid.”
Let wel de luchttemperatuur boven de oceanen, die het grootste deel van het aardoppervlak omvatten, wordt bepaald door de temperatuur van het water daaronder. Zie ook El Niño.
Boven de polen is de temperatuur erg laag. Op de ijsvlakte van de zuidpool bijna min 100 graden Celsius, zodat daar vrijwel geen waterdamp in de lucht voorkomt. Boven de noordpool is de luchttemperatuur gemiddeld 40 graden hoger maar ook dan is de hoeveelheid waterdamp bijna 0.
Kijken we naar woestijnen waar de temperatuur overdag kan oplopen tot + 50 graden Celsius en in de nacht ruim onder het vriespunt, dan zien we ook daar vrijwel geen waterdamp maar wel evenveel CO2 als bij ons. En wat we daar zien, is dan wel het effect van CO2 op de stralingsbalans – een effect dat minimaal is. Alle warmte die overdag de lucht heeft opgewarmd, is in de nacht vrijwel volledig verdwenen. Uitgestraald richting ruimte.
Mag ik de bovenstaande grafiek een vertekening van de werkelijkheid noemen?
CO2 is niet het belangrijkste broeikasgas en de invloed van 0,0125% toename sinds het begin van de industriële revolutie is minimaal te noemen. Als dan ook nog dat beetje volledig wordt toegeschreven aan het handelen van mensen dan kunnen daar forse vraagtekens bij worden geplaatst.
Niemand controleert het IPCC en dat leidt tot grote blunders, zoals de foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs. Afwijkende metingen en theorieën worden genegeerd en eigen regels over kwaliteitsbewaking en het opnemen van alternatieve opinies worden niet nageleefd.
Groepsdenken en tunnelvisie zijn het gevolg, stelt natuurwetenschapper Ferdinand Meeus.
Nee, ik heb het niet over een of andere gefantaseerde superorkaan, tornado, hittegolf, droogte of een overstroming waar alarmisten over praten, en die maar nooit komen. Ik heb het over het World Economic Forum dat in juni 2020 bijeenkwam.
Het lijkt erop dat de machtigste leiders ter wereld oproepen tot een “Great Reset” van de hele wereldeconomie.
Ze lijken het kapitalisme wereldwijd te willen uitroeien en naar het socialisme te willen overstappen. Het is niet nodig om uit te leggen wat dat zou veroorzaken. Natuurlijk, om dat te bereiken, gebruiken ze hun favoriete hulpmiddel: klimaatalarmisme.
Het is immers moeilijk om iets te krijgen wat je wilt, tenzij je probeert onwetende mensen bang te maken. Zij realiseren zich, dat de gemiddelde werkende mens de tijd niet heeft en ook niet in staat is om chocola te maken van de tonnen aan wetenschappelijke onderzoeksrapporten over dit onderwerp.
Dat komt omdat het klimaat erg complex is, een continu veranderend systeem met vele invloeden waarbij honderden factoren een rol spelen.
Net als de vorige klimaattoppen van de V.N., zal het World Economic Forum in 2021 de zoveelste uitbundige hoogmis zijn, die wordt bijgewoond door hypocrieten die met hun privé-jets binnenvliegen voor een warm samenzijn en dan proberen alle anderen ervan te overtuigen dat de wereld op het punt staat te vergaan.
Ondertussen, onthullen klimaatrealisten de echte cijfers aan het publiek en maken hen wijzer door alle fraude achter de klimaatalarmisme te onthullen.
Hier zijn maar een paar voorbeelden van hoe de dingen de laatste tijd ten goede zijn veranderd.
Michael Shellenberger, een 20-jarige klimaatactivist, herroept eerdere beweringen: “Namens milieuactivisten bied ik mijn excuses aan voor de klimaatangst.” Goed van hem.
De altijd hartelijke Eric Holthaus geeft toe: “De klimaatcrisis draait niet om wetenschap, maar om rechtvaardigheid.”
Zelfs Greta Thunberg zei dat ze door de elites was gebruikt om het te laten lijken alsof zij zich zorgen maken over de klimaatverandering. Ze zei dat ze foto’s met haar maakten voor hun Instagram-accounts met de hashtag #savetheplanet. Zij vervolgde: ”die kunnen ze dan op social media posten waardoor zij goed voor de dag komen en het lijkt alsof het ze wat kan schelen.”
Dan is er nog de woordvoerster van de European Extinction Rebellion, Zion Lights, die stopte met de klimaatveranderingsprotestbeweging om een krachtige nucleaire campagnevoerder te worden, omdat ze het gevoel had dat ze was beetgenomen nadat ze meer over radioactieve brandstof had gelezen.
En tot slot is er Michael Moore’s film “Planet Of The Humans”, waarin hij de groene-energie-mythen blootlegt.
Amerikanen lijken zich meer zorgen te maken over het uitvallen van elektriciteit als deze groene energiebronnen zoals wind en zonne-energie niet voldoen aan de eisen van Californië, dan zich zorgen te maken over het klimaat.
De mensen lijken niet zo gealarmeerd over klimaatverandering, zoals de meest recente Gallup opiniepeiling, die tussen 1 en 23 juli 2020 werd gehouden, toonden.
“Klimaatverandering / Milieu / Vervuiling” stonden onderaan de lijst van belangrijkste problemen in de VS bij de ondervraagde Amerikanen.
Er zijn al veel peilingen geweest die aantonen dat klimaatverandering voor de meeste mensen niets nieuws of ernstigs is. Waarschuwing! We bereiden ons voor om voor het einde van dit jaar twee klimaatveranderingen te ondergaan. Ze heten: de herfst, gevolgd door de winter.
Dus, in januari 2021 zou het volledige plan van de “The Great Reset” worden uitgerold op het World Economic Forum in Davos. De bijeenkomst is verplaatst naar de zomer van 2021 vanwege het Chinese coronavirus.
Maar ik dacht dat er een klimaatcrisis was, een omslagpunt dat we nu gepasseerd zijn. Hoe kunnen we het einde van de wereld nog een half jaar langer uitstellen in verband met een virus? Oh, weer zo’n voorbeeld van hoe de zogenaamde klimaatcrisis is opgeblazen.
Volgens hun website, “The Great Reset” wordt voorgesteld de overheid de leiding te geven over de overgrote meerderheid van de wereldeconomieën door middel van een breed scala aan overheidsprogramma’s, belastingen en regelgeving, wat betekent dat de overheid het grootste deel van de eigendommen beheert, direct of indirect.
Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum, zei: “De veranderingen die we al hebben gezien in reactie op COVID-19 bewijzen dat een reset van onze economische en sociale fundamenten mogelijk is.”
Sorry, meneer Schwab, maar als er blackouts zijn door groene energie, we niet kunnen reizen, zoals vliegen of onze auto’s rijden, thuis opgesloten blijven, niet in staat zijn om medische ingrepen te laten doen, en ons verteld wordt hoe koel of warm je je huis moet houden, dan mag u uw “Great Reset” houden.
Amerikanen houden van hun vrijheid, onafhankelijkheid en een bepaalde levensstandaard en zijn niet bereid om dat allemaal op te geven voor zoiets belachelijks als klimaatverandering. Dat gaat gewoon niet gebeuren.
Wij zijn in staat om voor onszelf te zorgen, waarvan ik weet dat dat indruist tegen uw manier van denken.
Volgens het World Economic Forum zullen bij de top in Davos in 2021 duizenden leden van de Global Shakers Community aanwezig zijn, jeugdactivisten die in 400 steden over de hele planeet te vinden zijn.
Het Global Shakers programma was betrokken bij de wijdverspreide “klimaatstakingen” van 2019, en meer dan 1300 activisten zijn al getraind door het Climate Reality Project, de zeer invloedrijke, goed gefinancierde klimaatactivistische organisatie die wordt geleid door voormalig Vice President Al Gore, die zitting heeft in de Raad van Bestuur van het World Economic Forum.
Dus daar gaan we weer. Het lijkt erop dat ze kinderen gaan misbruiken om hun klimaatveranderingsalarmisme te verspreiden. Vergeet niet, dat een hoge rechter ooit aandacht vroeg voor wat hij noemde: negen belangrijke fouten in de film “An Inconvenient Truth” van Al Gore.
Sommige van de onderwerpen, zei hij, waren ontstaan in de “context van paniekzaaierij en overdrijving.” Hoe zit het met de voorspelling die hij deed in zijn film in 2006 dat we “nog maar 10 jaar hadden om een grote catastrofe te voorkomen die onze planeet in een spiraalduik zou kunnen brengen.”
Nou, er zijn sindsdien 14 jaar voorbij en we zijn er nog steeds. Een fijn type om in je team te hebben. Het lijkt erop dat VN Secretaris-generaal Antonio Guterres (socialist) aanwezig zal zijn. Ik weet zeker dat we dingen zullen horen als: dit onze laatste kans, of dit is het laatste kantelpunt nadat alle andere vorige kantelpunten zijn gekomen en gegaan.
En vergeet dit niet, het einde van de wereld is net voorbij de horizon. Ik zou wel eens willen horen hoe vaak ik de woorden ‘klimaatverandering’, ‘klimaatcrisis’ en ‘klimaatramp’ hoor.
De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi is onlangs op heterdaad betrapt, en zei: “Moeder Aarde is boos“. Als dat zo is, dan is dat omdat de mens probeert zich te bemoeien met de natuurlijke processen op aarde.
Ik weet zeker dat onze mainstream media de bijeenkomst zullen afschilderen als een groot succes en het beste sinds de uitvinding van het doorgesneden broodje (met misschien een sappige hamburger erop die van een methaan-uitstotende koe kwam. Doe mij er maar een.)
Over de auteur
Ed Walbroehl bracht 47 jaar door in de luchtvaartsector, waarin hij onder meer het weer bestudeerde als onderdeel van de vliegtraining, terwijl zijn radartraining in de U.S.A.F.R. hem interesse bijbracht voor het weer. Het klimaat is nu zijn belangrijkste interesse geworden.
De kosten van ‘offshore’ windenergie: de èchte cijfers achter de facade van ‘duurzaamheids’ propaganda
Foto: Shutterstock.
Auteurs: Dr. John Constable en Professor Gordon Hughes (UK).
Vertaling: Martien de Wit.
Professor Gordon Hughes en dr. John Constable nemen stelling tegen de wijdverbreide opvatting van de groene energiebeweging dat de kosten van hernieuwbare energie zouden dalen. Zij wijzen erop dat de officiële overheidsprognoses van de energiekosten, en dus de prijzen, onnauwkeurig zijn. De energiekosten zullen een belangrijk element vormen in het toekomstige economische concurrentievermogen van het Verenigd Koninkrijk en als de auteurs gelijk hebben, zullen de energieprijzen enorm stijgen.
