Een kritische waarnemer van Viruswaarheid sprak Willem Engel aan tijdens de demonstratie op de Dam van zondag 5 september. Willem was vooral zeer druk met knuffelen, wat natuurlijk bijzonder positief is, maar ongetwijfeld ook weer een alibi voor te verwachten media berichtgeving over positief bevonden Dam bezoekers achteraf.
Deze volger stuurde mij zijn opnames en ik wil u ze graag tonen, omdat het belangrijk is te ontdekken dat de oppositie in Nederland het allerbelangrijkste onderwerp wegwuift als niet relevant. Dit is steeds mijn reden geweest om ze gecontroleerde oppositie te noemen, namelijk het niet noemen van de fraude van Louis Pasteur, de grondlegger van de besmettingsleugen.
In onderstaand gesprek zegt Willem dat zowel de germ theory als de terrain theory niet juist zijn en dat de waarheid ergens in het midden ligt.
Als de vraagsteller hier meer informatie over wilt, komt hij met een aantal mooi klinkende volzinnen die eigenlijk vooral het effect van overrompelen moeten hebben, maar feitelijk stelt Willem dat virussen – net zoals lichtfotonen gelijktijdig deeltje als golfbeweging zijn – informatiedragers en deeltjes zijn.
Helemaal mee eens Willem, maar je ontwijkt feitelijk daarmee de essentie van de vraag. Willem zegt dat Louis Pasteur (bedenker ‘germ theory’) en Antoine Béchamp (bedenker ‘terrain theory’) allebei een beetje gelijk hadden. Daarmee gaat hij voorbij aan het onomstotelijke feit dat uit de privé boekhouding van Pasteur bleek dat hij al zijn onderzoeken fraudeerde en ook voor zijn dood toegaf dat Béchamp’s terreintheorie de enige juiste is.
De waarheid kan niet ergens in het midden liggen, maar Willem Engel ontwijkt hiermee handig het simpele feit dat hij geen eerlijk antwoord op deze vraag kan geven. Als hij zou toegeven dat hij weet dat de onderzoeken van Pasteur frauduleus waren, dan valt het besmettingsleugen-kaartenhuis om. Daarmee kan hij dan ook niet langer volhouden dat aerosolen een virus over zouden kunnen dragen.
Dat was immers de reden dat de media ons het beeld van de virusexpert Willem Engel verkochten. Hij zou onderzoek hebben gedaan naar virussen in aerosolen. Echter Willem deed helemaal geen onderzoek aan de TU Delft naar virussen in aerosolen. Uit het ge-Photoshopt document (waarbij de logo’s er knullig met nog deels witte vlekken van de gekopieerde en slecht weggegumde achtergrond in geplakt zijn) dat hij mij toestuurde blijkt dat hij een spray apparaat hielp ontwikkelen. Niets over virussen in zo’n vochtbel (lees verder onder het plaatje).
Bekijk om te starten eerst de volgende video’s. In de eerste video is de uitvinder van de PCR-test zelf aan het woord, Kary Mullis. Later wordt duidelijker waarom de PCR-test niet zou moeten worden gebruikt om te diagnosticeren.
De uitvinder van de PCR-test: de PCR-test diagnosticeert niet.
Over het algemeen stelt Dr. Stefan Lanka het volgende om proberen het bestaan van ‘virussen’ aan te tonen: “Control experiments are missing and thus it has been ignored that there is only a hypothetical and imaginary evidence for virus and no material, scientific evidence.”.
Ten eerste zegt Dr. Stefan Lanka dat controle-experimenten ontbreken (in het verleden). Ten tweede komen ze aan een genetische sequentie van een hypothetisch geconstrueerd ‘virus’ (dat afkomstig is uit een conceptuele virale genetische streng dat werd opgebouwd door middel van computersoftware).
“How a viral genetic sequence is hypothetically constructed from typical cellular molecoles and how it was proven during the measles virus trial that “viruses” are only artificial imaginary models.”.
Ook nu ontbreken controle-experimenten voor het proberen aan te tonen, voor wat ze ‘SARS-CoV-2’ noemen (waar het dadelijk over gaat).
“The entire purpose of control experiments is to exclude the posibility that it is the applied method or technique which may cause the result. Control experiments, then, are the high-est duty in science and also the exclusive basis of claiming that one’s conclusion is scientific. During the measles virus trial it was the legally appointed expert – Dr. Podbielski, see further in this article – who stated that the papers which are crucial for the entire science of virology contain no control experiments. From this we can conclude that the respective scientists have been working extremely unscientifically, and this without even noticing it.
This completely unscientific approach originated in June 1954, when an unscientific and refutable speculative article was published, according to which the death of tissue in a test tube was considered a possible evidence for the presence of a virus. Six months later, on 10 December 1954, the main author of this opinion was awarded the nobel Prize for Medicine for another equally speculative theory. The speculation from June 1954 was then raised to a scientific fact due to this distinction1and became a dogma which has never been challenged to this date. Since June 1954, the death of tissue and cells in a test tube has been regarded as proof for the existence of a virus.”
Dit is een citaat uit pagina 3.
“Enders and Polio
Up to the year 1949, the “virologists” cultivated their suspect-ed “viruses” (proteins) by placing a piece of putrescent ge-netic material, which had been taken from a tissue allegedly infected by a virus, on a slice of “healthy” tissue of the same type. The visible intensification of the putrefaction process, which was transmitted from the “sick” tissue to the “healthy” tissue, was misinterpreted as proliferation and spreading of the virus, of the pathogenic poison. Due to control experi-ments with healthy tissue carried out for the first time in 1951, the virologists discovered that what they saw were quite nor-mal processes of tissue decay and not a virus that would only be present in “sick” tissue.
Enter John Franklin Enders. In 1949, he “discovered” by chance – because he had no fresh “healthy” nerve tissue available – that other types of tissue started to decompose as well if a piece of brain from a person who died of polio was placed on it. Previ-ously, the virologists had believed that every virus could only propagate in the organic material that it would also damage. For the alleged discovery that “viruses” propagate in other tissues as well, which they don’t damage in live humans, Enders and the other involved academics were awarded the nobel Prize for Med-icine on the 10th of June 1954.
From then on, the alleged “polio virus” was propagated by mix-ing human foetal skin tissue and muscle with brain substance from people who had died of “polio”, the mixture of which then collectively decayed. The filtrate from this mixture, then, was considered to contain a “virus”. The famous Jonas Salk adopted this exact idea without naming the inventor. Salk used the filtrate of decayed human foetal tissue as a polio vaccine, the new York Times stated that the vaccine worked and would be safe, and Salk generated millions of dollars with the polio vaccine, without sharing anything with the real inventor of the idea of using de-composing human foetuses.18
…” (Hier staat meer info. Dit is een citaat uit pagina 8.)
“Thus, Enders’ speculations dated 1 June 195420 about the pos-sible proof of an “agent” which could “possibly” play a role in measles became an apparently “scientific” fact and the exclusive basis for the entire new genetic virology after 1952, all because of his nobel prize for the “human foetus/polio virus vaccine” in December 1954. A few months after having received his nobel prize, Enders forgot or suppressed the discrepancies and doubts that he had mentioned himself in his 1954 paper. Still suffering due to the plagiarism committed by Jonas Salk, who had stolen his idea for the polio vaccine, Enders stated that all future developments of a measles vac-cine would have to be based on his (Enders’) technique. Enders killed his tissue cultures himself unintentionally through the treatment with antibiotics (without negative con-trol experiments – and this is a crucial aspect in the context of mandatory measles vaccination). Ever since Enders exper-imented with a smear taken from a young boy named David Edmonston who was supposedly ill from measles, the first model of a measles “virus” (hypothetically put together from particles of dead tissue) has been called the “Edmonston strain”. The measles vaccine, as a toxic sum of all those de-cayed pieces of tissue, is also claimed to contain the “Edmon-ston strain”. A part of that mixture containing dead monkey tissue and foetal bovine serum is being constantly frozen and then used regularly to “inoculate” other dying tissue/cells in order to create “measles viruses” and “live vaccines”.”
Dit is een citaat uit pagina 9.
“It is plausible that the plaintiff did not read the six publica-tions he presented to me, but not to the court. At least it is clear that he didn’t look for them himself, because they are the only publications in the entire field of about 30,000 tech-nical articles about “measles” in which a reference to the accepted existence of the measles virus is made. However, all the tons of other papers, which nobody can ever finish reading, assume “a priori” the existence of the measles virus and always refer to citations of citations, which are finally and exclusively based on the alleged “evidence” supplied by Enders on the 1st of June 1954.
The Ravensburg Local Court decided in 2014 to accept the lawsuit of Dr Bardens and concluded that the prize money was to be paid out even without any publication from the RKI. Apart from that, the Ravensburg Local Court decided that it wouldn’t be necessary for the scientific evidence for the existence of the measles virus to be published in one sin-gle paper, but rather that the overall 3,366 papers (the sum of all the papers cited in the six submitted publications) from 1954 to 2007 was to be accepted as proof.
The legally appointed expert Professor Podbielski from Ros-tock argued accordingly (or the local court adjusted its open-ing decision to the expert opinion): “I have to expressly clari-fy that one cannot provide evidence in the classical sense in biology as one can in mathematics or physics. In biology one can only gather clues, which at some point in time in their entirety attain probative value.“22
Based on this extremely unscientific claim arising from Pod-bielski’s lack of arguments and his bias due to the discrep-ancies between reality and the beliefs he had grown so fond of, something happened which behavioural scientists call “displacement”. Podbielski invented a desperate excuse, namely that biology and the medicine based thereon as well as vaccinations are per se unscientific and without evidence, without proof: In his opinion, only a collection of clues could “some day” and “somehow” (practically) attain probative value. A more explicit admission of the existent unscientific nature of current biology and medicine has never been ex-pressed with such clarity.
What is most important at present is to make legal use of all this evidence for the unscientific nature of the infection the-ory and the vaccination policies, which are already impacting our constitutional rights.”
Om het even kort samen te vatten: Ook in het verleden hebben ze dus niet een ‘virus’ daadwerkelijk FYSIEK GEÏSOLEERD en daarmee aangetoond. Vandaar dat hier wordt gesteld dat het ‘virus’ niet is bewezen.
In het ‘besmettings’ experiment infecteren ze een monster met bloed of speeksel waarvan ze denken dat het een ‘virus’ bevat (omdat ze denken dat een patiënt ziek is geworden door het ‘virus’). (Hier wordt het zogenaamde ‘virus’ waarvan zij denken dat het in het bloed of het speeksel van een zieke patiënt zit, niet geïsoleerd. Nog niet.)
In het controle-experiment infecteren ze geen monster.
Er moet een DUIDELIJK verschil worden gezien tussen beide experimenten bij het analyseren.
Aangezien ze in het ‘besmettings’ experiment EN in het controle-experiment antibiotica en bepaalde chemicaliën toevoegden, gaven ze de cel niet de juiste voedingsstoffen die cellen in een normale omgeving (zoals een levend dier) krijgen, wat tot uithongering leidt.
Als je met een petrischaaltje aan het experimenteren bent met cellen die je niet de juiste voeding geeft die cellen nodig hebben en ook nog eens een shitload aan chemicaliën toevoegd, dan is dat niet hetzelfde als wat er in de echte natuur gebeurt bij dieren.
In het ‘besmettings’ experiment sterven de cellen. Dit verwachten ze ook. Ze GELOVEN dat de oorzaak hiervan door een ‘virus’ komt.
Om te bewijzen dat het een ‘virus’ was, MOET JE het ‘besmettings’ experiment injecteren met een FYSIEK GEÏSOLEERD ‘virus’.
EN bij het analyseren MOET je het verschil zien tussen het ‘besmettings’ experiment EN het controle-experiment.
In het ‘besmettings’ experiment EN controle-experiment sterven de cellen af. Aangezien ze antibiotica EN bepaalde chemicaliën toegevoegd hebben, terwijl ze tegelijkertijd NIET de juiste voeding aan de cellen gaven, zijn er dus redenen waarom je in het ‘besmettings’ experiment andere verklaringen hebt over waarom de cellen stierven dan dat simpelweg ‘een ‘virus’ de oorzaak ervan moest zijn geweest’.
Ze brachten de genetische code van het ZOGENAAMDE geïsoleerde ‘virus’ (in het onderzoek wordt het ‘Whole-Genome Sequencing’ genoemd) in kaart met computersoftware. Maar bij het uitvoeren van experimenten voegen ze verschillende stoffen toe. Dit is wat ze hebben gedaan tijdens de studie (https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/26/6/20-0516_article):
“We used Vero CCL-81 cells for isolation and initial passage…”
“…We cultured Vero E6, Vero CCL-81, HUH 7.0, 293T, A549, and EFKB3 cells in Dulbecco minimal essential medium (DMEM) supplemented with heat-inactivated fetal bovine serum (5% or 10%)…”
“…We used both NP and OP swab specimens for virus isolation. For isolation, limiting dilution, and passage 1 of the virus, we pipetted 50 μL of serum-free DMEM into columns 2–12 of a 96-well tissue culture plate, then pipetted 100 μL of clinical specimens into column 1 and serially diluted 2-fold across the plate…”
“…We then trypsinized and resuspended Vero cells in DMEM containing 10% fetal bovine serum, 2× penicillin/streptomycin, 2× antibiotics/antimycotics, and 2× amphotericin B at a concentration of 2.5 × 105 cells/mL…”
“…We added [not isolated] 100 μL of cell suspension directly to the clinical specimen dilutions and mixed gently by pipetting. We then grew the inoculated cultures in a humidified 37°C incubator in an atmosphere of 5% CO2 and observed for cytopathic effects (CPEs) daily. We used standard plaque assays for SARS-CoV-2, which were based on SARS-CoV and Middle East respiratory syndrome coronavirus (MERS-CoV) protocols…”
“When CPEs were observed, we scraped cell monolayers with the back of a pipette tip…”
“…We used 50 μL of viral lysate for total nucleic acid extraction for confirmatory testing and sequencing. We also used 50 μL of virus lysate to inoculate a well of a 90% confluent 24-well plate.”
Ondanks al deze stappen en het niet hebben uitgevoerd van een NEGATIEF controle-experiment (er wordt totaal geen negatief controle-experiment genoemd), beweren ze dat wat ze hebben gevonden de genetische code van het ‘virus’ moet zijn (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/nuccore/NC_045512).
‘Isolatie’ zou moeten betekenen dat het virus gescheiden is van al het omringende materiaal, zodat onderzoekers kunnen zeggen: “Kijk, we hebben het. Het bestaat.”
Dit is niet wat de ‘Whole-Genome Sequencing’ (computersoftware) zelf al heeft gedaan als het gebaseerd is op de bewerking van wat ze doen bij het toevoegen van chemicaliën aan een monster voordat ze achteraf het mengsel gaan analyseren. Daar is daarnaast ook een controle-experiment bij nodig, want je moet verschillen kunnen aantonen tijdens het analyseren.
De onderzoekers maken in het lab een soepje. Deze soep bevat een aantal compounds (stoffen). De onderzoekers gaan er zonder bewijs van uit dat “het virus” in deze soep zit. Ze scheiden het vermeende virus nooit van het omringende materiaal in de soep. Isolatie van het virus vindt niet plaats.
Ze begonnen te laten zien dat de aap (en / of menselijke cellen) die ze in de soep stoppen, aan het sterven zijn. Deze celdood, zo beweren ze, wordt veroorzaakt door ‘het virus’.
Er is geen reden om aan te nemen dat SARS-CoV-2 überhaupt in de soep zit, of dat het cellen doodt.
Ten slotte beweren de onderzoekers, zonder bewijs of rationele verklaring, dat ze in staat waren om de genetische sequentie van ‘het virus’ te ontdekken.
Op de ‘we hebben de volgende stappen uitgevoerd’, is er commentaar:
“Verocellen zijn lichaamsvreemde cellen uit de nieren van apen en een bron van besmetting. Virusdeeltjes moeten rechtstreeks uit klinische monsters worden gezuiverd om te bewijzen dat het virus echt bestaat. Isolatie betekent scheiding van al het andere. Dus hoe kun je een virus scheiden / isoleren als je het aan iets anders toevoegt?”
“Waarom minimale essentiële media gebruiken, die zorgen voor onvolledige voeding [aan de cellen]? Foetaal runderserum is een bron van vreemd genetisch materiaal en extracellulaire blaasjes, die niet te onderscheiden zijn van virussen.”
“Nogmaals, misbruik van het woord isolatie.”
“Trypsine is een pancreasenzym dat eiwitten verteert. Zou dat geen schade toebrengen aan de cellen en deeltjes in de kweek die eiwitten op hun oppervlak hebben, inclusief het zogenaamde spike-eiwit?”
“Waarom worden antibiotica toegevoegd? Voor de kweek wordt een steriele techniek gebruikt. Bacteriën kunnen gemakkelijk uit het klinische monster worden gefilterd door in de handel verkrijgbare filters (GIBCO) [3]. Ten slotte kunnen bacteriën gemakkelijk onder de microscoop worden gezien en gemakkelijk worden geïdentificeerd als ze het monster verontreinigen. De specifieke antibiotica die worden gebruikt, streptomycine en amfotericine (ook bekend als ‘amfo-verschrikkelijk’), zijn giftig voor de nieren en we gebruiken niercellen in dit experiment! Merk ook op dat ze worden gebruikt in een ‘2X’-concentratie, die twee keer de normale hoeveelheid lijkt te zijn. Deze zullen zeker schade aanrichten aan de Vero-cellen.”
“Er werd geen negatief controle-experiment beschreven. Controle-experimenten zijn vereist voor een geldige interpretatie van de resultaten. Hoe kunnen we zonder dat weten of het de giftige soep van antibiotica, minimale voeding en stervend weefsel van een zieke persoon was die de cellulaire schade of een fantoomvirus veroorzaakte? Een goede controle zou bestaan uit exact hetzelfde experiment, behalve dat het klinische exemplaar afkomstig zou moeten zijn van een persoon met een ziekte die geen verband houdt met COVID, zoals kanker, aangezien dat geen virus zou bevatten.”
“Hoe bevestig je iets waarvan nooit eerder is aangetoond dat het bestaat? Waar heb je de genetische sequenties mee vergeleken? Hoe weet je waar het genetisch materiaal vandaan komt, aangezien het afkomstig is van een celkweek die materiaal bevat van mensen en al hun microflora, foetale koeien en apen?”
Wie heeft zelf het experiment uitgevoerd, waarbij hij/zij geïnfecteerd materiaal heeft van een zieke patiënt (waarvan het verondersteld wordt dat de ziekte is ontstaan door het specifieke ‘virus’ (want, de verwachting is dat ze ziekte ontstaat door een specifiek ‘virus’ en waarbij hij/zij ook nog eens een deugdelijk controle-experiment heeft uitgevoerd?
Onderzoekers willen schade aan de cellen en celdood gebruiken als bewijs dat ‘het virus’ in de soep zit die ze aan het maken zijn. Met andere woorden, de onderzoekers gaan ervan uit dat als de cellen doodgaan, het virus de moordenaar moet zijn. Maar Dr. Kaufman laat zien dat er duidelijke andere redenen zijn voor celbeschadiging en -dood die niets met een ‘virus’ te maken hebben. Daarom is er geen bewijs dat ‘het virus’ in de soep zit of überhaupt bestaat.
En tot slot legt Dr. Kaufman uit dat de claim van genetische sequentiebepaling van ‘het virus’ absurd is, omdat er geen bewijs is dat het ‘virus’ aanwezig is. Hoe kun je iets op volgorde zetten als je niet hebt laten zien dat het bestaat?
“I’ve quoted key CDC and study documents that confess “the virus is unavailable.” Which is like an ice company saying they have no access to water. [1] [2] [3] [4] [5]
I’ve published quotes from Dr. Tom Cowan’s major article [6] [7] exposing how CDC journal authors “assemble” the idea of a virus from cobbled sequences they ASSUME are parts of SARS-CoV-2. (Below, I reprint my article on Dr. Cowan’s shocking findings.)
The public, and most medical professionals, are awed by the whole concept of genetic sequencing. They accept the process as a holy of holies. If researchers in their lab claim they’ve “sequenced the virus,” the virus must exist. How else could its genetic structure have been discovered?
Of course, the virus doesn’t have to exist at all. We are talking about an illusion. Stage magic.
And if we could force him to explain his trick, the magician would say:
“Notice, I begin with a fragment of RNA I assume is part of a larger new virus. My assumption isn’t proven. I simply make the claim.”
“Then I lay out the genetic structure of that little piece of RNA, and I discover I need a great more genetic information to fill out the sequence of the whole virus.”
“That’s not really a discovery. I already knew I’d need much more. The question is: where am I going to get that added information?”
“The answer is: from data bases. These bases contain miles of sequences that have already been established—rightly or wrongly. Sequences of other viruses.”
“Which sequences do I choose? I make guesses. I make assumptions. Actually, I choose according to a story line that has already been laid down. In this case, a story about a member of the coronavirus family. That’s right. I always knew what I was going to look for. In fact, that initial piece of RNA I began with? I could have selected all sorts of other pieces of RNA, but I chose that one because it seemed to be from the coronavirus family.”
“Does this whole business sound like a Lego or tinker-toy operation? Well, it is. I never have a physical specimen of the virus. I never isolate the purported virus from all the material that surrounds it. I just assume or pretend the virus is in there.”
“Anyway, I now select all sorts of genetic sequences from the huge database. And I hook the sequences together, AS IF they were already connected and real and waiting for me to find them. They weren’t, but I pretend they were.”
“That pretense is the key. It’s like selling a sucker a map leading to a lost silver mine. There was never a map. The con artist cobbled it together from pieces of other old maps of a territory in the mountains of Colorado. The map looks real. It looks whole. But it was never whole.”
“THE GENETIC SEQUENCE OF THE VIRUS is that map. It’s made to look like a one long code that was there all along. But it wasn’t. It isn’t.”
“Every good magic trick works this way. The magician makes the audience believe he is performing one smooth operation. But he isn’t. He’s taking all sorts of detours. He’s reaching into his sleeve and pulling out a card. He’s palming that card so no one sees it. He’s slipping the card into the deck in his other hand. And all the while, he’s talking confidently and making other gestures to distract the audience.”
“The whole purpose of the trick is to inspire awe. In the lab, the same principle applies. The researchers SEEM to find one long genetic sequence of the whole virus. Astonishing.”
“But that’s not what happened. Not by a long shot.”
“And notice one other very important thing. In the lab, we are actually piecing and cobbling together the pattern—the code—of a virus. We don’t have to deal with actual genes. What we do is all on the level of IDEATIONAL construction. We’re hooking up DATA. So that’s another level of the trick. We’re not stringing together pieces of material. We’re stringing together pieces of data from genetic databases. This would be like standing on stage in front of an audience and doing a very clever card trick without having a deck of cards in the first place. Now THAT’S a trick for the ages.””
“Buried deep in the document, on page 42 (https://www.fda.gov/media/134922/download), in a section titled, “Performance Characteristics,” we have this: “Since no quantified virus isolates of the 2019-nCoV are currently available, assays [diagnostic tests] designed for detection of the 2019-nCoV RNA were tested with characterized stocks of in vitro transcribed full length RNA…”
The key phrase there is: “Since no quantified virus isolates of the 2019-nCoV are currently available…””
Every object that exists can be quantified, which is to say, measured. The use of the term “quantified” in that phrase means: the CDC has no measurable amount of the virus, because it is unavailable. THE CDC HAS NO VIRUS.
A further tip-off is the use of the word ‘isolates.” This means NO ISOLATED VIRUS IS AVAILABLE.
Another way to put it: NO ONE HAS AN ISOLATED SPECIMEN OF THE COVID-19 VIRUS.
NO ONE HAS ISOLATED THE COVID-19 VIRUS.
THEREFORE, NO ONE HAS PROVED THAT IT EXISTS.
“As if this were not enough of a revelation to shock the world, the CDC goes on to say they are presenting a diagnostic PCR test to detect the virus-that-hasn’t-been-isolated…and the test is looking for RNA which is PRESUMED to come from the virus that hasn’t been proved to exist.
…
If people believe “you have the virus but it is not available,” and you have the virus except it is buried within other material and hasn’t been extracted and purified and isolated, these people believe the moon is made of green cheese.
This is like saying. “We have the 20 trillion dollars, they are contained somewhere in our myriad accounts, we just don’t know where.” If you don’t know where, you don’t know you have the money.
…
“The COVID-19 virus is somewhere in the material we have—we just haven’t removed it from that material. But we know what it is and we’ve identified it and we know its structure.” NO YOU DON’T. YOU ASSUME THAT.
Science is not assumptions.
“But…but…there is a study which says a few researchers in a lab isolated the virus…”
They say they did. But in July, the CDC is saying no virus is available. I guess that means trucks were not available to bring the virus from that lab to the CDC. The trucks were out of gas. It was raining. The bridge was washed out. The trucks were in the shop. Joe, the driver, couldn’t find his mask, and he didn’t want to leave home without it…
Science is not assumptions.”
De duivel zit verstopt in de details.
Ze gebruiken politici, pop ‘wetenschappers’, de media, etc. om mensen te laten geloven in een ‘pandemie’. De leugen is erg groot en wat hier is beschreven, is voor de meeste mensen erg moeilijk te begrijpen.
En dan heb je de mensen die zeggen: MAAR we hebben de genetische code van het ‘geïsoleerde’ ‘virus’, dus het bestaat! Jij idioot! https://www.ncbi.nlm.nih.gov/nuccore/NC_045512. Maar als je weet hoe ze tot dat resultaat komen, (hier ZEGGEN ze dat het geïsoleerd is, maar dat is het niet en er wordt GEEN controle-experiment genoemd hier https://wwwnc.cdc.gov/eid/article/26/6/20 -0516_article) dan kun je niet zeggen dat de zogenaamde genetische code van het zogenaamde ‘geïsoleerde’ ‘virus’ een hard wetenschappelijk feit is.
Deze mensen denken dat ze door aan te komen met standaard links die afkomstig zijn van ‘de autoriteiten’ dat ze dan gelijk hebben gewonnen met een argument. Ze geloven, omdat in de artikels geschreven wordt dat het ‘virus’ ‘geïsoleerd’ is, dat het ook daadwerkelijk aangetoond FYSIEK GEÏSOLEERD is. Vandaar dat hier wordt gesteld dat het ‘virus’ niet is bewezen, omdat er wel degelijk conflicten te vinden zijn.
Maar als de autoriteiten het zeggen…
En dan nu een stuk over de (gewijzigde) postulaten van Koch
Klopt het dat er nog geen wetenschapper in geslaagd is het ‘virus’ te isoleren volgens de postulaten van Koch?
1. De ziektekiem moet in ongewoon grote hoeveelheden in de patiënt of plant worden aangetroffen maar niet in het gezonde dier of plant. 2. De ziektekiem moet kunnen worden geïsoleerd en verder gekweekt. 3. Een proefdier of dezelfde soort plant dat met de gekweekte kiem besmet wordt, moet dezelfde ziekte krijgen. 4. De ziektekiem moet uit het proefdier of de proefplant geïsoleerd kunnen worden, en moet gelijk zijn aan de ziektekiem in het lichaam van de patiënt.
Dan wordt er beweert dat dit volgende onderzoek uit moet kunnen dienen als bewijs dat er voor wat betreft het SARS virus uit 2003 is voldaan aan de voorwaarden van de postulaten van Koch, die worden gezien als de gouden standaard in de medische wetenschap: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC7095368/
In dat onderzoek staat verder de volgende zin en die is heel belangrijk: “According to Koch’s postulates, as modified by Rivers for viral diseases, six criteria are required to establish a virus as the cause of a disease1.”
Iemand die dit oppervlakkig leest zou er inderdaad vanuit kunnen gaan dat is voldaan aan de voorwaarden van de postulaten van Koch. Maar, dat staat er niet. Wat er wel staat is het volgende: Koch’s postulates, as modified by Rivers. En dat is heel wat anders dan de originele postulaten van Koch.
Als we dan gaan kijken wie Rivers is en wat hij heeft veranderd aan de postulaten van Koch, dan komen we uit bij een door Thomas M. Rivers gepubliceerd artikel uit 1937.
Hierin komt de naam van Rockefeller voor. Rivers publiceerde voor het Rockefeller Instituut. (zoals te zien direct onder zijn naam in het plaatje hieronder).
Daarnaast is het handig om ook te kijken naar de geschiedenis rond John D. Rockefeller en de opkomst van de olie- en farmaceutische industrie (daar zijn ook veel dingen over te vinden).
Net in die tijd verschijnt het onderzoek van Rivers die de postulaten van Koch wijzigt. Een wijziging die tot op de dag van vandaag wordt gebruikt, getuige het gepubliceerde SARS onderzoek uit 2003.
Met andere woorden, bijna iedereen denkt dat aan de postulaten van Koch is voldaan, maar niets is minder waar. Er is voldaan aan Rivers’ versie van de postulaten van Koch en dat is wezenlijk iets anders.
Wat het dan ook is dat Rivers heeft gewijzigd, de titel van het onderzoek is van welke kant je het ook bekijkt, foutief en misleidend, want er is absoluut niet voldaan aan de postulaten van Koch.
Rivers stelt in 1937 dat men tot dan er vanuit ging dat er bepaalde “agenten” waren die ziektes veroorzaken, zoals schimmels en bacteriën en dat het ondenkbaar zou zijn dat er niet levende “agenten” zouden kunnen bestaan die ziektes veroorzaken. Hij gaat verder met te zeggen dat mensen die dat wel denken deze ziektemakers virussen noemen.
En dan zegt hij het volgende: We weten niet hoe die virussen er uitzien of wat voor structuur ze hebben. Misschien zijn het de dwergen uit het microbiologisch bestaan of misschien zijn het wel voor ons onbekende levensvormen of misschien zijn het wel levenloze elementen die de ziekte veroorzaken.
Maar, ook zegt hij dat het volkomen onjuist is om te zeggen dat virussen niet bestaan.
Wat hij dan verder stelt is ongeveer hetzelfde als wat astronomen plegen te doen met planeten die ze niet kunnen waarnemen, maar die volgens hun berekeningen er wel degelijk zouden moeten zijn. Astronomen nemen dan aan vanwege allerlei omgevingsfactoren dat die planeet bestaat en Rivers neemt aan dat een bepaald virus bestaat ook op basis van allerlei omringende factoren.
Rivers gaat ervan uit dat virussen bestaan op basis van allerlei uiterlijke kenmerken/symptomen waarvoor men geen verklaring kan vinden. En omdat er geen verklaring gevonden kan worden en mensen toch ziek worden, moet er wel zoiets zijn als een virus, is zijn stelling.
Maar, omdat ze dat niet aan kunnen tonen zegt hij vervolgens dat je aan de kenmerken van een ziekte heel goed het bestaan van een micro-organisme (in dit geval een virus) kunt aantonen. Met andere woorden, het isoleren en daarmee aantonen dat de ziekteverwekker bestaat is daardoor komen te vervallen.
En dan zegt Rivers dat Koch zelf tijdens een medische conferentie in 1881 heeft toegegeven dat er niet altijd aan alle condities van de postulaten voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Maar, hetgeen Koch gezegd heeft, wordt volledig uit zijn verband getrokken. En om dat te laten zien volgen hier nog even schematisch de stappen die moeten worden doorlopen om te kunnen voldoen aan de postulaten.
Het volgend stukje tekst is wat Rivers gebruikt om aan te tonen dat Koch zelf gezegd zou hebben dat niet aan alle voorwaarden voldaan hoeft te worden om toch te kunnen spreken van een ziekteverwekker.
Wat dat betreft heb ik verder gezocht en ik kwam onder andere dit tegen:
“Controversies Louis Pasteur
At their first meeting at the Seventh International Medical Congress in London in August 1881, Koch and Pasteur were friendly towards each other. But the rest of their careers followed with scientific disputes. The conflict started when Koch interpreted his discovery of anthrax bacillus in 1876 as causality, that is, the germ caused the anthrax infections. Although his postulates were not yet formulated, he did not establish the bacterium as the cause of the disease: it was an inference. Pasteur therefore argued that Koch’s discovery was not the full proof of causality, but Pasteur’s anthrax vaccine developed in 1881 was.[70] Koch published his conclusion in 1881 with a statement: “anthrax never occurs without viable anthrax bacilli or spores. In my opinion no more conclusive proof can be given that anthrax bacilli are the true and only cause of anthrax,” and that vaccination such as claimed by Pasteur would be impossible.[71] To prove his vaccine, Pasteur sent his assistant Louis Thuillier to Germany for demonstration and disproved Koch’s idea.[72] They had a heated public debate at the International Congress for Hygiene in Geneva in 1882, where Koch criticised Pasteur’s methods as “unreliable,” and claimed they “are false and [as such ] they inevitably lead to false conclusions.”[12] Koch later continued to attack Pasteur, saying, “Pasteur is not a physician, and one cannot expect him to make sound judgments about pathological processes and the symptoms of disease.”[11]” Bron: https://en.wikipedia.org/wiki/Robert_Koch
Fraude is geaccepteerd als grondslag van de medische ‘wetenschap’.
Koch stelde dus dat wanneer er minimaal aan de eerste twee voorwaarden is voldaan en het (nog) niet mogelijk is om aan de derde voorwaarde te kunnen voldoen er dan in sommige gevallen wellicht toch van een ziekteverwekker kan worden gesproken.
Wat Rivers vervolgens doet met zijn virusverhaal is simpelweg de allerbelangrijkste stap overslaan, het isoleren van het virus. Hij stelt: we zien allerlei symptomen dus moet het wel een virus zijn omdat het geen bacterie is. En omdat Koch zelf zegt dat niet altijd alle voorwaarden van de postulaten vervuld moeten zijn om te kunnen spreken van een ziekteverwekker, doe ik dit nu ook en ik doe dit door gewoon het isoleren van een virus over te slaan.
Hij haalt daarmee de cruciale eerste en tweede stap weg en zegt dan doodleuk als er allerlei omstandigheden zijn die wijzen op een virus, dat er aan de postulaten van Koch is voldaan.
Om een lang verhaal kort te maken: Men is er niet in geslaagd een virus te isoleren op de manier zoals de postulaten van Koch voorschrijven. Omdat men er niet in slaagde bepaalde ziekteverwekkers te identificeren voor bepaalde ziektes, werd aangenomen dat dit micro-organismen moesten zijn en die kregen de naam virus. (Dat verklaart ook dat heden ten dage er nog steeds vaak verwarring is bij mensen die denken dat een virus een levend organisme is.)
Wanneer het onderzoek uit 2003 van onder andere Fouchier en Osterhaus zegt dat ze erin geslaagd zijn om te voldoen aan de postulaten van Koch, dan liegen ze. Ze hebben voldaan aan de wijziging die is aangebracht door de Rockefellers en die is dat je voor het bestaan van een virus deze niet hoeft te isoleren om te kunnen voldoen aan de postulaten van Koch.
Het is zoals gewoonlijk misleiding van de hoogste orde. Ze doen voorkomen alsof met de methodiek die ze gebruikten om te komen tot de door hen geïdentificeerde ziekteverwekker voldaan aan de postulaten van Koch, terwijl dit absoluut niet het geval is, simpelweg omdat ze er niet in geslaagd zijn het virus te isoleren. En omdat Rivers van de Rockefellers in 1937 verklaarde dat isoleren van een virus niet nodig was, geldt dit tot op de dag van vandaag als nieuwe regel, alleen beweren ze dan nog steeds glashard dat ze wel hebben voldaan aan de postulaten van Koch. De reden waarom dit in 2003 zo is gepubliceerd wordt ook uit deze publicatie onomstotelijk duidelijk en is waar we nu mee te maken hebben:
“Our understanding of the aetiology of SARS will expedite the development of diagnostic tests, antiviral therapies and vaccines, and may allow a more concise case definition for this emerging disease.”
En zo maken ze tests, vaccins en anti virale medicatie op basis van iets dat nooit wetenschappelijk is bewezen. Het enige dat ze hebben zijn wat genetische codes en die krijgen dan de naam virus X. En dat is ook precies er de reden voor dat de uitvinder van de PCR test, Kary Mullis, zelf ook zei dat de test hiervoor niet geschikt is.
Kijk met al het bovenstaande in het achterhoofd hoe het huidige SARS-CoV-2 virus in ons leven is gekomen en zo ondertussen de hele maatschappij heeft gesloopt.
Citaat uit de link naar het Wikipedia-artikel:
“Op 24 december 2019 nam longarts Su Zhao in het Central Hospital in Wuhan, de hoofdstad van de Chinese provincie Hubei een longslijmmonster af bij een 65-jarige man die met een ernstige longontsteking op de IC was opgenomen en hij stuurde het naar het genoombedrijf Vision Medicals in Guangzhou. Met metagenomic next generation sequencing werd op 26 december vastgesteld dat het een coronavirus betreft. Op 27 december werd de analyse herhaald en was het virusgenoom nagenoeg compleet. Het bleek om een nog niet bekend coronavirus te gaan.
Op 11 januari 2020 werd de genetische code van het virus op de openbare website van virological.org gepubliceerd. Met deze informatie was op 23 januari 2020 een PCR-test ontworpen, gevalideerd en gepubliceerd, waarmee het nieuwe virus betrouwbaar was te detecteren. Ook vaccinmakers gingen aan de slag.”
In een tijdsbestek van een paar weken is een afgenomen monster bij iemand zonder één enkel wetenschappelijk onderzoek gebombardeerd tot het SARS-CoV-2 virus. Iets meer dan twee weken nadat dit monster is genomen wordt op basis van dat bepaalde monster een PCR-test geproduceerd. Een test die nu overal wereldwijd wordt gebruikt en niet werkt.
Een ziekteverwekker in de zin van de postulaten van Koch is het absoluut niet. Dat is ook de reden dat er niemand doodgaat aan COVID-19, maar aan van alles en nog wat anders, maar wel positief is getest op de aanwezigheid van wat genetisch materiaal.
En zo wordt de mensheid voor de zoveelste keer op een onvoorstelbare manier beetgenomen.
A REPORT ON ANTIMENINGITIS VACCINATION AND OBSERVATIONS ON AGGLUTININS IN THE BLOOD OF CHRONIC MENINGOCOCCUS CARRIERS. BY FREDERICK L. GATES, M. D. First Lieutenant, Medical Corps, U. S. Army. (From the Base Hospital, Fort Riley, Kansas, and The Rockefeller Institute for Medical Research, New York.) PLATES 47 AND 48. (Received for publication, July 20, 1918.) https://commonsensetv.nl/wp-content/uploads/2021/04/vaccination-report-Frederick-Lamont-Gates.pdf