25 cm. sneeuw op de beroemde Stelvio pas in Italië. In Oostenrijk viel in de bekende skigebieden zelfs al meer dan 30 centimeter. (Weet u nog, de doemvoorspellingen van Al Gore (/ het IPCC)? De millennials zouden in 2020 niet meer weten wat ijs en sneeuw is?)
Opzettelijk gecreëerde energiecrisis doet prijs van aardgas compleet exploderen en dreigt miljoenen mensen in armoede te storten – IPCC opnieuw volledig ontkracht: Sneeuwmassa 250 gigaton boven het gemiddelde sinds 1982
De cognitieve klimaatdissonantie in het Westen neemt almaar absurdere vormen aan. In september bezwoeren de Europese leiders nogmaals dat ze – ongeacht de astronomische kosten – snel een einde zullen maken aan de CO2 uitstoot om de opwarming van de Aarde te stoppen. Tegenover dit narratief, dat steeds meer als een sprookje begint te klinken, staat de inmiddels almaar harder wordende realiteit van global cooling, veroorzaakt door het nieuwe zonneminimum en het samenvallen van alle historische klimaatcycli, waar CO2 werkelijk helemaal niets mee te maken heeft. Het gerenommeerde Russische meteorologische centrum Phobos bevestigt nu de voorspelling dat Europa een ‘extreem koude winter’ te maken wacht, en dat terwijl de gasprijzen tijdens deze opzettelijk gecreëerde energiecrisis nu al door het dak gaan.
Het hele Noordelijke Halfrond moet zich opmaken voor extreem winterweer, zo waarschuwt Phobos. In Rusland lijkt dat vooral vanaf begin januari te gaan gebeuren. Voor Siberië wordt zelfs twee keer zoveel sneeuw als gemiddeld verwacht, en voor Moskou een kwart meer dan normaal. Noord Amerika, inclusief de VS, kan zich na de record kou van afgelopen winter (702 doden door de kou in alleen al Texas) voor een herhaling opmaken die nog zwaarder kan worden.
Zeer strenge winter in het vooruitzicht
Met deze waarschijnlijk zeer strenge winter in het vooruitzicht kampt Europa ondertussen met een almaar ernstiger wordende energiecrisis. De prijs van aardgas is met tientallen procenten gestegen, in sommige delen zelfs met 250% en 500% (1). In diverse landen hebben fabrieken hun activiteiten deels of zelfs geheel moeten stilleggen. In Nederland – een van de twee belangrijkste voedselexporteurs ter wereld – moest een van de grootste kassentelers in het Westland de lichten uitdoen, wat niet veel goeds voorspelt voor de stabiliteit van de voedselvoorziening.
De winter is in ieder geval heel vroeg begonnen. Op het Noordelijke Halfrond ligt al 250 gigaton meer sneeuw dan het gemiddelde van 1982-2012, waardoor het IPCC klimaat(onzin)panel van de VN voor de zoveelste keer volledig is ontkracht. Ook in de Alpen is een flinke lading gevallen; de beroemde Stelvio pas in Italië kreeg een pak van 25 centimeter te verwerken. Het skigebied is dan ook reeds geopend, net als 7 andere wintersportcentra in Italië, Oostenrijk en Zwitserland. De Stubai gletsjer in Oostenrijk werd net als in Hintertux en Pitztal door meer dan 30 centimeter sneeuwval getroffen.
Volgens inthesnow.com is de sneeuwgrens in sommige gebieden zelfs tot onder de 1000 meter gedaald. Op de Balkan en in centraal Italië zakt het kwik deze week ’s nachts tot 16 graden onder de normale gemiddelde temperatuur. Overigens is het ook elders op de planeet extreem koud: de Zuidpool heeft met een gemiddelde temperatuur van -61,1 C. net zijn koudste winter ooit gemeten achter de rug. Op de Russische basis Vostok werd het op 1 oktober zelfs -79,4 C., eveneens een record (voor die periode). Ook in Australië, Zuid Afrika en grote delen van Zuid Amerika is het zeer koud.
Oorlog tegen gas, fabrieken moeten sluiten, prijzen exploderen
Belangrijkste oorzaak dat de energieprijzen nu door het dak gaan is de ideologische oorlog die de Europese klimaatelite al jarenlang tegen aardgas voert, waardoor noodzakelijke investeringen in de infrastructuur en opslag niet zijn gedaan of werden teruggeschroefd. Door de historisch lage gasvoorraden die hierdoor ontstonden zijn de prijzen nu met tientallen tot zelfs honderden procenten geëxplodeerd, gisteren in Groot Brittannië binnen enkele uren nog eens met zo’n 78p extra naar 355p per eenheid, ver boven het vorige record van 120p in 2018.
De aardgasprijzen zijn dit jaar maar liefst 500% gestegen dankzij de (op veel plaatsen historisch) koude winter van 2020-2021, falende ‘duurzame’ energiebronnen (wind, zon) en de al genoemde opzettelijke stapsgewijze afbraak van de stabiele gas infrastructuur. De torenhoge prijzen dwongen diverse fabrieken er reeds toe om te sluiten of hun productie terug te draaien (2). Dit zal een grote impact hebben op de consumentenprijzen van veel producten, en zelfs op de beschikbaarheid daarvan. Tal van analisten vrezen dan ook een desastreuze winter met zowel energietekorten als voedseltekorten, met mogelijk grote aantallen slachtoffers als gevolg.
Gerichte aanval VN/WEF via VVD66 op welzijn Nederlandse samenleving
We herhalen dat dit allemaal beslist niet toevallig of ‘onvoorzien’ is, maar by design. De Westerse klimaat-vaccinatie elite heeft deze crisis al jaren nauwgezet voorbereid, bedoeld om de economie deels te verwoesten en de bevolking zo kwetsbaar en afhankelijk mogelijk te maken. Door het schaars en extreem duur maken van ‘fossiel’ genoemde brandstoffen wil men de monstrueuze vrijheid- en welvaart vernietigende klimaat- en energie investeringen (de ‘Green New Deal’) in ‘groen’ rechtvaardigen.
Met deze rechtstreekse aanval op onze energiestabiliteit en bestaanszekerheden wil men bereiken dat zowel burgers als bedrijven zich niet meer kunnen verzetten tegen de ‘neoliberaal’ genoemde, maar in werkelijkheid anarcho-communistische Agenda-2030 van de VN, die mogelijk wordt gemaakt door de ‘Great Reset’ van het World Economic Forum en diens politieke lakeien, in Nederland met name door D66 en de VVD (dat via ‘manchurian candidate’ Mark Rutte feitelijk intern is overgenomen door D66, waardoor deze partij behalve de mainstream media en gerechtelijke macht nu ook de grootste politieke partij onder controle heeft gekregen).
Worden mensen aanstaande winter, als ze buiten en binnen kapot vriezen (vanuit nog onbevestigde bron hebben wij vernomen dat de aardgasrekening volgend jaar gemiddeld 900 euro hoger zal uitvallen, en dat is vermoedelijk nog zonder de door het VVD66 regime geplande fors hogere energiebelasting) of volledig vast komen te zitten in dikke lagen sneeuw, eindelijk massaal wakker dat het CO2 global warming sprookje enkel is verzonnen om een klein clubje globalisten puissant veel rijkdom, controle en macht te geven, ten koste van de vrijheid en het welzijn van de gewone bevolking?
De ”klimaatcrisis” lijkt te zijn gestorven nu er door professoren William van Wijngaarden (Canada) en William Happer (USA) een uiterst belangrijk onderzoek is uitgevoerd en gepubliceerd over de stralingsverzadiging van de belangrijkste broeikasgassen. Het nieuws van deze dood heeft de mainstream nog niet bereikt.
Hun eerste hier genoemde verslag is eenvoudig getiteld: “Relative Potency of Greenhouse Molecules”. Het maakt gebruik van een belangrijke doorbraak in de stralingsfysica.
Tot voor kort waren de schattingen van de potentie van broeikasgassen gebaseerd op benaderingsbanden van geabsorbeerde stralingsgolflengten. Nu hebben de auteurs een ‘line by line spectral analysis’ uitgevoerd, waarbij zij hebben gekeken naar meer dan 300.000 individuele golflengten binnen deze banden.
Het blijkt dat verzadiging veel eerder optreedt dan eerder werd gedacht. Met name de primaire broeikasgassen, CO2 en H2O, blijken bij de huidige atmosferische concentraties “extreem verzadigd” te zijn.
Deze resultaten wijzen er sterk op dat de gevaarlijke opwarming met meerdere graden, waarvan wordt uitgegaan in de klimaatcrisis, (het code rood scenario van VN-klimaatpanel IPCC) eenvoudigweg niet kan plaatsvinden. Is CO2 significant impotent? Dit zou nu een belangrijke onderzoeksvraag moeten zijn.
In het tweede verslag wordt het onderzoek uitgebreid tot methaan, distikstofoxide en ozon. Alle drie hebben zij belangrijke implicaties voor het klimaatbeleid, met inbegrip van het landbouwbeleid. Met name methaan is het doelwit geworden van een heksenjacht op het klimaatbeleid. Professor Happer heeft een verhelderende video over dit onderwerp. Zie David Wojick’s, Ph.D., inleiding en de video hier: https://clintel.org/agriculture-policy-is-a-climate-change-witch-hunt/.
David Wojick schreef een jaar geleden voor het eerst over dit baanbrekende onderzoek, zie zijn artikel: https://www.cfact.org/2020/09/26/study-suggests-no-more-co2-warming/. Sindsdien heeft hij een beetje onderzoek gedaan naar hun onderzoek. In de wetenschappelijke literatuur is bijna niets te vinden over de verzadiging van broeikasgassen en dat moet veranderen.
Terzijde: er is een enorme literatuur over “CO2-verzadiging”, maar die gaat over de verzadiging van poreus gesteente bij injectie in diepe putten. Dit is een groot probleem bij de zogenaamde koolstofvastlegging, waarbij CO2 uit onze emissies wordt gehaald en ondergronds wordt opgeslagen.
Er is ook sprake van enige verwarring. Zoals hieronder wordt uitgelegd, is verzadiging geen absoluut gegeven, maar bestaat het in graden. Er bestaat niet zoiets als volledige verzadiging, dus als een wetenschapper zegt dat CO2 verzadigd is, bedoelt hij veel verzadigd, niet volledig verzadigd. Dit is belangrijk omdat ik (David Wojick dus) verschillende artikelen heb gevonden waarin de auteur zegt dat sceptici beweren dat CO2 verzadigd is en er vervolgens op wijst dat het niet volledig verzadigd is. Dit is gewoon een stroman argument omdat sceptici die de wetenschap kennen nooit beweren dat het volledig verzadigd is.
CO2-verzadiging uitgelegd: Het oppervlak zendt een beperkt aantal fotonen (of stralingseenheden) uit van het soort dat atmosferische CO2 absorbeert. In feite strijden de moleculen om de beschikbare fotonen. Dus als het aantal CO2-moleculen toeneemt, daalt de absorptie per molecuul. Meer en meer moleculen proberen hetzelfde aantal stralingsfotonen te absorberen.
De opwarming van de broeikasgassen is gebaseerd op de absorptie, niet op het aantal moleculen. De opwarmende kracht van CO2 neemt dus lang niet zo snel toe als het aantal moleculen. Dit afnemende effect wordt “verzadiging” genoemd.
De opwarming neemt eerst snel af naarmate het aantal moleculen toeneemt. Dit betekent dat de opwarming het grootst is wanneer het aantal moleculen relatief klein is, veel minder dan nu het geval is. Daarna verandert de opwarming nauwelijks meer naarmate er meer en meer moleculen bijkomen. Dat is waar we nu zijn, met iets meer dan 400 ppm CO2-moleculen. De CO2 is extreem verzadigd. Zelfs een verdubbeling van het aantal moleculen tot meer dan 800 ppm zou relatief weinig opwarmend effect hebben.
Dat H2O ook extreem verzadigd is, is heel belangrijk. Een groot deel van de versterkte opwarming die in de computerklimaatmodellen (voorspellingen) is ingebouwd, is gebaseerd op een sterke positieve terugkoppeling van waterdamp naar de relatief bescheiden opwarming door CO2. Maar omdat waterdamp al extreem verzadigd is, kan deze sterke terugkoppeling niet plaatsvinden, zelfs niet als het aantal waterdampmoleculen sterk toeneemt.
Meer in het algemeen zijn alle enge IPCC-opwarmingsprojecties volledig gebaseerd op de veronderstelling dat deze vijf gassen in de toekomst voor veel opwarming zullen zorgen. Geen van de klimaatmodellen houdt rekening met de hoge mate van verzadiging die door de professoren Van Wijngaarden en Happer is gevonden. En volgens deze onderzoekers worden hun baanbrekende resultaten bevestigd door satellietmetingen van de straling.
Kortom het lijkt erop dat de IPCC klimaatmodellen gewoon verouderd zijn. De modellen moeten opnieuw worden gemaakt om al deze verzadiging mee te nemen. En natuurlijk moet er nog veel meer onderzoek worden gedaan naar de verzadiging van de broeikasgassen zelf.
Maar intussen lijkt het erop dat de zogenaamde klimaatcrisis dood is. Het is om zeep geholpen door een grote doorbraak in de stralingsfysica. Het broeikaseffect werkt niet zoals de enge computermodellen allemaal hebben aangenomen, maar wordt gedomineerd door verzadiging.
Zo hoort wetenschap te werken: hypothesen sterven naarmate de wetenschap vooruitgang boekt.
Versie 6.0 van de wereldwijde gemiddelde lagere troposferische temperatuur (LT) anomalie voor juni 2021 is uitgekomen op -0,01 °C ONDER de basislijn. Dat is BENEDEN de waarde van mei 2021 van +0,08 °C en substantieel BENEDEN (ongeveer 0,5 °C) van waar we ongeveer een jaar geleden waren.
Dr. Roy Spencer: “HERINNERING: We hebben de gemiddelde periode van 30 jaar waaruit we anomalieën berekenen, gewijzigd in 1991-2020, van de oude periode 1981-2010. Deze wijziging heeft geen invloed op de temperatuurontwikkelingen.”
Ondanks de onophoudelijke ‘End of the World’-hysterie van de reguliere media over de hitte van de Pacific Northwest, daalde de gemiddelde temperatuur op aarde in de maand juni zelfs onder de basislijn.
Een voortzetting van deze neerwaartse trend in de komende maanden is waarschijnlijk (met een enkele hobbel onderweg – het klimaat is tenslotte cyclisch), aangezien lage zonneactiviteit en alle complexe, slecht begrepen mechanismen die eraan verbonden zijn, de atmosferische lagen van onze planeet blijven afkoelen: New NASA Study: Satellites See Cooling in the Upper Atmosphere.
Hieronder heb ik enkele voorbeelden uit de UAH-gegevens van juni opgesomd, met dank aan voormalig NASA-wetenschapper Dr. Roy Spencer:
De Antarctische regio (poleward van 60 °S (breedtegraad)) registreerde -1,25 °C onder de 30-jarige basislijn in juni – dit maakte het voor de ijzige continenten de op een na koudste juni in het 43-jarige satellietrecord (na de -1,34 °C geregistreerd in 2017).
Daarentegen zag ’the USA Lower 48′ een anomalie van +1,44 °C – de warmste juni-meting in het satellietrecord van 43 jaar (vóór +1,15 °C in 1988), en een stijging ten opzichte van de -0,41 °C geregistreerd in de voorgaande maand, mei – maar deze dramatische “flip” (gezien van mei tot juni) dient als bewijs van een door lage zonneactiviteit geïnduceerde meridionale straalstroom en de schommelingen tussen extremen, en niet de mislukte antropogene hypothese van opwarming van de aarde (zie link hieronder).
En met de effecten van de record-sterke El Nino van 2016-17 nu volledig vervaagd en de effecten van de gematigde 2019-20-gebeurtenis ook verdwenen (beide duidelijk merkbaar in de onderstaande grafiek), heeft de cumulatieve vermindering van activiteit door zonnecycli 23 en 24 nu eindelijk invloed op onze wereldwijde temperatuurgegevenssets – en niet alleen op regionale; nee, ik zeg het nog een keer: de recordafkoeling van de thermosfeer en mesosfeer heeft zich nu een weg gebaand naar de troposfeer (ook bekend als de wereldwijde lagere atmosfeer):
Afsluiten van ‘fossiele’ energie zal tijdens nieuwe Kleine IJstijd ongekend drama veroorzaken
In weerwil van alle valse CO2 / Global Warming propaganda tonen de wetenschappelijke feiten keer op keer aan dat het aangebroken zonne minimum een periode met Global Cooling heeft ingeluid, die minimaal enkele jaren, maar vermoedelijk enkele decennia gaat duren. Minder bekend is dat er zich rond de Noordpool een tikkende tijdbom bevindt, die letterlijk op ieder moment kan afgaan, en die een zeer abrupte, catastrofale afkoeling van Europa kan veroorzaken. In het slechtste geval breekt er zelfs een nieuwe IJstijd aan.
Deze tikkende tijdbom is de Beaufort Gyre, een enorme, door de wind voortgedreven ronddraaiende stroom in de Noordelijke IJszee, ook wel de Arctische Oceaan genoemd. Deze met de klok meedraaiende circulerende waterstroom vertoonde in de tweede helft van de 20e eeuw een cyclisch patroon, waarin de stroom zich iedere 5 tot 7 jaar omkeerde, en tijdelijk tegen de klok in ging draaien. Tijdens dit proces werden grote hoeveelheden ijs- en zoetwater in het oostelijke deel van de Noordelijke IJszee en het noorden van de Atlantische Oceaan gepompt.
Strenge winters 20e eeuw en de Great Salinity Anomaly
Gedurende de jaren ’60 en ’70 zorgde dit voor een afkoeling van de bovenste laag (van bijna een kilometer dik) van delen van de noordelijke Atlantische Oceaan. Dit staat bekend als de Great Salinity Anomaly (Grote Zoutgehalte Anomalie), die de voedselketen in dat deel van de Oceaan flink verstoorde. Veel van Europa’s extreem koude winters sinds 1951 vonden plaats tijdens deze Great Salinity Anomaly.
Er is steeds meer wetenschappelijk bewijs dat niet zozeer vulkanen, maar deze anomalie de belangrijkste trigger is van ijstijden. In de 14e eeuw gebeurde het al eens eerder. Klimaatwetenschappers voorspelden in de jaren ’60 en ’70 – net als het KNMI – niet voor niets een nieuwe IJstijd. Dat werd ook op de Nederlandse scholen onderwezen, al was de temperatuurdaling sinds 1945 daarvoor het belangrijkste argument.
Wat is er nu aan de hand? De Beaufort Gyre draait al meer dan 17 jaar in hoger tempo met de klok mee. Er heeft in die tijd geen tijdelijke omkering plaatsgevonden. Hierdoor werd steeds meer zoet water aangetrokken uit smeltend zee-ijs, rivierwater uit Rusland en Noord Amerika, en het relatief zoete water uit de Beringzee.
‘Tikkende tijdbom’ kan plotsklaps nieuwe IJstijd veroorzaken
Wetenschappers zeggen dat de stroom zich onherroepelijk weer gaat omdraaien, en dat op dat moment een enorme hoeveelheid ijskoud water in de Atlantische Oceaan terecht zal komen. Pool oceanograaf Andrey Proshutinsky van het Woods Hole Oceanographic Institution noemde dit al in 2014 een ‘tikkende klimaat tijdbom’. Zelfs als maar 5% van die nog altijd toenemende hoeveelheid ijswater vrijkomt, dan kan het klimaat in IJsland en het noorden van Europa al tijdelijk afkoelen.
Komt er meer dan 5% vrij, dan kan de cruciale Golfstroom, de peiler van ons gematigde klimaat, stilvallen. Dat zal catastrofale gevolgen voor Noord en West Europa hebben, en ons abrupt, bijna van de ene op de andere dag, in een nieuwe (Kleine) IJstijd storten. ‘De resultaten wijzen er sterk op dat deze zaken dankzij de interne veranderlijkheid in het klimaatsysteem plotsklaps kunnen gebeuren,’ waarschuwde dr. Martin Miles, researcher aan het Institute of Arctic and Alpine Research van de Universiteit van Colorado. (1)
Afsluiten van ‘fossiel’ zal ongekend drama veroorzaken
Het enige wat de bevolking dan nog warm kan houden zijn gas-, kolen-, olie- en kerncentrales. Die worden echter allemaal gesloten. Windmolens zullen door extreme ijsafzetting kapot gaan of vastvriezen, en/of in een straal van honderden meters of kilometers hun verzamelde ijsafzetting als betonblokken op de omgeving bombarderen; zonnepanelen zullen continu worden bedekt met ijs, sneeuw en/of rijp. Een drama van ongekende omvang, met onnoemelijk veel slachtoffers, lijkt dus in de maak.
Trouwe lezers zullen zich herinneren dat Climategate.nl door de jaren heen regelmatig aandacht heeft geschonken aan wetenschappers, vooral astrofysici, die in strijd met de opvattingen van de mainstream, verwachtten dat er afkoeling zal optreden in plaats van opwarming.
Alhoewel de metingen van de wereldwijde gemiddelde temperatuur de laatste jaren geen opwarming meer laten zien, is er tot op heden evenmin sprake van een duidelijke afkoeling.
Nochtans lamenteert de mainstream dat de ontwikkelingen erger zijn dan zij aanvankelijk dachten, hetgeen slaafs door onze MSM wordt overgenomen.
Zo schreef VN-SG Guterres in een recent rapport van de World Meteorological Organziation:
Climate change is the defining challenge of our time. Time is fast running out for us to avert the worst impacts of climate disruption and protect our societies from the inevitable impacts to come. Science tells us that, even if we are successful in limiting warming to 1.5 °C, we will face significantly increased risks to natural and human systems. Yet, the data in this report show that 2019 was already 1.1 °C warmer than the pre-industrial era. The consequences are already apparent. More severe and frequent floods, droughts and tropical storms, dangerous heatwaves and rising sea levels are already severely threatening lives and livelihoods across the planet.
Kortom, de gebruikelijk alarmistische, misleidende VN-klimaatpropaganda.
Het VN-klimaatpanel (IPCC) laat ons in onzekerheid over het moment waarop wij die verschrikkelijke opwarming van de aarde (eigenlijk atmosfeer) kunnen verwachten. Wetenschappers die afkoeling verwachten zijn echter nauwkeuriger in hun verwachtingen/projecties/voorspellingen. Het meest uitgesproken daarin is prof. Valentina Zharkova, een astrofysica, verbonden aan de Northumbria University in Engeland.
Valentina Zharkova heeft haar eerdere projecties van het aanstaande grote zonneminimum verder uitgewerkt en het resultaat daarvan onlangs gepubliceerd op de website van Taylor & Francis Online onder de titel: ‘Modern Grand Solar Minimum will lead to terrestrial cooling.’
Hier volgt de vertaling van de conclusies.
Conclusies
In dit artikel heb ik aangetoond dat de recente vooruitgang van het begrip van de rol van het achtergrond magnetische veld van de zon bij het definiëren van zonneactiviteit en met het kwantificeren van de waargenomen magnitudes van het magnetische veld op verschillende tijdstippen, ons in staat heeft gesteld om te komen tot een betrouwbare langetermijnvoorspelling van zonneactiviteit op een tijdschaal van een millennium.
Deze benadering onthulde de aanwezigheid van niet alleen 11-jarige zonnecycli, maar ook van grote zonnecycli met een duur van 350-400 jaar. We hebben aangetoond dat deze grote cycli worden gevormd door de interferenties van twee magnetische golven met nauwe maar niet gelijke frequenties die worden geproduceerd door de dubbele werking van de zonnedynamo op verschillende diepten in het binnenste van de zon.
Deze grote cycli worden altijd gescheiden door grote solaire minima van het Maunder-minimumtype, die in het verleden regelmatig voorkwamen en de bekende Maunder, Wolf, Oort, Homerische en andere grote minima vormden.
Tijdens deze grote zonneminima is er een significante vermindering van het magnetische veld van de zon en de zonnestraling, die leiden tot een verlaging van de aardse temperaturen, die voor deze perioden zijn afgeleid van de analyse van aardse biomassa gedurende de afgelopen 12.000 of meer jaren. Het meest recente grote zonneminimum vond plaats tijdens het Maunder Minimum (1645–1710), wat leidde tot een afname van de zonnestraling met 0,22% ten opzichte van de huidige waarde en een afname van de gemiddelde temperatuur met 1,0–1,5 ° C.
De ontdekking van de dubbele dynamo in de zon heeft ons tijdig gewaarschuwd voor het aanstaande grote solaire minimum, wanneer het magnetische veld van de zon en zijn magnetische activiteit met 70% zullen worden verminderd. Deze periode is begonnen in de zon in 2020 en zal duren tot 2053. Tijdens dit moderne grote minimum zou men een verlaging van de gemiddelde temperatuur op aarde met maximaal 1,0 °C verwachten, vooral tijdens de periodes van zonneminima tussen de cycli 25-26 en 26-27, bijv. in het decennium 2031-2043.
De verlaging van de temperatuur op aarde gedurende de komende 30 jaar kan belangrijke gevolgen hebben voor verschillende delen van de planeet, voor de groei van de vegetatie, landbouw, voedselvoorziening en verwarmingsbehoeften op zowel het noordelijk als het zuidelijk halfrond.
Deze wereldwijde afkoeling tijdens het komende grote zonne-minimum (2020–2053) kan gedurende drie decennia alle tekenen van opwarming van de aarde compenseren en zal intergouvernementele inspanningen vereisen om problemen met warmte en voedselvoorziening voor de hele bevolking van de aarde aan te pakken.
In tegenstelling tot de projecties van het VN-klimaatpanel die, afhankelijk van het gekozen scenario, een brede waaier aan uitkomsten laten zien, is de voorspelling (géén projectie) van Zharkova, behoorlijk nauwkeurig. En het zal spoedig duidelijk zijn of ze al dan niet gelijk heeft. Dat weten we nu nog niet.
