Twee weken lockdown ´to flatten de curve´, daar begon het gedonder dat nu al negen maanden duurt mee. Nu worden er vaccins uitgedeeld om de curve weer flink omhoog te laten gaan, met wereldwijd al vele doden en mensen met zenuwaandoeningen van jewelste.
We weten het: als iemand van een keukentrapje af lazerde en dood bleef, en ook Covid-19 had volgens de test die dit niet testen kan, dan ging deze de boeken in als coronadode. Als er nu velen sterven na met het experimentele vaccin verkracht te zijn wordt dit geweten aan onderliggende aandoeningen.
Het bedrog dat zichtbaar is geworden is zo menigvuldig dat de mensen murw gebeukt lijken. Ik had na enkele weken lockdown al een volksopstand verwacht, maar nee hoor, de overheid mag doen wat het wil doen, je bij je familie weghalen, je oma isoleren en in eenzaamheid laten sterven, gehele verpleeghuizen plat spuiten, vreedzame demonstranten door Romeo´s en uniformeerden het ziekenhuis in laten werken, bedrijven slopen, straatverbod dicteren, ga maar door. Opstand? Welnee. Men klaagt wat op sociale media en kan er dan weer een dagje tegen. De concentratiekampen staan ook al her en der klaar.
Is iedereen dan zo gehersenspoeld dat we liever brave burgers dan oprechte mensen zijn? Is er dan geen vleugje oorspronkelijkheid meer over dat de meeste mensen verzanden in het bedrog dat het laatste etmaal weer kenbaar is geworden, en ieder overzicht verliezen? Dit loopt volstrekt achter de feiten aan. Het huis staat in brand en mensen maken zich druk om een verkoolde deur. Doet me denken aan de scene van Laurel en Hardy als de dikke een volledig afgebrand huis via de enige nog staande deurpost ´binnen´ treedt.
Ik ben steeds voor vreedzaam protest geweest, maar de genocide is in volle gang; ik huldig dit standpunt niet langer. Met liefde en geduld je kind laten molesteren? Met liefde en geduld zien hoe de wereld vergiftigd en tot gevangenis gemaakt wordt? De grens is allang bereikt en overschreden. Wie een mens verplicht onvrij en ongezond te leven verdient gepaste response. Ik roep derhalve niet op tot geweld, ik roep op tot het herkennen van de vandaag gehanteerde wapenen tegen het volk en het vinden van de juiste response, die er een van zelfverdediging is.
Sta op of ga als mak schaap eerloos ten onder. Hoeveel begrafenissen, niet door corona maar door dictatuur, moet een mens beleven voor ie op staat?
Had nooit gedacht dat de griep tot dictatuur zou leiden. Maar tis gelukt, althans bijna. De elektronische halsband, het mobieltje, helpt hier geweldig bij. Het begon met de walkman, die leek je vrijheid als persoon te vergroten maar in feite werd je er al in een mate door losgemaakt van de samenleving. Enfin, we kennen het verhaal verder wel.
Hier in Ierland worden niet steeds meer mensen wakker, er gaan er steeds meer slapen. Nu zien we de maskers ook in het straatbeeld hand over hand toenemen. De kinderen werden al verpest door smartphones in hun vroegste levensjaren, nu krijgen ze de smoelwerken van hun laffe onverantwoordelijke ouders niet meer te zien. De onzekerheid die hieruit voortkomt, die zich in hen nestelen zal, komt de psychiatrische afdeling van de farmacie financieel weldra zeer ten goede. Alsmede de slijter en verkoper van rook, als die hun waar nog mogen verkopen.
De dystopische slavenleving mag zich in zeer veel medewerkers verheugen. Het woord ´collaborateur´ lijkt hier niet meer van toepassing, omdat het de meerderheid betreft. De zogenaamde samenzweringsdenkers zijn in de minderheid en in werkelijkheid zieners; de volgers van ´het nieuwe normaal´ zijn denkers die gestopt zijn met waarnemen. Zo is het mogelijk geworden dat de wereld wordt ingepakt door een kleine minderheid die sluw in de kop en zonder hart is.
Ik was de afgelopen dagen mijn tijd vooruit. Niet als profeet, maar als neuroot. Ik was weer zo door berichtgeving online in beslag genomen dat ik tijdens het beluisteren van één opname, alweer de behoefte ervoer de volgende te horen. Alsof ik tijd tekort kwam en zo de tijd in wilde halen. Waanzin natuurlijk. Dus werd het tijd voor het wandelen in de natuur. Tis vreemd om het zo te stellen, omdat je feitelijk nooit elders bent: ik ben weer in het heden aanbeland.
Je kunt dan wel boos zijn op de elite, maar de elite is ook maar de elite omdat het niets anders kan zijn. En als de hele wereld, een minderheid uitgezonderd, slavernij aantrekkelijker dan vrijheid vindt, dan heeft fulmineren weinig zin. Dan heeft de elite ook in de schedels van de meerderheid plaatsgenomen.
Een goede vriendin van ons had iets gezegd dat me bijgebleven is: ze voelde kracht als ze de enige was die ongemaskerd een winkel betrad. Ik refereerde hier aan toen we haar weer zagen, waarna ze zich nader verklaarde: ¨In vroeger dagen trok ik me veel aan van wat anderen van me dachten, maar nu, met deze coronawaanzin, voelde ik me gedwongen uit deze dwangbuis in mijn eigen kop te treden. Tis deze bevrijding die ik nu elke keer geniet als ik een supermarkt betreed.¨
Ieder nadeel heeft zijn voordeel, zei een goeie voetballer. Maar de hele wereld op slot gooien om één persoon te bevrijden lijkt me wat overdone.
Wat me doet denken aan mensen die de quote aanhalen ´never let a crisis go to waste´ om te suggereren dat de huidige crisis roofdieren activeert omdat er een goed klimaat voor hen heerst. Ze ontkennen het keiharde feit dat dit alles by design is, en dat de plannen op de websites van betrokken boeven te lezen staan.
Feit is feit is feit.
Alle filosofische benaderingen die zeggen dat de wereld illusie is en een opvatting van de kijker heb ik decennia lang bestudeerd. Mij viel steeds weer op dat die filosofie niet langer stand hield als de militaire zool op de schedel van de filosoof werd gezet.
Hoe de wereld tot stand komt is helemaal niet interessant; als je er leeft wil je er fijn leven. En fijn leven betekent integer leven, zonder innerlijke strijd. Dan is leven nog lastig genoeg bij tijd en wijle, maar zonder zelfverwijt, omdat je de boel niet belazert.
Een droom is ook maar een droom, toch doet een nachtmerrie je lijden voor de tijd dat ie duurt. Als je de droom prettiger kan krijgen, doe je dat dan niet, omdat het maar een droom is? Dan ben je wat mij betreft goed in de war.
Ik heb van mijn bewuste leeftijd af aan immer geresoneerd met spirituele teksten. Die beweerden, als zieners, over de gehele wereld hetzelfde. De filosofen, die het onderscheidend denken om een mij onbekende reden als autoriteit ervaren, verschilden vanzelfsprekend allen van mening met elkaar. Zieners zien elkaar, denkers bestrijden elkaar en hebben daarvoor maskers nodig. Persona´s waren altijd al ziek met hun geheimen, in deze tijd wordt het open gebaard als geheime gemaskerde gelaten. Die ook in geluid, ´sona´, dimmen.
De oplossing van het probleem is geen antwoord, maar de oplossing van het probleem. Het is zien dat het probleem niet bestaat, behalve als de leugen. De leugen bestrijden is geen dagtaak maar de verantwoordelijkheid ieder moment van een oprecht mens. Zo simpel is het.
En als niet iedereen mee doet dan is het werelds bereik inderdaad vandaag: dystopie. Dan rest er niets dan op een andere frequentie te leven. Maar dit reeds te doen, met een masker op je muil, omdat je verantwoordelijkheid voor je ware natuur niet aandurft is geen antwoord en laat je verzanden in innerlijk conflict en, vanzelfsprekend, zelfcensuur.
Ik hou een simpele vraag over: kan en durf ik te leven zonder idolen? Durf ik volstrekt mijzelf te zijn zonder te weten wat dit betekent? Want niemand weet wat dit betekent, omdat je zonder idolen tevens zonder vergelijking leeft, en je kennis het dan af laat weten. Wie dit niet durft herken ik onmiddellijk, en zal ik uitnodigen zichzelf alsnog in te nemen, wat plaats noch tijd kent.
Plaats noch tijd herkent oplichting onmiddellijk. Is volledig alleen. Zonder idolen. Niet te vangen door welke frequentie dan ook omdat het alle frequenties al bevat. Durf je?
Als je niet durft, dan vind ik je antwoord eerlijk. Het ontslaat mij niet van de diepe behoefte je jezelf toch als die durf te laten erkennen. Ieder alternatief is hel.
Tis mij vanaf mijn bewuste leeftijd duidelijk dat het leven niet geschift is, mensen zijn dat. Ik heb me altijd met iedereen willen verhouden en deze dagen is het volstrekt duidelijk waar mijn intenties vruchten leveren, en waar mijn intenties gestolen willen worden. Als Big Tech stemmen onvindbaar maakt is dit dictatuur, als ik jou ban vind ik je gewoon niet leuk.
Of God bestaat of niet is niet de kwestie, de kwestie is dat we achterlijk met idolen leven en weigeren Wezenlijk alleen en onwetend, zo omniscient, altijd wakker te zijn. Ik heb gezegd.
Altijd weer verguld met de ontwapende kwetsbaarheid van een echt mens. Het lot treft mij hierin des te genadiger dat dit mens mijn vrouw is.
Ik geloof niet dat ik overdrijf als ik zeg dat de mens tot hardheid is veroordeeld als hij of zij zich baseert op kennis alleen, zo het open en voor alles ontvankelijk hart negerend. Ik heb me nooit lang met dit soort mensen kunnen verhouden; ze hadden bij mij al snel de keuze: open gaan of afscheid. Dat werd dan bijna altijd afscheid.
Kennis is aangeleerd, niet hetzelfde als eigen inzicht. Inzicht komt voort uit het lef kwetsbaar, onwetend en onzeker te zijn. De zenleraar Shunryu Suzuki zei hierover: de beginnersgeest kent nog alle mogelijkheden, de mens van ervaring slechts nog beperkte. Daarom zei Jezus: wees als het kind.
In werkelijkheid beleven we ieder moment een aanraking, ons ´weten´ maakt hier een verhaal, een geschiedenis en identiteit van die ons, direct voelbaar, beperkt en kleineert. Dit is de blunder. We zijn nooit enig verhaal, altijd de huidige aanraking. Wie dit vergeet verzandt in de geest van menen te weten en loopt langzaam maar zeker vast. Dit is onherroepelijk, maar de uitgang staat altijd open.
Ik heb de aanraking van werkelijkheid met de penpunt vergeleken. De penpunt schrijft actueel en werkelijk in het dagboek, verliest de werkelijkheid echter uit het oog als het reeds geschreven verhaal de overhand over de huidige beleving van de penpunt krijgt. Anders gezegd: als je vermogen tot waarnemen wordt overgenomen door wat je gezien meent te hebben, en daaruit volgend: de paranoïdie dat je gezien bent.
Je bent nooit gezien. Alles dat ik van mezelf te zien krijg is inhoudelijk en vergankelijk, begeeft zich aan de gekende kant en vertegenwoordigt nooit het Kennen dat mijn wezen uitmaakt. Een kenner kan ik niet vinden; het Kennen is Zichzelf evident.
Mensen die beweren dat de vrije wil niet bestaat begeven zich louter aan de gekende kant, zijn het Kennen niet langer bewust, terwijl ze het toch de gehele tijd werkzaam zien. Tis een wonderlijke dwaling, weg van de werkelijkheid. Ik zie geen vrijheid of onvrijheid in aangeleverde condities, maar er bestaat zeker vrijheid al dan niet te acteren op wat is aangeleverd. Tis deze dimensie waarover ik telkens weer spreek, omdat het reeds ieders Vrijheid betreft.
Vrijheid bestaat niet aan het eind van een lange weg waarin beperkingen worden opgeruimd. Manifestatie kan alleen bestaan middels beperkingen; beperkingen vormen geen probleem. Identificatie met beperkingen maakt de blunder die het menselijk lijden bepaalt. Volstrekt onnodig, nu al.
Daarom schrijf ik ´de lof der onzekerheid´. Onzekerheid is het niet-weten van het kind dat nog volstrekt spontaan kan zijn. Is het je niet opgevallen dat, als je maar één klein leugentje toestaat, daarop meteen de noodzaak van een strategie volgt met vele meerdere leugens om die eerste leugen te verbergen? Dit heet dan ´controle´ en ´het zeker stellen´ van zaken. Tis vanzelfsprekend pure ellende van het begin tot het eind. Waarin je je spontaniteit niet meer toestaat, wat neerkomt op zelfcensuur.
Natuurlijk, we liegen allen iedere dag. Niet per se opzettelijk; het zijn vaak automatismen waarbinnen we in specifieke situaties ons leven lang al dezelfde oplichting vertoonden. Wat nu aan het licht komt. Dit is ooit uit zelfbehoud wijselijk geboren, maar op een dag niet langer intelligent. Als je dan op een leugen wordt betrapt, door jezelf of een ander, heb je de vrije keuze: in de leugen volharden en deze verergeren, of deze hardop erkennen en ervan verlost worden.
Het gaat er zeker niet om onszelf in de weg te gaan zitten met zelfverwijt; dat is een vals verhaal. Het is genadig en eenvoudiger dan dat: wil ik nu eerlijk zijn of niet? Wie de grootsheid van deze onmiddellijke onderkenning beseft voelt diepe opluchting. Dan wel dat masker afzetten graag, anders conditioneer je jezelf alweer tegen prana in.
Kwetsbaarheid is onze intelligentie, onkwetsbaarheid is ons masker, ons pantser, onze ongevoeligheid en onze dwaling.
Karin en ik liepen door de vrieskou om the Lagoon vandaag, toen me inviel dat Karin er niets aan heeft steeds over anderen te oordelen. Waarop ik onmiddellijk zag dat ik daar zelf over Karin oordeelde en mijn recht van spreken verloor. Dus ik zei niets.
Karin en ik stonden in de keuken en Karin vroeg of er wat met me was. Nee, zei ik. Later op de dag kwamen we hierop terug. Ik zei: er was sprake van low energy in mij, maar niet van een probleem. Karin zei: ja, maar ik vroeg feitelijk naar hoe je je voelde. Na wat meer uitwisselingen waren we het eens: low energy is geen probleem, en de vraag of er iets aan de hand is heeft louter betrekking op het mentale vlak, als daar verwijten of knopen in spelen. Dat was echter niet het geval. Lage energie is geen probleem als je niet tegen lage energie bent. Het idee je steeds goed te moeten voelen is gegarandeerd probleem scheppend. Geen last van.
Mensen raken veelvuldig in de knoop door de labels en opvattingen die ze aan gevoelens en situaties plakken; waar ze dat nalaten blijken de energieën zich labelloos niet te fixeren in verhalen en zo makkelijk op te lossen.
Mindfuck verloopt via labels en het geloof erin; anders kan het niet. Dit besef zou heel wat lezers nu intens moeten verblijden als je het mij vraagt. Maar Karin zei terecht dat dat alleen geldt voor mensen die werkelijk onderzoek aandurven en daarin zover durven te gaan dat ze groepsidentiteit durven te verlaten. Inderdaad ja. Ga maar eens na bij welke groepen je zoal meent te horen en hoe het voelt je in te beelden daar geen lid meer van te zijn.
Onzekerheid is geen negatief woord in de praktijk, alleen taalkundig gezien. In werkelijkheid is nergens zeker van zijn Genade Gods, die je nergens laat fixeren in de matrix en alles stromend houdt. Vrije wil bestaat welzeker, maar als je bang voor op jezelf staan bent lijkt het net of dit niet zo is.
Als ik anticipeer op het mogelijk verlies van Karin dan voel ik angst. Feit is echter dat Karin er is. Dus ik bezorg mezelf angst met een geconditioneerde gedachte als ik deze blijf volgen. Dus ik volg deze niet. De kans dat ik er werkelijk sta als Karin heen mocht gaan is hiermee vanzelfsprekend vergroot. Je kunt dit faith noemen, maar ook common sense. Tis vertrouwen en gezond verstand tegelijkertijd.
Karin was geheel uit de matrix, zei ze, en toen zette ze Facebook aan dacht: nonderjuu! Tja, zei ik, zo zie je dat de matrix volstrekt virtueel werkt. Je moet het verhaal aanzetten om eronder te lijden.
Karin vertelde toen over een zoon van een vriendin van haar die vele jaren geleden van zijn moeder het verwijt kreeg dat hij ergens niet aan gedacht had. De zoon had geantwoord: hoe kan ik in godsnaam schuldig zijn aan iets dat ik niet gedacht heb? Karin vond dit een eye-opener. De oplichting van de matrix is hiermee inderdaad begonnen: de indoctrinatie dat je een afgescheiden persoon met verantwoordelijkheid over je conditioneringen bent. Straf en boete werden zo mogelijk, waarmee controle over je als je het geloofde.
Het is allemaal niet waar. Ik oordeel dagelijks over anderen en het is onzin. Karin kan ook goed oordelen maar zei vanavond in de keuken opeens dat ze diep geraakt was, dat niemand er wat aan kan doen maskers op te zetten en in de war te zijn. Mooi, goed voor de compassie! Maar ik voegde er wel aan toe dat we geen ponskaarten alleen zijn, we hebben ieder moment het vrije zicht met een conditionering al dan niet in te stemmen, wat de koers van onze levens bepaalt. Vrijheid is altijd het uitgangspunt waartegen conditionering en matrix geen wezenlijk verweer kennen.
¨Hier moet je over schrijven!¨ zei Karin. ¨Maar dat doe ik toch altijd al? Ik benoem alles dat ik meemaakte op een dag en breng het steeds weer tot dit punt.¨ ¨Ja, maar tis net of de impact ervan pas nu goed tot me doordringt.¨ Ik heb er graag over geschreven. Voeg er ook graag aan toe dat het me niet de bedoeling lijkt steeds alle levenservaringen mentaal te maken om er een impact in te ontdekken. Als we lijden is het belangrijk te zien hoe dit kan, anders heeft niets te weten mijn voorkeur, zodat niets me kan ontgaan.
Ja hor, heb mein vakzen gehat: geen beiwerkingun! Punt is natuurlijk dat je dan zelf niet door hebt dat je een zombie bent geworden.
Ik denk dat Gemma O´Doherty, de Ierse journalist die haar vak nog wel serieus neemt, de kern goed raakte toen ze opperde dat de Ieren, die God met het massaal stemmen voor abortus aan de kant hebben gezet, nu in de coronamaskerade een nieuwe religie hebben gevonden, waarin ze kunnen samenscholen en de maskerlozen als duivelse zondaren beschouwen. Die nemen straks dus het vaccin met gemalen baby’s.
De lockdown hier in Ierland heeft ons afgelopen dag niet verhinderd vrienden een uur hier vandaan te bezoeken. Nergens een checkpunt, waar dit de eerste lockdown danig overdreven wel her en der het geval was. De Garda, de Ierse politie, gelooft het wel zo te zien. Das goed om te bemerken maar daar vinden de zichzelf overschattende reptielen vast wel weer wat op; benieuwd welke ramp ze nu voor ons in petto zullen hebben. Het belooft weer een fijn jaar te worden.
Het was wel lekker rustig op de weg. De afwezigheid van ambulances en lijkwagens was oorverdovend.
John Waters, ook een Ier maar niet meer genegen zich journalist te noemen omdat hij het vak te schande vind gebracht, rekende voor dat het aantal doden door vaccins volgens de schattingen het aantal doden van de griep/corona minimaal zal evenaren, maar, denk ik dan, in de loop van de tijd onmetelijk ver achter zich zal laten. Dan hebben we het nog niet over allen die met verlammingen en andere narigheden doorleven zullen. Maar tis voor een goed doel nietwaar: het ietwat verminderen van de symptomen. Besmettingsgevaar blijft, maskers moeten gedragen blijven worden, en één vaccin is vanzelfsprekend niet genoeg.
Heb gehoord dat niemand zich zorgen hoeft te maken over het vaccin want, als er iets mis gaat dan staan er deskundigen klaar die wellicht levensreddend tegen het medicijn kunnen ingrijpen. Dat geldt voor het eerste uur althans. Daarna zijn alle ongevallen waarschijnlijk niet meer aan het vaccin te relateren. Geen producent is aansprakelijk voor de gevolgen van het verplichte geschenk aan de mensheid. Maar let wel: gratis bestaat niet mensen. Er wordt zoveel rotzooi in je lijf gespoten dat de gevolgen je voorgoed klant van de farmacie zullen maken, als je die tijd van leven nog hebt.
Tis allemaal zo hersenloos dat ik ook zin kreeg er in dit schrijven met de pet naar te gooien. Als je nog wat klanten wilt hebben als schrijver moet het vooral behapbaar zijn voor mensen in ademnood. Ik had altijd een aardig hoge pet op van kunstenaars, maar die blijken ook massaal ondergedoken. Maatschappijvernieuwers mijn reet!
Ik vind compassie iets moois maar voel wel vaker de response in mij opkomen: steek die spuit dan maar lekker in je domme farmadonder. Ik dacht dat we door het mobieltje van een verloren generatie zouden moeten gaan spreken, maar heus, het kan veel erger.
Pssst, moet je eens horen: ik heb uit betrouwbare bron gehoord dat, als je met een roze dildo op je hoofd door het leven gaat, noch het coronavirus noch de griep vat op je kan krijgen! Jazeker, en dit geldt dan ook meteen voor alle rondgaande mutaties als je er een buttplug bij neemt! Doen mensen, doen!
Mochten deze maatregelen op nadrukkelijk advies van uw welopgeleide arts niet geschikt voor u zijn dan kunt u kiezen voor deze werkzame procedure: drie maal daags, staande op één been, gedurende tien minuten, de vijfde symfonie van Beethoven neuriën terwijl u de ogen rechtsom rond laat draaien. Dus er is gelukkig met iedereen rekening gehouden door de vrolijke wetenschap.
Als er nu iemand in een winkel zegt dat ik geen mondkapje draag dan roem ik zijn of haar waarnemingsvermogen, en voeg ik er aan toe dat ik echter van het feit al op de hoogte was. Als iemand dan voortgaat te zeggen dat ik er een moet dragen dan volstaat het eenvoudig antwoord ´nee´. Is de persoon zeer aanhoudend en wil deze weten waarom ik geen masker draag, dan zou ik kunnen stellen: u draagt er één, zaak opgelost! Ook kan: maak je niet druk, ik ben gevaccineerd. Maar nog fraaier vind ik: waarom draag je geen roze dildo op je hoofd en in je anus?
Het zijn kostelijke tijden. Dit had niemand kunnen verzinnen. De reptielen staan waarschijnlijk hogelijk verbaasd dat hun agenda zo braaf is opgevolgd tot hiertoe. Vinden ze wel jammer, denk ik: ze hebben nog zoveel pijlen op hun boog! Misschien moeten ze dan binnenkort maar elkaar te lijf gaan.
Ik moet zeggen: tis best lekker als er geen lat van kwaliteit ligt die ik moet halen. Beetje bazelen en op tijd naar bed. De werkelijkheid is zo onwerkelijk geworden dat het niet veel meer uit maakt wat ik beweer. Een logische verhandeling valt deze dagen al helemaal buiten de boot van het maatschappelijk discours. Dus alles gaat naar wens.
Vandaag was de nieuwjaarsgroet met onze beste vrienden hier in Ierland, morgen begint het nieuwe jaar werkelijk voor mij en ga ik toch maar weer eens kijken hoe het met Trump en de verkiezingsfraude is gesteld. Morgen is ook de ruim twee uur durende livestream Focus on Fauci met Sacha Stone, Judy Mikovitz en anderen.
Er zijn wereldwijd al vele doden gevallen door de coronamaatregelen, maar als de lockdown nu overal opgeheven zou worden is er de incubatietijd die nog vele mensen zal vellen. En dan te bedenken dat het prikkie bij de meeste mensen nog gezet moet worden. Straks echt wel ambulances en lijkwagens, dat is dan de zoveelste coronagolf, let maar op. Wil niet echt lukken zo met dat ´flatten the curve´. Zoals John Waters zei: we moeten de duivel wel zijn krediet geven: het is een verrekt goed uitgevoerd ingenieus duivels plan gebleken.
Er zijn mensen die zich verontschuldigen voor vrolijkheid in deze tijd. Ik ken die neiging geenszins; zij die dood willen kiezen dit zelf en zij die van het leven houden zijn over het algemeen blij. Mocht je je blijheid verliezen dan ligt de focus niet op de schoonheid van het bestaan meer en heb je je, vrees ik, laten misleiden. Maar vrees is slecht voor mijn immuunsysteem, dus ik laat je daar dan mee. Klink ik nu als een kouwe kikker? Ik laat me in ieder geval niet tot kouwe kikker prikken.
