In Amerika, zo wil de droom, is alles mogelijk. Dit betekende altijd dat, als je voor een dubbeltje geboren was, je toch een kwartje kon worden. De zoon van een putjesschepper kon president van de staat worden, zo werd beweerd; geen grenzen aan de mogelijkheden. Vandaag zien we dat de droom ook een nachtmerrie kan zijn, en dat bij de eindeloze mogelijkheden fraude en dictatuur hoort. En als je voor een kwartje geboren bent is de kans groot dat je minder dan een dubbeltje eindigt.
Kwam afgelopen nacht de foto die ik bovenaan dit bericht heb geplaatst tegen. Dit trof me omdat op de afbeelding twee mensen staan die ik waardeer om hun eigenzinnigheid en moed. Beide heren staan hier in huis sterk in de aandacht, Donald door de verkiezingen en zijn koers tegen the Deep State in; Mohammed Ali omdat Karin en ik met een legpuzzel bezig zijn, een collage van verschillende foto´s van deze eertijds imposante bokser.
Deze krachtige karakters staan in schil contrast met de slapheid van de meerderheid van de wereldbevolking in deze tijd. Tirannie, onderdrukking en bedrog zijn nu al dik zeven maanden lang, ieder etmaal weer, opgeschroefd en nog altijd is er slechts incidenteel sprake van opstand.
Mensen zien niet in dat wat ze geloven hun perceptie bepaalt. Zet je geloof eens een dag uit en zie de feiten.
Mensen willen liever bedrogen worden dan uit eigen gezag leven.
De American Dream toont deze dagen het eigenaardige symptoom dat je met dementie president van het land kan worden. Amerikanen hebben zo gekozen willen de mainstream media ons doen geloven. Het volk kiest voor wie de belastingen wil verhogen en de mensen thuis opgesloten wil laten zitten; diegene die het volk wil bevrijden wordt beschimpt. Corruptie is nog nooit zo evident geweest.
Als jongeman dacht ik altijd dat de meeste mensen deugden, en dan had je een klein percentage lieden die daarbuiten viel. Dit zicht heeft zich volstrekt omgekeerd.
Vroeger had je mensen die deugden maar werden misleid; dat vergaf ik hen makkelijk Als je nu wordt misleid dan roepen de omstandigheden je blijkbaar niet op om onderzoek te doen naar wat hier werkelijk gebeurt, en dit vind ik niet deugen. De huidige tijd schreeuwt om een ieders verantwoordelijkheid, zo weinigen responderen hierop. Ir-responsible. Onvermogend, dan wel weigerend, antwoord te geven.
Er vindt een schifting tussen mensen plaats zoals nog nooit zo globaal is waargenomen.
Angst regeert. Zij die hun eigen angst onderkennen ieder moment transcenderen nu en nu en nu de perceptie waar anderen aan onderdoor gaan. Het vasthouden van een perceptie staat garant voor ondergang, dit is de les van de actualiteit.
Eerst wilde ik de mensen steeds maar weer wekken. Nu zie ik dat het lot kaf van koren scheidt en dat ik accepteren kan wat dit betekent. Wie geen verantwoordelijkheid wil zet een masker op.
Dromen zijn bedrog, ook de nachtmerrie.
Mijn wens is dat Trump president blijft maar ik besef dat dit ons niet redden zal. Ook Trump kan de mensen geen geweten schoppen. En bovendien, wie is diegene die gered moet worden? Dat hele zelfbeeld is oplichting.
Dit afdalen in de krochten van de geest, waar alles dat men je wijs heeft gemaakt ligt opgeslagen, boezemt veel mensen angst in, maar wie dit, niets vermijdend, aangaat noemt het buitengemeen verfrissend en zelfs opwindend. Bij de één loopt de motor ervan leeg, een ander ervaart dat de motor wordt opgeladen.
In een wereld zonder logica ligt vlucht en psychose voor de hand, maar tis iets dat ik feitelijk vier. Bedrog was altijd al bedrog, maar tis het nu onversneden en duidelijk erkend. Alles dat liegt draagt een masker.
Er zijn intellectuelen die een masker dragen. Intellect is dan ook niet hetzelfde als intelligentie. Deze gemaskerde intellectuelen gebruiken de ratio om ademnood als een goede daad naar de medemens te verkopen.
Familie en vrienden van vóór de lockdown die ik niet meer spreek: ik denk nog wel aan ze maar de aanvechting ze te brengen tot mijn zicht is gestorven. Ik heb ze lief en laat ze vrij de ondergang te aanbidden op valse gronden.
Er komt geen betere wereld. Alles verdiept zich en zo kun je de ongrond vinden die je Wezen Is.
Ik ontdekte eens het zenboeddhisme als een zeer frisse wind in mijn mentale toestand. Niet-weten en het heden staan erin centraal. Ik las toen eens het zenverhaaltje dat een monnik verlicht werd toen hij een blad van een boom zag vallen. Sindsdien ken ik zelfreflectie als er een blad van een boom valt: ben ik al verlicht?
Ik zal nooit verlicht worden; als ik uit het beeld verdwenen ben is alles Echt. Goed en fout blijven bestaan, niet als vaste moralistische waarden, maar als dynamische mogelijkheden: goed is wat een ieder geluk brengt, kwaad is wat een ieder benadeelt. Omdat dit altijd weer anders is en niet in teksten en begrippen vast te leggen, is het Dit, zonder voorkennis.
Het gaat altijd weer, in goede en slechte tijden, om de Werkelijke aanraking, het samensmelten en het verliezen van verschil.
De matrix die je daarbuiten vrezen kunt is niet verschillend van wie deze vreest. Dezelfde structuur, dezelfde overtuiging, dezelfde slavernij.
Er bestaat geen matrix. En als iemand mij iets verplichten wil dat ik niet wil dan zeg ik nee, ook als de rest van de wereld dan tegen me is. Ik ben mijzelf genoeg.
https://bodemlozebeeldentuin.wordpress.com/
.