Hebben covid-19 patiënten echt het einde leven medicijn midazolam gekregen? En waarom ga je daar dood aan? – door Martin Vrijland
Ik werd benaderd met de vraag van een verpleegkundige in de ouderenzorg over de werking van midazolam, de medicatie die zij covid-19 patiënten zou hebben moeten toedienen. “Is dat echt een end of life drug?”, zo luidde haar vraag. Hebben ouderen die positief getest zijn daadwerkelijk een einde leven medicijn toegediend gekregen? Laten we het bewijs gewoon eens samenvatten.
Apoptose is het proces van geprogrammeerde celdood. Necrose is het afsterven van weefsel.
‘Van midazolam is aangetoond dat het apoptose induceert in neuroblastoomcellen bij lage concentraties en necrose bij hogere concentraties‘, dat staat letterlijk in dit onderzoek van de National Library of Medicine (screenshot):
Daar staat: Midazolam en andere anesthetica hebben neuronale cytotoxiciteit (=hersenvernietigende) en apoptose-inducerende (=celdood startende) activiteit aangetoond in hematogene (=via het bloed verspreid), ectodermale (=erfelijk DNA), mesenchymale (=stamcellen) en neuronale cellen (=hersencellen). En verder op: Van midazolam is gevonden dat het apoptose (=celdood) induceert (=start) via beide routes in neuronale cellen (=hersencellen)‘. Het breekt dus cellen af; waaronder neuronale cellen (=hersencellen).
Hoe duidelijk wilt u het hebben? Midazolam breekt cellen af. Het induceert celdood. Het is een einde leven medicatie, dat gebruikt wordt als niets meer werkt en de patiënt zo min mogelijk moet voelen (zo wordt de verpleegkundigen verteld). Celdood versnellen is dan blijkbaar de oplossing (want zenuwbanen die pijnsignalen aan de hersenen doorgeven zijn ook cellen en hersencellen – neuronal cells – sterven af door midazolam).
En hoe is midazolm aangeprezen onder verpleegkundig personeel? Nou, dat zit zo: mensen worden aan een beademingsapparaat (klik op de link) gelegd, waarna ze deze celdodende drugs toegediend krijgen. Dat verwoord je dan zo:
De huidige richtlijn palliatieve sedatie is ontoereikend bij covid-19-patiënten met een hoge zuurstofbehoefte. Hogere doseringen midazolam en een actief anticiperend beleid leiden tot meer comfort bij deze patiënten.
Je krijgt dus als verpleegkundige te horen dat je voor meer comfort bij de patiënt zorgt, niet wetende dat je hem of haar een einde leven drug toedient. In plaats van dat de vermeende ziekte dus behandeld wordt, wordt de “patiënt” met ademhalingsproblemen een slang in de keel gepropt, waardoor hij of zij niet meer zelfstandig kan ademhalen, om vervolgens een cel-afbrekend (einde leven) medicijn toe te dienen. Ik noem dat euthanasie in een lief jasje.
“Ja, maar het gaat toch om palliatieve ( =uitbehandeld of stervende) sedatie? Dan waren de mensen die dit kregen toch al stervende? Of begrijp ik het verkeerd?“, zo zou u nu kunnen denken. Oké, dus men doet je bij kortademigheid meteen aan de beademingsapparatuur om vervolgens midazolam toe te dienen. Is kortademigheid ‘palliatief’? Ben je bij ademhalingsproblemen ‘uitbehandeld’? Uitbehandeld doordat je geen adem meer krijgt met die slang in je keel? Wat weet Diederik Gommers hiervan?
Shocking vindt u niet? De keurige bewoordingen maken het niet anders: Midazolam breekt celweefsel af en maakt je dood. Verpleegkundigen hebben zonder te weten meegewerkt aan grootschalig beëindiging van het leven van mensen die binnengebracht zijn met ademhalingsproblemen (covid patiënten genoemd). Verpleegkundigen hebben dus, zonder te weten, meegewerkt aan moord via medicatie. Je zou het ook genocide kunnen noemen, maar dat klinkt niet lief.
MUST READS:
Positief getest? Bel nu de GGD en vraag om een bloedtest voor bewijs! #beldeggdvoorbewijs
COVID zwendel valt uit elkaar; het is voorbij
Ernst Kuipers en het falende beddenbezettingssoftwaresysteem: wat is belangrijker de belangenverstrengeling of maatwerkcijfers voor de coronahoax? – door Martin Vrijland