Als je de speeches van Joe Biden hoort kan de oplettende kijker er uithalen dat hij zegt dat het afgelopen moet zijn met blue states en red states onder het mom van “We zijn allemaal democraten en we zijn verenigde staten”.
Kortom, hij wil van de Republikeinse partij af en natuurlijk is het het Chinees model communistische heilstaat waar dit hele politieke spel toe moet leiden. Als je goed luistert zinspeelt hij op een united states en dus op ‘alle staten onder één partij brengen’. Communisme dus, Orwell’s 1984: de Partij.
Noam Chomsky, een bekende Asjkenazisch joodse immigrantenzoon uit Philadelphia, was getuige van praktisch alle grote historische gebeurtenissen, van de tweede wereldoorlog, Hiroshima, Tsjernobyl tot de laatste financiële crisis en de huidige “coronavirus pandemie”.
Als je zijn kennis over manipulatietechnieken bekijkt, zou je bijna denken dat Chomsky misschien zelf wel de architect van grote wereldwijde psychologische operaties is, maar dat zou complotdenken zijn en daar doen wij niet aan. Is Chompsky de PsyOp-master die de handleiding schreef voor de propagandamachines wereldwijd en die lang genoeg leefde om de resultaten van zijn 10 basisregels succesvol te zien worden? Nee joh…
In mijn boeken beschrijf ik hoe niet alleen geschiedvervalsing, maar ook real-time actualiteitsvervalsing (voorbeeld) kan worden gerealiseerd met psychologische operaties, waarbij een heel social media leger klaar staat om de groepsdruk op de meningsvorming uit te oefenen via pear pressure. Dat deel van manipulatie, komt opmerkelijk genoeg niet in Chomsky’s vocabulaire voor, terwijl hij oud genoeg is om bijvoorbeeld weet te hebben van het feit dat 1 op de 50 in het voormalig Oost Duitse DDR een Inoffizieller Mitarbeiter was (en dat zijn dan de officiële cijfers).
Het is echter toch interessant om zijn kennis van manipulatietechnieken eens nader onder de loep te nemen. Hoewel ook beweerd is dat Chomsky deze 10 basisregels nooit zo kort en bondig heeft opgesteld en het slechts een interpretatie is van journalist Eduardo Aliverti, is het toch nuttig om het overzicht eens te bestuderen:
In dit artikel (Lees hier meer…) worden de volgende punten genoemd en uitgebreid besproken: De afleidingsstrategie; Creëer een probleem om de oplossing te introduceren; De gradatie strategie; De uitstel strategie; Spreek het publiek toe alsof je kinderen toespreekt; Gebruik het emotionele aspect meer dan de rede; Houd het publiek in onwetendheid en middelmatigheid; Stimuleer het publiek om domheid en middelmatigheid trendy te vinden; Zelf-culpabiliteit (schuldgevoel); Breng alleen de experts op de hoogte van de echte technologische stand van zaken.
Democratie bestaat alleen als ze wordt gehandhaafd, en als een burgerij dat niet doet, maakt ze zichzelf weerloos voor een toenemende tirannie.
Voor zo’n ’toenemende tirannie’ is controle afhankelijk van de vraag of de burgerij tevreden is met een steeds groter wordende ‘illusie van democratie’. Zo’n constructie moet zijn proefpersonen de indruk geven dat ze “vrije keuze” hebben in wat hun toekomst en manier van leven vormgeeft, inclusief: wie zullen hun “vrienden” zijn en wie zullen hun “vijanden” zijn.
En daardoor is oorlog altijd afhankelijk geweest van een betrouwbaar systeem om zijn propaganda te verspreiden.
De Arthashastra, geschreven door Chankya (350-283 v.Chr.), Die hoofdadviseur was van keizer Chandragupta (de eerste heerser van het Mauryan-rijk), bespreekt propaganda en hoe je die kunt verspreiden en toepassen in oorlogsvoering. Het is een van de oudste verslagen van het essentialisme van propaganda in oorlogsvoering.
Propaganda is van vitaal belang in tijden van oorlog, omdat het absoluut noodzakelijk is dat de mensen, die vaak de grootste offers moeten brengen en het meest moeten lijden, geloven dat een dergelijke oorlog gerechtvaardigd is en dat een dergelijke oorlog hun veiligheid zal bieden. In de mate dat ze geloven dat dit waar is, des te groter de mate van opoffering en lijden die ze bereid zijn zich te onderwerpen aan de genoemde “beloofde zekerheid”.
Het is cruciaal dat wanneer de mensen naar de “vijand” kijken, ze iets onmenselijks zien, want als ze erkennen dat die “vijand” in feite menselijkheid heeft, is de mal zogezegd op.
En daardoor worden we dag in dag uit, uur na uur gebombardeerd met herinneringen waarom de “vijand” niet menselijk is zoals wij, niet medelevend zoals wij, niet geduldig, rechtvaardig en wijs zoals wij.
Oorlog is ongetwijfeld een noodzakelijke reactie geweest toen tirannie een leger had gevormd om voor de zaak te vechten, maar ik zou willen stellen dat de meeste oorlogen nogal onnodig en ronduit gemanipuleerd waren voor het ontwerp van een kleine groep mensen.
Massapropaganda is precies de reden waarom we in dit zogenaamde “tijdperk van informatie” meer verward en van elkaar gescheiden zijn dan ooit …
In het verleden was algemeen aangenomen, en niet zonder grond, dat tirannie alleen kon bestaan op voorwaarde dat de mensen analfabeet werden gehouden en onwetend over hun onderdrukking. Om te erkennen dat men “onderdrukt” was, betekende dat ze eerst een idee moesten hebben van wat “vrijheid” was, en als men het “voorrecht” zou krijgen om te leren lezen, was deze ontdekking onvermijdelijk.
Als onderwijs van de massa de meerderheid van de bevolking geletterd zou kunnen maken, dacht men dat de hogere ideeën, het soort ‘gevaarlijke ideeën’ dat Mustapha Mond bijvoorbeeld uitdrukt in ‘The Brave New World’, snel de massa en revolutie zouden organiseren. tegen hun “controllers” zou onvermijdelijk zijn. Met andere woorden, kennis is vrijheid, en je kunt degenen die leren ‘denken’ niet tot slaaf te maken.
Het is echter niet precies zo verlopen, toch?
Het staat de overgrote meerderheid van ons vrij om te lezen wat we maar willen, in termen van de eens “verboden boeken”, zoals die opgesomd door The Index Librorum Prohibitorum (1). We kunnen alle geschriften lezen die werden verboden in “The Brave New World”, met name de werken van Shakespeare die werden genoemd als absoluut gevaarlijke vormen van “kennis”.
We zijn nu zeer vrij om onszelf te “onderwijzen” over de “ideeën” die door tirannen uit het verleden werden erkend als het “tegengif” voor een leven in slavernij. En toch is er vandaag de dag een angst voor precies dat ding, dat je door “weten” je als een outcast uit een “gezonde” samenleving bestempeld zult zien. Dat het simpele verlangen om te weten het begin is van rebellie.
Het wordt, zij het oppervlakkig, erkend dat wie het verleden beheerst, het heden en daarmee de toekomst beheerst. George Orwell’s boek ‘1984’ hamert op dit als het essentiële kenmerk dat het Big Brother-apparaat in staat stelt om absolute controle te behouden over angst, perceptie en loyaliteit aan de partij, en toch, ondanks zijn populariteit, is er vandaag de dag nog steeds een gebrek aan interesse in zich informeren over het verleden.
Wat maakt het eigenlijk uit als het verleden wordt beheerst en herschreven om bij het heden te passen? Zoals de Big Brother-ondervrager O’Brien tegen Winston zegt: “Wij, de partij, beheren alle gegevens en wij controleren alle herinneringen. Dan beheersen we het verleden, nietwaar? [En daardoor zijn we vrij om het te herschrijven zoals we willen …] “
Natuurlijk bevinden we ons niet in dezelfde situatie als Winston… we zijn veel beter af. We kunnen studeren en leren over het “verleden” als we dat willen, helaas is het een keuze die velen als vanzelfsprekend beschouwen. En daardoor, door ons onvermogen om de juiste vragen te stellen en de juiste antwoorden te zoeken, bevinden we ons steeds meer in de verontrustende positie van een Winston… we zijn verslaafd aan het gebrek aan eigen wil.
In Orwells “1984” zijn er drie belangrijke superstaten in de wereld: Oceanië, Eurazië en Oost-Azië die in een of andere combinatie voortdurend in oorlog met elkaar zijn en dat de afgelopen 25 jaar ook zijn geweest.
In het geval van Winston heeft hij alleen Oceanië gekend (de Britse gemenebest en de VS), hij weet in wezen niets van Eurazië of Oost-Azië, behalve dat Oceanië soms in oorlog is met Eurazië en soms in oorlog met Oost-Azië. In feite is zelfs deze herinnering, dat de vijand niet constant is, niet iets dat Winston zich moet herinneren of erkennen. Alleen al door juist dit te doen, pleegt hij een “denkcriminaliteit”.
Winstons ervaring roept de vraag op: als iemand geboren zou worden in een fascistische, totalitaire staat, zouden ze dat dan weten? Natuurlijk zou de staat zichzelf niet als zodanig omschrijven. Hoe zou je je “vrijheid” kunnen vergelijken met de “onderdrukking” van de vijand, terwijl je alleen kreeg wat de staat ervoor koos je te geven?
Hoe weet u dat wat uw overtuigingen, uw overtuigingen en uw angsten heeft gevormd, echt van u is en niet door een ander is neergezet?
We zijn allemaal erg gevoelig voor deze verontrustende vraag, want ironisch genoeg is die ook in ons geplaatst. Het was wat deze hele zaak van “mind control” begon, ziet u, het moest worden gedaan … voor onze “bescherming”.
Oorlogvoering in de 21e eeuw
“For to win one hundred victories in one hundred battles is not the pinnacle of skill. To subdue the enemy without fighting is the pinnacle of skill.“
– Sun Tzu
Er zijn veel verschillende vormen van oorlogvoering, maar er is namelijk oorlog die bestaat in het fysieke domein van agressie versus verdediging en oorlog die bestaat in het mentale domein van ideeën.
De meerderheid van de tirannen van de oudheid tot nu, hebben altijd een netwerk van machtige mensen achter zich gehad (of ze zich er nu van bewust waren of niet) dat een pad voor hen opende om als het ware op de troon te zitten. We weten nu bijvoorbeeld dat er een zeer directe steun van Hitler afkomstig was van de Bank of England en andere zeer invloedrijke instellingen. Dat wil zeggen, Hitler kwam niet ‘van nature’ aan de macht of louter door zijn verdienste.
De wanhoop van die economische omgeving in Duitsland was voorspelbaar geformuleerd als een direct gevolg van het Verdrag van Versailles, dat in wezen een doodvonnis voor het Duitse volk was. En Hitler die een kleine naam voor zichzelf begon te maken, werd geselecteerd en onderschreven als het ‘gezicht’ van wat al was besloten dat het lot van Duitsland zou zijn.
Oorlogen zijn bijna altijd het resultaat geweest van financiering en organisatie van machtige groepen met geopolitieke belangen, vaak van het imperium, die een omgeving van desinformatie en wanhoop onder de mensen creëren door middel van economische en militaire oorlogvoering en kleurenrevoluties.
Toen er echter eenmaal atoombommen werden gemaakt, veranderde de geopolitieke oorlogsvoering voor altijd.
Hoewel we tegenwoordig nog steeds veel van dezelfde oude strategieën gebruiken, situeert oorlog zich steeds meer op het vlak van ideeën, en daarmee ook de steeds toenemende focus op de manipulatie van informatie en het perspectief van de bevolking op wie goed is en wie slecht.
De oorlog die tegen de huidige tirannie moet worden gevoerd, wordt dus steeds meer een mentale oorlog. In het geval van de bevolking hebben ze allemaal samen meer macht dan ze beseffen. De echte crisis van het westerse denken van vandaag is dat de mensen zijn vergeten hoe ze moeten denken. De aandachtsspanne is drastisch afgenomen, samen met een functioneel vocabulaire. Mensen worden steeds meer gedomineerd door op afbeeldingen gebaseerde berichten in plaats van inhoud die meer dan 10 minuten aandacht vereist. Artikelen in het nieuws worden steeds korter omdat mensen schijnbaar geen last kunnen hebben van te veel lezen. Samen met de ernstige afname van het lezen in de plaats van snel amusement (succesvoller dan enig boekverbranding in de geschiedenis), nemen mensen niet langer de moeite om voor een alomvattend standpunt te werken. Informatie wordt een vervelend spervuur van advertentiecampagnes, waarbij de ene luider en vaker schreeuwt dan de andere.
De oplossingen voor onze problemen, zoals de aanstaande economische ineenstorting (voor het geval je niet hebt gemerkt dat we alles hetzelfde doen als vóór 2008), hebben hun oplossingen in wat Rusland en China presenteren.
Het begin van oorlog is bijna altijd gepresenteerd als een valse ‘noodzaak’, dat wil zeggen als reactie op het dominerende geopolitieke ‘evenwicht’, dat in feite bedoeld is om het huidige imperiumsysteem te dienen, en het onjuiste geloof in nulsomspel.
Dit systeem begrijpt dat snel geld parasitair is en in strijd is met de langetermijninvesteringen die nodig zijn voor projecten die een revolutie teweeg zullen brengen in de infrastructuur van een land, waaronder programma’s voor wetenschappelijke aandrijvingen.
Die schuld voor dergelijke langetermijnprojecten is kwalitatief niet hetzelfde als de huidige schuld die we vandaag zien opbouwen, en die schuld om te investeren in de toekomst zal altijd een hoger rendement opleveren dan de kosten in de loop van de tijd. Dit is de reden waarom schulden voor langetermijninvesteringen in infrastructuur- en wetenschappelijke aandrijvende projecten, zoals ruimteverkenning, altijd duurzaam zullen zijn met een enorm kwantitatief en kwalitatief rendement. Terwijl het gokken van snel geld zeer voorspelbaar zal leiden tot een ineenstorting, zoals duidelijk werd aangegeven door de financiële crisis van 2008, en die waanzinnig genoeg nog moet worden aangepakt met een serieuze bankhervorming.
Het hogere slagveld wordt gevochten op het gebied van ideeën en welk voorgestelde ‘nieuwe systeem’ het huidige instortende systeem zal vervangen waar we ons momenteel in bevinden. Aan de ene kant de heerschappij van een wereldregering die denkt dat ze geweld kan gebruiken en onderdrukking om te regeren en aan de andere kant een multipolair systeem van samenwerkende natiestaten die zich inzetten voor vooruitgang die een echt kwalitatief rendement voor de toekomst zal bieden.
De kunst van het dubbel denken
“OORLOG IS VREDE, VRIJHEID IS SLAVERNIJ, ONWETENDHEID IS KRACHT”
George Orwells “1984” (Big Brother Mantra)
Een echt meeslepend propagandasysteem, dat noodzakelijkerwijs vol tegenstrijdigheden met de waarheid zal zijn, vereist absoluut dat de onderwerpen voldoen aan ‘dubbel denken’, dat wil zeggen, het vermogen om twee tegenstrijdige gedachten in je geest te accepteren zonder te erkennen dat ze in feite tegenpolen zijn.
Orwell identificeert dit onder twee vormen van “dubbeldenken”, namelijk “crimestop” en “blackwhite”. “Crimestop” betekent het vermogen om kort te stoppen, als door instinct, op de drempel van een gevaarlijke gedachte.
Orwell stelt verder: “Het omvat de kracht om geen analogieën te begrijpen, logische fouten niet te zien, de eenvoudigste argumenten verkeerd te begrijpen… en om zich te vervelen of af te stoten door elke gedachtegang die in een ketterse richting kan leiden. Kort gezegd betekent Crimestop beschermende domheid. “
“Blackwhite”, is het tegenspreken van duidelijke feiten, toegepast op een tegenstander. En wanneer toegepast op de partij, is het de bereidheid om te zeggen dat zwart wit is als de partijdiscipline dat vereist.
Zoals Orwell het beschrijft “betekent het het vermogen om te geloven dat zwart wit is, en meer, te weten dat zwart wit is, en te vergeten dat men ooit het tegendeel heeft geloofd. Dit vereist een voortdurende verandering van het verleden … De verandering van het verleden is nodig om twee redenen … De secundaire reden is dat … hij moet worden afgesneden van het verleden, net zoals hij moet worden afgesneden van het buitenland, omdat het noodzakelijk is voor hem om te geloven dat hij beter af is … [de voorzorgsreden] verreweg de belangrijkste reden voor de aanpassing van het verleden is de noodzaak om de onfeilbaarheid van de partij te vrijwaren.”
Orwell vervolgt: “De opsplitsing van de intelligentie die de partij van haar leden verlangt en die gemakkelijker bereikt kan worden in een oorlogssfeer, is nu bijna universeel, maar hoe hoger men komt, hoe duidelijker het wordt. Juist in de Innerlijke Partij zijn oorlogshysterie en haat tegen de vijand het sterkst. “
Dat wil zeggen, het zijn de leden van de Innerlijke Partij die het meest geïndoctrineerd zijn, het beste in het opwekken van “mind control” of “dubbeldenken” over zichzelf, en tegelijkertijd geloven dat dit het beste en juiste is om te doen.
Orwell beschrijft “doublethink” als volgt: “Het proces moet bewust zijn, of het zou niet met voldoende precisie worden uitgevoerd, maar het moet ook onbewust zijn, of het zou een gevoel van valsheid en dus schuld met zich meebrengen … opzettelijke leugens terwijl je ze oprecht gelooft, om elk feit te vergeten dat ongemakkelijk is geworden, en dan, wanneer het weer nodig wordt, het terug te trekken uit de vergetelheid, net zo lang als nodig is, om het bestaan van objectieve realiteit en al het andere te ontkennen. terwijl om rekening te houden met de realiteit die men ontkent – dit alles is onmisbaar. Zelfs bij het gebruik van het woord doublethink is het noodzakelijk om doublethink te beoefenen.”
Wat velen niet begrijpen bij het lezen van “1984”, is dat Orwell niet alleen het personage Winston is, hij is ook het personage O’Brien. Hij is het lid van de Buitenste Partij dat revolutionair is geworden, en hij is de ordehouder van de Binnenste Partij.
Hij is zowel de kwelgeest-programmeur als de gekwelde-geprogrammeerde.
Winston breekt uiteindelijk en laat het enige dat hem menselijk hield, zijn liefde en loyaliteit aan Julia, los. Uiteindelijk wordt er aangekondigd dat Oceanië steeds dichter bij het winnen van de oorlog komt en Winston kijkt op naar een grote poster van Big Brother en huilt met gin gevulde tranen van vreugde en opluchting, want hij was eindelijk van Big Brother gaan houden.
Hij was O’Brien geworden.
Dus wie is de genoemde “vijand”?
De vijand is ons mindere zelf.
Onze meest basale angsten, verlangens en obsessies. De stem die in onze oren fluistert en zegt dat we in niets echts of eerlijks moeten geloven, dat de wereld waarin we leven zichzelf uiteindelijk zal vernietigen en dat het dus allemaal gaat om uitkijken naar nummer één. Dat het ons lot is om speelgoed van hogere machten te zijn.
Dit is de stem van een gevangene van Plato’s grot, met zijn nek geketend en alleen naar schaduwen op een muur kijkend. Dit is niet de realiteit. Dit is de stem van iemand die het grootste deel van zijn leven tot slaaf is gemaakt. De stem van iemand die zo machteloos is geworden dat ze alle lelijke omstandigheden die hun worden opgelegd volledig accepteren en zelfs zullen werken om die te verdedigen als dat nodig is.
Er is een uitweg uit dit alles, maar je zult een optimist moeten worden om de oplossing te zien.
“We must not be enemies. Though passion may have strained, it must not break our bonds of affection. The mystic chords of memory will swell when again touched, as surely they will be, by the better angels of our nature.”
Als de geschiedenis een probleem vormt voor het heden, dan is het vandaag de dag gebruikelijk om die geschiedenis aan te passen.
Wanneer het RIVM dan ook te weinig doden heeft om de coronahoax in stand te houden, wordt de hulp van het CBS ingeroepen.
De burger is goedgelovig en de overheid heeft vele officiële instanties. Met die twee ingrediënten en de tegenwoordige praktijken van het herschrijven van de geschiedenis kan je ieder probleem de baas.
En problemen heeft de overheid toch wel. En dat in het bijzonder met het aantal coronadoden. Zoals wij zo vaak schrijven hebben ze bij lange na niet genoeg coronadoden om de hoax nog veel langer in stand te kunnen houden.
Als maar eenmaal het nieuwe griepseizoen aanbreekt dan zijn ze wat dat betreft gered, want dan kunnen ze het aantal nieuwe griepdoden optellen bij de al gestolen griepdoden van het jaar daarvoor, waardoor ze op een respectabel aantal doden uitkomen.
Goede raad is duur, want hoe komt de overheid de periode tot aan de nieuwe griepepidemie door zonder dat het complete kaartenhuis in elkaar stort door een chronisch gebrek aan doden? De verhalen over besmettingen komen mensen zo langzamerhand ook de keel uit, zeker omdat er totaal geen doden bij worden gepresenteerd.
En dus is de oplossing van de overheid om een bekende tactiek uit het handboek 1984 van George Orwell toe te passen en dat is de geschiedenis aanpassen, zodat het verhaal er weer wat geloofwaardiger uitziet. Velen denken dat het boek 1984 een science fiction verhaal was, het was uiteraard een handboek.
CBS: Aantal coronadoden in Nederland tot twee keer hoger dan RIVM-telling
Het aantal mensen in Nederland dat is overleden aan de gevolgen van het coronavirus ligt 50 tot 100 procent hoger dan de officiële cijfers van het RIVM (Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu). Dat blijkt uit nieuw onderzoek dat vandaag door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gepubliceerd.
Het CBS heeft een nieuwe methode gebruikt om de oversterfte tijdens de coronapandemie in te schatten. In de eerste elf weken van de pandemie, van 9 maart tot en met 24 mei, zijn volgens die methode 10.164 mensen overleden aan het longvirus. Wel moet rekening gehouden worden met onzekerheid, aldus het CBS. Hierdoor kan het aantal overledenen hoger of lager zijn en variëren tussen de 8.593 en 11.691. Dat betekent dat naast elke 10 geregistreerde doden als gevolg van corona er tussen de 5 en 10 mensen overleden aan corona die niet geregistreerd werden.
Volgens de jongste cijfers van het RIVM zijn er tot en met 28 juli 6.145 mensen in Nederland gestorven aan het coronavirus.
Wat hier gebeurt is exact hetzelfde als wat een ander Nederlands sjoemelinstituut deed. Als er in het verleden teveel hittegolven voor komen om de klimaathoax in stand te houden, dan herschrijft het KNMI de geschiedenis door een fiks aantal hittegolven in het verleden te doen verdwijnen, alsof ze nooit bestaan hebben.
Het KNMI gebruikte een nieuwe methode om het aantal hittegolven vast te stellen, waardoor die gehate vroegere hittegolven verdwenen en men de hoax van “het is nu veel warmer dan vroeger” in stand kon houden.
Het CBS gebruikt nu een methode om het aantal coronadoden hoger in te schatten (Let wel, niet tellen, maar schatten), waardoor dat gehate aantal lage coronadoden eindelijk naar boven toe kan worden bijgesteld en men de coronahoax in stand kan houden.
Zoals in het volgende bericht staat, heeft het CBS geen enkele informatie over doodsoorzaak en toch zullen zij vanaf nu de nieuwe waarheid bepalen aangaande coronadoden.
Daarmee ligt het werkelijke aantal coronadoden tot twee keer hoger dan het RIVM meldt. Hier moet wel bij worden opgemerkt dat het CBS geen informatie heeft over de doodsoorzaak. De oversterfte kan dus niet met 100 procent zekerheid worden toegeschreven aan het coronavirus.
Dela: ‘Sterfte corona niet erger dan bij griepgolf 2018′. Op jaarbasis zal dat – mits een tweede virusgolf uitblijft – 5 tot 8 procent worden, verwacht directeur Edzo Doeve. ,,Daarmee is het cijfermatig niet erger dan bij de griepgolf van 2018″, vergelijkt Doeve. In dat jaar kwam de oversterfte uit op ruim 6 procent.
Wij vonden het al vreemd dat het aantal RIVM doden opeens van alle in het zicht lopende website pagina’s verdwenen waren, nu weten we waarom.
De mainstream media zullen opdracht krijgen van de overheid om vanaf nu alleen de CBS coronadoden te gebruiken als het werkelijk aantal coronadoden.
Hoelang laat dit volk zich nog op zo’n beschamende wijze voorliegen door de overheid en haar instanties?
