De ORANJE huurmoord op de gebroeders De Witt
Wie tracht uit te vinden waarom een bepaalde familie in dit land standaard het staatshoofd mag leveren, moet soms ver terug in de tijd.
Of de geschiedenis zich herhaalt, weten we niet.
Artikel van 26 april 2015 – Herstel de Republiek
Om aan de macht te komen of te blijven hebben de Oranjes in het verleden gebruik gemaakt van paniektoestanden en volksgunst, gepaard gaande met hulp van een Vijfde Colonne van Hoge Adel, regenten, landverraders en moordenaars. Om definitief van eventuele (potentiële) oppositie af te zijn werden doelbewust tegenstanders geliquideerd of ervoor gezorgd dat ze op een of andere manier werden uitgeschakeld. De Oranjes zelf keken traditie-getrouw vanuit de coulissen toe en wasten hun handen in onschuld. We stellen vast dat er niets is veranderd……
In de periode van de stadhouders speelden vaak de regenten onder één hoedje met de nakomelingen van Willem de Zwijger, maar soms werd hen de macht ontnomen en werd er bijvoorbeeld een Raadpensionaris aangesteld, die het beleid van de Republiek uitstippelde, in samenhang met de Staten Generaal. Het jaar 1672 is bekend geworden als Rampjaar en op school leren wij dat dit is te wijten aan het (soms ook wel arrogante) beleid van met name de Gebroeders Johan en Cornelis de Witt. Dit beleid had de Republiek in een oorlog gestort met rampzalige proporties: Vier staten vielen tegelijkertijd aan, waaronder Frankrijk. In de Acte van Seclusie (Uitsluitingswet) had Johan de Witt vastgelegd dat er nooit meer een Oranje aanspraak mocht maken op de hoogste functie van de Republiek. Dat “vodje papier” was sommigen een doorn in het oog en was bedreigend voor het voortbestaan van de geïmporteerde Duitse familie van de Dillenburg. Vandaar de huurmoord op de gebroeders De Witt.
Er wordt door de mensen doorgaans veel te veel tijd besteed aan het voorspellen van de toekomst. Het traceren, verklaren van gebeurtenissen in het verleden is blijkbaar te moeilijk. De vlucht vooruit is gerieflijker en de zittende macht zorgt wel voor een “historisch plaatje”, dat leren wij van meester op de lagere school die het door zijn oranje-getinte bril zo mooi kon vertellen.
1672 – het Rampjaar.
De Republiek was onder het bewind van raadspensionaris Johan de Witt uitgegroeid tot een respectabele wereldmacht, de wereldhandel was de kurk waar ze op dreef. Die wereldhandel werd beschermd door een voor onze begrippen machtige oorlogsvloot, met admiraals als Maarten Harpertz. Tromp en Michiel Adriaansz. De Ruyter. Vele namen zoals Witte de With, Kortenaer, Piet Hein, etc. vinden we heden ten dage nog terug op onze marineschepen. Andere grote mogendheden zoals Engeland en Frankrijk moesten daar wat aan doen en de Republiek raakte verzeild in grote moeilijkheden, doordat zij in 1672 op vier fronten tegelijkertijd werd aangevallen. De gebroeders De Witt kregen de zwarte piet toegespeeld en Johan trad af, zijn broer Cornelis werd gevangen gezet. De roep om een stadhouder van Oranje werd sterker, omdat men de hoop had gevestigd op Willem III als nieuwe leider van de Republiek. Hij werd gesteund door een elite, die werd gevormd door de adel, bepaalde regentenhuizen en militairen, zoals Cornelis Tromp, de zoon van Maarten Harpertsz. Tromp, een gekende Oranjeklant.
Het was bij de Oranje-kliek bekend, dat er bijna niet was op te boksen tegen de briljante talenten van Johan de Witt en de bravoure van zijn broer (de vastberaden instigator van de tocht naar Chatham, waarmee de Republiek de Engelsen op de knieën had gekregen). Er staat niets in de geschiedenisboekjes van onze schooltijd omschreven, maar het moet duidelijk zijn dat de broers dienden te worden geliquideerd, teneinde Willem III en zijn voorname financiers het vrije spel te geven om de macht naar zich toe te trekken. Zelfs verbanning was geen optie, de angst was groot. Het gewetenloos laten vermoorden van een tegenstander wordt overigens veelvuldig toegepast, een goed voorbeeld is het vermoorden van de Tsarenfamilie na de “Rode Revolutie” in Rusland. Geen enkele nazaat mocht de slachting overleven.
Maurits had het in 1619 ook al met succes via intriges en manipulaties toegepast op toenmalig Raadspensionaris Johan van Oldenbarnevelt. Met het schavot als gevolg. Zoals gezegd waren de Orangisten mét Willem III er op uit om de gevaarlijkste tegenstanders te elimineren, om te voorkomen, dat die zich ooit nog konden “rehabiliteren” ten koste van de Oranjes. Figuranten als een Johan Kieviet, de latere burgemeester van Rotterdam hadden nog een appeltje met De Witt te schillen, vanwege het feit dat deze hem al eens had laten oppakken wegens corruptie en landverraad. Deze Kieviet was namelijk met de Engelsen in oorlogstijd aan het onderhandelen geweest om de macht terug te brengen bij een stadhouder van Oranje. Dergelijke personen waren er meer, onder andere Ritmeester Buat, die ook nogal eens in Engeland werd gesignaleerd. De haat jegens de slimme Gebroeders zat diep.
Een orangistisch pamflet uit die tijd vergeleek de lage afkomst van Van Oldenbarnevelt met die van De De Witten. Hun straf was terecht, het liefst zo gruwelijk mogelijk.
De geest van Barnevelt, landsvijand, aartsverrader,
herlevende in De Witt, vervloekt door het gemeen,
als bastaard, hoerenkind, en zoon van zulk een vader,
geboren om ’s lands heil met voeten te vertreên,
wordt hier met hem gepaard. Gelijk in deugd en daden,
twee vijanden der staat – maar ieder op zijn beurt –
door kerk en vaderland meinedig te verraden,
waar zelfs de zuigeling zou hebben om getreurd.
Maar z’ hebben – God zij dank – hun loon naar werk ontvangen,
de een op ’t Hofschavot ten koste van zijn kop,
de ander vertrapt, onthart, verscheurd, gehangen,
door de getergde wraak, gestegen hoog in top.
Zo moet het gaan met wie ’s lands welvaart tegenstreven
en trachten prins en staat te brengen om het leven.
Cornelis Tromp had consignes de moord uit te (laten) voeren. Wij zullen officieel wel nooit te weten kunnen komen van wie die opdracht is gekomen. Daarom moeten we de omstandigheden vóór en ná de moord kennen. Deze Cornelis Tromp was namelijk ook al eens door De Witt van zijn voetstuk getrapt, omdat hij zich illegaal had verrijkt, ten koste van zijn opdrachtgever, de Staten Generaal. Van de gestolen middelen had hij zijn landgoed Trompenburg laten bouwen. Een zekere mate van jaloezie zal hebben meegespeeld, maar feit is dat Tromp koste wat kost wraak wilde nemen en zijn sporen moest wissen.
De moord is gewiekst voorbereid. Onder valse voorwendselen is Johan naar de Haagse gevangenis gelokt, waar broer Cornelis wachtte op zijn vrijlating. Een stel naar later bleek goed beloonde raddraaiers (het “oranjegrauw”) heeft op dat moment beiden uit de gevangenis gesleurd en ter plekke met een nekschot vermoord, als slachtvee opgehangen, opengereten en gedeeltelijk opgevreten of zelfs bij opbod verkocht. Gruwelijker kun je het niet bedenken, maar het schijnt in die tijd de traditionele manier van lynchen te zijn geweest. Toen het spul zo ongeveer klaar was met de “klus” is Cornelis Tromp vanuit de kroeg (van waaruit hij de actie coördineerde) langs de lijken gelopen en heeft gezegd:
“Zo kan het er wel mee door….”
Het “grauw” kreeg de schuld, tot op de dag van vandaag. Maar alle moordenaars zijn met naam en beroep bekend. Het zijn handwerkers, doch mensen van hoger- en zelfs veel hogerop stemden toe: Cornelis Tromp, gewezen luitenant-admiraal, en dominee Simonides die de dag daarop een donderpreek in de Nieuwe Kerk afstak onder het motto: “De wrake Gods”, waarbij hij wist te melden, dat de moordenaars niet gestraft, maar beloond zouden worden. Wist hij er meer van? Tichelaer kreeg een jaargeld, Van Bankhem werd baljuw van Den Haag, Verhoef werd door Tromp aangesteld bij de vloot. De opdrachtgevers van de moordenaars hebben dus van de stadhouder carte blanche gekregen, maar de “oranjes hadden er verder niets mee te maken…”
Een loepzuivere huurmoord kan niet anders dan de conclusie zijn.
Uitschakeling De Ruyter
Admiraal de Ruyter was een heel goede vriend van Johan de Witt. Om het gevaar af te wenden dat deze wraak zou kunnen nemen werd hij na het beëindigen van de Hollandse Oorlog tegen de zeemogendheden consequent op verre, risico-volle missies gestuurd, waar een opperbevelhebber van de vloot helemaal niet bij nodig was. Michiel de Ruyter had al eens slaande ruzie met Cornelis Tromp gehad, na de Vierdaagse Zeeslag. Tromp kneep ertussen uit, in de hoop dat De Ruyter in de pan gehakt zou worden door de Engelsen. Dat liep maar op het nippertje goed af. Tromp werd op non-actief gesteld. Uiteindelijk heeft hem dat ook zijn leven gekost. De stadhouder had Cornelis Tromp al in het verleden in het geheim de functie van De Ruyter beloofd, mits hij zich “loyaal” zou opstellen, zoals ook De Ruyter dat altijd placht te doen. Na vele mislukte operaties is Tromp uiteindelijk door Willem III ontslagen en heeft zich in zijn gestolen landgoed doodgezopen.
Om aan de macht te komen of te blijven hebben de Oranjes dus in het verleden gebruik gemaakt van paniektoestanden en volksgunst, gepaard gaande met hulp van een Vijfde Colonne van Hoge Adel, regenten, landverraders en moordenaars. Om definitief van eventuele (potentiële) oppositie af te zijn werden doelbewust tegenstanders geliquideerd of ervoor gezorgd dat ze op een of andere manier werden uitgeschakeld. De Oranjes zelf keken traditie-getrouw vanuit de coulissen toe en wasten hun handen in onschuld. Het was bij Oldenbarnevelt niet anders dan bij de gebroeders De Witt. De Oranjes hebben nooit het beste met ons land voor gehad, maar nog steeds zijn er hoogopgeleiden die beweren, dat wij onze zegeningen moeten tellen – of we dat nu willen of niet.
Dodelijk eigen belang heeft altijd geprevaleerd, daartoe werden én worden nog steeds tegenstanders gewetenloos uit de weg geruimd. Deze zelfbenoemde “heersers van de Lage Landen” hebben een efficiënt en berekenend talent geërfd én doorgegeven naar latere generaties.
Niet via de genen, maar via hun gestolen kapitaal.
Een slang moet je nooit bij de staart pakken, maar de kop afhakken.
Bron:
https://debataafschecourant.wordpress.com/2020/09/03/de-oranje-huurmoord-op-de-gebroeders-de-witt/
Dit is waarom je de overheid (autoriteit) niet zou moeten vertrouwen
https://wakkeren.nl/dit-is-waarom-je-de-overheid-autoriteit-niet-zou-moeten-vertrouwen/
Het voorspelde Grapperhaus-aftreden: het voltallige kabinet, plus tweede kamer en koning moeten aftreden!
https://wakkeren.nl/het-voorspelde-grapperhaus-aftreden-het-voltallige-kabinet-plus-tweede-kamer-en-koning-moeten-aftreden/