Ze is een tijdje ziek geweest, maar nu is ze terug en bezig als een soort ongeleid projectiel om waar mogelijk de burger te benadelen.
Precies volgens opdracht doet ze haar uiterste best om het laatste stukje democratie om zeep te helpen.
Het volgende is wat de Wikipedia weet te melden over onze Minister van Binnenlandse Zaken:
Jonkvrouw Karin Hildur (Kajsa) Ollongren (Leiden, 28 mei 1967) is een Nederlands politica van de Democraten 66 (D66). Sinds 26 oktober 2017 is zij vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in het kabinet-Rutte III. Beide functies legde ze per 1 november 2019 vanwege ziekte tijdelijk neer, maar ze keerde op 14 april 2020 terug als minister en nam op 14 mei 2020 haar taak als vicepremier weer op.
Ze doet niet veel deze minister, ook niet als ze niet ziek is, maar als ze wat doet is dat gegarandeerd nadelig voor de burger of het heeft te maken met censuur en het afschaffen van democratie.
In juli 2018 kwam ze volop in het nieuws door het afschaffen van het raadgevend referendum, een weliswaar symbolisch referendum, maar toch iets waar men in politiek Den Haag een bloedhekel aanhad, want het was toch een manier voor de burger om haar mening te geven.
Eerder spraken verschillende leden van de Eerste Kamer de wens uit de afschaffing van het raadgevend referendum voorlopig niet te behandelen en te bekrachtigen. Ze wilden dat het kabinet daar in ieder geval mee zou wachten tot 1 augustus. Op die datum oordeelt de rechter over de klacht van de beweging Meer Democratie, die boos is dat het kabinet een referendum over de afschaffing van het raadgevend referendum blokkeert.
Daar gaf minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren (D66) geen gehoor aan: ‘Er is geen noodzaak, het is niet verstandig en ten sterkste af te raden,’ zei ze vorige week.
In februari loodste Ollongren de in het Regeerakkoord van VVD, CDA, D66 en ChristenUnie afgesproken afschaffing van de referendumwet door de Tweede Kamer. Een raadgevend referendum bereikt niet het gewenste doel, vindt de minister. Bijna de hele oppositie was tegen, maar de intrekkingswet werd met 76 stemmen voor en 69 tegen aangenomen.
Ook kwam zij volop in het nieuws met haar “strijd tegen nepnieuws”, die uiteraard alleen kan worden opgelost door censuur, veel censuur.
Wij publiceerden daar eerder het volgende over:
En ontstaat de strijd tegen de waarheid, nepnieuws genoemd:
„Hiermee wil het kabinet in februari 2019 burgers meer bewust maken van het fenomeen van desinformatie en de eigen verantwoordelijkheid in het herkennen daarvan”, stelt Ollongren over de bewustwordingscampagne over nepnieuws. „De bescherming van de vrijheid van meningsuiting en onafhankelijke journalistiek staan hierbij voorop”.
Het is de volgende stap van een overheid die steeds verder zal ingrijpen in het privéleven van burgers; denk aan de sleepwet, waar diezelfde Ollongren ook weer een prominente rol speelde. Een overheid die steeds verder en steeds rigoureuzer op alle fronten censuur gaat toepassen om de waarheid verborgen te houden.
Verder stond ze in die tijd bekend om haar niet aflatende demonisering van Rusland. Dat land zou de bron zijn van zowat alle nepnieuws dat doordrong tot in onze streken.
Vervolgens werd het een tijdje stil omdat ze ziek was, maar nauwelijks is ze terug of ze gaat verder waar ze was gebleven, het benadelen van burgers en het slopen van de democratie.
We hebben dat onlangs kunnen zien met de huurverhoging die helemaal niemand wil, behalve Ollongren.
De brief was door de Eerste Kamer gevraagd nadat een meerderheid van de 75 senatoren vorige week dinsdag een unieke motie van afkeuring tegen Ollongren steunde. De Senaat eist een huurstop om huurders na de maandenlange coronalockdown tegemoet te komen. Ollongren vindt het bevriezen van de huren een paardenmiddel, een huurstop brengt haar bovendien in conflict met de Tweede Kamer.
Na de hoogst ongebruikelijke afkeuringsmotie – de eerste aangenomen motie sinds 1875 – slaat Ollongren ineens een nederige, coöperatieve toon aan. Ze zegt goed te begrijpen waarom de Senaat huurders wil beschermen en belooft vervolgens de aandachtspunten en overwegingen van de Senaat mee te nemen.
Alsof dat nog niet genoeg is, gaat ze het ook zo goed als onmogelijk maken voor een grote groep alleenstaanden om aan een betaalbare woning te komen:
Een grote groep woningzoekenden maakt geen kans meer op een sociale huurwoning als een wetsvoorstel van minister Kajsa Ollongren wordt aangenomen. Volgens koepelorganisatie Aedes en de Woonbond raken 140.000 singles gedupeerd als de toewijzingsgrens voor alleenstaanden wordt verlaagd naar 35.938 euro. Minister Ollongren stuurde gisteravond een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer. Aedes (koepelorganisatie van woningcorporaties) en de Woonbond zeggen zich ernstig zorgen te maken over een grote groep woningzoekenden. ‘Deze mensen staan vaak al jaren op de wachtlijst. Starters en senioren hebben met deze nieuwe regels geen enkele kans meer op een betaalbaar huis’, zo staat in een gezamenlijk persbericht.
Niet alleen burgers hoeven niets te verwachten van Ollongren, ook gemeenten bij wie het water tot aan de lippen staat vanwege de coronacrisis worden door haar met een kluitje het riet in gestuurd.
En nu komt Ollongren opnieuw in het nieuws. Dit keer vanwege een wet die het mogelijk moet maken om politieke partijen te verbieden:
Deze week maakte minister van Binnenlandse Zaken Ollongren in een brief aan de kamer de besluiten van het kabinet bekend over de herziening van ons parlementair stelsel. Één van de besluiten sprong er bij ons uit: er komt een wet op politieke partijen. Hiermee zou het gemakkelijker moeten worden om politieke partijen te verbieden.
Op de vraag waarom er een dergelijke wet moet komen, zegt ze:
‘Dat is niet het doel van deze nieuwe wet, maar wel het ultimum remedium. Nu is er alleen een regeling voor alle organisaties, terwijl politieke partijen een bijzondere positie hebben in onze democratische rechtsstaat. De wet wil dat duidelijk maken en zorgen dat die partijen over allerlei zaken transparant zijn. Als je de hele escalatieladder afloopt, inclusief de rechter, heb je uiteindelijk de mogelijkheid van een verbod als een partij een bedreiging is voor de democratische rechtsorde.’
Al met al kan je dan ook stellen dat Ollongren zowel een gevaar voor burgers is als ook voor de democratie en de vrijheid van meningsuiting.
Hoe kan het, dat iemand die geacht wordt het volk te vertegenwoordigen precies het omgekeerde doet?
Het antwoord is dat ze allang geleden werd geselecteerd door de machtebbers achter de schermen om precies dit te doen.
De werkelijke machthebbers gebruiken niet alleen regeringsleden om hun wil uit te voeren, ook politieke partijen vallen onder hun beheer. Een klassiek voorbeeld daarvan is de partij die is opgericht om ontevreden arbeiders “te vangen” en te sturen, de Partij van de Arbeid. Wat alleen bijna niemand weet is dat deze partij is opgericht door vrijmetselaars en tot op de dag van vandaag onder hun controle staat. Welke normale partij voor arbeiders zou haar mensen naar de Bilderberg Conferentie sturen? De marktplaats waar politici worden gekocht door de machthebbers achter de schermen. Mensen zoals Diederik Samson en Sharon Dijksma die horen op te komen voor de belangen van de arbeiders, maar dit uiteraard niet doen.
Waar iedereen zich enkele jaren geleden over verbaasde is dat Ollongren als het ware vanuit het niets opdook. Tenminste, zo leek het voor de bevolking die nog nooit van haar had gehoord. Maar, schijn bedriegt, want zij is jarenlang de rechterhand geweest van vrijmetselaar Mark Rutte.
Was jij vergeten, dat D’66-‘corryfee’ Kasja Ollongren, ooit de vertrouweling/rechterhand was van Mark Rutte..? Ollongren (1967) was rond 2015 als hoogste ambtenaar van het ministerie van Algemene Zaken nog de rechterhand van premier Rutte.. De hoogste ambtenaar kan zo naar beide kanten haar werk doen. Top-ambternaren op dat ministerie besturen en de premier ‘advies’ geven over ‘wat er speelt’. 22 Jaar geleden kwam ze werken bij het ministerie van Economische Zaken en werkte in verschillende hoge functies tot 2007. Toen stapte ze over naar het ministerie van Rutte.
Daar werd Ollongren klaargestoomd voor het grotere werk, maar om de schijn hoog te houden werd ze in 2014 tijdelijk in Amsterdam geparkeerd als wethouder. Twee jaar later mag ze als volslagen onbekende komen opdraven bij de Bilderberg Conferentie en in 2017 is ze wederom de rechterhand van vrijmetselaar Rutte, maar nu als vice premier.
Het verhaal van Kajsa Ollongren laat zien hoe het systeem werkt. Dat het geen bal uitmaakt bij welke partij ze zich bevinden, maar dat wanneer iemand wordt geselecteerd door de machtghebbers achter de schermen deze altijd eindigt in een machtspositie waar hij of zij diezelfde machtshebbers het beste kan dienen.
Volgend voorjaar mag het vee opnieuw stemmen en zoals er in de gedrukte Telegraaf stond: Het gaat helemaal niet spannend worden, want Rutte zit in het torentje en daar blijft hij.
En we noemen ze volksvertegenwoordigers.
Bron:
https://niburu.co/binnenland/15308-kajsa-ollongren-ging-niet-voor-niets-naar-de-bilderberg-conferentie