Als oorlog haat op roept, doe oorlog dan maar weg. Als de leider van het land louter liegt en mijn humeur verziekt, geef mij dan maar wat fraaie woorden van de Boeddha, of Stilte zelf. Als in de straten 90% van de mensen doet aan slaapwandelen, steeds op jacht naar het volgend moment, de dingen nog te doen, de zaken nog aan te schaffen voordat het beloofde geluk intreden mag, doe mij dan maar een paar lege handen en reeds het geluk. Als dwaallichten de wereld regeren, laat mij dan niet de dwaling begaan dwalingen te repareren, laat mij ze liever passeren om te gaan voor wat ik oorspronkelijk wens, wat uit reeds vrede geboren is.
Waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. Als ik chagrijn zie op een gelaat dat ik liever had zien lachen, dan is reeds wat van dat chagrijn ook het mijne geworden. Mijn oordeel over de ander maakt diens chagrijn werkelijk in mij; zou ik niet oordelen dan zou het eenvoudig passeren, ik er niets van internaliseren. Onderscheidingsvermogen is hiervoor genoeg. Je wordt waar je op mediteert, onschadelijk is wat je eenvoudig passeren laat zonder er aan te trekken of te duwen.
De matrix die de wereld lijkt te beheersen, is onbestaanbaar als ik dit verhaal niet in ga. De matrix lijkt krachtig een agenda door te voeren die van iedere wereldburger een slaaf maakt, waarbij de Central Bank Digital Currency, die men nu al in 2025 doorgevoerd wil hebben, de laatste stap lijkt om het net van controle rond de wereldbevolking compleet te krijgen. En ik maak me nog altijd geen grote zorgen, hoe dichtbij dat moment ook komt, hoeveel slaapwandelaars ik ook nog zie. Zorgen zijn gemaakt van meditatie op dwaling. Dit weiger ik radicaal. Ik raad die weigering radicaal aan iedereen aan.
Zeker, ook ik wil in grote lijnen op de hoogte blijven van de globalistische agenda opdat ik mij kan beschermen waar ik weet heb van welke wapens nu weer tegen mij en iedereen zijn geactiveerd. Deze week overleg gehad met de buren over de absurd sterke ledverlichting rond onze huizen, en de mogelijkheid van 5G zenders erin. Ik zei de buurman dat ik me nu al weken niet bepaald lekker heb gevoeld, met depressieve tendenzen waar ik geen goede verklaring voor heb. Op dat moment ging hem een lichtje op: ook hij had depressieve episoden gekend zonder hiervoor redenen te kennen. We besloten samen een EMF-meter te bestellen, als deze binnen is metingen op verschillende plekken en tijdstippen te doen, en mocht dit op onacceptabele stralingsniveaus wijzen, de overige buurtbewoners in te lichten en de zaak met spoed aanhangig te maken bij welke loketten hiervoor maar verantwoordelijk kunnen worden geacht.
Dit is slechts één voorbeeld. We doen wat we kunnen als we onraad bespeuren, dus we hebben een waterfilter, douchekopfilter, eten het beste wat er is te krijgen en te telen is in onze tuin, dragen ondertussen hennep hoedjes, et cetera. Waar deze alerte acties gedaan zijn is ons motto: onmiddellijke terugkeer naar onze natuurlijke toestand. Van hier uit vreugde sorteren opdat het leven, zonder dwaling, haar onbeschrijflijke schoonheid mag tonen.
Ja, dan valt het natuurlijk wel op dat voor een Nederlands voetbalelftal massa´s mensen de straat op te krijgen zijn, maar als overheden op grote schaal levens vernietigen middels ontelbare wapens van destructie, dan blijven de meeste mensen thuis. Om Netflix of Voetbal International te kijken en zich druk te maken over de strategie van een bondscoach. Toch leren Karin en ik te accepteren dat het bewustzijnsniveau van de meeste mensen Brood en Spelen nog altijd hoger acht dan de zaken die er echt toe doen. Richt je slavernij planeet maar in, maar o wee als je aan mijn voetbal komt!
Cynisme breekt af en toe door, dan willen wat onverwerkte indrukken met kracht naar buiten gezonden worden. Dit leek lang een gezond mechanisme, toch erken ik deze dagen met blijheid dat ik zonder die neiging beter af ben. Ik ben niet tegen cynisme, als stijlfiguur kan het goed dienst doen om iets duidelijk te maken aan wat minder toegankelijke breinen, maar leven als cynicus is tenslotte toch louter armzalig bestaan. En het is in het geheel niet nodig. Kritische zin is prima mogelijk zonder cynisch te worden en zo je innerlijke vrede te verspelen.
Wat Karin en ik beiden krachtig waarderen is het inzicht dat de eis gelukkig te zijn tot enorm veel ellende leidt. Dat zien we bepaald niet omdat we snelle leerlingen zijn, maar omdat het wereldtoneel, met al zijn valse argumentaties, die denkwijze ondertussen wel dubbel en dwars als dwaling bewezen heeft. Het idee dat pijn vermeden moet worden en plezier gezocht, heeft van deze planeet een enorme puinhoop gemaakt.
De poes, afgebeeld boven dit schrijven, kent die dwalingen en puinhopen niet. Zij komt regelmatig bij ons langs, ook al geven we haar nooit wat te eten. We vernamen deze week van onze buren dat ze daar wel eens wat krijgt voorgeschoteld, en bij de overburen, die ook een poes hebben, zelfs wat vaker. Ze is wat men ´een zwerfkat´ noemt, maar de poes zelf weet dit niet, denkt zo niet en slaapt hier vlakbij vaak in een schuurtje zonder huur te betalen. Het is altijd weer een vreugde als het beestje zonder label bij ons komt buurten en toont hoe het is zonder verleden of toekomst te bestaan. Ze kent ook geen rancune, want toen ze onlangs ons magnetisch sluitend anti insecten netje in de deuropening aan het slopen was en mijn reactieve emotie haar toonde dat dit ongewenst gedrag in onze ogen betrof, spurtte ze weg, om even later voor de foto hierboven te poseren.
Plaats hier het gedicht dat mij door decennia heen is blijven intrigeren, waarna Al Stewart de zaak hier mag afronden.
*
I have heard and seen enough.
You cannot imagine how fierce I’ve grown in my room.
The lion that will rush upon the world
in the form of a black cat
is the Truth Itself, the Demon of God,
forced into a corner above the world.
The Smack of my Epiphany
will ruin the surface of the world,
the thousand forms of your own machine
will turn upon you,
and all the war and natural horrors you have feared
will be my very act.
I will rise out of the water where your image rests,
and the tiny shakes within the pool
will bathe the pieces of your throat.
The truth of this time proclaims your death.
There is no other truth,
unless you turn from the laze of vision
and see me coming face to face.
.
Adi Da Samraj
*