Als Rutte ook maar iets geeft om ons volk, zou hij zèlf uit Brussel weglopen
Op de volgens premier Rutte ‘bijna mislukte’ EU top in Brussel eisen met name Frankrijk, Italië en Spanje op schaamteloze wijze dat Nederland feitelijk de onbeperkte pinautomaat van Zuid Europa blijft. Als we de berichten van deze zoveelste herhaling van het inmiddels bekende, doodvermoeiende toneelspel waarin Nederland ALTIJD de verliezer is, moeten geloven, zou de Franse president Macron – leider van een feitelijk failliet land – zelfs met zijn vuist op tafel hebben geslagen, en gedreigd hebben weg te lopen. Het einde van het liedje zal wel weer zijn dat Rutte gaat beweren een ‘zwaarbevochten, maar degelijk akkoord’ voor Nederland uit het vuur te hebben gesleept, heel goed wetende dat de honderden miljarden die het ons land gaat kosten, allemaal weer uit uw zak moeten komen.
Wat er in Brussel gebeurt is te vergelijken met een amateur voetbalelftal dat na iedere wedstrijd gezamenlijk de kroeg induikt. Een van de spelers is niet erg geliefd, maar mag omdat hij rijk is toch steeds weer aanschuiven, vooral omdat hij na het einde van ieder nachtje doorzakken de rekening wil betalen. En dat steeds maar weer doet, omdat hij bang is dat de anderen hem anders niet meer aardig vinden. Bovendien wordt hem beloofd dat het slechts om leningen gaat, en hij al het ‘voorgeschoten’ geld met rente terugkrijgt.
Jaar na jaar gaat voorbij, en de eenling blijft maar de rekeningen betalen, zonder dat hij ooit iets van zijn geld terugziet. Als hij zijn zorgen uit en begint te twijfelen, keren de grootste schreeuwers in het elftal, die veel groter van postuur zijn dan hij, zich op steeds agressievere wijze tegen hem, waardoor hij toch maar weer zijn pinpas trekt. Tegelijkertijd ziet hij hoe deze ‘leiders’ van het elftal thuis het geld over de balk blijven smijten, terwijl hij en zijn gezin de broekriem almaar strakker moeten aantrekken.
‘Je hebt jarenlang betaald, dus betaal je nu ook maar!’
Dan breekt er een crisis uit, die iedereen treft, ook de leden van het voetbalelftal. De grote spelers kunnen plotseling geen geld meer uitgeven als water, en krijgen het moeilijk. Maar geen nood, in het voetbalteam zit immers dat vervelende spelertje, dat inmiddels niet meer zo rijke ettertje, en die betaalt altijd, zo weten ze. Maar als dat mannetje deze keer ècht moeilijk lijkt te gaan doen, worden ze woedend, slaan met de vuisten op tafel, en grijpen hem bij zijn strot. Je betaalt toch al jaren voor ons? Dus nu zùl je óók betalen, want wij hebben het moeilijk! Dat jouw gezin thuis het inmiddels armer heeft dan onze families, en door dezelfde crisis is geraakt, boeit ons niet!
En dus trekt het mannetje al tegensputterend wéér zijn pinpas. Ondertussen is hij heel goed geworden in het verzinnen van smoezen – laten we het gewoon leugens noemen – tegen zijn vrouw en kinderen, omdat er voor hen steeds minder geld overblijft om een beetje normaal te blijven leven, en hij weet dat de leningen en giften waar hij zojuist mee akkoord is gegaan, zijn gezin aan de bedelstaf zullen helpen. Maar ach, zolang hij breed grijnzend thuiskomt en zegt dat het allemaal wel meevalt, geven ze hem toch steeds weer het voordeel van de twijfel, weet hij.
Giften of leningen is opnieuw toneelspel
In Brussel wordt er nu gesteggeld over hoeveel van die € 750 miljard een gift is, en hoeveel een lening. Maar dat is wederom slechts schijn, want u herinnert zich ongetwijfeld nog de honderden miljarden euro’s kostende reddingspakketten voor Griekenland, waar Nederland enkele tientallen miljarden euro’s aan kwijt was. We zouden alles met rente terugkrijgen, maar de realiteit is dat we er net als die zwakke, goedgelovige sukkel in het voetbalelftal geen cent hebben teruggekregen, en naar ons geld kunnen fluiten.
Die complete € 750 miljard gaat dus gewoon één grote gift worden, al zouden we gezien het schandelijke gedrag van Macron en zijn Italiaanse en Spaanse collega’s beter van een dwangsom, een regelrechte afpersing dus, kunnen spreken. De Fransen gaan daar bijvoorbeeld hun veel royalere pensioenstelsel mee overeind houden. De Italiaanse burgers zijn al drie keer rijker dan de Nederlanders, en dat verschil gaat waarschijnlijk nog verder oplopen.
‘Rubberen Rutte’ had zèlf weg moeten lopen
Als het uitgeperste mannetje in het voetbalelftal een beetje ruggengraat had gehad, dan had hij met zijn vuist op tafel geslagen, en eindelijk eens zijn mond opengedaan. Nu is het genoeg! Ik ben jullie leugenachtige profiteurs, jullie onbeschaamde klaplopers, spuugzat. Nu gaan jullie akkoord met mijn eisen, en zo niet, dan stap ik uit het elftal, en geef ik mijn bank de opdracht mijn pinpas die jullie van mij hebben gekregen te blokkeren, net als alle ‘leningen’ die ik al aan jullie heb verstrekt of beloofd.
Dat had hij natuurlijk veel eerder moeten doen, maar je kunt beter laat dan nooit proberen om je gezin te redden, zodat zij ook in de toekomst genoeg te eten, te drinken en aan te trekken hebben. Maar hij is te bang voor zijn boze, agressieve medespelers, wil er ondanks al het bedrog en alle niet nagekomen beloftes nog steeds te graag bij horen om daadwerkelijk zijn poot stijf te houden. Niet voor niets hebben zijn kinderen hem de bijnaam ‘Rubberen Rutte’ gegeven.
Bij de volgende crisis zijn ook onze zakken leeg
De gevolgen voor ons volk laten zich raden: keiharde bezuinigingen, nog hogere belastingen, nog lagere toeslagen voor de minder bedeelden, waardoor nog meer mensen over de armoedegrens zullen worden geduwd. Pensioenpotten worden verder leeggezogen, uitkeringen nog meer gekort, waardoor AOW weinig meer dan een soort euthanasiepremie zal worden. De Nederlandse middenstand zal worden weggevaagd. Maar hé, de grote spelers uit het elftal zijn weer eventjes tevreden.
Tot de volgende crisis, tot het geld weer op is. Maar dan zijn ook de zakken van het mannetje leeg. De grote spelers zullen hem dan woedend te lijf gaan, misschien zelfs in elkaar slaan, en compleet berooid achterlaten. Maar als hij en zijn vrouw en kinderen dan dezelfde hulp en redding nodig hebben, zal er niemand meer over zijn om dat te willen of kunnen geven.
Of zal het mannetje op het laatste nippertje inzien dat hij bij deze doodzieke club parasieten helemaal niets meer te zoeken heeft?