Selecteer een pagina

Had nooit gedacht dat de griep tot dictatuur zou leiden. Maar tis gelukt, althans bijna. De elektronische halsband, het mobieltje, helpt hier geweldig bij. Het begon met de walkman, die leek je vrijheid als persoon te vergroten maar in feite werd je er al in een mate door losgemaakt van de samenleving. Enfin, we kennen het verhaal verder wel.

Hier in Ierland worden niet steeds meer mensen wakker, er gaan er steeds meer slapen. Nu zien we de maskers ook in het straatbeeld hand over hand toenemen. De kinderen werden al verpest door smartphones in hun vroegste levensjaren, nu krijgen ze de smoelwerken van hun laffe onverantwoordelijke ouders niet meer te zien. De onzekerheid die hieruit voortkomt, die zich in hen nestelen zal, komt de psychiatrische afdeling van de farmacie financieel weldra zeer ten goede. Alsmede de slijter en verkoper van rook, als die hun waar nog mogen verkopen.

De dystopische slavenleving mag zich in zeer veel medewerkers verheugen. Het woord ´collaborateur´ lijkt hier niet meer van toepassing, omdat het de meerderheid betreft. De zogenaamde samenzweringsdenkers zijn in de minderheid en in werkelijkheid zieners; de volgers van ´het nieuwe normaal´ zijn denkers die gestopt zijn met waarnemen. Zo is het mogelijk geworden dat de wereld wordt ingepakt door een kleine minderheid die sluw in de kop en zonder hart is.

Ik was de afgelopen dagen mijn tijd vooruit. Niet als profeet, maar als neuroot. Ik was weer zo door berichtgeving online in beslag genomen dat ik tijdens het beluisteren van één opname, alweer de behoefte ervoer de volgende te horen. Alsof ik tijd tekort kwam en zo de tijd in wilde halen. Waanzin natuurlijk. Dus werd het tijd voor het wandelen in de natuur. Tis vreemd om het zo te stellen, omdat je feitelijk nooit elders bent: ik ben weer in het heden aanbeland.

Je kunt dan wel boos zijn op de elite, maar de elite is ook maar de elite omdat het niets anders kan zijn. En als de hele wereld, een minderheid uitgezonderd, slavernij aantrekkelijker dan vrijheid vindt, dan heeft fulmineren weinig zin. Dan heeft de elite ook in de schedels van de meerderheid plaatsgenomen.

Een goede vriendin van ons had iets gezegd dat me bijgebleven is: ze voelde kracht als ze de enige was die ongemaskerd een winkel betrad. Ik refereerde hier aan toen we haar weer zagen, waarna ze zich nader verklaarde: ¨In vroeger dagen trok ik me veel aan van wat anderen van me dachten, maar nu, met deze coronawaanzin, voelde ik me gedwongen uit deze dwangbuis in mijn eigen kop te treden. Tis deze bevrijding die ik nu elke keer geniet als ik een supermarkt betreed.¨

Ieder nadeel heeft zijn voordeel, zei een goeie voetballer. Maar de hele wereld op slot gooien om één persoon te bevrijden lijkt me wat overdone.

Wat me doet denken aan mensen die de quote aanhalen ´never let a crisis go to waste´ om te suggereren dat de huidige crisis roofdieren activeert omdat er een goed klimaat voor hen heerst. Ze ontkennen het keiharde feit dat dit alles by design is, en dat de plannen op de websites van betrokken boeven te lezen staan.

Feit is feit is feit.

Alle filosofische benaderingen die zeggen dat de wereld illusie is en een opvatting van de kijker heb ik decennia lang bestudeerd. Mij viel steeds weer op dat die filosofie niet langer stand hield als de militaire zool op de schedel van de filosoof werd gezet.

Hoe de wereld tot stand komt is helemaal niet interessant; als je er leeft wil je er fijn leven. En fijn leven betekent integer leven, zonder innerlijke strijd. Dan is leven nog lastig genoeg bij tijd en wijle, maar zonder zelfverwijt, omdat je de boel niet belazert.

Een droom is ook maar een droom, toch doet een nachtmerrie je lijden voor de tijd dat ie duurt. Als je de droom prettiger kan krijgen, doe je dat dan niet, omdat het maar een droom is? Dan ben je wat mij betreft goed in de war.

Ik heb van mijn bewuste leeftijd af aan immer geresoneerd met spirituele teksten. Die beweerden, als zieners, over de gehele wereld hetzelfde. De filosofen, die het onderscheidend denken om een mij onbekende reden als autoriteit ervaren, verschilden vanzelfsprekend allen van mening met elkaar. Zieners zien elkaar, denkers bestrijden elkaar en hebben daarvoor maskers nodig. Persona´s waren altijd al ziek met hun geheimen, in deze tijd wordt het open gebaard als geheime gemaskerde gelaten. Die ook in geluid, ´sona´, dimmen.

De oplossing van het probleem is geen antwoord, maar de oplossing van het probleem. Het is zien dat het probleem niet bestaat, behalve als de leugen. De leugen bestrijden is geen dagtaak maar de verantwoordelijkheid ieder moment van een oprecht mens. Zo simpel is het.

En als niet iedereen mee doet dan is het werelds bereik inderdaad vandaag: dystopie. Dan rest er niets dan op een andere frequentie te leven. Maar dit reeds te doen, met een masker op je muil, omdat je verantwoordelijkheid voor je ware natuur niet aandurft is geen antwoord en laat je verzanden in innerlijk conflict en, vanzelfsprekend, zelfcensuur.

Ik hou een simpele vraag over: kan en durf ik te leven zonder idolen? Durf ik volstrekt mijzelf te zijn zonder te weten wat dit betekent? Want niemand weet wat dit betekent, omdat je zonder idolen tevens zonder vergelijking leeft, en je kennis het dan af laat weten. Wie dit niet durft herken ik onmiddellijk, en zal ik uitnodigen zichzelf alsnog in te nemen, wat plaats noch tijd kent.

Plaats noch tijd herkent oplichting onmiddellijk. Is volledig alleen. Zonder idolen. Niet te vangen door welke frequentie dan ook omdat het alle frequenties al bevat. Durf je?

Als je niet durft, dan vind ik je antwoord eerlijk. Het ontslaat mij niet van de diepe behoefte je jezelf toch als die durf te laten erkennen. Ieder alternatief is hel.

Tis mij vanaf mijn bewuste leeftijd duidelijk dat het leven niet geschift is, mensen zijn dat. Ik heb me altijd met iedereen willen verhouden en deze dagen is het volstrekt duidelijk waar mijn intenties vruchten leveren, en waar mijn intenties gestolen willen worden. Als Big Tech stemmen onvindbaar maakt is dit dictatuur, als ik jou ban vind ik je gewoon niet leuk.

Of God bestaat of niet is niet de kwestie, de kwestie is dat we achterlijk met idolen leven en weigeren Wezenlijk alleen en onwetend, zo omniscient, altijd wakker te zijn. Ik heb gezegd.

https://bodemlozebeeldentuin.wordpress.com/

.