Als je vóór alles ergens bij wilt horen, is waarheid niet je eerste prioriteit. Je eigen zintuigen vertrouwen, zelf nadenken, onafhankelijk onderzoek doen, dat is dan niet je eerste belang; je voelt je liever geborgen, ook al is het in een groep van misleide lieden, leugenaars en oplichters. Als iets in deze tijd, niet voor de eerste keer in de geschiedenis van de mensheid, weer eens erg duidelijk is geworden, is het dat deze kuddegeest mensen tot extreme standpunten en daden van geweld brengt. Die worden verantwoord door te verwijzen naar de achterban ´gelijk denkenden´. Of zullen we zeggen ´gelijk geprogrammeerden´? Vraag dan niet door naar motivaties die dieper dan dit oppervlakkig niveau van functioneren liggen, want dan moet men het antwoord schuldig blijven, heeft men plots belangrijker zaken te doen, moet het gesprek beëindigd worden.
Er is door zoveel Nederlanders schande gesproken over Nazi´s in de Tweede Wereldoorlog, en men achtte zichzelf daarbij immuun voor dit soort meeloperij met de zittende macht. Het corona circus heeft wel getoond dat veel van deze lieden, met op het oog het ethisch juiste standpunt, in feite geen steek anders zijn. Ongevaccineerden weren uit openbare gelegenheden, liefst zenden naar een eiland, aanwijzen als de verantwoordelijken voor het voortgaan van een niet bestaande pandemie; ze vonden het allemaal prima. Een deel daarvan wist nog te ontwaken, het leeuwendeel bleef liever slapen. Best begrijpelijk, want als je nu pas ontwaakt ervaar je drievoudige schaamte: 1. dat ik dit niet eerder zag, 2. ik heb de wappies geheel onterecht belasterd en het leven moeilijk gemaakt en 3. ik lijk verdomd veel op een nazi!
Wel eens gehoord van het omstandereffect? Dit fenomeen laat zien dat mensen een persoon in nood minder snel te hulp schieten naarmate er meer omstanders bij aanwezig zijn. Dit verschijnsel toont andermaal de invloed van een groep op het individu. Waarbij de belangrijke kanttekening gemaakt dient te worden: dit werkt alleen zo voor geprogrammeerde personen, een onafhankelijk en vrij mens zal handelen naar wat het Hart hem of haar ingeeft, ongeacht wat een omgeving suggereert of wenselijk acht. Een mooi filmpje is veelzeggend in deze.
Was afgelopen dag met een goede vriend naar Reen Pier gegaan, een klein havenplaatsje, waar we met tekenpapier en pastel aan de slag gingen. We kwamen te spreken over kunst, het belang ervan. Daarbij doelden we niet op de gecorrumpeerde kunsthandel vanzelfsprekend, maar op de originele behoefte tot expressie van een waar en oprecht artiest. We bespraken het wonder van in the flow komen, als er geen denken meer opspeelt om creatie te verstoren, feitelijk geen artiest meer is die meent dat ie aan het creëren is. Er is louter creëren zelf, onverdeeld ervaren, God. We waren het er over eens dat, in een wereld van voorgeprogrammeerde zombies, dit authentieke scheppen iedere dag weer van vitaal belang is om je oorspronkelijkheid niet te verliezen aan de waanzin om je heen. Als ik veel op het internet nieuws bekijk en niet zelf tot expressie kom, dan brengt de informatie mijn frequentie omlaag, ik word down en ongenietbaar. Schrijf ik daarentegen diezelfde dag, weet ik de zware energieën in the flow te krijgen, dan spoelt de zwaarte van me af. En ik hoef geen gitaarvirtuoos te zijn om dit ook op het zessnarig instrument te beleven, mijn teken talent mag beperkt zijn om toch bevrijding te voelen in de kleuren die ik op papier aanbreng.
De gedachte aan Gerrit van Dijk valt me hier in, wacht, ja, deze prachtige speling van tekenkunst plaats ik hier graag: I Move, So I Am (1997).
Vrije expressie is het geval als de kunstenaar afwezig is. Dit mag vreemd klinken, toch beweert menig componist dat ie zijn beste werken schreef toen the flow het werk had overgenomen, de componist uit het zich verdwenen was. Denk hierbij aan Wibi Soerjadi, die eens zei dat zijn pianospel in extatische domeinen alleen zijn handen overliet, maar als het spel perfect was, dan waren ook de handen verdwenen.
Voor waarheid is geen meerderheid nodig. God is alleen. Al Een. Meerderheid zegt niks, democratie zegt niks, mode zegt niets, populair zegt niets. Voel je conflict, dan komt dit door niemand dan jezelf. Dat er al een hel om je heen is georganiseerd doet hier niets aan af. Niemand hoeft je gelijk te geven, het is genoeg voor een ieder waar en werkelijk te zijn, opdat er geen conflict is. Dit is mogelijk terwijl alles om je heen wordt afgebroken en in brand staat. Moeilijk te geloven? Het vraagt geen geloof. Wees waar en werkelijk, dan zie je de oorspronkelijke verhoudingen der dingen waar de matrix nog niet met de fikken heeft aangezeten.
Stil dierbaar moment,
altijd opnieuw
mogelijk,
ik heb gevonden
dat mij niets rest dan
me te verliezen,
waar het zware bezwaar
van gisteren, vandaag tot
vreugdevuur verhevigt,
waar standpunten
verbranden tot niets
dan wat al is,
waar de schellen,
zelfs ook de ogen vallen
mogen…woordloos.
https://efemerefenomenen.wordpress.com/
.