Hersenspoeling en zelfonderzoek
Stel je voor, je wordt geboren op een planeet genaamd Aarde, met een leeg bestuurssysteem tussen je oren, je omgeving propt hier vervolgens allerlei informatie plus programma´s in om je rond het derde levensjaar wijs te maken dat jij, genaamd ´ik´, verantwoordelijk bent voor de werking ervan. Het leek of ik hierboven een fantasie begon te beschrijven, maar de lezer kan menen te weten dat het echt zo is gegaan. Maar hoe kun je weten dat het echt zo is gegaan?
Als mensen spreken over mindcontrol en brainwashing, dan veronderstellen ze meestal dat dit later in hun leven heeft plaats gevonden. Ik schreef de alinea hierboven omdat ik er geen twijfel over heb dat de manipulatie van de geest en het hersenspoelen onmiddellijk na de geboorte reeds een aanvang heeft genomen, omdat ook goedbedoelende ouders reeds gehersenspoeld zijn. Maar feitelijk begint de hersenspoeling al met de conceptie en krijgt de vrucht negen maanden lang frequenties en indrukken te verduren die reeds de natuurlijke staat verlaten hebben. Waarbij ik met de natuurlijke staat bedoel: Oorsprong van bestaan welke vrij van manipulatie is, zonder de ruis van opgedrongen en geïnternaliseerde zelfreflectie.
´Nou, nou´, kan de lezer nu denken, ´wat een zwaarmoedige kost meteen.´ Maar zwaarmoedig is de kost alleen als je je ermee verweven acht, als je het gelooft. Ook mijn verhaaltje ontkomt er niet aan illusoir te zijn. Er is feitelijk niets zwaar aan, en als deze woorden worden verstaan kunnen ze zelfs het leven lichter maken. Verlichten kent twee betekenissen: licht in duisternis brengen en zwaarte ongedaan maken. Daartoe leidt zelfonderzoek.
Zelfonderzoek is niet hetzelfde als zelfreflectie. Zelfreflectie vindt plaats in een reeds gehersenspoeld brein dat oorspronkelijk waarnemen heeft verruild voor een gespleten geest die dag in dag uit innerlijke dialogen heeft lopen. Zelfonderzoek heeft hierin wilde waanzin herkend, waardoor de betovering is opgeheven, de verwevenheid met het denken is vervallen, de getuige positie buiten de waanzin is gerealiseerd. De waanzin draait door op het momentum van vele jaren slaapwandelen, doch dit wakker getuige zijn snoept steeds meer gekte weg, geeft geen brandstof meer aan de voortgaande bewegingen en ervaart aldus toenemende vrijheid. Zelfreflectie kent de geschiftheid van een zelf dat zichzelf repareren wil; zelfonderzoek doet feitelijk niets, constateert droog, staat reeds buiten de gekte die het wel ziet gebeuren, maar niet langer repareren wil. Het is eenvoudig als illusie onderkend en krijgt geen voeding meer, ook niet middels weerstand ertegen. Het leven wordt filmisch. In de wereld, niet van de wereld.
Alle spirituele wegen die een progressie naar vrij zijn suggereren beginnen met de blunder onvrijheid als uitgangspunt en zo als werkelijkheid aan te nemen. Non-dualistische scholen starten vanuit vrijheid die al het geval is. Een non-dualistische weg zegt in feite dat er geen weg is, louter dromen, en een droom als droom herkennen is wakker zijn. Nisargadatta zei eens tegen een bezoeker, die graag wilde horen welke weg hij moest gaan om vrijheid te realiseren (ik parafraseer): ´Zie je dan niet dat iedere weg uit de droom van die droom zelf is gemaakt? De droom als droom zien is genoeg.´
Dood is de dood is de dood. Vele doden of één dode maakt een verschil voor omstanders, maar voor een ieder is de dood het ene onherroepelijke feit. Heus, ik ben tegen genocide, ook besef ik dat alle oorlogen zijn gemaakt door mensen die hun ware natuur, Oorsprong, ontkennen. Daar geven ze dan vervolgens Oorsprong de schuld van, zo zijn mensen als ze in de war zijn, in oorlog zijn.
Dood is geen enkel probleem. Dood is alleen een probleem als het ontweken wordt. Het ontwijken van de dood heeft tot Big Pharma geleid, die van de dood een handeltje heeft gemaakt, meer houdt van doodzieke dan gezonde mensen. Als je het eenmaal ziet is het vrij evident. Als ik me er boos over maak dreigt doodziek zijn voor mij. Ik zie de feiten, benoem ze, en concludeer dat ieder mens zich met de dood kan verenigen, nu reeds, in het leven. Dan hoef je niet meer naar de farmacie, dan lever je, middels het zelfonderzoek dat geheel natuurlijk in je is ontstaan, ieder moment je afgespleten dwaze belangen met liefde in. Je sterft aan ieder moment, wetend dat dit je juist leven geeft. Het is werkelijk niet weer een truc, dit gebeurt alleen als je volstrekt oprecht met de feiten van je eigen beleving bent.
Ik hoor de vraag: ´Hoe kom ik uit mijn nood?´ Aanvaard de nood, dan pas kun je de nood lezen en lenigen. Iedere weerstand tegen pijn fixeert die pijn. Het idee dat pijn een vijand van de mens is, is gebaseerd op een foute aanname van wat de mens is. De mens is geen mens, de mens is Bewustzijn dat zich abusievelijk als een lichaamgeest heeft opgevat. Die vergissing is begaan, daarom ook ongedaan te maken. En het vraagt geen tijd, louter toewijding aan het inzicht dat de lezer die nu nog leest blijkbaar al heeft.
De matrix, die gemaakt is van verdeel en heers politiek, die was er al vanaf het moment dat de mens tot zelfreflectie kwam. Daar is het gemanipuleer begonnen. Maar ik breng meteen een correctie aan: het begint steeds hier, of niet. Strijden tegen de verdeel en heers politiek is precies waartoe de matrix een ieder wil verleiden. Er is geen enkele reden hier in te trappen.
Adem diep en zie het verschil tussen al de dingen die je vreest en wat daarvan werkelijk in je huidig beleven aan de hand is. Angst zaaien, de politiek van de matrix, lukt alleen als je de programma´s tussen je eigen oren gelooft. Zodra je die programma´s bevraagt ontstaat er ruimte tussen de programma´s en jij als waarnemer. De code van de droom is gebroken. Dit is altijd en overal de uitgang die, als je die steeds weer kiest, zelfs overbodig wordt, omdat je je niet meer als een identiteit in de film weet te herkennen. De ban is gebroken.
Je richten op Oorsprong kan feitelijk niet, Oorsprong kent geen objectieve waarde, is overal, dus geen richting kan je hiertoe leiden. Maar onzin herkennen, dat kan een ieder, en onzin onmiddellijk verlaten in plaats van er lang over te klagen en er zo in te blijven hangen ook. Radicaal zijn betekent hier dat je uiterst vriendelijk voor jezelf bent. Niet als een gespleten geest waar het ene deel goed voor het andere deel is, eenvoudig als het licht dat geen duisternis meer aanvaardt. Niets wordt ontkent, de keuze voor Oorsprong ligt alsmaar evident voor de hand.
Het idee dat deze wereld, of wat dan ook, ergens toe moet leiden, houdt je aan de ketenen van illusie. Het idee dat je een werk in wording bent, houdt je weg van het realiseren van Oorsprong, wat je altijd al bent. Dit bestaan doet mensen lijden, aan dit lijden komt een eind als je de opgedrongen implicaties niet langer gelooft na gedegen onderzoek. Het idee dat je dit onderzoek niet kunt verrichten mag deel van het onderzoek naar valse geloofsovertuigingen zijn, en dan: geniet van de reis!