Afsluiten van ‘fossiele’ energie zal tijdens nieuwe Kleine IJstijd ongekend drama veroorzaken
In weerwil van alle valse CO2 / Global Warming propaganda tonen de wetenschappelijke feiten keer op keer aan dat het aangebroken zonne minimum een periode met Global Cooling heeft ingeluid, die minimaal enkele jaren, maar vermoedelijk enkele decennia gaat duren. Minder bekend is dat er zich rond de Noordpool een tikkende tijdbom bevindt, die letterlijk op ieder moment kan afgaan, en die een zeer abrupte, catastrofale afkoeling van Europa kan veroorzaken. In het slechtste geval breekt er zelfs een nieuwe IJstijd aan.
Deze tikkende tijdbom is de Beaufort Gyre, een enorme, door de wind voortgedreven ronddraaiende stroom in de Noordelijke IJszee, ook wel de Arctische Oceaan genoemd. Deze met de klok meedraaiende circulerende waterstroom vertoonde in de tweede helft van de 20e eeuw een cyclisch patroon, waarin de stroom zich iedere 5 tot 7 jaar omkeerde, en tijdelijk tegen de klok in ging draaien. Tijdens dit proces werden grote hoeveelheden ijs- en zoetwater in het oostelijke deel van de Noordelijke IJszee en het noorden van de Atlantische Oceaan gepompt.
Strenge winters 20e eeuw en de Great Salinity Anomaly
Gedurende de jaren ’60 en ’70 zorgde dit voor een afkoeling van de bovenste laag (van bijna een kilometer dik) van delen van de noordelijke Atlantische Oceaan. Dit staat bekend als de Great Salinity Anomaly (Grote Zoutgehalte Anomalie), die de voedselketen in dat deel van de Oceaan flink verstoorde. Veel van Europa’s extreem koude winters sinds 1951 vonden plaats tijdens deze Great Salinity Anomaly.
Er is steeds meer wetenschappelijk bewijs dat niet zozeer vulkanen, maar deze anomalie de belangrijkste trigger is van ijstijden. In de 14e eeuw gebeurde het al eens eerder. Klimaatwetenschappers voorspelden in de jaren ’60 en ’70 – net als het KNMI – niet voor niets een nieuwe IJstijd. Dat werd ook op de Nederlandse scholen onderwezen, al was de temperatuurdaling sinds 1945 daarvoor het belangrijkste argument.
Wat is er nu aan de hand? De Beaufort Gyre draait al meer dan 17 jaar in hoger tempo met de klok mee. Er heeft in die tijd geen tijdelijke omkering plaatsgevonden. Hierdoor werd steeds meer zoet water aangetrokken uit smeltend zee-ijs, rivierwater uit Rusland en Noord Amerika, en het relatief zoete water uit de Beringzee.
‘Tikkende tijdbom’ kan plotsklaps nieuwe IJstijd veroorzaken
Wetenschappers zeggen dat de stroom zich onherroepelijk weer gaat omdraaien, en dat op dat moment een enorme hoeveelheid ijskoud water in de Atlantische Oceaan terecht zal komen. Pool oceanograaf Andrey Proshutinsky van het Woods Hole Oceanographic Institution noemde dit al in 2014 een ‘tikkende klimaat tijdbom’. Zelfs als maar 5% van die nog altijd toenemende hoeveelheid ijswater vrijkomt, dan kan het klimaat in IJsland en het noorden van Europa al tijdelijk afkoelen.
Komt er meer dan 5% vrij, dan kan de cruciale Golfstroom, de peiler van ons gematigde klimaat, stilvallen. Dat zal catastrofale gevolgen voor Noord en West Europa hebben, en ons abrupt, bijna van de ene op de andere dag, in een nieuwe (Kleine) IJstijd storten. ‘De resultaten wijzen er sterk op dat deze zaken dankzij de interne veranderlijkheid in het klimaatsysteem plotsklaps kunnen gebeuren,’ waarschuwde dr. Martin Miles, researcher aan het Institute of Arctic and Alpine Research van de Universiteit van Colorado. (1)
Afsluiten van ‘fossiel’ zal ongekend drama veroorzaken
Het enige wat de bevolking dan nog warm kan houden zijn gas-, kolen-, olie- en kerncentrales. Die worden echter allemaal gesloten. Windmolens zullen door extreme ijsafzetting kapot gaan of vastvriezen, en/of in een straal van honderden meters of kilometers hun verzamelde ijsafzetting als betonblokken op de omgeving bombarderen; zonnepanelen zullen continu worden bedekt met ijs, sneeuw en/of rijp. Een drama van ongekende omvang, met onnoemelijk veel slachtoffers, lijkt dus in de maak.
Algemeen wordt aangenomen dat CO2 het belangrijkste broeikasgas is.
CO2 is een van de vele gassen die in de atmosfeer voorkomen en bestaat uit 1 atoom koolstof en 2 atomen zuurstof. CO2 is voor het leven op aarde het belangrijkste gas.
Planten nemen CO2 op, en onder invloed van zonlicht en met behulp van water en meststoffen produceren de groene planten en algen, naast zuurstof, ook veel verschillende koolwaterstoffen.
Deze koolwaterstoffen komen we tegen in ons voedsel. Enkele voorbeelden zijn eetbare olie zoals olijfolie, palmolie, koolzaadolie etc. maar ook zetmeel en suikers. Wij verwerken en verbranden het voedsel met zuurstof uit de lucht in onze cellen. We ademen zuurstof in en CO2 uit, een mooie kringloop.
Zou er minder dan 180 ppm CO2 in de lucht zitten dan is er geen leven, zoals wij dat kennen, meer mogelijk.
…
Samengevat
CO2 is niet het belangrijkste broeikasgas dat is waterdamp. De versterkende werking die in een lab goed meetbaar is heeft vrijwel geen effect in de atmosfeer.
Waterdamp is het belangrijkste broeikasgas dat meer dan 2/3 van de broeikaswerking voor zijn rekening neemt.
De effecten van wolken en wolkvorming op de stralingsbalans is nog onvoldoende in beeld.
Er zijn nog meer processen in de atmosfeer die het warmtetransport van grondniveau naar de tropopauze veroorzaken zoals het KNMI ook aangeeft t.a.v. El Niño en La Niña denk aan de convectie boven de evenaar, daling van de zeer koude lucht boven de zuidpool binnen de polar cell.
Datzelfde zien we bij hoge en lagedrukgebieden. In gebieden met lage luchtdruk stijgt de lucht en koelt af terwijl die in de kern van hogedrukgebieden daalt en opwarmt.
En wat te denken van de hadley cellen waar heel veel lucht van grondniveau naar de tropopauze gebracht wordt dan vraag je je af waar de klimaatwetenschap mee bezig is door alleen te focussen op de stralingsbalans.
Conclusie
De overwaardering van CO2 als broeikasgas dat met een zodanig geringe hoeveelheid in de atmosfeer voorkomt dat het haast een sporengas genoemd kan worden en daarmee onze energieproductie onderuithalen heeft is onverantwoord.
Laten we eens kijken hoe onze overheid met deze materie omgaat.
Dit is wat de 2e kamer te zien krijgt van het Compendium voor de Leefomgeving:
Broeikaswerking, 1970-2015
“De gezamenlijke versterkte broeikaswerking van de mondiale broeikasgassen, inclusief verkoelende stoffen, is tot en met 2015 verder toegenomen en bedraagt nu ruim 2,5 W/m2. Dit is een stijging van 1,7 W/m2 ten opzichte van 1970. De snelheid waarmee de broeikaswerking toeneemt fluctueert jaarlijks, maar steeg de afgelopen jaren van rond de 0,04 W/m2 per jaar in de jaren negentig tot 0,05 W/m2per jaar in afgelopen 5 jaar.”
Wat we hier zien is dat het belangrijkste broeikasgas H2O, dat verantwoordelijk is voor 2/3 van de totale broeikaswerking, niet in de grafiek voorkomt en dat CO2 als belangrijkste broeikasgas wordt gepresenteerd.
Wel wordt H2O in de tekst genoemd als versterkende factor van de werking van alle andere broeikasgassen. Dit is gebaseerd op het laboratoriumexperiment van Clausius-Clapeyron
“De hoeveelheid water die lucht maximaal kan bevatten neemt ongeveer 7 procent toe als de temperatuur 1 graad stijgt. In de metingen zien we een nagenoeg constante relatieve vochtigheid van ongeveer 77 procent boven grote wateroppervlakten. Dit is het percentage waterdamp in de lucht ten opzichte van de maximale hoeveelheid.”
Let wel de luchttemperatuur boven de oceanen, die het grootste deel van het aardoppervlak omvatten, wordt bepaald door de temperatuur van het water daaronder. Zie ook El Niño.
Boven de polen is de temperatuur erg laag. Op de ijsvlakte van de zuidpool bijna min 100 graden Celsius, zodat daar vrijwel geen waterdamp in de lucht voorkomt. Boven de noordpool is de luchttemperatuur gemiddeld 40 graden hoger maar ook dan is de hoeveelheid waterdamp bijna 0.
Kijken we naar woestijnen waar de temperatuur overdag kan oplopen tot + 50 graden Celsius en in de nacht ruim onder het vriespunt, dan zien we ook daar vrijwel geen waterdamp maar wel evenveel CO2 als bij ons. En wat we daar zien, is dan wel het effect van CO2 op de stralingsbalans – een effect dat minimaal is. Alle warmte die overdag de lucht heeft opgewarmd, is in de nacht vrijwel volledig verdwenen. Uitgestraald richting ruimte.
Mag ik de bovenstaande grafiek een vertekening van de werkelijkheid noemen?
CO2 is niet het belangrijkste broeikasgas en de invloed van 0,0125% toename sinds het begin van de industriële revolutie is minimaal te noemen. Als dan ook nog dat beetje volledig wordt toegeschreven aan het handelen van mensen dan kunnen daar forse vraagtekens bij worden geplaatst.
Niemand controleert het IPCC en dat leidt tot grote blunders, zoals de foutieve voorspelling over het smelten van het Himalaya-ijs. Afwijkende metingen en theorieën worden genegeerd en eigen regels over kwaliteitsbewaking en het opnemen van alternatieve opinies worden niet nageleefd.
Groepsdenken en tunnelvisie zijn het gevolg, stelt natuurwetenschapper Ferdinand Meeus.
Nee, ik heb het niet over een of andere gefantaseerde superorkaan, tornado, hittegolf, droogte of een overstroming waar alarmisten over praten, en die maar nooit komen. Ik heb het over het World Economic Forum dat in juni 2020 bijeenkwam.
Het lijkt erop dat de machtigste leiders ter wereld oproepen tot een “Great Reset” van de hele wereldeconomie.
Ze lijken het kapitalisme wereldwijd te willen uitroeien en naar het socialisme te willen overstappen. Het is niet nodig om uit te leggen wat dat zou veroorzaken. Natuurlijk, om dat te bereiken, gebruiken ze hun favoriete hulpmiddel: klimaatalarmisme.
Het is immers moeilijk om iets te krijgen wat je wilt, tenzij je probeert onwetende mensen bang te maken. Zij realiseren zich, dat de gemiddelde werkende mens de tijd niet heeft en ook niet in staat is om chocola te maken van de tonnen aan wetenschappelijke onderzoeksrapporten over dit onderwerp.
Dat komt omdat het klimaat erg complex is, een continu veranderend systeem met vele invloeden waarbij honderden factoren een rol spelen.
Net als de vorige klimaattoppen van de V.N., zal het World Economic Forum in 2021 de zoveelste uitbundige hoogmis zijn, die wordt bijgewoond door hypocrieten die met hun privé-jets binnenvliegen voor een warm samenzijn en dan proberen alle anderen ervan te overtuigen dat de wereld op het punt staat te vergaan.
Ondertussen, onthullen klimaatrealisten de echte cijfers aan het publiek en maken hen wijzer door alle fraude achter de klimaatalarmisme te onthullen.
Hier zijn maar een paar voorbeelden van hoe de dingen de laatste tijd ten goede zijn veranderd.
Michael Shellenberger, een 20-jarige klimaatactivist, herroept eerdere beweringen: “Namens milieuactivisten bied ik mijn excuses aan voor de klimaatangst.” Goed van hem.
De altijd hartelijke Eric Holthaus geeft toe: “De klimaatcrisis draait niet om wetenschap, maar om rechtvaardigheid.”
Zelfs Greta Thunberg zei dat ze door de elites was gebruikt om het te laten lijken alsof zij zich zorgen maken over de klimaatverandering. Ze zei dat ze foto’s met haar maakten voor hun Instagram-accounts met de hashtag #savetheplanet. Zij vervolgde: ”die kunnen ze dan op social media posten waardoor zij goed voor de dag komen en het lijkt alsof het ze wat kan schelen.”
Dan is er nog de woordvoerster van de European Extinction Rebellion, Zion Lights, die stopte met de klimaatveranderingsprotestbeweging om een krachtige nucleaire campagnevoerder te worden, omdat ze het gevoel had dat ze was beetgenomen nadat ze meer over radioactieve brandstof had gelezen.
En tot slot is er Michael Moore’s film “Planet Of The Humans”, waarin hij de groene-energie-mythen blootlegt.
Amerikanen lijken zich meer zorgen te maken over het uitvallen van elektriciteit als deze groene energiebronnen zoals wind en zonne-energie niet voldoen aan de eisen van Californië, dan zich zorgen te maken over het klimaat.
De mensen lijken niet zo gealarmeerd over klimaatverandering, zoals de meest recente Gallup opiniepeiling, die tussen 1 en 23 juli 2020 werd gehouden, toonden.
“Klimaatverandering / Milieu / Vervuiling” stonden onderaan de lijst van belangrijkste problemen in de VS bij de ondervraagde Amerikanen.
Er zijn al veel peilingen geweest die aantonen dat klimaatverandering voor de meeste mensen niets nieuws of ernstigs is. Waarschuwing! We bereiden ons voor om voor het einde van dit jaar twee klimaatveranderingen te ondergaan. Ze heten: de herfst, gevolgd door de winter.
Dus, in januari 2021 zou het volledige plan van de “The Great Reset” worden uitgerold op het World Economic Forum in Davos. De bijeenkomst is verplaatst naar de zomer van 2021 vanwege het Chinese coronavirus.
Maar ik dacht dat er een klimaatcrisis was, een omslagpunt dat we nu gepasseerd zijn. Hoe kunnen we het einde van de wereld nog een half jaar langer uitstellen in verband met een virus? Oh, weer zo’n voorbeeld van hoe de zogenaamde klimaatcrisis is opgeblazen.
Volgens hun website, “The Great Reset” wordt voorgesteld de overheid de leiding te geven over de overgrote meerderheid van de wereldeconomieën door middel van een breed scala aan overheidsprogramma’s, belastingen en regelgeving, wat betekent dat de overheid het grootste deel van de eigendommen beheert, direct of indirect.
Klaus Schwab, oprichter en uitvoerend voorzitter van het World Economic Forum, zei: “De veranderingen die we al hebben gezien in reactie op COVID-19 bewijzen dat een reset van onze economische en sociale fundamenten mogelijk is.”
Sorry, meneer Schwab, maar als er blackouts zijn door groene energie, we niet kunnen reizen, zoals vliegen of onze auto’s rijden, thuis opgesloten blijven, niet in staat zijn om medische ingrepen te laten doen, en ons verteld wordt hoe koel of warm je je huis moet houden, dan mag u uw “Great Reset” houden.
Amerikanen houden van hun vrijheid, onafhankelijkheid en een bepaalde levensstandaard en zijn niet bereid om dat allemaal op te geven voor zoiets belachelijks als klimaatverandering. Dat gaat gewoon niet gebeuren.
Wij zijn in staat om voor onszelf te zorgen, waarvan ik weet dat dat indruist tegen uw manier van denken.
Volgens het World Economic Forum zullen bij de top in Davos in 2021 duizenden leden van de Global Shakers Community aanwezig zijn, jeugdactivisten die in 400 steden over de hele planeet te vinden zijn.
Het Global Shakers programma was betrokken bij de wijdverspreide “klimaatstakingen” van 2019, en meer dan 1300 activisten zijn al getraind door het Climate Reality Project, de zeer invloedrijke, goed gefinancierde klimaatactivistische organisatie die wordt geleid door voormalig Vice President Al Gore, die zitting heeft in de Raad van Bestuur van het World Economic Forum.
Dus daar gaan we weer. Het lijkt erop dat ze kinderen gaan misbruiken om hun klimaatveranderingsalarmisme te verspreiden. Vergeet niet, dat een hoge rechter ooit aandacht vroeg voor wat hij noemde: negen belangrijke fouten in de film “An Inconvenient Truth” van Al Gore.
Sommige van de onderwerpen, zei hij, waren ontstaan in de “context van paniekzaaierij en overdrijving.” Hoe zit het met de voorspelling die hij deed in zijn film in 2006 dat we “nog maar 10 jaar hadden om een grote catastrofe te voorkomen die onze planeet in een spiraalduik zou kunnen brengen.”
Nou, er zijn sindsdien 14 jaar voorbij en we zijn er nog steeds. Een fijn type om in je team te hebben. Het lijkt erop dat VN Secretaris-generaal Antonio Guterres (socialist) aanwezig zal zijn. Ik weet zeker dat we dingen zullen horen als: dit onze laatste kans, of dit is het laatste kantelpunt nadat alle andere vorige kantelpunten zijn gekomen en gegaan.
En vergeet dit niet, het einde van de wereld is net voorbij de horizon. Ik zou wel eens willen horen hoe vaak ik de woorden ‘klimaatverandering’, ‘klimaatcrisis’ en ‘klimaatramp’ hoor.
De voorzitter van het Huis van Afgevaardigden, Nancy Pelosi is onlangs op heterdaad betrapt, en zei: “Moeder Aarde is boos“. Als dat zo is, dan is dat omdat de mens probeert zich te bemoeien met de natuurlijke processen op aarde.
Ik weet zeker dat onze mainstream media de bijeenkomst zullen afschilderen als een groot succes en het beste sinds de uitvinding van het doorgesneden broodje (met misschien een sappige hamburger erop die van een methaan-uitstotende koe kwam. Doe mij er maar een.)
Over de auteur
Ed Walbroehl bracht 47 jaar door in de luchtvaartsector, waarin hij onder meer het weer bestudeerde als onderdeel van de vliegtraining, terwijl zijn radartraining in de U.S.A.F.R. hem interesse bijbracht voor het weer. Het klimaat is nu zijn belangrijkste interesse geworden.
De kosten van ‘offshore’ windenergie: de èchte cijfers achter de facade van ‘duurzaamheids’ propaganda
Foto: Shutterstock.
Auteurs: Dr. John Constable en Professor Gordon Hughes (UK).
Vertaling: Martien de Wit.
Professor Gordon Hughes en dr. John Constable nemen stelling tegen de wijdverbreide opvatting van de groene energiebeweging dat de kosten van hernieuwbare energie zouden dalen. Zij wijzen erop dat de officiële overheidsprognoses van de energiekosten, en dus de prijzen, onnauwkeurig zijn. De energiekosten zullen een belangrijk element vormen in het toekomstige economische concurrentievermogen van het Verenigd Koninkrijk en als de auteurs gelijk hebben, zullen de energieprijzen enorm stijgen.
Stichting De Groene Rekenkamer heeft een quick scan het licht doen zien waarin de plannen van de regio Noord Oost Brabant inzake klimaat en duurzaamheid binnen het Akkoord van Parijs in 2015 zijn beoordeeld. We lezen hierin ter inleiding:
Sinds het aantreden van het huidige kabinet in 2017 is er een snelle dynamiek ontstaan in de politiek rond de energievoorziening, waarbij argumenten rond ’klimaat’ en ’duurzaamheid’ als leidende principes worden beschouwd.
Als politieke doelstelling is daaruit naar voren gekomen dat energie uit wind en zon op grote schaal dienen te worden toegepast. Naast het landelijk gebruik van het nationale zeeoppervlak wordt gewerkt aan een taakstelling op land, georganiseerd in 30 regio’s. Na de totstandkoming van een regeerakkoord, een ’klimaatakkoord’ en een zogeheten klimaatwet in 2019, krijgt de weg naar implementatie van deze plannen voor het eerst een zeer concreet en zichtbaar karakter: de gevolgen zijn uitermate ingrijpend voor eigendom, gezondheid, landschapsbeleving, vrijheid en welvaart. Dit komt direct voort uit de twee hoofdeigenschappen van de twee gekozen energiebronnen, de weersafhankelijkheid en het enorme ruimtebeslag of horizonbeslag. De leden van de Provinciale Staten zien zich nu geconfronteerd met deze plannen. Het is niet eenvoudig om als niet-deskundige een oordeel te vormen over de vele technisch gerelateerde kwesties die aan de orde zijn bij energievoorziening en veronderstelde energietransitie.
Strategisch doel
RES behelst als onderdeel van het Akkoord van Parijs (2015) een strategie (de S) die ten doel heeft een catastrofale opwarming te stoppen. Het is op dit punt een goed moment om te kijken naar het effect van deze strategie als groter geheel. Voorwaarde is namelijk dat alle overige internationale afspraken van het Akkoord van Parijs 2015 worden nagekomen. Indien dit laatste het geval is, zal deze inspanning t/m 2030 in het jaar 2100 leiden tot 0,05 graad C minder opwarming en 70 jaar doorgaand in 2100 tot 0,17 graad C minder opwarming.
De bijdrage van Nederland voor 2030 is slechts 0,0003 graad C (Marcel Crok). Hierover zei Crok:
Vorig jaar stelde ik in de Volkskrant dat de doelstelling van Rutte III, 49% CO2-reductie in 2030, zou leiden tot 0,0003 graden Celsius minder wereldwijde opwarming in 2100. Dat kon toch niet waar zijn, dachten journalisten van zowel de Volkskrant als NRC. Twee fact checks later blijkt het getal te kloppen of zelfs nog kleiner te zijn. De Volkskrant eindigde de fact check met de volgende opmerkelijke zinnen (nadruk door mij): “Het klopt dat het Nederlandse klimaatbeleid maar enkele tienduizendsten tot duizendsten van een graad aan opwarming schelen. Maar over het nut van klimaatbeleid zegt dat eigenlijk weinig.”
Deze laatste, en eigenaardige, zin vestigt de aandacht nu juist des te sterker op het nut van het klimaatbeleid. Anders gesteld: hoe doelmatig is de strategie van regionaal energiebeleid? Terzijde, maar niet onbelangrijk, het gaat hier overigens om elektriciteitsopwekking die 15% bedraagt van de totale hoeveelheid energie die in Nederland omgaat.
Adaptatie vs. mitigatie
De cijfers over het beteugelen van die catastrofale opwarming pleiten eerder voor adaptatie, aanpassing, dan voor de mitigatie, vermindering of tegengaan, zoals beoogd door het Akkoord van Parijs (2015) en dus ook RES. Dit betoogt Lomborg onderbouwd in zijn jongste boek False Alarm. uitkomst:
Lomborg vergelijkt 2 paden: fossiel met opwarming van 8,75 graad F (4,4 graad C) en gematigd groen met opwarming van 5,83 graad F (2,8 graden C)
Het ‘fossiele’ pad leidt tot een welvaartstijging van $ 20.000 nu naar $ 182.000 per capita in 2100, de klimaatschade is verrassend laag: 5,7%. Rest $ 171.600 per capita welvaart.
Het duurzaamheidspad levert een aanzienlijk lagere $ 106.000 per capita welvaart op een 2,5% klimaatschade minder = $ 103.350.
Wij constateren tot nu toe 2 dingen. Ten eerste: de vermindering van een catastrofaal geachte opwarming in 2100 door klimaatbeleid, lees: mitigatie, is onmeetbaar gering. Ten tweede: adaptatie is te prefereren boven mitigatie.
Wat nog ontbreekt is de haalbaarheid van een beleid om in 2050 geheel fossielvrij te zijn en de aanpak van dit project. Ook ontbreekt het aan betaalbaarheid, maar dit is een aangelegenheid van de Overheid zelf en valt buiten het bestek van RES. Die kosten lopen in de vele honderden miljarden, ca. € 700 miljard.
Voor Nederland geldt een jaarlijkse consumptie van 85 MTOE (de energie van een miljoen ton olie). Dus over 30 jaar (2020-2050) geldt dan een reductie van 2,8 MTOE/jaar. Omgerekend komt dit neer op 2,8 x 1,5 = 4,2 kerncentrales/jaar plaatsen van 1,5 GW (leveringszekerheid vraagvolgend van 98%) of 4.200 windmolens/jaar (leveringszekerheid aanbod gestuurd van 25% op land of 40% op zee) of 39 miljoen zonnepanelen/jaar (leveringszekerheid aanbod gestuurd van 11%). De voorbeelden betreffen elektriciteit, maar deze vormt 15% van alle energie. Hoe kan die overige 85% worden geëlektrificeerd? Ik krijg niet de indruk dat over al dit soort vragen voldoende is nagedacht. Immers, hoe ziet de wereld eruit zonder de producten uit de petrochemische industrie zoals medicijnen, plastics, weefsels voor kleding etc?
Wat projectmatige aanpak betreft laat ik graag het woord aan Reynier Pronk:
Laat ik maar direct met de deur in huis vallen: Als de uitkomsten van de klimaattafels een projectvoorstel zouden zijn, zou er geen schijn van kans zijn dat dit ooit tot een project zou leiden. Iemand die het lef zou hebben naar de directie van een willekeurig bedrijf te stappen met een projectvoorstel, gebaseerd op de uitkomsten van de klimaattafels, zou zichzelf binnen vijf minuten buiten het pand aantreffen met de afdruk van een schoenzool op z’n achterste. Wellicht zou de directie nog vragen welke baten er staan tegenover de gigantische kosten en als je dan zou komen met een getal van vier nullen achter de komma en ook nog zonder enige garantie op het bereiken daarvan, dan word je even later opgehaald door een ambulance met twee sterke, in het wit geklede verplegers, die je kalmerend toespreken om je vervolgens met gillende sirenes af te voeren. Wellicht is er om die reden gekozen voor een andere aanpak, waarbij de nut-en-noodzaakvraag, de haalbaarheidsvragen de investeringsvraag vermeden zijn. Die vragen beantwoorden, plus een aantal andere afwegingen en verkenningen gaan aan een project vooraf en worden vastgelegd in een z.g. business case. Bij het noemen van die term, denken velen aan het maken van een kosten/baten analyse of een economische justificatie, maar het is veel meer dan dat. Er wordt o.m. ook in vastgelegd: de probleemanalyse, opties en alternatieven, bij-effecten (positief en negatief), kans van slagen (risico’s) en nog veel meer. Het eindigt met een advies: doen we het of doen we het niet en zo ja, hoe dan? […] Terug naar ons klimaatprobleem: Er is geen project, er is geen business case, geen project-eigenaar en geen projectleider. Wat is er wel? Politiek, politiek en nog eens politiek. Dan rest willekeur en chaos.
Het ligt voor de hand onderstaande eigenschappen van RES te vragen (zie de quick scan):
Het RES document moet overtuigen dat het door de regio uit te brengen ’bod’ een verantwoorde strategie is. Letterlijk strategisch betekent dat het anticipeert op toekomstige ontwikkelingen en regionale kenmerken. Verantwoord in de zin dat het een betrouwbare, betaalbare en haalbare energievoorziening in het vooruitzicht stelt voor bedrijven en burgers.
Overtuigen zal naar ik vrees de RES nooit kunnen. Een beleid dat gebaseerd is op angst aanjagen voor een vermeende catastrofale opwarming, is een beleid zonder maatschappelijke verankering. Daarom alleen al is er geen reden aan te nemen dat RES-mitigatie haalbaar en noodzakelijk is. Gegeven de te verwachten besparingen door adaptatie is het de vraag of het huidige klimaatbeleid de kosten wel waard is. Daarnaast mag niet uit het oog verloren worden dat de energietransitie er ook een is van kapitaaltransitie, zij het van arm naar rijk denivellering dus. De burger mag de rekening betalen. Het geld gaat immers naar windmoleneigenaren, grondeigenaren, duurzame ondernemers etc. Ook naar die welke hetzelfde ondernemen in Ontwikkelingslanden met geld van de rijkere landen uit het zogeheten solidariteitsfonds.
Samengevat, de RES NOB geeft bestuurders geen mogelijkheid om binnen het kader van het algemene beginsel van behoorlijk bestuur te beoordelen of de opgave haalbaar is binnen een voor de regio acceptabel budget, en of de eindsituatie acceptabel zal zijn voor haar burgers. De toonzetting van de RES is bovenmatig positief. Het is geen zakelijk document, zoals bestuurders mogen verwachten, maar wekt sterk de indruk van een verkoopbrochure.
Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.
(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).
Dit is waartoe Goebbels, de Nazi Minister van Propaganda, opriep toen duidelijk werd dat Duitsland de oorlog aan het verliezen was. Totale oorlog houdt in dat de hele maatschappij aan de oorlog deelneemt.
Propaganda en mensen bang maken was vanaf dag 1 speerpunt van beleid. Hoe zichtbaar is dit opnieuw bijna 80 jaar later in de hedendaagse klimaatpropaganda, vooral op scholen. Er zijn duidelijk herkenbare overeenkomsten tussen toen en nu waar het klimaatbeleid trekken van een Totaler Krieg begint te krijgen (sterk ingekorte tekst):
Iedereen in de maatschappij dient zijn steentje bij te dragen. In een aantal gevallen worden zelfs kinderen voor oorlogsdoeleinden ingezet. De oorlog wordt niet meer een middel om een politiek doel na te streven, maar begint een doel op zich te worden. Het wordt een “alles of niets”-situatie. De burgers zijn doelwit. Als de maatschappij die de legers ondersteunt instort, zullen de legers zelf ook instorten. In het uiterste stadium worden zelfs kinderen ingezet. Het kan gezien worden als het laatste stadium van een conflict, waarbij alle remmen losgaan en geen enkel middel wordt geschuwd.
De inzet van kinderen is onmiskenbaar …en laakbaar. Ongetwijfeld is een dieptepunt van die Totaler Klimakrieg bereikt door de inzet van het Zweedse klimaatorakeltje Greta. Het gehersenspoelde kind is weerloos tegen dat misbruik ten behoeve van de Totaler Klimakrieg. Ze is verworden tot een schim van elk normaal meisje van die leeftijd. Weerzinwekkend dat mensen haar dit aandoen. Het ultieme falen van klimaatpropaganda weerspiegelt zich dan ook in deze openbare brief gedicteerd aan dit slachtoffer van kindermisbruik. Wij lezen o.a.:
•Effective immediately, halt all investments in fossil fuel exploration and extraction, immediately end all fossil fuel subsidies and immediately and completely divest from fossil fuels.
•EU member states must advocate to make ecocide an international crime at the International Criminal Court.
•Include total emissions in all figures and targets, including consumption index, international aviation and shipping.
•Starting today – establish annual, binding carbon budgets based on the current best available science and the IPCC’s budget which gives us a 66% chance of limiting the global temperature rise to below 1.5 °C. They need to include the global aspect of equity, tipping points and feedback loops and shouldn’t depend on assumptions of possible future negative emissions technologies.
Wie ook maar één moment denkt dat dit zelfstandig uit het brein van een 17-jarig meisje komt, is naïef. Hoe gedegenereerd is de klimaatpropaganda inmiddels geworden? Klimaat is geen doel meer maar klimaatbeleid gebaseerd op de financiële en existentiële belangen van NGO’s en industriëlen met voorbijgaan aan wetenschap.
Het is niet alleen een politiek gepolariseerd gevecht geworden waarbij ook planeconomische ideologie de dienst uitmaakt met voorbijgaan aan correcte wetenschapsbeoefening, maar tevens een verdienmodel voor Al Gore en vele industriëlen. En ja, de burgers zijn de pinautomaat, want zij betalen de kosten van machtshonger van industriëlen en NGO’s in deze Totaler Krieg.
Zo was dit toen, zo is dit nu 80 jaar later. Ook hier constateren we hoe onwetend de burger is gehouden door bijvoorbeeld de propaganda van het NOS-journaal? Een voorbeeld: kernenergie staat weer op de agenda. Wat doet de NOS? Turkenburg raadplegen. Wat is Turkenburg? Kernfysicus? Nee. Geosciences, duurzaamheidsbepleiter en notoir anti kernenergie.
Waarom raadpleegt de NOS geen kernfysicus als André Wakker bijvoorbeeld? Bang voor een antwoord dat niet in de klimaatpul valt? De NOS valt weer lelijk door de mand.
Lees dit uitstekende artikel dat wel hout snijdt dan die feitenvrije verheerlijking van windmolens en zonnepanelen.
Ook het D66-partijprogram is een voorbeeld van dezelfde losgezongenheid van de realiteit. De totalitaire geest van toen is onmiskenbaar minder ver weg dan gedacht in het brein van de zich moreel boven ons verheven achtenden die het klimaat en de planeet wel even zullen redden door ons de achterlijkheid van 200 jaar geleden op te dringen.
Ceterum censeo Legem Climae delendam esse.
(Overigens ben ik van mening dat de klimaatwet moet worden vernietigd).
Omdat de schaduwzijden van ‘groene’ technieken in de berichtgeving meestal onderbelicht blijft zet ik in deze video een aantal zaken op een rijtje. Over of het klimaat gered moet worden ja of nee kun je lang discussiëren, maar als dat dan moet gebeuren zoals nu gepland wordt, gaat dat sterk ten koste van het milieu. De negatieve bijwerkingen van de groene medicijnen variëren van grote teruggang in insecten en vogelstand, zware milieuvervuiling bij het delven van de benodigde zeldzame grondstoffen in bijvoorbeeld Congo, China en Bolivia. Het onbruikbaar maken van agrarische grond of natuur ten behoeve van zonneweiden of het kweken van biobrandstoffen, het omhakken van wouden boor biomassa, en het moeilijk te recyclen afval van PV-panelen en windturbines na hun economische levensduur.
De lijst is lang en incompleet, maar de schadelijke effecten blijven nog lang doorwerken.
Op 29 augustus laat het FD in een uitgebreid artikel Carlo van de Weijer aan het woord met ongezouten kritiek op een eerder artikel van Guus Berkhout in de Telegraaf over stekkerauto’s. Hij gebruikt daarbij termen als ‘oprispingen uit de fossiele pensioenbunkers’.
Opmerkelijk voor het FD! Het zou toch over de inhoud moeten gaan, namelijk de voor- en nadelen van de stekkerauto en niet de beschadiging van de boodschapper?
In een weerwoord, waarin Guus Berkhout zich wél uitsluitend richt op de inhoud, laat hij zakelijk met CBS cijfers zien dat het het betoog van Carlo van de Weijer echt niet klopt. Echter, dat weerwoord werd hem niet gegund. In plaats van het traditionele hoor en wederhoor (Audiatur et altera pars), lijkt ook het FD te zijn gezwicht voor de oprukkende cancel culture. Maar gelukkig is er ook nog Climategate.nl!
Donkergrijze stekkerauto’s blazen ons stroomnet op
Een gastbijdrage van Guus Berkhout (President CLINTEL).
In een Telegraafartikel van 20 augustus jl. laat ik zien dat stekkerauto’s helemaal niet klimaatvriendelijk zijn en dat invoering van die auto’s onze elektriciteitsvoorziening versneld zal destabiliseren. Objectieve publieksvoorlichting schiet hier pijnlijk tekort. In het FD van 29 augustus betoogt Carlo van de Weijer, directeur AI Systeem Instituut TU Eindhoven, dat kritiek op elektrische auto’s slechts onderdeel is van een achterhoedegevecht. Maar is dat wel zo?
Een hard feit is dat iemand die stroom tankt met een stekkerauto, voor 87% stroom tankt uit houtpellets, kolen, gas en kernenergie. Slechts 13% komt van zon en wind. Bovendien is het milieuvriendelijk produceren en recyclen van autoaccu’s nog lang niet opgelost. Wist u dat de elektrische auto een fijnstof producent is? Waarom krijgt niemand dat te horen? Helaas is er meer verontrustend nieuws. Als we naar het grote plaatje kijken dan is er nog een aspect dat zelfs vele malen zorgelijker is.
We hebben gezien dat onze informatiesamenleving in korte tijd is getransformeerd van een lineaire één-richtingssamenleving, waarin slechts enkele producenten informatie leveren aan de totale bevolking, naar een niet-lineaire twee-richtingssamenleving, waarin iedereen aan iedereen informatie levert. Denk aan het verschil tussen de klassieke radio- en Tv-zenders en het moderne Internet. De duidelijke scheiding tussen producent en consument is hier vrijwel verdwenen. En dat spectaculaire decentralisatieproces zien we nu ook gebeuren in de energiesector, met immense gevolgen.
Het bestaande stroomnet kreeg haar huidige vorm in een organische evolutie als antwoord op de zich ontwikkelende vraag. Die evolutie was gebaseerd op het lineaire één-richtingsconcept: ‘Transport van enkele producenten naar veel diverse verbruikers’. Dat heeft alles bepaald: gebruikte netspanningen, hoeveelheid en dikte van de kabels, plaatsing van de schakel- en transformatorstations, enz.
Overgang naar wind en zon heeft gemaakt dat we nu transformeren naar een niet-lineair twee-richtingsconcept: ‘Transport van veel diverse producenten naar veel diverse verbruikers’.In de energiewereld is de traditionele scheiding tussen producent en consument dus ook aan het verdwijnen. Maar voor die decentralisatieslag is ons bestaand stroomnet nog lang niet geschikt. We moeten van het lineaire net met N1 verbindingen naar een niet-lineair netwerk met N2 verbindingen, het aantal verbindingen zijn veel te klein, stations hebben de verkeerde specificatie, ze liggen op de verkeerde plek, enz. Door dit te onderschatten wordt ons eens zo robuuste energienetwerk instabiel. In Duitsland moet het traditionele één-richtingsnet de energielevering in de lucht houden; energieprijzen zijn mede daardoor sinds 2000 verdubbeld.
De praktijk laat zien dat we het stroomnet niet zomaar eventjes ombouwen. Dus moeten we uiterst voorzichtig zijn met het uitbreiden van het aantal stroomconsumenten en stroomproducenten. De snelle verhoging van het aantal regionale zonneweiden en windparken past helemaal niet bij het bestaande net. Die mismatch komt nauwelijks aan de orde. En hier komt de stekkerauto ook weer in het zicht. Nederland kent zo’n 10 miljoen voertuigen. Uit het bovenstaande verhaal zal duidelijk zijn dat in korte tijd miljoenen stekkervoertuigen aan het stroomnet hangen onverantwoord is. Zo gaan we met subsidies ons stroomnet versneld ontwrichten.
We zijn de wereld rondom ons stroomnet fundamenteel aan het veranderen, maar het net zelf heeft nog vrijwel dezelfde architectuur. Dat gaat steeds meer wringen. Let wel, verandering van de netarchitectuur (van N1 naar N2 verbindingen) is een mega operatie en dat vraagt veel geld en tijd. Waarom is er geen systeemvisie, zodat al die veranderingen rondom het stroomnet in samenhang plaatsvinden met veranderingen binnenin het stroomnet?
Guus Berkhout.
Concluderend, stekkerauto’s als de Tesla zijn helemaal niet zo klimaat- en milieuvriendelijk. Een doorsnee elektrische auto gebruikt in de praktijk 1kWh per 4 km en zorgt voor een CO2 uitstoot van 450/4=125g/km. Nog belangrijker, het is onverantwoord om steeds meer van deze voertuigen aan het net te hangen. Immers, stroomstoringen zijn een ramp. Waarom dan toch die subsidies?
Tot slot, de overheid maakt altijd weer dezelfde fout. Ze moet niet kiezen voor een bepaalde technologie, maar ze moet komen met uitdagende specificaties. Als ze dat hier had gedaan, was daar nooit de elektrische auto uitgekomen. Wist u dat de allernieuwste dieseltechnologie zonder subsidie de schoonste en goedkoopste auto oplevert (TNO)?
***
Guus Berkhout is hoogleraar emeritus geofysica en president van de Internationale CLINTEL Groep.
Berkhout is de auteur van enkele honderden wetenschappelijke artikelen (peer-reviewed) over seismische beeldvorming van het geologische archief van het binnenste van de aarde.
Professor Berkhout is lid van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen (KNAW), senior lid van de Nederlandse Academie van Ingenieurs (AcTI), erelid van de American Society for Exploration Geophysicists (SEG) en erelid van de European Association of Geoscientists and Engineers (EAEG). Hij ontving de koninklijke onderscheiding “Officier in de Orde van Oranje-Nassau”. Geïnteresseerden kunnen meer informatie vinden op www.aj-berkhout.com.
