De zonne-retrograde cyclus en kleine ijstijden
Jupiter en Saturnus staan op het punt iets te doen dat sinds het jaar 1226 niet meer is gezien.
De twee grootste planeten in het zonnestelsel fascineren astronomen al honderden jaren. Maar de gasreuzen zullen later deze maand iets doen dat sinds de middeleeuwen niet meer is gezien – ze zullen eruit zien als een dubbele planeet.
Het zeldzame voorval vindt plaats na zonsondergang op 21 december 2020, het begin van de winterzonnewende.
“Uitlijningen tussen deze twee planeten zijn tamelijk zeldzaam en komen eens in de 20 jaar of zo voor, maar deze conjunctie is uitzonderlijk zeldzaam vanwege hoe dicht de planeten bij elkaar lijken te staan”, zei de astronoom Patrick Hartigan van Rice University. “Je zou helemaal terug moeten gaan tot net voor zonsopgang op 4 maart 1226, om een nauwere uitlijning te zien tussen deze objecten die zichtbaar zijn aan de nachtelijke hemel.”
Zoals Robert Felix vermeldt in zijn boek “Not by Fire but by Ice”:
Volgens studies van Rhodes W. Fairbridge en John E. Sanders van Columbia University veroorzaken deze uitlijningen de zogenaamde retrograde zonnecyclus. Deze cyclus omvat veranderingen in zowel de rotatiesnelheid van de zonne-energie als de zonne-output (de output van de zon neemt abrupt af). De retrograde beweging zelf wordt veroorzaakt door de zwaartekracht van de planeten; voornamelijk Saturnus en Jupiter. Wanneer Saturnus en Jupiter beide in hetzelfde kwadrant van het zonnestelsel zijn, oefenen ze een grotere aantrekkingskracht uit op de zon. De cyclus valt niet te ontkennen. “Zonnecycliciteit moet nu worden beschouwd als een feit van het leven”, aldus de twee emeritus hoogleraren. (Zowel Fairbridge als Sanders waren emeritus hoogleraar geologie aan de Columbia University. Elk van hen publiceerde uitgebreid in geologie en astronomie).
Hieronder staat een langer fragment uit “Not by Fire but by Ice” over de retrograde zonnecyclus:
Eerder noemde ik de kleine ijstijd, die begon in het begin van de 17e eeuw. Wat ik niet noemde, is dat kleine ijstijden in cycli terugkeren. Baanbrekende studies door Rhodes W. Fairbridge en John E. Sanders van Columbia University tonen aan dat ons klimaat oscilleert – warm naar koud, koud naar warm – in een betrouwbare, voorspelbare cyclus, waarbij het elke 178,73 (± 0,27) jaar veel koeler en natter wordt.
De cyclus wordt veroorzaakt door de retrograde beweging van de zon, of met de klok mee, rond het massamiddelpunt – het zwaartepunt – van het zonnestelsel. Deze cyclus wordt de zonne-retrograde cyclus genoemd en omvat veranderingen in zowel de rotatiesnelheid van de zonne-energie als de zonne-output (de output van de zon neemt abrupt af). De retrograde beweging zelf wordt veroorzaakt door de zwaartekracht van de planeten; voornamelijk Saturnus en Jupiter. Wanneer Saturnus en Jupiter beide in hetzelfde kwadrant van het zonnestelsel zijn, oefenen ze een grotere aantrekkingskracht uit op de zon. De cyclus valt niet te ontkennen. “Zonnecycliciteit moet nu worden beschouwd als een feit van het leven”, aldus de twee emeritus hoogleraren. (Zowel Fairbridge als Sanders waren emeritus hoogleraar geologie aan de Columbia University. Elk van hen publiceerde uitvoerig in geologie en astronomie.
Waarschijnlijk de belangrijkste figuur op het gebied van retrograde zonne-energie was wijlen Dr. Theodor Landscheidt, oprichter van het Schroeter Instituut voor Onderzoek naar Cycli van Zonneactiviteit in Waldmünchen, Duitsland. Dr. Landscheit begon zijn resultaten in 1976 te publiceren.
Op aarde veroorzaakt de retrograde cyclus van de zon fluctuaties in de intensiteit van het aardmagneetveld en veroorzaakt tegelijkertijd abrupte – en extreme – veranderingen in het klimaat. De veranderingen zijn zo ernstig dat bij elke andere slag van de cyclus – ongeveer elke 360 jaar – de aarde in een kleine ijstijd stort.
Deze cyclus heeft onze planeet honderden miljoenen jaren geplaagd.
“De 360-jarige Little Ice Age-cyclus duikt op in de Morrison Formation, duidelijk terug in het Jura”, zegt onderzoeksgeoloog Jack Sauers. “Het hangt samen met de val van het Romeinse rijk. Het correleert met de val van het Sumerische rijk. Het correleert met de val van het Ottomaanse rijk (toen Ghengis Kahn uit het noorden trok). Het correleert met de val van het Griekse rijk. En het valt nu samen met de ineenstorting van verschillende moderne rijken.”
Helaas vond de laatste tel van de Kleine IJstijd-cyclus bijna exact 360 jaar geleden plaats. “Als dit patroon klopt”, zeiden Fairbridge en Sanders, “dan kan naar verwachting een vergelijkbare kleine ijstijd beginnen. . . begin van de eenentwintigste eeuw.”
Maar wacht. Het wordt erger. Vermenigvuldig de Little Ice Age-cyclus met vier en je krijgt een 1440-jarige cyclus van nog zwaardere klimaatomstandigheden. Deze cyclus, ontdekt in de Groenlandse ijskap, werd gerapporteerd door Paul Mayewski et al. in 1997. (Journal of Geophysical Research, 30 november 1997)
De 1440-jarige cyclus brengt “dramatische en snelle” klimaatveranderingen met zich mee (droog in sommige gebieden, nat in andere) en wereldwijde gletsjeruitbreiding. De cyclus lijkt verband te houden met interne oscillaties in het oceaan-klimaatsysteem, zegt Mayewski (die ik toeschrijf aan onderwatervulkanisme, veroorzaakt door veranderingen in geomagnetische intensiteit, veroorzaakt door de veranderingen in de zon).
Wat de oorzaak ook is, er is een vergelijkbare cyclus van 1440 jaar gevonden in de diepzee-kernen in de Noord-Atlantische Oceaan (Bond et al., Science, 14 november 1997). Ons klimaat is ongeveer 4200 jaar geleden ondergedompeld in ijskoude omstandigheden, zei Bond. Soortgelijke dalingen deden zich ongeveer 2800 jaar geleden en 1400 jaar geleden voor, wat betekent – je raadt het al – dat de volgende tel van de 1400-jarige cyclus op komst is.
Alsof dat nog niet genoeg is, vermenigvuldig je de 1440-jarige cyclus met acht, en je komt uit op 11.520, wat verdacht veel dicht bij de 11.500-jarige ijstijdcyclus ligt.
Dus hier zitten we. De volgende tel van de 179-jarige retrograde zonne-energiecyclus komt eraan. De volgende tel van de 360-jarige Little Ice Age-cyclus komt eraan. De volgende tel van de ijstijdcyclus van 1440 jaar komt eraan. De volgende tel van de 11.500-jarige ijstijdcyclus komt eraan. De volgende tel van de ijstijdcyclus van 100.000 jaar komt eraan. . . en we maken ons zorgen over de opwarming van de aarde?
Het is belachelijk om je zorgen te maken over de opwarming van de aarde.
We moeten ons voorbereiden op een ijstijd. Zoals Fairbridge en Sanders het zeiden: “De dobbelstenen van de natuur zijn echt een beetje beladen.” Als we gehoor kunnen geven aan de lessen van de geschiedenis die zo duidelijk in het geologische record staan geschreven, kunnen we die dobbelstenen misschien in ons voordeel herladen.
-Door Robert Felix, “Not by Fire but by Ice”
Bron:
https://electroverse.net/the-solar-retrograde-cycle-and-little-ice-ages/
“De corona ‘pandemie’ hoax is feitelijk onderdeel van mogelijk het grootste bedrog waar de mensheid ooit mee is geconfronteerd: Global Warming (door antropogene CO2). Het klimaat verloopt namelijk al duizenden jaren in cycli van koud naar warm, en weer naar koud.
…
En geen Klimaatbeleid, hoe kostbaar ook, zal daar ook maar iets aan kunnen veranderen. We kunnen ons er wel op voorbereiden, maar onze overheid doet het exacte tegendeel, en breekt onze technologische defensie tegen extreme kou juist af.”
“Technologisch kunnen we ons met olie, gas en kernenergie gelukkig goed voorbereiden op deze barre kou. Maar wacht, voordat u opgelucht ademhaalt… deze stabiele, niet of nauwelijks van het weer afhankelijke energiebronnen worden in de komende 10, 20 jaar juist afgestoten, en ingeruild voor zonnepanelen en windmolens, die straks massaal kapot zullen vriezen en/of onder een dikke laag sneeuw of rijp worden bedekt. De wieken van windmolens zullen als luciferhoutjes afknappen – als ze de dankzij Global Cooling toegenomen zware stormen al overleven.
Het deel van de mensheid dat de Covid-19-vaccin-pandemie van de komende jaren overleeft, kan zijn borst dus natmaken. Het wordt bitter koud, maar dankzij onze overheid zullen we onze huizen niet meer betrouwbaar en goedkoop met gas kunnen verwarmen. Kernenergie is eveneens taboe verklaard. Straks hebben we ongekend veel elektriciteit en warmte nodig, maar zal dat amper geleverd kunnen worden (en wat er wel is, zal extreem duur zijn).
Een menselijk drama van ongekende omvang is dus in de maak – een drama dat voorkomen had kunnen worden, indien politici naar de echte, onafhankelijke wetenschap hadden geluisterd, en niet hun knieën hadden gebogen voor een door multimiljardairs gecontroleerde misantropische VN/WEF/EU klimaat-vaccin elite en hun milieuclubs en klimaat-NGO’s.”
Bron:
https://www.xandernieuws.net/algemeen/duizenden-jaren-oude-klimaatcyclus-en-zonne-activiteit-markeert-begin-nieuwe-ijstijd/
Overlapping Cycles of the Ages, Floods and Civilization
