Selecteer een pagina

Bestuursrechter sluit verhoogde gezondheidsrisico’s draadloze technologie ruim onder de blootstellingslimieten niet uit; veiligheidsclaim ICNIRP-limieten van tafel

Bericht van Wilma de Jong:

Lieve mensen,

In grote dankbaarheid richt ik mij, daags voor Kerstmis, tot jullie met geweldig nieuws! De bestuursrechter heeft mijn beroep gegrond verklaard [1]. Op basis van mijn beroepschrift[2] en de zitting van 20 oktober 2020[3], heeft de rechtbank mij als belanghebbende aangemerkt en geoordeeld dat verhoogde gezondheids­risico’s, bij plaatsing van een antennemast op ongeveer 650 meter van mijn woning, niet kunnen worden uitgesloten.

Daarmee kunnen we spreken over een enorme doorbraak sinds burgers ruim twee decennia geleden bij de rechter aandacht begonnen te vragen voor de gezondheidsrisico’s van antenne-installaties. Anders gezegd, de bestuursrechter heeft ons, burgers, onze stem in het stralingsdebat teruggegeven. Een ‘Kerstkadootje’ dat ik jullie, daags voor Kerstmis, niet wilde onthouden.

Wat betekent deze uitspraak van de bestuursrechter?
Als het recht – dat uit dit vonnis spreekt – zegeviert, dan zal deze uitspraak een enorme impact hebben. Deze uitspraak betekent in ieder geval dat:

  1. Gemeenten gezondheidsbelangen van burgers die gevoelig zijn voor straling mee moeten wegen in hun lokale antennebeleid.

“De gezondheidsbelangen van omwonenden die gevoelig zijn voor straling dienen ook in de door verweerder te maken belangenafweging te worden betrokken.”

(Uitspraak ECLI:NL:RBGEL:2020:6702[4], conclusie 8, onder verwijzing (in overweging 4.2.) naar de uitspraak op mijn beroep: ECLI:NL:RBGEL:2020:6699[1], overweging 4.4.)

  1. De (valse) veiligheidsclaim blootstellingslimieten ICNIRP van tafel is.

“Naar het oordeel van de rechtbank is het, alle argumenten, onder verwijzing naar wetenschappelijke literatuur, overziend, niet uitgesloten dat ook bij een veldsterkte die lager is dan 1 V/m, en dus ook in het geval van eiseres, sprake is van verhoogde gezondheidsrisico’s.”

(Uitspraak ECLI:NL:RBGEL:2020:6699[1], overweging 4.4.) Zoals jullie wellicht weten lopen de ICNIRP-blootstellingslimieten op tot 61 V/m (volt per meter).

Waaruit volgt dat:

  1. Het landelijk vastleggen van de ICNIRP-limieten in de voorgenomen ‘Wijziging Frequentiebesluit 2013 ter bescherming van de volksgezondheid tegen radiofrequente velden’[5] in strijd is met deze uitspraak.

Zelfs als een fictieve veiligheidsmarge van een factor 50 wordt aangehouden, liggen de ICNIRP-limieten ruim boven de 1 V/m, terwijl de bestuursrechter heeft geoordeeld (zie 2.) dat verhoogde gezondheidsrisico’s bij een veldsterkte lager dan 1 V/m niet uitgesloten zijn.

Daar komt bij dat bij een landelijke vastlegging van de ICNIRP-limieten, de gemeenten de mogelijkheid wordt ontnomen om lokaal de gezondheids­belangen van burgers te wegen en te behartigen (wat eveneens in strijd is met de uitspraak van de bestuursrechter, zie 1.). Gemeenten mogen immers, als dit wijzigingsbesluit wordt aangenomen, lokaal niet afwijken van de ICNIRP-limieten door lagere blootstellingslimieten te hanteren[6], zelfs niet als gezondheids­belangen van burgers daarom vragen.

Aanbevelingen Gezondheidsraad schieten tekort
Al tijdens de zitting van 20 oktober 2020 kwam de bestuursrechter op basis van het recente rapport van de Commissie EMV van de Gezondheidsraad[7] tot de conclusie dat de Gezondheidsraad ‘het gewoon niet weet’[8] [9].

Volgens de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid duidt onwetendheid op ‘onzekere risico-problemen’ die om voorzorg vragen[10]. Ook in de EU-jurisprudentie rond het voorzorgbeginsel vinden we dit standpunt herhaaldelijk terug.[11] Hoewel de Gezondheidsraad suggereert dat ze ten aanzien van EMV voorzorg aanbeveelt, is daarvan in concreto geen sprake.

In de eerste plaats is de aanbeveling van de Gezondheidsraad om de ICNIRP-blootstellingslimieten als uitgangspunt te blijven nemen, gezien de wetenschappelijke en maatschappelijke controverse rond deze limieten, juist met voorzorg in strijd.[12] In de tweede plaats is de aanbeveling om het ALARA-principe toe te passen (ALARA is afgekort van ‘As Low As Reasonably Achievable’) nietszeggend, gezien de extreme hoogte van de onder de ICNIRP-limieten toegestane veldsterkten. Al in 2003 maakte het RIVM melding van de omstredenheid van dit principe, omdat ALARA vertaald kan worden naar ‘As Large As Regulators Allow’.[13] De voortvarende manier waarop op dit moment 5G landelijk wordt uitgerold alsof er geen enkel risico zou bestaan, is illustratief voor het niet nemen van beschermende maatregelen door de overheid.

Lokaal en nationaal antennebeleid moet op de schop
Hoe het vonnis op landelijk niveau gaat doorwerken, kan ik nog niet overzien. Maar ik zie wel, als recht en waarheid het winnen van machtspolitiek en technocratie, dat zowel lokaal als nationaal het antennebeleid op de schop moet. Integriteits­schendingen, zoals de belangenverstrengeling van de Gezondheidsraad met de ICNIRP en de versluiering (defactualisatie) van wetenschappelijk bewijs[14], moeten in het licht worden gebracht.

Morele verantwoordelijkheid
Ik spreek de wens uit – ook een mooie Kerst-gedachte – dat de overheden en andere betrokken (medische) instanties naar aanleiding van deze uitspraak niet alleen hun juridische, maar ook hun morele verantwoordelijkheid nemen en inzien dat er grenzen zijn aan het negeren of bevechten van de rechten van burgers.

Ik voel hoe dan ook grote dankbaarheid dat mijn onderzoek van de afgelopen 4 jaar en het beroepschrift dat ik bij machte was te schrijven, deze vruchten heeft afgeworpen. Ik wil iedereen van harte bedanken die me daarbij heeft ondersteund.

Op maandag 28 december zal ik een persbericht naar de media sturen. Daarnaast zal ik deze informatie, in aangepaste vorm, ook aanbieden als reactie op de internetconsultatie (concept-regeling) ‘Wijziging Frequentiebesluit 2013 ter bescherming van de volksgezondheid tegen radiofrequente elektromagnetische velden’, zodat de overheid haar besluitvorming hierop kan aanpassen.

Ik wens jullie fijne Kerstdagen. Dat het licht (van bewustzijn) de duisternis (van onwetendheid) maar mag verdrijven. Ik blijf mijn bijdrage graag leveren.

Hartegroet,
Wilma de Jong

Voetnoten:

[1] Uitspraak ECLI:NL:RBGEL:2020:6699. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBGEL:2020:6699&showbutton=true.

[2] https://stralingsbewust.info/wp-content/uploads/Beroepschrift-WJ-de-Jong-zaaknummer-ARN-19-2184-WABOA-Rechtbank-Arnhem.pdf. Voor ‘Nadere toelichting en onderbouwing: https://stralingsbewust.info/wp-content/uploads/Nadere-toelichting-en-onderbouwing-WJ-de-Jong-ARN-19-2184-WABAO-Rechtbank-Arnhem.pdf.

[3] https://stralingsbewust.info/2020/10/27/verslag-van-beroep-wilma-de-jong-bij-de-bestuursrechter-in-arnhem/.

[4] Uitspraak ECLI:NL:RBGEL:2020:6702. https://uitspraken.rechtspraak.nl/inziendocument?id=ECLI:NL:RBGEL:2020:6702&showbutton=true.

[5] https://www.internetconsultatie.nl/emvbesluit.
Zie ook: https://stralingsbewust.info/2020/12/18/mona-keijzer-wil-discutabele-icnirp-limieten-landelijk-vastleggen-en-gemeenten-buitenspel-zetten/.

[6] ‘In artikel 1.4. van de Omgevingswet is echter bepaald dat de Omgevingswet terugtreedt als een specifieke wet voorziet in een uitputtende regeling op het gebied van de fysieke leefomgeving. Met dit wijzigingsbesluit is een dergelijke uitputtende regeling beoogd. Dit betekent dat decentrale overheden als provincies, gemeenten en waterschappen, ten aanzien van elektromagnetische velden, geen afwijkende of aanvullende voorschriften zullen kunnen stellen krachtens de Omgevingswet.’  Artikel 5.2., Concept-regeling. Consultatieversie ‘Besluit tot wijziging van het Frequentiebesluit 2013 in verband met het vaststellen van landelijke regels ter bescherming van de volksgezondheid tegen de elektromagnetische velden die het gevolg zijn van het gebruik van frequentieruimte’. (Zie ook artikel 5.1. Concept-regeling.) https://www.internetconsultatie.nl/emvbesluit.

[7] https://www.gezondheidsraad.nl/documenten/adviezen/2020/09/02/5g-en-gezondheid.

[8] https://stralingsbewust.info/2020/10/27/verslag-van-beroep-wilma-de-jong-bij-de-bestuursrechter-in-arnhem/

[9] Zie ook: https://stralingsbewust.info/2020/10/11/gezondheidsraad-versluiert-stralingsrisicos-rechter-moet-burgers-stem-teruggeven/.

[10] Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (2008). Onzekere veiligheid. Verantwoordelijkheden rond fysieke veiligheid. Pagina 119–120.

[11] Mededeling van de Commissie over het voorzorgbeginsel, paragraaf 6.3.1. Proportionaliteit. https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/?uri=celex%3A52000DC0001.

[12] De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid schrijft in haar rapport ‘Onzekere veiligheid. Verantwoordelijkheid rond fysieke veiligheid’ (pagina 121):
‘Ambigue risico’s dienen zich aan waar wetenschappelijke of maatschappelijke controverses over risico’s ontstaan.’ Bij ambigue risico’s is voorzorg noodzakelijk, aldus de WRR. Aangezien de ICNIRP-limieten controversieel zijn, kan deze voorzorg niet tegelijk ook op deze limieten gebaseerd zijn.

[13] RIVM (2003). Nuchter omgaan met risico’s. Milieu- en Natuurplan (MNP). RIVM rapport 2510701047/2003, pagina 35.

[14] Zie mijn beroepschrift: https://stralingsbewust.info/wp-content/uploads/Beroepschrift-WJ-de-Jong-zaaknummer-ARN-19-2184-WABOA-Rechtbank-Arnhem.pdf. Voor ‘Nadere toelichting en onderbouwing:  https://stralingsbewust.info/wp-content/uploads/Nadere-toelichting-en-onderbouwing-WJ-de-Jong-ARN-19-2184-WABAO-Rechtbank-Arnhem.pdf.

Persbericht:
>> Doorbraak in rechtspraak rond stralingsrisico’s

In de Media:
>> De Telegraaf 31-12-2020: Gezondheid boven mast

Zie ook:
>> Compilatie van maatregelen, adviezen en uitspraken van overheden, internationale organisaties en rechtbanken over toepassing van elektromagnetische (EM) straling van zendmasten, smartphones, snoerloze (DECT) telefoons en WiFi – verzameld door StopUMTS.nl


Bron:
https://stralingsbewust.info/2020/12/24/doorbraak-in-rechtspraak-rond-stralingsrisicos/